بخشی از پاورپوینت
اسلاید 1 :
تغذیه و اختلال خوردن
اسلاید 3 :
تغذیه و اختلال خوردن
در DSM-5، اختلالات تغذیه و خوردن با اختلال مداوم در خوردن و رفتار مرتبط با خوردن مشخص می شود؛ که به تغییر مصرف و جذب غذا منجر می شود و سلامت جسمی یا عملکرد روانی و اجتماعی را مختل می کند.
این اختلالات در حال حاضر در یک فصل مجزا و جامع با عنوان « اختلالات تغذیه و خوردن » قرار داده شده است.
اسلاید 4 :
تغذیه و اختلالات خوردن
یکی از اهداف اصلاحات پیشنهاد شده؛ کاهش تشخیص اختلال خوردن و تغذیه است که در هیچ یک از طبقات مطرح شده جای نمی گیرند (EDNOS).
علایم شناختی و خود گزارشی کمتر مورد تاکید است و بیشتر به تظاهرات رفتاری این اختلال توجه می شود، به خصوص برای کودکان که هنوز ظرفیت استدلال انتزاعی ندارند.
اسلاید 5 :
اختلال تغذیه و خوردن
DSM-5، در سال 2013 توسط APA ارائه گردید.
این نسخه شامل بررسی و مرور گسترده اختلالات خوردن (ED) می باشد.
DSM-IV-TR شامل سه طبقه بندی تشخیصی برای اختلال خوردن بود:
بی اشتهایی عصبی
پرخوری عصبی
اختلالات خوردنی که در طبقات دیگر قرار نمی گیرند.
اسلاید 6 :
در DSM-5 اختلالات خوردن (ED)به اختلالات تغذیه و خوردن ( FED) تغییر نام یافت.
شامل چهار طبقه بندی تشخیصی جدید است:
اختلال پرخوری
اختلال هرزه خواری
اختلال نشخوار
اختلال مصرف غذای دوری جو/ محدود کننده
برخی از ملاک های تشخیصی BN، AN،EDNOS نیز اصلاح شده است.
اسلاید 7 :
قبل از نسخه فعلی DSM، اختلال خوردن در دو بخش اصلی قرار گرفته بود:
اختلالاتی که در ابتدا به صورت معمول در دوران نوزادی، کودکی یا نوجوانی تشخیص داده شده است.
اختلالات خوردن
قرار دادن اختلالات تغذیه و خوردن در طبقه مختص خود در 5 DSM نشان می دهد که این اختلالات در تمام طول عمر وجود داشته و به تشخیص علایم آنها در مراحل مختلف زندگی کمک خواهد کرد.
اسلاید 8 :
معیارهای تشخیصیFED منحصر به فرد است، به این صورت که اگر بیمار در یکی از طبقه ها تشخیص داده شود، نمی تواند در طبقه دیگر قرار گیرد ( به جز اختلال هرزه خواری ).
DSM-5 قصد دارد تا با تضمین تمایز هر نوع اختلال به پزشکان در تشخیص ویژگی های خاص و متفاوت اختلال ها کمک نماید؛ مشخص کند.
اسلاید 9 :
هدف اصلی تغییرات پیشنهادی در DSM-5 کاهش 40 تا 80 درصدی شیوع اختلال EDNOS نسبت به DSM-IV-TR است.
در واقع تشخیص EDNOS با استفاده از معيارهای تشخيصی DSM-5 در مقايسه با معيار DSM-IV-TR از حدود 62 درصد به 32 درصد کاهش یافته است.
به طور مشابه مطالعات دیگر 20 درصد کاهش ابتلا به اختلال خوردن بزرگسالان را در جمعیت بزرگسال نشان می دهند.
اسلاید 10 :
ملاک های اختلال بی اشتهایی عصبی
دو تغییر قابل توجه در اولین معیار بی اشتهایی عصبی در DSM-5 وجود دارد:
آنچه در DSM-IV-TR « عدم رعایت حفظ وزن بدن » تعریف شده است در DSM-5 به عنوان « محدودیت مصرف انرژی نسبت به نیاز بدن» تعریف شده است.
حذف کلمه « امتناع » که دارای بار منفی است، منجر به شکل گیری ملاک های خنثی تر می گردد.
اسلاید 11 :
DSM-5 به طور خاص بر مولفه اصلی رفتار AN
( محدودیت مصرف غذا ) تمرکز می کند، نه بر روی نتایج این رفتار ( وزن بدن ).
دومین تغییر اساسی این است که دستور العمل خاصی که در نسخه قبلی به عنوان « کمتر از حداقل وزن طبیعی بدن » برای مثال کمتر از 85 درصد مطرح شده است در نسخه فعلی مشاهده نمی شود.
اسلاید 12 :
ملاک های جدید طبقه بندی در تعیین اینکه آیا یک فرد «از حداقل وزن طبیعی بدن » خود کمتر است یا نه بیشتر به بررسی نقش عواملی مانند سن، جنس، وضعیت رشدی می پردازند.
این تغییر خاص بسیار مهم است، زیرا با وجود اینکه در 85 درصد موارد DSM-IVTR به عنوان یک راهنما درنظر گرفته شده است، اضافه شدن این ملاکها باز پرداخت بیمه را بهتر تضمین می کند.
اسلاید 13 :
در نسخه قبلی ملاک دوم تشخیص AN شامل تنها علایم شناختی « ترس شدید از افزایش وزن یا چاق شدن » بود.
در نسخه فعلی همان ملاک همراه با یک مولفه رفتاری ظاهر می شود.
اسلاید 14 :
به عبارت دیگر، با توجه به DSM-5 فردی که در « دائما درگیر رفتاری است که مخل افزایش وزن است» حتی اگر به صورت مشخص نسبت به افزایش وزن خود اضطراب نداشته باشد؛ اکنون می تواند ملاک دوم را برآورده سازد.
این تغییر بخصوص در مورد کودکان با تشخیص AN که از نظر رشدی هنوز توانایی شناختی لازم را برای داشتن یا بیان اینگونه ترس و اضطرابها را ندارند اهمیت دارد.
اسلاید 15 :
ملاک سوم در DSM-5 به جز یک تمایز قابل توجه بسیار شبیه نسخه قبلی است.
در DSM-5 ، عبارت «فقدان مداوم بازارزیابی و شناخت" جایگزین "انکار" در توصیف دیدگاه فرد در مورد خطرات وضعیت کم وزنیش شده است.
مانند تغییر ملاک اول، نتیجه این اصلاح نیز بیشتر در جهت کاهش ارزش واژه انکار و جایگزینی آن با مفهومی خنثی است (انکار دارای بار منفی است).
اسلاید 16 :
ملاک به دست آمده با تمرکز بر روی ناتوانایی شناختی فرد بیمار در شناسایی خطرهای بالقوه وضعیت خود به جای انکار آگاهانه حقیقت، دقیقتر عمل می کند.
گرچه این تغییرات ممکن است کوچک و سطحی به نظر برسند؛ اما نتیجه آن شکل گیری یک سری ملاک هایی است که کمتر دارای مفهوم « انگ و منفی» هستند.
اسلاید 17 :
ملاک چهارم AN (آمنوره) به طور کامل از DSM-5 حذف شده است.
بنابراین اکنون تنها سه ملاک برای تشخیص AN وجود دارد.
حذف آمنوره به این ترتیب منجر به بروز مجموعه ای از ملاک های فراگیر می شود که نشان دهنده اهداف اعلام شده توسط APA برای اجتناب از طبقه بندی های تشخیصی "بیش از حد محدود" است که در گذشته منجر به افزایش میزان تشخیص EDNOS می شده است.
اسلاید 18 :
معیارهایAN در DSM-5 همانند DSM IV-TR، شامل تصریح کننده هایی از نوع محدود کننده یا پرخوری / پاک کننده است.
زبان نسخه جدید شبیه نسخه قبلی است، با این تفاوت که تصریح کننده برای 3 ماه گذشته در نسخه جدید بجای تصریح کننده مبهم « در دوره کنونی» در DSM-IV-TR آمده است.
اسلاید 19 :
در نهایت، DSM-5 شامل یک تصریح کننده «شدت» است که از شاخص توده بدنی فرد (BMI) استفاده می کند.
سطح شدت:
-خفیف BMI> 17 kg / m2))
-متوسط BMI 16-16.99 kg / m2))
-شدید (BMI 15-15.99 kg / m2)
- افراطی (BMI <15 kg / m2)
این سطوح شدت به نشان دادن علائم بالینی و نیاز بالقوه به نظارت و میزان ناتوانی کارکردی فرد را نشان می دهد.
اسلاید 20 :
ملاک های پرخوری عصبی
ملاکهای تشخیصی پرخوری عصبی تا حد زیادی در DSM-5 بدون تغییر باقی مانده است، اگر چه تغییراتی هم دیده می شود.
پرخوری عصبی با دوره های مکرر و غیرقابل کنترل پر خوری (ملاکA) همراه با رفتارهای جبران کننده برای جلوگیری از افزایش وزن (ملاکB) مشخص می شود.
DSM-5 در این دو ملاک اول از DSM-IV-TR تغییری نشان نمی دهد.
