بخشی از مقاله
چکیده
با درنظرگرفتن یک دی الکتریک در حال حرکت با بردار سرعت سه مولفه ای، یک تانسور متریک برحسب ویژگیهای دی الکتریک بدست میآوریم که ماده متحرک را به صورت یک میدان گرانشی موثر توصیف میکند. همچنین سرعت انتشار نور در برخی راستاهای خاص را بررسی میکنیم. سرانجام، جواب هایمان را با رابطه فرنل و نیز مورد یک دی الکتریک ساکن میآزماییم.
مقدمه
طبق نظریه نسبیت عام اینشتین حرکت ذرات در یک ساختار چهاربعدی به نام فضازمان انجام میگیرد و میدان گرانشی نه به عنوان یک نیرو بلکه به عنوان خمیدگی فضازمان بر این حرکت تاثیر گذار است. نور نیز از این قاعده مستثنی نیست و مسیر انتشار آن تحت تاثیر میدان گرانشی قرار دارد. این مسیر خط ژئودزیک صفر متریک بالا میباشد. از طرف دیگر انتشار نور در خلاء و در یک محیط دی الکتریک ساکن، توسط معادلات موج بدست آمده از معادلات ماکسول، با جزئیات بررسی شده است. همچنین انتشار نور در دی الکتریکهای متحرک نیز از مسائل مورد توجه بوده است [1] ، [2] و .[3] به صورت موضعی، راستای انتشار نور در تمامی المانهای حجمی سیال مربوطه به صورت خط مستقیم است. اما از نگاه کلی، المان های حجم در مسیر های متفاوت، کشیده شده و راستای انتشار نور ممکن است مانند پرتوی خمیده به نظر برسد.
فرمولبندی مدل
مطابق با [4] ، یک ماده دی الکتریک در حال حرکت با ضریب شکست n و بردار سرعت U در نظر میگیریم، که n و U با فضا و زمان تغییر میکنند. فرض میکنیم ماده متحرک از سلول های کوچکی تشکیل شده باشد و اندازه آنها آن قدر کوچک باشد که تغیرات ضریب شکست n و بردار سرعت U در هر یک از سلولها ناچیز و البته نسبت به طول موج نور بزرگ باشد.
