پاورپوینت مفهوم اهمیت و خطر

بخشی از پاورپوینت

اسلاید 2 :

مقدمه

اهمیت و خطر دو مفهوم اساسی در حسابرس است، زیرا هم در مرحله برنامهریزی باید به این دو مقوله توجه ویژه کرد و هم در انتخاب رویکرد های حسابرسی و نوع گزارش حسابرسی. این مرحله شامل کسب اطلاعات لازم برای پذیرش صاحبکار ، برآورد خطر تجاری و اجرای روش های تحلیلی مقدماتی بود . در این فصل در ادامه مباحث ارائه شده تلاش میشود در ارتباط با تعیین سطح اهمیت و خطر حسابرسی مباحثی ارائه شود.

اسلاید 3 :

برآورد اهمیت :

اهمیت یکی از موضوعات مهم در فرآیند حسابرسی است. این مفهوم علاوه بر آنکه در مرحله برنامهریزی و اجرای عملیات حسابرسی به کار گرفته می شود در ارزیابی اثر تحریفات شناسایی شده بر صورت های مالی و همچنین تعیین نوع اظهار نظر در گزارش حسابرسی نیز مورد استفاده قرار میگیرد. تعیین سطح اهمیت توسط حسابرس مستلزم قضاوت حرفهای و متاثر از برداشت های حسابرس از نیاز های اطلاعاتی استفاده کنندگان صورت های مالی است. بر این اساس میتوان اظهار داشت که تعیین اهمیت با توجه به شرایط موجود و همچنین ماهیت هریک از اقلام تعیین میشود و تدوین کنندگان استاندارد ها نمیتوانند در این بازه آستانه یک کمی را تعیین کنند زیرا اهمیت یک مفهوم نسبی است نه مطلق.

اسلاید 4 :

مفهوم اهمیت در برنامهریزی و اجرای عملیات :
تحریفات زمانی با اهمیت تلقی میشود که بطور منطقی انتظار رود به تنهایی یا در مجموع بتواند بر تصمیمات اقتصادی استفاده کنندگان که بر مبنای صورت های مالی اتخاذ میشود اثر بگذارد، قضاوت در مورد اهمیت با توجه به شرایط موجود انجام میشود و تحت تاثیر اندازه یا ماهیت یک تحریف یا هر دو قرار میگیرد.
قضاوت در باره یک موضوعات با اهمیت از دیدگاه استفاده کنندگان صورت های مالی با توجه به نیازهای اطلاعاتی مشترک استفاده کنندگان به عنوان یک گروه شکل میگیرد. اثر احتمالی تحریفات بر تصمیمات استفاده کنندگان خاص که ممکن نیاز های اطلاعاتی متفاوتی داشته باشند مورد توجه قرار نمیگیرد.

اسلاید 5 :

قضاوت مقدماتی در باره اهمیت :

برآورد اهمیت از مهمترین تصمیماتی است که بر مبنای قضاوت حرفه ای حسابرس تعیین میشود. استاندارد های حسابرسی، حسابرسان را ملزم نموده است که هنگام برنامهریزی سطح اهمیت را مشخص نمایند تا بتواند بر اساس آن تحریفات بااهمیت را شناسایی نمایید. با توجه به اینکه قضاوت حرفهای افراد ممکن با جمع آوری شواهد و آشنایی بیشتر با شرایط حاکم در شرکت تغییر نماید، آنرا قضاوت مقدماتی یا اولیه مینامند. بنابراین قضاوت اولیه حسابرس ممکن است در طول حسابرسی تغییر نمایید.

اسلاید 6 :

تعیین سطح اهمیت میتواند بر میزان رسیدگی و حجم آزمون های محتوای حسابرسی تاثیر مستقیمی داشته باشد، بدیهی است زمانی که حسابرس سطح اهمیت را پایین برآورد نماید شواهد بیشتری باید گردآوری شود. در واقع در این شرایط حتی تحریفات با مبالغ پایین هم میتواند تصمیمات استفاده کنندگان را تحت الشعاع قرار دهد. لذا لازم است حسابرس شواهد بیشتری را مورد بررسی قرار دهد. بنابراین سطح اهمیت رابطه معکوسی با حجم شواهد و حدود آزمون ها دارد. نکته ی دیگر آن است که سطح اهمیت رابطه معکوسی با خطر قابل پذیرش حسابرسی دارد. در واقع زمانی که حسابرس سطح اهمیت را پایین در نظر میگیرد.

اسلاید 7 :

احتمال خطر حسابرسی بالا است و به همین دلیل باید حسابرس شواهد بیشتری را گردآوری نمایند و حدود آزمون های خود را افزایش دهد.

تخصیص اهمیت برآوردی به اجزای صورتهای مالی :
حسابرسان برای هر یک از اجزای صورتهای مالی، شواهد حسابرسی را جمع آوری میکنند. بر این اساس لازم است اهمیت در هر یک از اجزای صورت های مالی تعیین شود. بنابراین در مرحله دوم، مبلغ اهمیت تعیین شده به مانده حساب ها تخصیص داده شود.

اسلاید 8 :

در بند هشتم استاندارد حسابرسی شماره ۳۲۰ چنین آمده است :
اهمیت در اجرا به معنی مبلغ یا مبالغی است که توسط حسابرس کمتر از سطح اهمیت تعیین شده برای صورتهای مالی به عنوان یک مجموعه واحد، تعیین میشود تا بدین ترتیب احتمال فزونی مجموع تحریفات کشف نشده و اصلاح نشده از سطح اهمیت تعیین شده برای صورت های مالی به عنوان یک مجموعه واحد به سطح پایین و مناسبی کاهش یابد.

اسلاید 9 :

اجزای صورت های مالی در دو مرحله صورت میگیرد :

۱-در مرحله اول، اهمیت قابل تخصیص به مانده حساب ها که معادل سه برابر سطح اهمیت اولیه است بر اساس اندازه نسبی مانده هر یک از حساب به آنها اختصاص داده میشود.

۲-در مرحله دوم مبلغ تخصیص یافته اولیه با در نظر گرفتن مجموعه عوامل زیر تعدیل میشود :
به حساب هایی که حسابرسی آنها مستلزم صرف زمان و هزینه های بیشتر است، اهمیت بیشتری اختصاص داده میشود تا از این طریق تعداد نمونه ها کاهش یابد و بتوان هزینه های انجام حسابرسی را مدیریت کرد.

اسلاید 10 :

در حساب هایی که احتمال وجود تحریف در آنها بالا است اهمیت کمتری تخصیص داده میشود تا از این طریق تعداد نمونه ها برای آزمون های محتوا افزایش یابد.
در تمامی مراحل تخصیص این نکته مد نظر قرار میگیرد که حداکثر مبلغ تخصیصی به هر حساب معادل ۶۰ درصد اهمیت برآوردی در سطح صورت های مالی است) .در مثال شرکت سهند حداکثر ۷/۵۴ میلیارد ریال هر حساب (مجموع تمام سطوح اهمیت نمیتواند بیشتر از سه برابر اهمیت برآوردی اولیه در سطح صورت های مالی باشد.

اسلاید 11 :

-ارزیابی تحریفات و مقایسه آنها با قضاوت اولیه درباره اهمیت :
پس از آن که حسابرسان انواع آزمون ها و روش های حسابرسی را در مورد اجزای مختلف صورت های مالی اجرا نمودند با مجموعه ای از تحریفات ممکن است مواجه شوند. این تحریفات ممکن است تحریفات قطعی، قضاوتی و یا تحریفات تعمیم باشد. منظور از این تحریفات قطعی تحریفاتی است که حسابرس هیچ گونه شک و تردیدی در مورد وقوع آنها ندارد و مبلغ تحریف کاملا روش است. برای مثال حسابرس پس از بررسی های خود مطمئن شده است صاحبکار برخی از استاندارد های حسابرسی را به درستی اعمال نمیکند. و این موضوع منجر به پیش نمایی در آمد ها

اسلاید 12 :

و یا کم نمایی هزینه ها شده است،.تحریفات قضاوتی تحریفاتی هستند که تفاوت قضاوت حسابرس و صاحبکار ناشی میشود برای مثال ممکن است اختلاف نظر هایی در مورد مبلغ ذخیره مطالبات مشکوک الصول میان حسابرسان و صاحبکار وجود داشته باشد. منظور از تحریفات تعمیم یافته تحریفاتی است که در نتیجه تعمیم اشتباهات و یا تحریفات کشف شده در جریان آزمون نمونه های انتخابی وجود میآید.

 -خطر حسابرسی :
استاندارد های حسابرسی ، حسابرسان را ملزم میکند تا خطر حسابرسی را در سطح صورت های مالی به عنوان یک مجموعه واحد و در سطح ادعاهای مربوط به گروه های معاملات، مانده حساب ها و موارد افشا ، ارزیابی کنند. در استاندارد های مربوط به برنامهریزی روش های کسب شواهد، خطر های حسابرسی را مورد توجه قرار دهند.

اسلاید 13 :

روش اصلی حسابرسان برای مدیریت خطر های حسابرسی، استفاده از مدل خطر حسابرسی است. در این مدل با استفاده از برخی معیار ها ، میتوان با توجه به شرایط موجود میزان خطر عدم کشف را برآورد و متناسب با آن، حجم آزمون های محتوا را تغییر داد تا در نهایت خطر حسابرسی در یک سطح پذیرفته شده ای باقی بماند. بنابراین، مدل خطر حسابرسی به حسابرسان کمک میکند تا در مورد مقدار و نوع شواهدی که باید برای هر هدف حسابرسی جمع آوری نمایید تصمیم گیری کنند مدل خط حساب رسی به صورت زیر است :
-اجزای مدل خطر حسابرسی :
خطر قابل پذیرش
خطر کنترل
خطر عدم کشف

اسلاید 14 :

خطر قابل پذیرش حسابرسی :
خطر حسابرسی به معنای ارائه نامناسب درباره صورت های مالی است. در واقع خطر اینکه حسابرس هنگام وجود تحریف با اهمیت در صورت ها مالی، نسبت به آن نظر نامناسبی را ارائه کند، خطر حسابرسی نامیده میشود،.بنابراین خطر قابل پذیرش را به میزان خیلی کم تعیین میکند به معنی آن است که قصد دارد با اطمینان بیشتری درباره صورت های مالی اظهار نظر نماید. خطر صفر به معنای ارائه اطمینان کامل نیست به صورت های مالی و در مقابل خطر ۱۰۰ درصد به معنای عدم اطمینان کامل است. بدیهی است حسابرس باید مابین این دو محدوده حرکت نماید باید توجه داشت که مفهوم خطر قابل پذیرش حسابرسی و سطح اطمینان دو مفهوم مکمل یکدیگر هستند.

اسلاید 15 :

برای مثال اگر حسابرس خطر حسابرسی را ۵ درصد تعیین نماید به آن معنا است که قصد دارد با ۹۵ درصد اطمینان درباره صورت های مالی اظهار نظر نماید . خطر قابل پذیرش حسابرسی رابطه یک معکوس با سطح اطمینان دارد و حاصل این دو در نهایت مساوی با یک است.

-عوامل خطر قابل پذیرش حسابرسی :
زمانی که استفاده کنندگان گزارش های مالی را طیف وسیعی از افراد تشکیل دهند ، خطر کار حسابرسی نیز بالا تر است. در واقع عدم کشف حتی یک مورد تحریف که بتواند یکی از استفاده کنندگان صورت های مالی را متضرر نماید میتواند خطر اقامه دعوی را در دادگاه برای حسابرسان ایجاد نماید. بنابراین در مورد شرکت هایی

اسلاید 16 :

که سهامداران زیادی دارند و یا مبالغ قابل توجهی اوراق فرضه منتشر کرده اند، این احتمال وجود دارد که بستانکاران برای ارزیابی وضعیت مالی شرکت از گزارش حسابرس استفاده نمایند، در این گونه موارد توصیه می شود خطر قابل پذیرش حسابرسی کم تعیین شود تا در نهایت انجام آزمون های گسترده تر اطمینان بیشتری درباره صحت صورت های مالی ارائه شود . حسابرسان در مرحله ی برنامهریزی برای تعیین خطر قابل پذیرش حسابرسی میزان اتکای استفاده کنندگان برون سازمانی به صورت های مالی را مورد ارزیابی قرار می دهند. برخی از شاخص هایی که حسابرسان می توانند در این زمینه مورد استفاده قرار دهند عبارت است از :اندازه ی صاحبکار، توزیع مالکیت و ماهیت و میزان بدهی ها. بدیهی است که هر چه اندازه ی صاحبکار بزرگ تر باشد از

اسلاید 17 :

دارندگان اوراق بدهی زیادی دارند، نیز میزان استفاده کنندگان صورت های مالی نیز بیشتر است.
معمولا در مواردی که یک شرکت ورشکست میشود انگشت های اتهام به سوی حسابرسان نشانه میرود .در واقع در این شرایط فارغ از کیفیت حسابرسی انجام شده، حسابرسان در مظان اتهام قرار می گیرند،.بر این اساس شایسته است حسابرسان قبل از وقوع چنین شرایطی، پیشبینی ناکامی های مالی احتمالی صاحبکار را در دستور کار قرار دهند و به آن خطر قابل پذیرش حسابرسی را محدود و حجم آزمون را افزایش دهند. هر چند پیش بینی مشکلات حاد مالی کار دشواری است اما حسابرسان میتوانند با کمک برخی از شاخص ها مانند وضعیت نقدینگی، میزان سوددهی حال و گذشته شرکت، ماهیت عملیات شرکت و میزان تامین مالی های صورت گرفته، برآوردی از شرایط احتمالی داشته باشند.

اسلاید 18 :

زمانی که حسابرس نسبت به درستکاری مدیریت شک و تردید دارد بهتر است که خطر قابل پذیرش خود را در حد کمی برآورد کند تا با این کار میزان رسیدگی های خود را افزایش دهد تا در نهایت بتواند با سطح اطمینان بیشتری گزارش حسابرسی خود را منتشر نماید. سوابق محکومیتی مدیران، چرخش پی در پی کارکنان اصلی اختلاف نظر با حسابرسان قبلی و موارد از این قبیل نشانه هایی درباره عدم درستکاری مدیریت میتواند باشد.

-خطر ذاتی :
یکی دیگر از عواملی که در مدل خطر حسابرسی گنجانده شده است، خطر ذاتی است. حسابرسان باید در مراحل اولیه برنامهریزی حسابرسی، تعیین نمایند که کدام حساب ها و یا کدام بخش های صورت های مالی بیشتر در معرض تحریف قرار دارند و در کدام بخش احتمال تحریف کمتر است. چنین تحلیل هایی

اسلاید 19 :

میتواند در سمت و سو دادن به روش های حسابرسی و تمرکز بر نقاط تحریف پذیر موثر باشد. منظور از خطر ذاتی آسیب پذیری مانده ی یک حساب یا گروهی از معاملات در مقابل اشتباهات و تحریفاتی است که میتواند به تنهایی یا در مجموع با بقیه تحریفات، اثر با اهمیتی بر صورت های مالی داشته باشد، با فرض آنکه برای آن هیچ کنترل داخلی وجود نداشته باشد. خطر ذاتی در دو سطح صورت های مالی و در سطح مانده حساب برآورد می شود. برآورد خطر ذاتی در سطح صورت های مالی برای تدوین طرح کلی حسابرسی و برآورد خطر ذاتی در سطح مانده حساب ها یا گروه های عمده معاملات با هدف تدوین برنامه حسابرسی انجام میشود.

اسلاید 20 :

-عوامل متعددی میتواند بر خطر حسابرسی تاثیر بگذارد این عوامل عبارت است از :

ماهیت کسب و کار صاحبکار؛ خطر ذاتی برخی از حساب ها از ماهیت خاص کسب و کار صاحبکار ناشی میشود برای مثال خطر از مد افتادن موجودی کالا در صنعت پوشاک بیشتر از خطر از مد افتادن موجودی ها در لوازم خانگی است. بنابراین حسابرسان در برآورد خطر ذاتی باید به ماهیت کسب و کار صاحبکار و مواردی مانند احتمال نابابی محصولات و فناوری ها، پیچیدگی های موجود در ساختار سرمایه، وجود اشخاص وابسته و تعدد و پراکندگی جغرافیایی بخش های مختلف فعالیت صاحبکار را در نظر داشته باشند.