بخشی از مقاله
چکیده
شواهد علمی در مورد جدیت تهدید اقلیمی به کشاورزی در حال حاضر بدون ابهام است . با توجه به اثرات فراوان تغییر اقلیم بر کشاورزی، سازگاری با تغییر اقلیم در کشاورزی امری ضروری است که میتواند از طریق کاشت گونههای مختلف از یک محصول ، تغییر در تاریخ کشت ، طرحهای جدید آبیاری و اطلاع رسانی دقیق اقلیمی صورت گیرد. از طرفی دیگر از آنجایی که کشاورزی خود منبع انتشار گازهای گلخانهای است میتواند از طریقه مدیریت زمینهای کشاورزی بهبود کلی تغذیه و ژنتیک دام ، ذخیره سازی و فناوری جذب کود و تولید سوخت زیستی به عنوان عاملی برای کاهش اثرات سوء تغییر اقلیم نقش ایفا کند.
مقدمه
تغییر اقلیم دارای عواقب گسترده برای کشاورزی است که بیشترین تاثیر را روی انسانهای فقیر می گذارد. خطرات بزرگی همچون شکست محصول و مرگ و میر دام و تحمیل زیان های اقتصادی و تضعیف امنیت غذایی و به احتمال زیاد با گرم شدن کره زمین به مراتب شدیدتر ادامه میابد. اقدامات سازگاری فوری به منظور کاهش اثرات منفی تغییرات آب و هوایی، با بهره گیری از اقدام هماهنگ بین المللی و برنامه ریزی استراتژیک کشور مورد نیاز است. کشاورزی به عنوان یک منبع عمده تولید گازهای گلخانه ای - GHG - ، دارای پتانسیل بسیار بالا برای کاهش تولید گازهای گلخانه ای از طریق کاهش جنگل زدایی و تغییرات در استفاده از زمین و فعالیت های کشاورزی است. اما برای به دست آوردن توان بیشتر، مکانیزم فعلی تامین مالی کربن جهانی نیاز به تغییر دارد.
اثر تغییر اقلیم
آثار تغییر اقلیم در کشاورزی می تواند در بسیاری از مناطق ویرانگر باشد . هم اکنون خیلی از مناطق این آثار را احساس می کنند . که با زیاد شدن دمای میانگین و بی ثبات شدن اقلیم این آثار به صورت تساعدی افزایش می یابند.
شواهد علمی در مورد جدیت تهدید اقلیمی به کشاورزی در حال حاضر بدون ابهام است . اما اندازه ی دقیق آن ، به دلیل فعل و انفعالات و فرآیندهای بازخوردی پیچیده در اکوسیستم و اقتصاد مشخص نیست پنج فاکتور اصلی بر روی تولید در کشاورزی اثرگذار است :
تغییرات دما ، بارش ، کربن دی اکسید ، تغییر پذیری اقلیم و رواناب آب های سطحی .
در ابتدا افزایش غلظت اتمسفری کربن دی اکسید برای گیاه مفید است و ضرر و زیان حاصل از عملکرد استرس های گرما و آب را جبران می کند . اما این افزایش غلظت کربن دی اکسید ممکن است در عمل کمتر از آنچه در داده های تجربی برآورد شده است باشد .
در کشورهای استوایی حتی گرم شدن متوسط 10c - برای گندم و ذرت 20c برای برنج - می تواند به طور قابل ملاحظه ای باعث کاهش عملکرد شود زیرا بسیاری از محصولات هم اکنون در آستانه ی حد تحمل خود به گرما به سر می برند .
برای افزایش درجه حرارت بالاتر از 30c ، انتظار رخ دادن زیان عملکرد در همه جا و به ویژه مناطق گرمسیری می رود.
در مناطقی از آفریقا ، آسیا و آمریکای مرکزی عملکرد گندم و جو با افزایش 3 تا 40c درجه حرارت 20 تا 40 درصد کاهش می یابد حتی اگر تنظیمات سطح مزرعه را در بالاترین دماهای متوسط فرض کنیم.
این برآوردها کمتر از حد واقعی هستند ، زیرا ضرر و زیان محصول و دام ناشی از خشکسالی شدید و سیل ، تغییر در سطح رواناب را در نظر نمی گیرند . همچنین آستانه ی اثرات در پاسخ رشد محصول به دما تغییر می کند .
کشاورزی در مناطق کم ارتفاع در برخی از کشورهای در حال توسعه بر اثر جاری شدن سیل و شوری با بالا آمدن سطح دریا و نفوذ آب و نمک به منابع آب زیر زمینی آسیب دیده است.
بارش کمتر میزان آب در دسترس آبیاری را از منابع سطحی و زیر زمینی را در بعضی مناطق کاهش می دهد . دسترسی به آب های سطحی دائمی ممکن است آسیب ویژه ای در مناطق نیمه خشک باشد . به خصوص در مناطقی از آفریقا که آبیاری وابسته به ذوب شدن یخ ها است . در آفریقا انتظار می رود بین 75 تا 250 میلیون نفر تجربه ی افزایش استرس آب را داشته باشند
