پاورپوینت طناب زنی

بخشی از پاورپوینت

اسلاید 2 :

طناب زنی

اسلاید 3 :

Hundred Rope Jumping ، يكي از ورزش هاي مورد علاقه در مراسم جشن سال نو بوده است. يونانيان، اوايل پيدايش تمدن غربي، طناببازي ميكردند. در دوران عصر طلايي، نقاشان متعددي تصاويري از كودكان در حال طنابزني، ميكشيدند. در سراسر جهان، بچهها، مُشتزنها (بوكسورها)، فيزيوتراپيستها به همراه مريضهايشان و تمام ورزشكاران از طناب به عنوان تفریح ،بازی، سلامتي و هماهنگي  استفاده ميكردند. اما به نظر نميرسيد كه به توسعهٴ اين فعاليت به مانند يك ورزش واقعي پرداخته شودو حتی در پايان دههٴ 60 ديگر حرفي راجع به طنابزني مطرح نمیشد،البته همه شيوهٴ طناببازي را ميدانستند.

ريچارد سندالي، كه در بولدر (واقع در كُلُرادوي آمريكا) زندگي ميكرد، از اين قاعده مستثني نبود. از آنجاييكه وي بازيكن فوتبال بود، مربياش از او ميخواست (تأكيد داشت) تا  روي و ضعيت فيزيكياش كار كند. وقتي ريچارد از مربياش ميپرسيد «چطور ميتوانم اينكار را انجام دهم؟» مربياش در پاسخ ميگفت: «ميتواني از بين بالا و پايين رفتن از پلههاي استاديوم به مدت يك ساعت يا طناب زدن به مدت 15 دقيقه، يكي را انتخاب كني» جواب اين سوال مشخص بود، از آنجايي كه ريچارد بازيكن فوتبال بود و طنابزني بازي دخترانه محسوب ميشد، او به بالا و پايين رفتن از پلهها پرداخت.او اين كار را انجام ميداد تا اينكه بارش برف سطح پلهها را لغزنده كرد و براي او مشكل جدي پيش آورد. در نتيجه وي به پرش با طناب روي آورد.

اسلاید 4 :

اما پس از گذشت مدت زمان كمي،ديگر براي او استفاده از طناب و انجام حركات ساده و تكراري جذابيتي نداشت.در نتيجه ريچارد در بين تمريناتش به  حركت ضربدري، حركت از جناحين، دوضربي و سهضربي روي آورد. جلسات تمرين وي هم به لحاظ كمي و كيفي افزايش يافت و به جذابيت  آن افزوده شد. تعداد ترفندها (مهارتهاي بكارگيري طناب) افزايش يافت و چون او معلم ورزش بود، فكر كرد وقت آن است ورزش طنابزني را به شاگردانش معرفي كند. شاگردانش از طناب و مهارت های آن هيجانزده شدند و در طنابزني انفرادي شروع به ابداع مهارت های جديد نمودند. آنها از طنابهاي بلند و دوبل هلندي نيز استفاده ميكردند. يعني در يك كلام ورزش طنابزني متولد گردید.در اوايل دههٔ 70، ريچارد سندالي شروع به گسترش طنابزني در سراسر ايالات متحدة آمريكا و بعد از آن در سراسر جهان نمود. هر جا ميرفت صدها طناببازي با خود ميبرد و در آنجا  به وي اسكان و غذا ميدادند و به او اين امكان را ميدادند تا بعد از كار، طنابهايش را بفروشد تا هزينه سفرش جبران شود. اما پولي را كه از اين كار عايدش ميشد صرف گسترش ورزش طنابزني ميكرد.سپس با دانش  آموزان خود تيم نمايش طنابزني را تشكيل دادند و دستهجمعي به تمام دنيا سفر ميكردند.

اسلاید 5 :

تاريخچة طنابزني (طبق روایت انستيتوي طنابزني):

از زمان پيدايش بشر، انسان به دلايل مختلف پريده است، چه به شكل رقص، بازي كردن، يا فراركردن از دست دشمن. پرش روي دو پا يا پرش رو يك پا (لیلی) عملي ساده و طبيعي است كه براي بقاء، رشد و توسعهٔ بشر ضروري بوده است.اولين دليل ملموس طنابزني را در نقاشيهاي قرون وسطي، جايي كه بچهها حلقه يا تسمههای دور بشكه را ميچرخاندند و در خيابانهاي ناصاف اروپا طناببازي ميكردند، ميتوان ديد. گرچه منشاء دقيق طنابزني نامشخص است، نخستين كاوشگران براي اولين بار در سفرهاي مأموريتي خود مشاهده كردند كه بوميان يا ساكنان اوليه (به ويژه در استراليا) با ني و مو انگور نرم طناب بازي ميكردند. طنابزني به سال 1600 ميلادي، يعني هنگاميكه مصريها از موانگور براي طنابزني استفاده ميكردند، برميگردد.  زماني، طنابزني فقط به عنوان يك بازي دخترانه، كه همراه با آوازهاي همقافيه اجرا ميشد، تصور ميگرديد. بازي كه پسرها آن را دخترانه ميپنداشتند. از آنجائيكه بشر هميشه پذيراي هنجارهايي (اصولي) است كه جامعه تعيين ميكند، ابتكار و خلاقيت، خطرناك و حتي منع شده (حرام) در نظر گرفته ميشود. طنابزني، مانند ساير فعاليتهاي ديگر، در زمان باستان، مراسمي مردانه بود و براي زنان ممنوع ميبود.

اسلاید 6 :

تاريخچه دوبل هلندي(طبق روايت ADDL)

اولين طناب سازان ماهر از چين قديم، فينيقيه و مصر باستان ظهور كردند. منشاء و سرچشمهٔ طنابزني در هلند ريشه دواند و در دههٔ 1600 به آتلانتيك نيز پيشروي داشته است. اولين طنابزنان آمريكا مهاجران هلندي بودند.انگليسي ها كه بر كوچ نشينان هلندي نظارت مي كردند در دره رود هودسن ، ورزشي را يافتند كه شامل پرش روي يك يا دو طناب بود و  واقعاً خندهدار و مسخره مينمود. انگليسي ها اين ورزش 2 طنابي را «دوبل هلندي» ناميدند. اين نام عجيب و غريب يك واژهٔ تحقيرآميز است، زيرا هر چيزي كه با فرهنگ هلندي ها همراه باشد، از نظر انگليسيها احمقانه و مادون (كمارزش) بود.تا قرن بيستم طول كشيد تا دوبل هلندي در خيابانهاي بالاي شهر جا بيفتد. در دههٴ 40 و 50 طنابزني در تمام بخش مركزي (فقیرنشین) شهر رواج يافته بود. در بين آپارتمانها و ساختمانها پيادهروهای باز وگشادي در جلو حياط قرار داشت. دختربچهها با طناب رختِ مادرشان كه هنوز به خاطر رخت و لباسها خيس بود عازم كوچه ميشدند، آنها اگر ميتوانستند از طنابهاي خيس استفاده ميكردند تا طنابها به اندازهٔ كافي سنگين باشد تا به خوبي به زمين برخورد كند. دوبل هلندي تا اواخر دههٔ 1950 بواسطهٴ تحتالشعاع قرار گرفتن توسط محبوبيت تلويزيون و راديو در بين جوانان، تقريباً غيرفعال شد. تا اينكه در سال 1973 افسري به نام يوليسزاف.

اسلاید 7 :

ويليامز از NYPD تصميم گرفت تا از دوبل هلندي در برنامههاي مربوط به جوانان استفاده كند. اين پروژه با درايت كامل ROPE ناميده شد نه DOPE و هدف اصلي آن دور سازي دختران از وسوسههاي مخرب بخش مركزي شهر بود. در طي دههٴ 1980 تعداد تيمهاي سازمان يافته دوبل هلندي افزايش يافت و فقط نيويورك 1500 طنابزن داشت.پس از زمان كمي، نسخهٔ ADDL توسط ديويد واكر، افسر سابق پليس D.C. ابداع شد. وي تأثير دوبل هلندي را بر جامعهٔ خويش ديده بود چرا كه مشاهده ميكرد كه دختران از دام و تلهٔ گروههاي تبهكاري، مواد مخدر، جنايات و مسائل جنسي نجات يافتهاند.مدت كمي پس از آغاز ADDL، رستورانهاي مكدونالد، شروع به اسپانسر كردن (حمايت مالي كردن) تورنمنتهاي طنابزني محلي و كشوري نمودند. انجام اين كار نه تنها بيشتر حمايتهاي مالي موردنياز برگزاري اين رخدادهاي ورزشي را فراهم ميكرد، بلكه كمك نمود تا دوبل هلندي تماشاگر بيشتري به دست آورد و به عنوان يك ورزش وجاهت قانوني پيدا كند. هنگاميكه مكدونالدها روابط خود را در اواخر دههٴ 1990 با ADDL قطع نمودند، به تنهايي منجر به فروپاشي شبكهٔ ليگ طنابزني شدند. بعد از آن (قطع رابطه با مكدونالد) ADDL به كار خود ادامه داد، اما بدون نفوذ و منابع مكدونالد تقلا ميكرد. ميزان عضويتها كم شد و از تعداد تورنمنتها كاسته و در فواصل زماني زياد برگزار ميشد. طنابزني به حالت اوليهٔ خود يعني به سطح خيابانها بازگشت.

اسلاید 8 :

تاریخچه طناب زنی (روایت كانادايی):
به عنوان يك بازي كودكانه آن را طنابزني يا پرش در اثر هيجان توليد شده ناشي از چرخش طناب لباس ، موانگور يا تسمهٴ چرمي ميناميدند كه بيشتر به گوشهٴ زمين بازي دختران و شمال آمريكا محدود ميشده است. البته هميشه و در همه جا به اين صورت نبوده است. در حقيقت، اكثر شواهد و مدارك حاكي از آن است كه اين سرگرمي شايد خيلي قديمي (باستاني) باشد و در اصل يك بازي پسرانه بوده است.
در دههٔ 1850 به دختر بچههاي چابك  كه تازه به اين ورزش روي آورده بودند، هشدار دادند كه «امكان بروز پارگي رگ در ميان بانوان جواني كه سعي به طنابزني به تعداد دفعات مشخصي (چند صدتا) دارند و بعد از خستگي نيز به طنابزني ادامه ميدهند، وجود دارد.»
اما اكنون و در دهه هاي جديد زمانيكه محمد علي كلي طناب زني را بعنوان قسمتي از تمرينش ياد مي دهد،دختران نيز به شيوه اي سرگرم كننده و فرح بخش تلاش مي كنند و در رقابت هاي طناب زني شركت مي نمايند.

اسلاید 9 :

این ورزش در ایران
در ایران مرحوم زنده یاد عبدالکریم سادات رضایی که فارغ التحصیل رشته ی تربیت بدنی در کشور آمریکا بود و در آنجا به واسطه مربیان ژیمناستیک امریکایی و مدرسان دانشکده تربیت بدنی مهارتهای طناب زنی را آموخت سپس به عنوان روشی سودمند برای افزایش هماهنگی عصبی عضلانی و آمادگی – جسمانی قبل از آموزش مهارتهای ژیمناستیک به دانشجویان تربیت بدنی آموزش داد.
وی معتقد بود که تمرینات طناب زنی به عنوان یک مکمل ورزشی برای تناسب اندام و هماهنگی عصبی عضلانی بسیار مفید است.مجید جلالی از مربیان خوش نام فوتبال ایران و دبیر ورزش مدارس منطقه ۱۳ تهران از تمرینات طناب زنی به عنوان روشی موثر برای آمادگی جسمانی دانش آموزان و تیم های فوتبال استفاده می کرد.

اسلاید 10 :

ویژگی های این ورزش
ورزش طناب زنی در مقایسه با سایر ورزش ها از مزیت های ویژه ای برخوردار است که این رشته مفرح را نسبت به سایر ورزش ها متمایز می کند و انگیزه افرادی که برای انجام فعالیت های ورزشی با کمبود فضا و زمان مواجه هستند افرایش می دهد. این ورزش از کم هزینه ترین ورزش هاست شما می توانید با یک طناب معمولی و با کفش ورزشی مناسب، در فضای تقریبی ۲ متر مربع و ۳ متر ارتفاع به این ورزش بپردازید.
راحتی حمل طناب این امکان را به شما می دهد که در هر مکان اعم از محیط کار، تفریح، مسافرت، مدرسه، دانشگاه، منزل و باشگاه بتوانید با یک برنامه منظم و مناسب تمرینی نیازهای حرکتی خود را تامین کنید و از یک ورزش شاد لذت ببرید. در صورتیکه با رعایت الگوی مناسب طناب زنی حداقل ۱۰ – ۵ مهارت پایه طناب زنی را یاد بگیرید بدون نیاز به مربی می توانید تمرینات طناب زنی را به عنوان یک ورزش کامل و علمی انجام دهید.
این ورزش در تمام فصول سال و برای هم سنین با رعایت اصول صحیح طناب زنی و ملاحظات پزشکی قابل تمرین و آموزش می باشد. همچنین از نظر آسیب رسانی و خطرات ناشی از فعالیت های ورزشی از کم خطرترین ورزش هاست؛ بنابراین برای کودکان، دانش آموزان و حتی سالمندان ورزشی مفید، و مفرحی می باشد. که به صورت انفرادی و گروهی قابل اجراست.

اسلاید 11 :

طناب زدن چه فوایدی دارد؟

✅در تحقیقاتی که در مرکز تناسب اندام در دانشگاه ایلینویز صورت گرفت از شرکتکنندگان خواسته شد در طول یک هفته به مدت پنج روز و طی ۶۰ دقیقه در پنج مرحله به هر میزان که میتوانند طناب بزنند، نتیجه این تحقیق بسیار شگفتانگیز بود و تغییرات فیزیکی ذیل حاصل گردید:

◀️افزایش نیروی زانو و پا

◀️افزایش اندازه ماهیچه ساق پا

◀️توانایی پرش بهتر(برخیها میتوانستند ۵/۱۱سانتیمتر بیشتر بپرند)

◀️افزایش سرعت در دویدن

اسلاید 12 :

?مزایا

✅ طناب زدن یک فعالیت بدنی کامل و مناسب است، روی قلب و عروق و دستگاه تنفس اثر مثبت می گذارد، باعث ازدیاد هماهنگی بین عصب و عضله، سرعت، استقامت، چابکی و ریتم بدن می شود .

✅طناب زدن ضمن کمک به کنترل وزن بدن به بهبود وضعیت عمومی آن نیز مساعدت می کند . به بدن فرم داده به ویژه موجب تقویت عضلات پشت ساق پاها می شود.

✅عضلات بزرگ و مهم بدن را درگیر می­ کند و این خود عملی اساسی در جهت تقویت عضلات و قدرت بخشیدن به عضلات بدن است.

اسلاید 13 :

عقاید و باورهای غلط مرتبط با طناب زنی

مردم در سراسر دنیا برداشت ها و عقاید متفاوت و بعضاً نادرستی در مورد ورزش طناب زنی دارند که ناشی از دانش کم، عدم آگاهی از کیفیت و روش تمرین و همین طور از ابعاد و فواید آن می باشد.
برخی بر این باورند که این ورزش برای دختران کم سن می باشد و یا اساساً این ورزش بسیار ساده و دخترانه است. در پاسخ این عقیده باید بگوییم که این ورزش با بیش از ۷۰۰ مهارت متنوع از مهارتهایپایه، متوسط و پیشرفته از جذاب ترین مهارت ها تشکیل شده است.

این ورزش از لحاظ مصرف انرژی و چربی سوزی از بهترین ورزش هاست، به طوریکه یک دقیقه طناب زنی معادل ۳ دقیقه دویدن می باشد و بسیاری از ورزشکاران نخبه المپیکی و قهرمان رشته های مختلف ورزشی با جدیت تمام، بخش مهمی از تمرینات خود را در فصل پیش از مسابقه بر طناب زنی متمرکز کرده اند و نتایج بسیار ارزشمندی از تمرینات طناب زنی دریافت کرده اند.

اسلاید 14 :

تناسب اندام با تمرینات طناب زنی
تناسب اندام عبارت است از نسبت مناسبی از توده ی بدنی خالص اسختوان ها، عضلات، اندام های داخلی و مایعات بدن به میزان چربی بدن. ترکیب بدنی مناسب عامل مهمی در تندرستی و شاخصی برای تعیین نیم رخ آمادگی جسمانی باشد و اندازه گیری ترکیب بدن برای بسیاری از پزشکان و مربیان به عنوان یک معیار در برنامه ریزی های سلامتی و افزایش عملکرد ورزشی افراد تبدیل شده است و برای اندازه گیری آن در حالت کلی نسبت و تناسب قد به وزن می باشد.

تمرینات طناب زنی با یک برنامه تمرینی مناسب و مداوم به عنوان یک فعالیت بدنی کامل و اثر بخش تاثیر بسزایی در کسب وزن مناسب و تناسب اندام دارد. در حین طناب زنی تمام گروههای عضلات بالا تنه و پایین تنه تقویت می شوند. این ورزش مانند شنا یک فعالیت بدنی چند مفصله می باشد، به طوری که در حین اجرای یک مهارت ساده طناب زنی، اکثر مفاصل مانند پا، زانو، لگن، مچ دست ها، آرنج ها، کتف و حتی مفاصل ستون فقرات و عضلات متصل به این مفاصل درگیر شده و فعال می شوند.
مزیت چند مفصله بودن موجب می شود که گروههای مختلف عضلات بدن با یک ریتم منظم و فشار تمرینی متعارفی به طور هماهنگ درگیر شده و پرورش یابند.

اسلاید 15 :

طناب زنی روشی ایده آل برای گرم کردن، سرد کردن و استراحت فعال
مرحله گرم کردن یک اصل مهم در برنامه تمرینات ورزشکاران حرفه ای و آماتور می باشد. این مرحله به دلایل مهمی از جمله: پیشگیری از وقوع آسیب دیدگی، افزایش قابلیت جسمانی و حرکتی، افزایش خون رسانی به عضلات و اندام های بدن و آمادگی ذهنی روانی مورد تاکید متخصصان علوم ورزشی می باشد. طناب زنی به دلیل به کارگیری همه گروههای عضلانی، به سرعت ضربان قلب و درجه حرارت بدن را افزایش داده و گردش خون در رگ ها و عضلات را افزایش می دهد.

طناب زنی می تواند بخش مهمی از برنامه تمرینی ورزشکاران برای گرم کردن، استراحت فعال و مرحله بازگشت به حالت اولیه و سرد کردن باشد. قابلیت حمل آسان طناب این امکان را به شما می دهد که با زمان و فضای کمتری نسبت به سایر روش های معمول بدنتان را در سطح مطلوبی گرم کنید.

هنگامیکه فضای کافی برای دویدن و جابه جایی ندارید و یا برای گرم کردن نیاز به تردمیل، یا دوچرخه ثابت و وزنه های سبک برای شما ضروری می باشد، با استفاده از روش طناب زنی، بوسیله طناب های سبک و سنگین و با ترکیبی از حرکات کششی بدنتان را در کمترین زمان به بهترین روش گرم کنید.

اسلاید 16 :

زمین و سطوح مناسب برای تمرینات طناب زنی
کفپوش سالنهای ورزشی
سطوح پلاستیکی که صاف و کمی منعطف باشند.
زمین چمن که خوب کوتاه شده باشند.
محوطه تنیس خاکی که سطح آن صاف و تمیز باشد.
کفپوش های پارکی که از جنس پلاستیک می باشند.
تشک های ورزشی که انعطاف مناسبی داشته باشند.

نکته بسیار مهم و قابل تامل این است که به ندرت و فضا و امکانات استانداردی برای فعالیت های ورزشی وجود دارد. بنابراین تلاش و متمرکز مربیان و ورزشکاران مخصوصا مربیانی که به کودکان و نوجوانان آموزش می دهند در به حداقل رساندن احتمال آسیب دیدگی باید باشد.همچنین با توجه به فقر حرکتی شدید و نگران کننده و همچنین شیوع چاقی در سنین پایین، بسیار خطرناک تر از احتمال آسیب دیدگی های احتمالی در فضاهای ورزشی است که استاندارد پایینی دارند.

اسلاید 17 :

کفش و لباس طناب زنی
کفش ورزشی مناسب برای همه رشته های ورزشی از اهمیت زیادی برخوردار می باشد. استفاده از کفش مناسب برای افرادی که طناب زنی را به صورت حرفه ای دنبال می کنند، نسبت به سایر افراد ضرورت بیشتری دارد. توصیه می شود که کفش در قسمت پاشنه نرم و کف آن منعطف و حالت ارتجاعی داشته باشد.
کفش های لژدار یا کفش هایی که در قسمت پاشنه نرم و ضربه گیر هستند و حالت و ضربه گیری دارند، احتمال آسیب دیدگی را در تمرینات طناب زنی به حداقل می رساند. لباس مورد استفاده برای تمرینات طناب زنی باید زیاد تنگ و گشاد نباشد، تا ورزشکار بتواند آزادانه مهارت ها را اجرا کند و مانع از تعریق و تبخیر بدن نگردد.
همچنین بدلیل بالا رفتن درجه حرارت بدن و تعرق زیاد در حین تمرینات طناب زنی توصیه می شود از پیراهن و شورت ورزشی استفاده گردد. مساله مهم و قابل توجه به ویژه برای معلمان تربیت بدنی و افرادی که در اماکن ورزشی رو باز طناب زنی می کنند ، استفاده از پوشاک ورزشی متناسب با شرایط آب هوایی بویژه در فصول گرم و سرد سال برای جلوگیری از خطر ابتلا به سرما خوردگی و گرما زدگی می باشد.

اسلاید 18 :

تعیین و انتخاب نوع طناب
طناب به عنوان مهمترین ابزار این رشته ورزشی نقش مهمی در کیفیت تمرینات طناب زنی دارد. ورزشکاران از طناب های متنوعی برای تمرینات خود استفاده می کنند. انتخاب طناب از نظر جنس،اندازه،وزن و ضخامت آن با توجه به سطح مهارت،سن و سطح آمادگی بدنی افراد و با توجه به اهداف تعیین شده متفاوت می باشد.
برای مثال ورزشکارانی که برای افزایش استقامت عضلانی طناب زنی می کنند از طناب هایی که نسبتاً سنگین تر است و یا دسته های آن فلزی می باشد، استفاده می کنند و یا بوکسورهای حرفه ای برای افزایش سرعت عکس العمل خود، از نوع خاصی از طناب استفاده می کنند.
ویا بعضی از کشتی گیران برای افزایش قدرت و استقامت عضلانی از طناب هایی که دسته آنها فلزی می باشد استفاده می کنند همچنین افرادی که طناب زنی را به صورت تخصصی و بعنوان یک رشته ورزشی مستقل انجام می دهند برای مسابقات نمایشی، سرعتی و … از طناب های مخصوصی استفاده می کنند.

اسلاید 19 :

آسیب های مرتبط با طناب زنی
بسیاری از آسیب های مرتبط با ورزش طناب زنی عمدتاً در مراحل اولیه یادگیری و ناشی از سه فاکتور مهم شامل اجرای نادرست مهارتها، لوازم و تجهیزات نامناسب و حذف و یا مرحله گرم کردن نامناسب می باشد. این آسیب ها به سادگی با آموزش مناسب و یا پیروی از یک الگوی صحیح پرش و فرود قابل کنترل و پیشگیری می باشد.
پرش و فرود مناسب و استفاده صحیح از عضلات و مفاضل پایین تنه برای حذف شدت نیروی برخورد با زمین، کلیدی ترین نکته در پیشگیری از احتمال آسیب دیدگی در تمرینات طناب زنی می باشد. بسیاری از ورزشکاران و افراد معمولی قبل از چیرگی در مهارتهای پایه و یا اجرای مهارتها با فرم بدنی مناسب، سعی در اجرای مهارت ها با سرعت و شدت زیاد هستند که این روش غلط زمینه ی آسیب رسانی به مفاصل و عضلات را به وجود می آورد.
همچنین طناب زنی در سطوح سفت بتنی یا سطوح ناهمواری که کنترل تعادل دشوار است از سایر عواملی است که احتمال آسیب رسانی را به پاها و زانوها افزایش می دهد. مساله مهم دیگر تلاش عجولانه برای اجرای مهارتهای طناب زنی با شدت و تکرار زیاد می باشد که این عامل با توجه به عدم هماهنگی سطح آمادگی جسمانی با شدت تمرینات، احتمال ریسک آسیب دیدگی را افزایش می دهد.

اسلاید 20 :

اشتباهات رایج در طناب زنی که احتمال آسیب دیدگی را افریش می دهد
استفاده از طنابی که اندازه آن برای قد شما مناسب نباشد.
پرش بلند با فرود نادرست که روی پاشنه پا و کف صورت می گیرد.
پرش با تعداد بسیار زیاد و سریع قبل از یادگیری صحیح مهارت ها و عدم آمادگی جسمانی لازم.
پرش با جواهر آلات شل، موهای بلند، بند کفش بلند و وسایل اضافی.
پرش و فرود با کفش و لباس نامناسب.
سفت گرفتن دسته های طناب و انقباض عضلانی بیش از حد.
پرش روی سطوح بتنی و سیمانی و یا شن و خاک تمیز نشده.
طناب زنی در اماکن پر جمعیت و محل گذر افراد که در نزدیکی شما هستند.
انجام مهارتهای پیشرفته بدون یادگیری مهارت های پایه اولیه.