پاورپوینت آسیبهای سلول

بخشی از پاورپوینت

اسلاید 2 :

آسیبهای سلول

اسلاید 3 :

عوامل مولد آسيب هاي برگشت پذير (عوامل باكتريوستاتيك) بدون ایجاد مرگ توقف رشد ايجاد مي كند.
عوامل مولد آسيبهاي برگشت ناپذير (عوامل باكتريساید) به سرعت باعث مرگ سلول مي شوند.
برحسب آنكه باكتريها، قارچها و يا ويروسها را بكشد آنها را بترتيب باكتريسايد، فانجي سايد، ويريسايد مي نامند.
مكانيسم تاثير عوامل ضد ميكروبي بر باكتريها متفاوت است:

بسياري درغلظت بالا موجب خارج شدن پروتئينها ازحالت كلویيدی شده يعني موجب انعقاد آنها مي گردند.
بعضي قادر به پاره كردن و ازبين بردن غشای سلول هستند.
برخی مواد ديواره سلول را تخريب كرده يا از سنتز طبيعي آن جلوگيری کرده و ممكن است موجب لايز سلول گردند.

برخي عوامل به هسته يا ژنها آسيب مي رسانند. اين عوامل شامل تشعشعات يونيزان، اشعه uv و مواد آلكيله كننده اند كه پيوند كووالانسي با بازهای پورين و پيريميدين تشكيل مي دهند. در نتیجه آسيب وارده بر ژنها با توقف آنزيمهای تحت كنترل آنها بخصوص اگر آنزيم از دسته آنزيمهای ضروری باشد توقف رشد ایجاد مي کند.

اسلاید 4 :

عوامل شيميایي آسیب زننده به باكتريها
الف) مواد شيميایي آسيب زننده غشای سيتوپلاسمي
دترجنتها (Detergent) – موادي كه خصوصيت تجمع و تغليظ در سطوح را دارند يا در قسمتهاي مشترك و سطح مجزا كننده دو جسم جمع مي شوند بنام «اجسام فعال كننده سطحي» خوانده مي شوند.

2 نوع فعال كننده سطحي يا دترجنت وجود دارد: كاتيوني و آنيوني.

الف) دترجنتهاي آنيوني: راديكال با بارمنفي که به انتهاي يك زنجير هيدروكربن متصل مي باشد مثل صابون معمولي و مواد شبه صابون و املاح صفراوي.

ب) دترجنتهاي كاتيوني: مواد چربي زدای محلول درچربي داراي بار مثبت موجب غيرفعال شدن شده سلول مي گردند. تراوایي غشا دستخوش تغيير شده مواد ازت دار و فسفر دار سلول به خارج نشت مي كنند.

انواع صابونها به شدت پائين آورنده كشش سطحي هستند. اين مواد در سطح سلول متراكم مي شوند وعمل غشا سيتوپلاسمي را مختل مي کنند و بخشي از سيتوپلاسم از سلول خارج شده و مواد سمي وارد آن مي گردند.
دامنه آسيب تاثير باكتريسايدي يا باكتريوستاتيكي را مشخص مي كند.
صابونها تعداد ميكروبها را كاهش مي دهند. برس كردن دستها قبل ازعمل جراحي روش مؤثر كاهش ميكروبهاي پوست است.

محلولهاي اسيد و قليایي غليظ بسرعت مواد آلي را هضم كرده، غشا و ديواره سلولي باكتريها را از بين مي برند.
عمل باكتريسايدي اسيدهاي معدني (بسته به PH محلول). محلولهاي با 2=PH يا كمتر عليه باكتريهاي بدون اسپورتاثير باكتريسايدي دارند.

اسلاید 5 :

اسيدهاي آلي كه بطور ضعيف يونيزه مي شوند نظير اسيداستيك و اسيد بنزوئيك در PH بالا تأثير باكتريسايدي دارند.
اسيد استيك و اسيد لاكتيك، به حفاظت مواد غذایي ترش يا شور(خيارشور، كلم شور، پنير) و علوفه كمك كرده، از فساد آنها جلوگيري مي كند.

محلول قليایي غلیظ مانند هيدوركسيد سديم و هيدروكسيد پتاسيم در 12= PH يا بالاتر ميكروب كش هستند. آب آهك براي ضد عفوني كردن مرغداريها بكار مي رود.
فسفات تري سديك پاك كننده ای با خاصيت قليایي است. براي پاك كردن وسايل مورد استفاده در صنايع لبني و ماشينهاي ظرفشویي بكار مي رود. تأثير اين ماده در دماي بالاتر بيشتر مي شود.

ب) مواد شيميایي متوقف كننده فعاليت آنزيمها يا تغييردهنده پروتئينها:
اكثرمواد شيميایي باكتريسايد/باكتريوستاتيك با تركيب با پروتئينها ميكروبها را مي كشند يا رشد را متوقف ميکنند
بعضي مواد شيميایي پروتئينها را دگرگون مي سازند. الكل، فنلها، فلزات سنگين و نمكهاي آنها از اين گونه موادند.
الكلها درغلظت بالا اثر سمي بر سلول دارند. الكل اتيليك و ايزوپروپيليك بيشترين كاربرد را دارند و درغلظت 70 باعث تخريب و دناتوره شدن پروتئين مي شوند.

الكل براي از بين بردن باكتريهاي پوست، بخصوص طي اعمال جراحي بطور وسيع مورد استفاده قرار مي گيرد. الكل 95- 70 درجه حدود 90% ميكروبهاي طبيعي پوست را طي 2 دقيقه از بين مي برد يا مي زدايد.
فسفات تري سديك پاك كننده ای با خاصيت قليایي است که براي پاك كردن وسايل صنايع لبني و ماشينهاي ظرفشویي بكار مي رود. در دماي بالاتر موثرتر است.

اسلاید 6 :

ويروسها بسهولت باكتريها با الكل كشته و غير فعال نمي شوند. انتقال هپاتيت سرمي از طريق سوزن تزريق يا لانست موجود در الكل در فواصل مصرف امكان پذير است.
فنل ها و تركيبات فنلي در غلظت مناسب تأثير ميكروب كشي دارند.

ليزول ماده محتوي ارتو،متا، پارا كرزول است. محلول 2-1% فنل و ليزول ميكروب كش، محرك و سوزاننده است و نميتوان براي ضدعفوني كردن پوست استفاده كرد. بعنوان ضدعفوني كننده درآزمايشگاه و منزل استفاده ميشود.
اكسيدكننده هاي قوي اثر ضدميكروبي دارند مثل هالوژنها، آب اكسيژنه و ازن، يد، هيپوكلريت (آب ژاول) كلر و اجسامي كه به آهستگي كلر آزاد مي كنند نظير كلرورآهك خاصيت باكتريوستاتيك و باكتريسايدي دارند.
هالوژنها به غشای سيتوپلاسمي آسيب زده و جانشين راديكالهاي پروتئين شده يا گروههایي به آنها اضافه مي كنند. هالوژنها ومشتقات آنها مواد شيميایي اوليه ای هستند كه براي كنترل و فعاليت ميكروبي استفاده مي شوند.

ج) مواد شيميایي مؤثر بر هسته و ژن
معدودي مواد شيميایي با تمايل اختصاصي نسبت به اسيدهاي نوكلئيك خاصيت باكتريوستاتيك يا باكتريسايد دارند. فرمالدیيد و ساير مواد شيميایي با راديكالهاي آمين و هيدروكسيل نوكلئوپروتئينها و ساير پروتئينها واكنش مي دهد.

رنگهای بازي مانند كريستال ويوله، برليانت گرين و مالاشيت سبز از رنگهای بازي با خاصيت قوی باكتريوستاتيك مي باشند که روی باكتريهای گرم منفي كمتر تأثير دارند و براي متوقف كردن رشد كوكوسهای گرم مثبت و باكتريهای اسپورزا به محيط كشت اضافه مي كنند. درنتيجه، باكتريهای گرم منفي به راحتي در محيط رشد مي كنند.

اسلاید 8 :

عوامل فيزيكي آسیب زننده به باكتريها
الف) دما - درجه حرارت محيط كشت ميزان رشد، تكثير و مرگ ميكروبها را تعيين مي كند.
دمای رشد ازويژگيهای هر ميكروب است و فقط با تغيير ژنتيكي ميكروب تغييرمي يابد.

هر نوع ميكروبي فقط در ميدان حرارتي معيني رشد مي كند كه ويژگي گونه ای محسوب مي شود.
پائين ترين درجه حرارتي كه باكتری درآن رشد مي كند ”حرارت حداقل يا كمينه“ ناميده مي شود.
بالاترين درجه حرارتي كه باكتری در آن رشد مي كند ”درجه حرارت حداكثر يا بيشينه“ ناميده مي شود.
”درجه حرارت بهينه“ دمایي است كه درآن، تكثير با حداكثر سرعت انجام مي گيرد و اين دما چند درجه پائين تر ازدماي بيشينه است

دما سرعت تنفس و تخمير، تشكيل اسپور، توليد رنگدانه و ساير فرايندها را تحت تاثير قرار مي دهد.
دما ساده ترين روش استريل كردن وسايل و مواد مختلف است. زمان لازم براي استريليزاسيون نسبت معكوس با دما دارد.

تاثیر كشندگی حرارت مرطوب معمولاً مربوط به دناتوره شدن و انعقاد پروتئينها است. شكستگي در يكي از رشته های DNA ممكن است اولين اثر آن باشد.
گرما موجب از دست رفتن عملكرد غشا و تراوش مولكولهای كوچك مي شود.
حرارت ˚ c100 كليه باكتريها را طي 3-2 دقيقه از بين مي برد.
كليه اسپور باكتريها در حرارت مرطوب تحت فشار(دمای ˚ c121 به مدت 15دقيقه دراتوكلاو) نابود مي شوند.

اسلاید 9 :

ميكروبها بر اساس ميدان حرارتي به 3 گروه تقسيم مي شوند. اين تقسيم بندی قراردادی است:

1 ـ باكتریهاي سرمادوست يا سايكروفيل/ کرایوفیل (psychrophilic bacteria/ Cryophilic) ــ ویژگی اصلي ميكروبهاي سرمادوست توانایي رشد آنها در صفر درجه است. اين باكتريها عامل فساد موادغذایي نگهداری شده در يخچال مي باشند.
ميكروبهاي سرما دوست شناخته شده:

الف) سرما دوست اجباری كه قادر به رشد در دماي بالاتراز ˚c22-19 نيستند.
ب) باكتریهاي سرما دوست اختياري كه تا ˚c35- 30 نيز رشد مي كنند.

2 ــ باكتریهاي مزوفيل (Mesophilic bacteria) - باکتریهایي كه در دمای متوسط بهتر رشد مي كنند. اين باكتریها در2 گروه قرار مي گيرند:

الف) انواعي كه دماي مطلوب آنها بين ˚c35-20است (ساپروفيتها و پاتوژنهاي گياهي)
ب) انواعي كه دماي ميانگین رشد ˚c45- 35 دارند (كومانسال ها و پاتوژنهاي حيوانات). دماي قابل رشد ˚c45-20 و دماي ايده آل ˚c37-35 است.

ـ باكتریهاي گرمادوست يا ترموفيل ( Thermophilic bacteria) – انواعي كه قادر به رشد در ˚c55 هستند.

الف) گرمادوستهاي اجباري در ˚c37 رشد مي كنند.
ب) گرمادوستهاي اختياري در ˚c37 تا ˚c55 رشد مي كنند.

باكتريهایي كه در دماي بالاتراز ˚c60 رشد مي كنند استنوترموفيل ناميده مي شوند. ساختمان سوم آنزيمي اين باكتريها در مقابل حرارت مقاوم است.
از باكتريهاي اسپوردار گرمادوست كلستريديوم و ازميكروبهای سرمادوست سودوموناس شايعترين مي باشند.

اسلاید 10 :

Time (TDT) / زمان مرگ حرارتي - زمان لازم برای كشته شدن تعداد معينی از سلولها يا اسپورها در دمای معين در يك محيط معين.

ماهيت محيط، PH محيط و عوامل ديگرمثل تعداد و سابقه ميكروب روی زمان مرگ حرارتي تأثير دارند.
هر قدر تعداد ميكروبها بيشتر باشد براي كشتن آنها گرمای بيشتری لازم است.
سلولهای مقاومتر به زمان بيشتری نياز دارند. مقاومت گونه های مختلف ميكروبها در مقابل حرارت متفاوت است.
مقاومت اسپوربيش از سلولهای رويشي است.

منظورازاستريليزاسيون / سترون سازي، كشتن تمام ارگانيسمهای موجوداست.
دماي پائين الزاماً ميكروبها را نمي كشد بلكه، رشد و تكثير متوقف مي گردد. گرچه، ميكروبها مي توانند مدت طولاني به حالت زنده و خفته بسر برند.
با فراهم شدن حرارت مناسب، بار ديگر رشد و تكثير آغاز مي گردد. به همين علت نميتوان از آن جهت سترون سازي استفاده كرد.

اسپورها و برخي كوكسیها نظير استافيلوكوك ها به برودت مقاومترهستند.
ميكروبها برودت زیاد را بهتراز درجات حرارتي كه كمي پائين تر از حداقل درجه حرارت رشد است تحمل مي كنند مثلا ً4% سلولهای E.coli بعد از 11روز در 1_ -2˚c- زنده مي مانند ولی در ˚c20 – بعد از 163روز 25% سلولها زنده مي مانند.

اسلاید 11 :

انجماد روشي براي ازبين بردن پاتوژنها محسوب نمي شود. غذای يخ زده بعد از ذوب شدن سريعترازغذای منجمد نشده فاسد مي شود.
اکسيژن _ بر اساس احتياج به اكسيژن باكتريها را به 3 گروه تقسيم مي كنند:
هوازي (aerobic bacteria)
بيهوازی (anaerobic bacteria)
ميكروآئروفيل(Microaerophilic bacteria)
باكتريهای هوازی فقط در مجاورت اكسيژن قادر به رشد مي باشند. غالباً اين باكتريها، پاتوژنهای دستگاه تنفس وسطوح مخاطي مي باشند.

بعضي باكتريها بيهوازی هستند. يعني از اكسيژن هوا استفاده نمي كنند. باكتريهاي بيهوازی مطلق (strict anaerob) در مجاور اكسيژن هوا كشته مي شوند مثل باكتريهای معده - روده انسان.
تركيب و غلظت محيط - تركيب و غلظت محيطي كه ميكروبها در آن بسر می برند زمان مرگ حرارتي و روشهای سترون كردن را تحت تأثير قرار مي دهد.
PH - در PH مناسب رشد (نزديك به خنثي) مقاومت يك ميكروب در برابر گرما حداكثر است و مرگ با افزايش خاصيت اسيدی يا قلیایی سريعتر انجام مي گيرد.

اسلاید 12 :

پرتوها - در اواخر قرن 19معلوم شد نورخورشيد بر ميكروبها اثركشنده (فعاليت باكتريسيدال) دارد.
پرتوها 2 نوع تأثير روي باكتریها دارند:

1ـ اثر مرگ آور كه به مرگ باكتریها مي انجامد. يعني، درهر لحظه از زمان درصد ثابتي از سلولها كشته مي شوند.

2ـ توليد جهش در توده ميكروبها كه درنتيجه صفات سلولها جديد از سلولها مولد خود متمايز می باشد.

پرتوهای كشنده يا موتاژن ابتدا توسط بعضي از قسمتهای سلول پرتو ديده جذب مي شوند. كشته شدن ميكروبها بوسيله پرتوها بستگي به طول موج پرتو و دوز كلي دارد.
قسمت اعظم تاثير ضدميكروبي پرتوها به علت اثر مستقيم آنها بر اسيدهای هسته ای مي باشد.
پرتوهای قرمز، نارنجي و زرد اثر زيان آور بر ميكروبها ندارند ولي پرتوهای آبي و بنفش به شدت رشد باكتريها را متوقف مي سازند.

پرتوهایي با طول موج بالاتراز nm300 (امواج نوري قابل رويت، امواج مادون قرمز و امواج بلندترمانند امواج راديو) قدرت ميكروب كشي ناچيز دارند.
اشعه UV با طول موج nm 265اختصاصاً عليه اكثر باكتريها و بعضي كپكها و ويروسها موثرند.
اشعه UV توسط DNA جذب مي گردد. جهش مرگ آور است و سلول سریعا مي ميرد.
اشعه UV توسط DNA جذب شده موجب پيدايش اتصال بين بازهای پيريميديني مجاور مي گردد.
اگرباكتری که در معرض پرتو فرا بنفش قرار داده شده تحت نور مرئي با طول موج nm510-365 قرار گيرد، بار ديگر زنده مي شود. اين پديده را دوباره فعال شدن در مجاورت نور يا Photoreactivation مي نامند.

اسلاید 13 :

طي پرتوتابي، نوارهاي DNA با تشكيل دايمر بين تيمين هاي يك رشته يا رشته هاي تكميلي تغيير شكل مي يابد. با قرار گرفتن سلول در معرض نور مرئي در طيف آبي- بنفش، آنزيم هيدروليزه كننده دايمرهای تيمين فعال مي گردد.
لامپ های بخارجيوه طول موجnm 253 دارند (طيف ميكروب كش).
بعضي پرتوهای كوتاهتر از طول موج اشعه UV نيز اثر ميكروب كشي دارند (به ويژه پرتو × و گاما) كه تاحدی مربوط به توليد پراكسيد در محيط است. پراكسيد به علت قدرت اكسيد كنندگي دارای اثر ضدميكروبي است.
اگر هنگام تاباندن اشعه بر باكتريها اكسيژن وجود نداشته باشد اثر ضدميكروبي كاهش مي يابد.

اشعه × همه نقاط سلول را بمباران كرده موجب يونيزه شدن مواد سلولي و درنتيجه بي اثر شدن آنها مي شود.
پرتو × موثرتر از اشعه UV است.
اسپور باكتريها به مقداري تا 10 برابر دوز اشعه uv برای فرم رویشی نياز دارند.
انرژي اشعه uv پایين وقدرت نفوذ آن خيلي ضعيف است. در مواد جامد نفوذ نمي كند و درمايعات به آهستگي نفوذ مي كند.
روي ارگانيسمهایی كه دربرابر پرتوها محافظت شده اند تأثير ندارد.
بيشترين كاربرد uv در كنترل عفونتهایی است كه از طريق هوا منتقل مي شوند. بيشتر در نواحي محصور مثل بخشهاي بيمارستانها واطاقهاي جراحي استفاده مي گردد.

اسلاید 14 :

پرتوهای يونيزان
براساس خصوصيات فيزيكي پرتوهای يونيزان به 2 گروه تقسيم مي شوند :

1ـ پرتوهای كه جرم دارند و ممكن است شارژ شده يا نشده باشد.
2ـ پرتوهای كه فقط انرژي هستند.

پرتوهای يونيزان كه براي استريليزاسيون بيشتر كاربرد دارند اشعه × ، الكترومگنتيك، اشعه گاما واشعه های كاتدی (الكترونهایي كه بطور مصنوعي تحريك شده اند) هستند.
اشعه × و گاما قدرت نفوذ نسبتا بيشتری دارند.

راديكال هيدروكسيل يك عامل قدرتمند اكسيد كننده است. هيدروكسيل با ماكرومولكولها بويژهDNA واكنش شديدي دارد(شكستگي 2رشته DNA).
فشار- ميكروبها در مقابل فشارمكانيكي و هيدروستاتيكي مقاومت قابل توجهي نشان مي دهند.
باكتريها هنگامي كه تحت فشار هيدروستاتيك 2940 تا 8820 پوند برهر cm۲/۵ قرار گيرند رشد نمي كنند.
تحت فشار تغييرات مورفولوژی در ميكروبها ايجاد مي شود:بعضي گونه ها تحرك خود را از دست داده و برخي به رشد خود ادامه داده ولي قادر به تقسيم شدن نمي باشند.
ميكروبهای دريازی بيش از ميكروبهای خاكزی فشار بالا را تحمل می کنند.

اسلاید 15 :

ارتعاشات صوتي – ارتعاشات سوپرسونيك سلولهای موجود زنده عالي را به شدت تحت تاثير قرار داده و باعث بهم ريختن محتويات سلول و پاره شدن ديواره و متلاشي شدن كامل آن مي گردد.
اسپور اكثر باكتريها تحت تاثير ارتعاشات سوپرسونيك قرار نمي گيرند.
امواج صوتي با فركانس بالاو خارج از محدوده قابل شنوایي ( 1000- 20) روش مفيد برای متلاشي کردن سلولهاست.

ژنراتورهای توليد صدا در فركانسي در محدوده 100- 9 در ثانيه عمل مي كنند.
كارآیي امواج صوتي به جاي فركانس به دامنه نوسانات بستگي دارد يعني امواج دارای فركانس نسبتا پائين ولي شدت بالا موثرتر از امواج با فركانس بالا ولي شدت پائين است.   

كشتهاي مسن سلولهاي مقاوم بيشتري دارند. گرچه امواج صوتي براي بسياري از باكتريها كشنده است ولي بعضي از آنها باقي مي مانند. درنتيجه درمان با امواج صوتي ارزش استريليزاسيون و ضدعفوني ندارد.
فشار اسمزي - اسمز عبارتست از انتشار مولكولهای حلال از ميان غشای نيمه تراوا.
2 محلول با فشار اسمزی يكسان را اصطلاحاً ايزوتون مي نامند.
اگر 2 محلول با غشای اسمزی نابرابر مقايسه مي شوند محلول با فشار بالا را هيپرتون و ديگري را هيپوتون مي نامند.

فشار اسمزی پروتوپلاسم سلول باكتري سالم بيشتراز فشار اسمزي محيط كشت است. یعنی سلول باكتري تراكم بيشتري از املاح دارد. اين فشار اسمزي بالا باعث نفوذ آب از غشای سيتوپلاسمي نيمه تراوا به درون سلول مي گردد.
سلولهاهنگامي كه در محيطي با فشار اسمزي پائين نظير آب قرار گيرند آب زيادي وارد سلول شده فشار بالا ايجاد مي كند و سلولهای فاقد ديواره محكم تورژسانس پيدا مي كنند (ديواره سلولي پاره شده مواد پروتوپلاسم بيرون مي ريزند).

اسلاید 16 :

هنگامي كه يك سلول سالم در محلول با فشار اسمزي بالا قرار گيرد پلاسموليزرخ مي دهد. پروتوپلاسم در داخل سلول به صورت توده كوچكي چروكيده مي شود. در اين حالت فعاليت متابوليكي متوقف مانده سلول بحالت خفته درآمده يا مي ميرد. اگرچنين سلولهایي سريعاً به شرايط اسمزي طبيعي منتقل شوند سالم مي مانند.
باكتریهایي كه به فشار اسمزي بالا عادت كرده اند را اسموفيل و باكتریهای دريازی كه قادر به رشد در محلولهای فاقد نمك نمي باشند را هالوفيل مي نامند.

پلاسموليز روش مهمي براي كنترل رشد باكتريها مي باشد. تجربه نشان داده كه 15-10% كلريد سديم يا 70-50% قند براي نگهداری مواد غذایي رضايت بخش است.
خشك کردن روش عملي بكار بردن اسمز در كنترل فعاليتهای ميكروبي است.
خشك كردن هر ماده اي فشار اسمزی آن را بحدي تغيير مي دهد كه رشد ميكروبها متوقف مانده و نهايتاً از بين مي روند.

اغذيه اي كه به اين روش نگهداري مي شود سترون نمي باشد بلكه حاوی توده بزرگي از ميكروبهای خفته است و با فراهم شدن آب مي توانند رشد كرده و ماده غذایی را فاسد كنند.
تراكم يون هيدروژن
رشد و فعاليت باکتریها بشدت تحت تأثيرPH محيط قرار دارد.
هر گونه باکتری فقط در PH معيني مي تواند رشد كند. باكتريها اكثراً در pH بين 8-6 قادر به رشد مي باشند. بعضي باكتريها داراي pH اپتيمم پائين (حدود 2 برايBacillus thio oxidans ) يا بالا (5/8 برايAlcaligens fecalis ) مي باشند.

اسلاید 17 :

PH طبيعي خون حدود ۷/۳ است.
مخمرها و كپكها ميدان وسيعي از PH را تحمل مي كنند ولي معمولاً در محيط اسيدي بهتر رشد مي كنند.

پتانسيل اكسيداسيون ـ احيا

توانایي يك باكتری به رشد پس از انتقال به محيط تازه تا حدودي به پتانسيل اكسيداسيون - احيا بستگي دارد.
پتانسيل اكسيداسیون احيا را مي توان با دستگاه الكترومتر اندازه گيری كرد.

مواد اكسيد كننده قوی پتانسيل مثبت (مثلا mv 200+) و احيا كننده های قوی پتانسيل منفي ايجاد مي كنند.
تهويه محيط كشت پتانسيل مثبت و جوشاندن محيط به منظور خارج كردن اكسيژن پتانسيل اكسيداسیون ـ احيا را كاهش مي دهد.

اسلاید 19 :

بیماریزایی باکتریها

اسلاید 20 :

" اصول كخ" برای اثبات ارتباط بين عامل بیماری و بيماري

اصل اول ـ ميكروب بايد در رابطه با بيماري مشاهده شود يعني در آسيبهاي حاصل از بيماري ميكروب مزبور وجود داشته باشد.

اصل اول نه تنها وجود ميكروب را در رابطه با بيماري نشان مي دهد بلكه نبود آن در صورت نبود بيماري را اثبات مي كند.

اصل دوم ـ ميكروب را بايد در كشت خالص جدا نمود. اين امر براي جدا كردن عامل بيماري ازساير ميكروبها لازم است.

اصل سوم ــ بيماري را بتوان با تلقيح ميكروب جدا شده در حيوان حساس بوجود آورد.

اصل چهارم ــ بايد ميكروب را در آلودگي تجربي در حيوان آزمايشگاهي پيدا كرده و تشابه آن را با ميكروب تلقيح شده نشان داد.

اصل پنجم – در سرم بيمار آنتی بادیهاي علیه باكتري مورد نظر وجود داشته باشد.

اصل ششم – بيمار پس از بهبودي نسبت به همان ميكروب مصونيت داشته باشد.

اصل هفتم – بيمار طی بیماری/پس از بهبودي نسبت به همان ميكروب يا فراورده هایِ آن آلرژي داشته باشد.