بخشی از پاورپوینت
اسلاید 2 :
فشار جو در سطح دریا برابر با mmHg760و در قله كوه اورست حدود mmHg 250 مي باشد.
فشار هوا در روي زمين ثابت نيست. براي مثال: ميانگين فشار جو در كوه اورست، در دي ماه 243 ميليمتر جيوه در خرداد و تيرماه تقريبا برابر با 255 ميليمتر جيوه است.
اگر چه فشار جو متفاوت است ، اما در صد گازهاي تنفسي موجود در هوا، از سطح دريا تا ارتفاعات بالا تغيير نمي كند. در هر ارتفاعي هوا شامل: 93/20 درصد اكسيژن، 03/0 در صد دي اكسيد كربن و 04/79 درصد نيتروژن است . فقط فشارهاي سهمي تغيير مي كنند. تغيير در فشار سهمي اكسيژن اثر مهمي بر شيب فشار سهمي بين خون و بافتهاي بدن مي گذارد .
ویژگی های ارتفاع
1387/9/10
اسلاید 3 :
با افزايش ارتفاع ، دماي هوا به ازای هر 150 متر 1 درجه سانتیگراد كاهش مي يابد.
به علت سردی هوا در ارتفاع، رطوبت مطلق کمتر است. هواي خشك تر مي تواند منجر به از دست دادن آب بدن از طريق افزايش دفع نا محسوس آب شود و تبخير آب از طريق عرق ريزي به هنگام فعاليت را افزايش دهد.
شدت تابش خورشيد به دليل نازک تر بودن و خشک تر بودن جو در ارتفاع افزايش مي يابد .
ویژگی های ارتفاع
اسلاید 4 :
پاسخ های تنفسی در ارتفاع
اسلاید 5 :
کاهش فشار سهمی اکسیژن جو(کمتر از 120mmHg) با افزایش ارتفاع(بالاتر از 1600 متر) موجب کاهش vo2max می شود. در ارتفاعات پائين تر از 1600 متر به نظر مي رسد ارتفاع اثر كمي بر Vo2maxو عملكرد استقامتي دارد . ولي بالاتراز 1600 متر Vo2 max تقريبا 11 درصد براي هر 1000 متر افزايش ارتفاع كاهش مي يابد .
تغییرات حداکثر اکسیژن مصرفی در ارتفاع
اسلاید 6 :
حجم پلاسماي فرد بلافاصله بعد از رسيدن به ارتفاع شروع به كاهش مي كند؛ و در پايان چند هفته اول به صورت فلات در مي آيد . پيامد كاهش پلاسما، افزايش گلبول هاي قرمز درهر واحد خون است.
انجام فعالتهاي استاندارد زير بيشينه در چند ساعت اول اقامت در ارتفاع باعث افزايش ضربان قلب و كاهش حجم ضربه اي(به علت كاهش حجم پلاسما) مي شود.
پاسخهاي قلبي ـ عروقي در ارتفاع
1387/9/10
اسلاید 7 :
برون ده قلبي بعد از 10 روز اقامت در ارتفاع به هنگام يك وهله فعاليت معين پايين تر از زمان اقامت در سطح دريا و پيش از وقوع اين سازگاريها نسبت به ارتفاع است، که علت آن افزايش اختلاف اكسيژن سرخرگي– سیاهرگي است.
پاسخهاي قلبي ـ عروقي در ارتفاع
اسلاید 8 :
به دلیل محدودیت اکسیژن در ارتفاع، تولید انرژی در یک کار زیر بیشینه بصورت بی هوازی انجام می شود، اما سطح اسید لاکتیک در یک کار بیشینه کمتر است.
سازگاريهاي متابوليك در ارتفاع
اسلاید 9 :
فعاليتهاي هوازی، بيشتر از سایر فعالیت ها تحت تاثير شرايط محيطي كم فشار در ارتفاع قرارمي گيرند.
در قله كوه اورست Vo2max به 10 تا 25 درصد از مقادير خود در سطح در يا مي رسد. در نتیجه افرادي كه داراي ظرفيت هوازي بيشتري هستند ، مي توانند كار معيني را با خستگي كمتر و فشار قلبي–عروقي كمتر انجام دهند .
فعاليت هاي استقامتي در ارتفاع
اسلاید 10 :
فعاليتهاي سرعتي كه كمتر از يك دقيقه به طول مي انجامد، معمولا درارتفاعات متوسط دچار اختلال نمي شوند چنين فعاليتهايي نياز زيادي به دستگاه انتقال اكسيژن و متابوليسم هوازي ندارند. بعلاوه هواي رقيق تر در ارتفاع نيز مقاومت آئروديناميكي كمتري را در برابر حركات ورزشكاران فراهم مي سازد . براي مثال در بازيهاي المپيك 1968 هواي رقيق مكزيكوسيتي كمك زيادي به عملكرد دونده هاي سرعتي و پرش كنندگان طول كرد .
فعاليتهاي سرعتي در ارتفاع
اسلاید 11 :
زندگی در ارتفاع باعث می شود بدن با کمبود اکسیژن سازگار شود. اما هر چقدر هم كه سازش پذيري در ارتفاعات بالا خوب انجام گيرد ، باز نمي توانند كمبود اكسيژن را بطور كامل جبران كنند. حتي ورزشكاران استقامتي كه براي سالها در ارتفاع زندگي كرده اند ، هرگز نمي توانند به سطح عملكرد و يا ميزان Vo2max در سطح دريا برسند.
سازگاری های خون
غلظت اريتروپويتين خون در سه ساعت اول پس از رسيدن به ارتفاع بالا افزايش مي يابد وبعد از 24 تا 48 ساعت به حداكثر خود مي رسد. در نتیجه تعداد اريتروسيت ها در اولين هفته قرار گرفتن در ازتفاع افزايش مي يابد. زندگي در ارتفاع4000 متری براي مدت 6 ماه حجم كل خون فرد را 9 تا 10 درصد افزايش مي دهد .
سازش پذيري با ارتفاع
اسلاید 12 :
سازگاری های عضله در ارتفاع
سطح مقطع هر دو نوع تار عضلانی و حجم کل عضله پس از 4 تا 6 هفته توقف در ارتفاع کاهش می یابد(علت آن هنوز نامشخص است).
در ارتفاعات بالا کاهش توده عضلانی موجب کاهش فعالیت آنزیمی، کاهش توانایی تولید ATP و عملکرد آن می شود.
اسلاید 13 :
يكي از مهمترين سازگاريها در ارتفاع ، افزايش تهويه ريوي در حال استراحت و به هنگام فعاليت است(ارتفاع 4000 متری 50% افزایش).
پر تهویه ای باعث كم شدن co2 و آلكالوزي شدن خون مي شود. براي جلوگيري از آلكالوزي شدن غير طبيعي خون ، ميزان بيكربنات خون در مدت اقامت در ارتفاع در سطح پايين باقي مي ماند.
كاهش Vo2max كه در اولين روزهاي اقامت در ارتفاع صورت مي گيرد ، در طول چند هفته قرار گرفتن در معرض هيپوكسي ، كمي بهبود مي يابد. تحقیقات نشان می دهد ظرفيت هوازي بعد از 18 تا 57 روز ماندن در ارتفاع بدون تغییر باقی می ماند.
سازگاری های قلبی_عروقی در ارتفاع
اسلاید 14 :
افزايش گلبول هاي قرمز و هموگلوبين خون در ارتفاع ، انتقال اكسيژن را در هنگام برگشت به سطح دريا افزايش مي دهد. علي رغم اين كه شواهد نشان مي دهند كه اين تغيير ناپايدار و زودگذر است و فقط چند روزي بيشتر دوام ندارد ولي باز مي تواند به عنوان يك امتياز براي ورزشكار محسوب شود.
تمرین در ارتفاع برای بهبود عملکرد در سطح دریا
اسلاید 15 :
انجام مسابقه در 24 ساعت اول حضور در ارتفاع اختلال زیادی را در عملکرد ایجاد نمی کند.
پس از24 ساعت پاسخ های فیزیولوژیکی(کاهش آب بدن، اختلال خواب و.) ایجاد می شود.
تمرین در ارتفاعات بالاتر از محل مسابقه بمدت 2 هفته یا 4 تا6 هفته کمک کننده است.
ارتفاع محل تمرین برای سازگاری باید بین 1500 مترو 3000 متر باشد.
بدلیل کاهش ظرفیت فعالیت در روزهای اول قرار گرفتن در ارتفاع، شدت تمرین باید بین 60 تا 70 درصد شدت آن در سطح دریا باشد.
پس از 10 الی 14 روز می توان شدت تمرین را افزایش داد.
تمرین در ارتفاع برای بهبود عملکرد در ارتفاع
