بخشی از مقاله
چکیده
میدان نفتی مارون یکی از بزرگترین میدان های نفتی ایران در حوزه زاگرس است . در فاصله 40 کیلومتری شرق اهواز و در جوار میادین کوپال و آغاجاری قرار گرفته است. بخش هفتم پوش سنگ گچساران در واقع جدا کننده بخش کم فشار بالایی از بخش کم فشار سازند گچساران در پایین می باشد. لیتولوژی عمده این بخش شامل تناوب لایه های انیدریت، مارن های خاکستری و آهک می باشد. این مطالعه در خصوص تهیه نقشه های ایزوپک و ایزوکور از بخش هفت سازند گچساران با استفاده از نرم افزار RMS می باشد. این مدل به بررسی تغییرات ضخامت زون های این بخش می پردازد و تاثیرات گسل های موجود در منطقه با استفاده از دیتاهای موجود در اداره زمین شناسی مناطق نفتخیز جنوب می پردازد .
در این مطالعه در میدان نفتی مارون از بخش شش این سازند به عنوان یک افق تفسیری استفاده شد و میزان تغییرات ضخامت هر یک از پنج زون بخش هفت سازند گچساران بررسی و مشخص گردید و تاثیرات گسل های موجود در میدان در تغییرات ضخامت افقها مشخص گردید.ضخامت متوسط بخش هفت سازند گچساران بر اساس داده های برداشت شده از لاگ هایCDRنشان دهنده قرار گیری افقهای بخش 7 در عمق کمتر در قسمت های شمال شرقی در یال شمالی و قسمت های جنوبی و جنوب غربی تاقدیس نفتی در میدان مارون می باشد .
کلید واژه ها:مارون ، گچساران ، بخش هفتم ، ایزوپک ، ایزوکور ، هم شیب
مقدمه
مطالعه پوش سنگ در جهت ارزیابی خصوصیات پوش سنگ به منظور دستیابی به اهداف گوناگونی مانند ضخامت ،عمق ورود به هر بخش،تغییرات زونها در هر بخش ،شیب لایه ها ،بررسی و استنتاج نقاطکم فشار و پر فشار در سازند جهت دستیابی به الگویی بهینه جهت پیش بینی عملکرد چاه در زمان حفاری و عبور از پوش سنگ و نیز برآورد میزان ریسک حفاری و بدست آوردن الگویی مناسب برای برنامه ریزی و توسعه چاه هادر میدان صورت می گیرد. سازند گچساران در مناطق نفتخیز به طور چشمگیر گسترش دارد که بخش هفتم آن با استفاده ازنمودارهای الکتریکی و ستون چینه ای به 5 زون تقسیم میشود بخش هفت سازندگچساران از لایه های متناوب انیدریت و مارن خاکستری تشکیل شده است.
این بخش حد واسط بین رسوبات دریایی کم فشار سازندهای آغاجاری و میشان و رسوبات تبخیری پرفشار بخشهای دو تا شش از سازندگچساران میباشد - حاجب، . - 1363 در مطالعه حاضر تغییرات ضخامت، شیب افقها، عوامل موثر در تغییرات ضخامت افق های بخش هفت سازند گچساران در میدان نفتی مارون مورد بررسی قرار گرفته است.میدان مارون در شمال شرق شهر اهواز و درمجاورت میادین کوپال، آغاجاری، رامین و شادگان واقع شده است روندمحور ساختاری میدان مارون در بخش غرب تا مرکز، ماننددیگرساختارهای زاگرس در جهت شمال غرب-جنوبشرق بوده، که به سمت نیمه شرقی تاقدیس در جهت شمال شرقی-جنوب غربی حدود 22 درجه نسبت به حالت اولیه دچار انحراف شده است - شکل - - 1آرین، محمدیان، - 1381
روش تحقیق:
میدان نفتی مارون یکی از بزرگترین میدانهای نفتی ایران در حوزه زاگرس است . این میدان در 40 کیلومتری شرق اهواز در محور بزرگ تاقدیس آسماری در فروافتادگی عظیم دزفول بین میادین کوپال ،آغاجاری ،رامین ،شادگان و رامشیر قرار دارد - شکل . - 1 این میدان با روند شمال غربی- جنوب شرقی در محدوده جغرافیایی 49˚ الی 30و 49˚ و عرض جغرافیایی 31 الی 31 30 در قسمت غربی تا مرکزی در و دارای 65 کیلومتر طول و به طور متوسط 7 کیلومتر عرض با برآمدگی ساختمانی 2 کیلومتر میباشد - قلیپور، . - 1369در این میدان سازند تبخیری گچساران به عنوان پوش سنگ بر روی مخزن پر فشار اسماری قرار دارد. یکی از چالش های موجود در این میدان گذار از منطقه کم فشار بالایی بخش هفت و ورود به بخش های پر فشارتر این سازند و ورود به مخزن پر فشار آسماری می باشد.
در راستای این تحقیق،در ابتدای کار نمود ارهای الکتریکی 175 حلقه از چاه های موردی در میدان در جهت غرب به شرق در سه مسیر یال شمالی ،یال جنوبی و محور تاقدیس نفتی مارون مورد بررسی قرار گرفت و تاپ زون های بخش هفت به طور دقیق اندازه گیری شد. سپس با استفاده از نقشه های هم طراز عمقی ساختمانی بخش ششم سازند گچساران،این بخش به عنوان یک افق تفسیری توسط نرم افزار RMSدر نظر گرفته شد و از دیتاهای بدست امده - تاپ زون های بخش هفتم سازند گچساران - از نمودارهای الکتریکی جهت ترسیم نقشه های ایزوپک و ایزوکور،هم شیب استفاده شد. - اشکال 2 تا -
کلیه اطلاعات مربوط به میدان - اطلاعات ژئوفیزیکی و نقشههای - UGC، اطلاعات چاهی شامل نمودارهای ترسیمی چاهی، گزارشات نهایی چاهها، اطلاعات مغزهها و کلیه گزارشهای میدانی شامل گزارشهای زمینشناسی و مهندسی نفت جمعآوری و برای استخراج اطلاعات و دادههای لازم جهت مدلسازی مورد مطالعه قرار گرفتند.با توجه به نقشه های بدست امده از نرم افزار مشخص شد که تفاوت در عمق ورود به این افقها در بخش های شمالی در یال شمالی و یال جنوبی ناشی از عملکرد گسل های موجود در منطقه و نیز به علت دارا بودن خاصیت پلاستیسیته لایه های انیدریتی موجود در زون های پنج گانه بخش هفت می باشد. در مقایسه چاه های حفاری شده نیز مشخص گردید که افقها در یال شمالی در عمق بیشتری نسبت به یال جنوبی و در قسمت های شمال غربی میدان در یال شمالی در عمق بیشتری نسبت قسمتهای شمال شرقی در یال شمالی دارا هستند.
