بخشی از مقاله
اصول بتن: بتن ريزي وپرداخت بتن
مخلوط كردن ، انتقال و حمل بتن بايد بدقت و هماهنگ با عمليات بتن ريزي و پرداخت انجام شود ، بتن را بايد به سرعتي مستقر نمود كه بتن پخش كرد ، اضافه ها را برداشت ، يكپارچه نمود و به حالت شناور به حركت در آورد . بتن را بايد تا حد ممكن و بطور مستقر در نزديكي محل نهايي ريخت. در حالت ساخت قالب يك تخته ، بايد از يك گوشه و در امتداد پيرامون قطعه ، بتن ريزي را آغاز نمود و پر بار، مقابل بار بتن قبلي ، ريخته شود . بتن را نبايد به شكل توده هاي مجزا ريخت و سپس هموار نمود و نيز نبايد پربار يك توده بزرگ را يكجا ريخت و سپس آنرا به صورت حركت افقي به نقطه مورد نظر و نهايي منتقل نمود.
يكپارچه سازي
در برخي ساختمان سازي ها ، بتن را درون فرم يا قالب مي ريزد و سپس آنرا يكپارچه مي كند. با يكپارچه سازي ،بتن تازه به شكل و فرم قالب در مي آيد و اطراف آنرا مسلح مي كنند و بسته ها سنگي ، اشكال نشانه عسلي و فضا هاي هوايي محبوس
را حذف و ترميم مي كنند. بخشي از هواي محبوس ، عمدي است و نبايد حد قابل توجهي از آن از بين برود . ارتغاش دادن، روش بسيار متداول براي يك كاسه كردن بتن است و به دو صورت از داخل يا از خارج انجام مي شود. بتن هنگام ارتعاش ، اصطكاك داخليش در بين ذرات شن و ماسه و به طور موقتي از بين مي رود و به شكل مايع عمل مي نمايد ودر اثر نيروي گرانيش در داخل قالب مس نشينند و هواي محبوس درون فضاي خالي به راحتي به سطح بتن بالا مي آيد. اصطكاك داخلي به محض توفقف ارتعاش مجددا بر قرارمي گردد.
پرداخت
بتني كه در برابر چشم قرار خواهد گرفت بايد به چندين شكل پرداخت شود از جمله بتن يك تخته كه در ساخت جاده ،بزرگراه يا حياط مسطح كنار حانه بكار مي رود.
انواع پرداخت با رنگها و بافتهاي ممتنوع ديده مي شود از جمله شن و ماسه برجسته و بيرون از بتن و يا سطوح منقوش دربعضي از سطوح فقط همواره سازي انجا م
مي شود، پستي و بلنديها را مي گيرد و در بعضي از موارد ديگر عمل جارو كردن ، قوطه دادن يا بيلچه زدن به طرز خاصي انجام مي شود. هموار كردن در عمليات تهيه بتن يك تخته يعني برش دادن قسمتهاي اضافي بتن تا سطح بتن به گيرش معيني برسد با يك حركت اره اي در امتداد و لبه بتن بطورمستقيم حركت مي كنند و پر بار مسافت كمي به جلو مي روند. نقاط پست و بلند از بين مي رود و بلافاضله بعد از اين عمل ، ذرات دانه درشت شن و ماسه كار گذاشته مي شود. مثل اين است كه لبه تخته بتن را در يك امتدا و مستقيم و از طول بكشند. درزهاي نامشهود و اتفاقي را بايد بهم پيوند داد تا محو شوند. با شيار كن دستي يا با فروبردن قطعات پلاستيكي ، چوپي ، فلزي ، فاصله هاي مفصل را بهم متراكم مي كنند يا ماده اتصال را به بتن در حالتي كه هنوز سفت نشد.
اضافه مي نمايند. مفصل هاي دندانه اره اي وقتي است كه بتن به حد كافي سفت شده يا به حد كافي قوي است تا از بازشدگي جلوگيري مي كند. بعد از مفصل بندي بتن ، بايد با استفاده از ابزار چوپي يا فلزي عمل غوطه دادن را انجام داد يا از ماشين پرداخت استفاده . نمود . اين ماشين تيغه هايي براي غوطه دادن دارد. در نتيجه ذرات شن و ماسه به زير سطح بتن اضافه مي شود. و عيب و ايرادهاي جزئي، فضاهاي خالي و نقاط قلمبه شده را از بين مي رود و تمام سطوح ملاط آماده عمليات بعدي پرداخت مي گردد. در صورت تمايل به ايجاد يك سطح هموار ، سخت و مزاكه ، بعد از عوطه دادن بايد با بيلچه فولادي ، بيلچه زني كرد. بيلچه زني تنها بعد از انجام پرداخت كافي نيست . يك سطح ضد لغزش بايد به صورت جارويي كردن پرداخت شود. پيش از آنكه بتن كاملا سفت شده باشد اما بقدر كافي هم بايد سفت باشد تا آثار و رد جاروب باقي بماند.
اصول بتن = افزودني هاي شيميائي
افزودني هاي شيمائي از جمله تركيبات داخل بتن غير از سيمان پرتلند، آب و شن ماسه هستند كه بعد از محل مخلوط كردن اين مواد يا در حين اين عمل ، به مخلوط اضافه مي شوند اصولا منظور از استفاده از اين افزودني هاي اين است كه هزينه ساخت بتن كم شود، كيفيت سنتي بتن بهتر شود، كيفيت بتن موقع مخلوط كردن، حمل و نقل، بتن ريزي و نرميم بهتر شود و بر برخي حوادث اضطراري حين عمليات بتن ريزي غلبه گردد.موفقيت در اضافه كردن مواد افزودني مستلزم كاربرد روش هاي مناسب و درست در مجموعه عمليات بتن ريزي است. اكثرا مواد افزودني به فرم مايع آماده به كار است و در محل كارگاه يا در محل ريختن بتن، به بتن اضافه مي شوند. برخي مواد افزودني مثل رنگدانه ها، مواد گرانقيمت و مواد كمكي براي پمپاژ فقط به مقدار بسيار بسيار كم معمولا به صورت دستي و با ظروف سنجش شده بكار مي روند. ميزان تاثير يك ماده افزودني به چندين فاكتور بستگي دارد از جمله : نوع و مقدار سيمان، تركيب آب، مدت زمان مخلوط كردن ، سفت وشل بودن بتن و دماي بتنودماي هواوافزودني رسيد/براي اين كاربايدازانواع سيمان استفاده كرد يا درجه شن وماسه را تعيير داد.
5 نوع كاربرد
افزودني ها را بر اساس نوع كاربرد تقسيم مي كنند. 5 طبقه مواد افزودني شيميايي مشخص شده است: محبوس كننده هوا، كاهش دهنده آب ، تاخير دهنده ، شتاب دهنده، مواد شكل دهندن ( فوق شكل دهنده ها ) بقيه مواد افزودني در طبقه خاصي جاي مي گيرند و كارهاي خاصي انجام مي دهند: جلوگيري از خوردگي، كاهش چروكيدگي، كاهش فعل و انفعال قليا ـ سليكا ، تقويت كاربري ، پيوند شيميايي، ضد رطوبت ور نگ دادن ، مواد افزودني محبوس كنند. هوا كه بطورعمدي براي قرار دادن حباب هوا در داخل بتن استفاده مي شوند، در بحث « بتن داراي هوا محبوس » به طور كامل بررسي گرديده اند. مواد افزودني كاهش دهنده آب معمولا حدوده تا 10 درصد از تركيب آب بتن را كم مي كنند. اين نوع بتن به آب كمتري نياز دار تا به حد سفتي لازم برسد. نسبت آب و سيمان در اين بتن كمتر است. در نتيجه استقامت بتن بدون اضافه كردن بتن، بالاتر مي رود. پيشرفت هاي جديد در تكنولوژي اضافه كردن مواد افزودني موجب گرديده ، طيف متوسطي از كاهش دهنده هاي آب تهيه گردد- اين مواد حدود 8 درصد از آب بتن را كم مي كنند و در دماهاي مختلف استقامت و دوام بيشتري دارند. مواد كاهش دهنده آب در طيف متوسط، نسبت به انواع استاندارد ، تنظيم زماني دقيقتري دارند.
مواد افزودني تاثير دهنده كه سفت شدن بتن را كندتر مي سازد، براي مقابله با اثر تشديدي آب و هواي داغ بر سفت شدن بتن استفاده مي شوند. دماي زياد موجب افزايش سرعت سفت شدن بتن مي شود، در نتيجه كار پرداخت بتن دشوار مي گردد. مواد تاخير دهنده موجب سهولت عمليات استقرار بتن مي شوند و سفتي اوليه بتن را به تاخير مي اندازند. اكثر آنها عمل كاهش دادن آب را نيز انجام مي دهند و ممكن است هوا را نيز در بتن محبوس كنند. مواد افزودني شتاب دهنده، سرعت افزايش استحكام اوليه بتن محبوس كنند. مواد افزودني شتاب دهنده، سرعت افزايش استحكام اوليه بتن را بالا مي برند و از زمان لازم براي ترميم و حفاظت از بتن مي كاهند و عمليات پرداخت را سرعت مي بخشند. مواد افزودني شتاب دهنده از لحاظ اصلاح خصوصيات بتن از آب و هواي سرد، اهميت خاصي دارند. سوپر شكل دهنده ها نيز در حد زياد كاهش دهنده آب و شكل دهنده بتن هستند ( HRW R ) و 12 تا 30 درجه آب از داخل بتن كم مي كنند . و بهنسبت نوع ماده و مقدار مصرف فرق مي كند ودر نتيجه كار ايي بتن به سرعت از دست مي رود و در سفتي بتن تاثير مي گذارد. اين مواد معمولا در محل استفاده بتن، به بتن اضافه مي شوند ، مواد افزودني ضد خوردگي،در گرد. خاص خود قرار دارند. و براي كند كردن خوردگي فلز درون بتن بكار مي روند.
مواد ضد خوردگي يك استراژي دفاعي براي ساختار هاي بتني است از جمله در امكانات دريائي ، پل ، بزرگراه و محل توقف اتومبيل ها كه با كلرايد غلظت بالا مواجه هستند. ساير مواد افزودني خاص عبارتند از : مواد كاهش دهنده چروك و مواد ضد فعل و انفعال قليا با سليكا……. مواد كاهش دهنده چرو كيدگي براي كنترل خشك شدن و به حداقل رساندن تشكيل ترك و ارز استفاده مي شوند ولي مواد ضد ASR براي كنترل مسايل پايدار مربوط به فعل و انفعال قليا ، سليكا بكار مي روند.
اصول بتن = شن و ماسه
مواد شن و ماسه ، مواد دانه اي و بي حركتي هستند از جمله ماسه ، گراويه يا سنگ خرد شده كه در كنار آب و سيمان پرتلند، از تركيبات اساسي بتن محسوب مي شوند . براي تهيه يك تركيب خوب از بتن بايد شن ماسه، تميز ، سفت، خوي و عادي از مواد شيميايي جذبي يا خاك رس و ساير ذرات ريز كه موجب خرابي بتن مي شوند، باشد. مواد شن و ماسه 60 تا 75 درصد مجموع حجم بتن را تشكيل مي دهند و به دو نوع دانه درشت و دانه ريز تقسيم مي گردند. مواد شن و ماسه دانه ريز معمولا شامل شن طبيعي يا خرده سنگ هستند به صورتي از سرند 5/9 تا 5/37 ميليمترقطر دارند. اكثر مواد شن و ماسه درشت دانه از نوع گراويه است كه در بين بتن همراه با خرده سنگ بخش اعظم باقيمانده را مي سازند ، گراويه و ماسه طبيعي معمولا با كندن زمين چك چاله، رودخانه، درياچه يا بشر دريا تهيه مي شوند. مواد خرد شده از شكستن و خرد كردن سنگ، و قلوه سنگ يا گراويه سايز بزرگ تهيه مي شوند. بتن كهنه يك منبع براي تهيه مواد شن و ماسه است و در زير پايه ها گرانولي به طرز رضايت بخشي بكار رفته است هم چنين در سيمان كاري روي خاك و در بتن جديد كاربرد دارد. تهيه مواد شن و ماسه شامل خرد كردن ، سرند كردن و شستن تا حد درجه و تميزي معين است. در صورت لزوم ، براي ارتقا درجه كيفي شن و ماسه مي توان از روش هاي جدا سازي با وسيله سنگين يا حركت دادن استفاده كرد.
