بخشی از مقاله
چکیده
این مقاله به دنبال اثبات این فرضیه است که محیط مدرسه ای که آسایش فیزیکی و عاطفی را محیا می کند، روند یادگیری را تقویت می کند. این مفهوم به این معنی است که می توان موفقیت در یادگیری را به عنوان متغیر در این مدل وابسته به متغیرهای محیط یک مدرسه ارتباط داد. ساختمان به خودی خود لازم نیست به دانش آموزان چیزی آموزش بدهد، بلکه با ایجاد محیطی آرام باعث تسهیل روند یادگیری می شود. معمار برای طراحی یک مدرسه باید با دید کودکانه به دنیا نگاه کند.
اگر معمار مقیاس ساختمان را از نظر اندازه و ادراک در نظر بگیرد، آنگاه مدرسه تبدیل به فضای امنی برای دانش آموزان می شود که در آن رشدی هوشمند برای کودک تضمین می شود. تهویه طبیعی و نور طبیعی خورشید از مواردی در طراحی محیطی هستند که به طور سنتی در طراحی مدارس معاصر فراموش می شوند، با وارد کردن اینها در طراحی می توان مدارس را از یک موسسه بیشتر رسمی به محلی راحت شبیه خانه تبدیل کرد. سوال پیش رو در این جا این است که چه کیفیت هایی از معماری می تواند یادگیری را تسهیل کند؟
چه محیطی برای یادگیری مساعدتر است؟ به نظر می رسد طراحان معاصر مدارس این سوال را فراموش کرده اند. مدارس عمومی ما تبدیل به انبارهایی شده اند که در آنها توجه اصلی معماران بیشتر به مقررات سازمان نوسازی مدارس در زمینه میزان مساحت ها می باشد. طراحی مدارس معاصر به ندرت بر محیطی که خود ساختمان یادگیری را تقویت کند، توجه می کنند. چه مشخصاتی از معماری می تواند یادگیری را آسان تر کند؟ این مقاله در صدد پاسخ گویی به آن پرسش می باشد. برای پاسخ به سوالات فوق و اثبات و نفی فرضیه ها با انجام روش تحقیق تحلیلی مقایسه ای ضمن انجام مطالعات کتابخانه ای جهت تنظیم مفاهیم نظری با انجام استلال مقایسه ای فرضیه های مطالعه اثبات گردید.
مقدمه: بیان مساله
یادگیری، بخش مرکزی زندگی هر فرد است. حتی زمانی که به آن فکر نمی کنیم نیز اتفاق می افتد؛ با این تفکر که رفتار در خلأ رخ نمی دهد؛ لذا راه های گوناگون رفتار، مرتبط با محیط کالبدی است. محیط های یادگیری از عناصری تشکیل خواهند شد که در کنار هم معنادار می شوند. ویژگی ها و کیفیت های هر کدام از این عناصر در شکل گیری رفتارهای مختلف مؤثر می باشند.
فیلسوف ژان پیاژه، بر توانایی کودک در درک جهان به طور فعال تأکید بسیار می کند و معتقد است که کودکان به طور انفعالی اطلاعات را جذب نمی کنند، بلکه آنچه را که در دنیای پیرامون خود می بینند، می شنوند و احساس می کنند، سپس انتخاب وتفسیر می نمایند. این نظریه معروف ژان پیاژه که دارای اهمیت بسیاری است به نام نظریه رشد شناختی ادراکی3است. او در بیان نظریه خویش به تحلیل دقیق رشد زبان، استدلال، داوری و سنجش اخلاقی کودک پرداخته و معتقد است که رشد شناختی است. از نگاه او کنش مداوم کودک با جهان پیرامون موجب رشد عقل او میشود
معماری، هنریاست که ما را در بر گرفتهاست وانسان ها بیشاز آنکه بر فضا تأثیر بگذارند، از آن تأثیر می پذیرند. آموزش و به تبع آن محیط های آموزشی بیشترین اثر و نقش را بر ذهنیت و تمدن سازیجوامع به عهده دارند. لازمهاصلاح کالبد آموزش و پرورش،ایجاد فضاهای مرتبط با فعالیت دانش آموزان است؛ فضاهایی که دارای شرایط مناسب و مطلوب برای رشد فیزیکی ذهنی، عاطفی و اجتماعی کودکان می باشد که تحقق این امر از طریق طراحی جزئیات فضا ها با توجه به الگوهای رفتاری کودکان امکان پذیر می گردد.
محققان روانشناسی محیط، با مطالعه الگوهای رفتاری کودکان در محیط های آموزشی به مواردی مؤثر، از قبیل اندازه مدرسه،نورپردازی و... که نقش عمده ای در افزایشیادگیری دارند، برخورده اند که در جریان مقاله، به بررسی دقیق تر آنها پرداخته خواهد شد. جهت آگاهی بیشتر از وضعیت عمومی مدارس کشور به مقایسه نمونه ای از آنها و مدارس مطلوب ساخته شده، خواهیم پرداخت که برای اخذ اطلاعات از مطالعات کتابخانه ای و از مقاله های منتشرشدهدرسایت های معتبر در باره دیدگاه نوین طراحی محیط های آموزشی بالاخص مقطع ابتدایی که از اهمیت ویژه ای در آموزش برخوردارند، استفاده شده است.
انسانموجودی پیچیده استکهدارای انگیزش های مادی، روحی و معنوی گوناگون و متفاوت می باشد. انگیزش، نیرویی هدایت کننده، سازمان دهنده ادراک و رفتار روان شناس انسان گرا، مدلی1هدفمند آدمی است. مازلوازنیازهاوانگیزشهای انسان را مطابق شکل زیر ارائه داده است
سکونت در یک ساختمان وضعیت های حسی و فیزیکی بسیاری برای ساکنان ایجاد می کند. چه شرایطی برای یک مدرسه راهنمایی ایده آل هستند و محیط یادگیری مثبت ایجاد می کند؟ با طراحی محیطی فیزیکی غرور و راحتی را به دانش آموزان مدرسه تزریق کند. آسایش فیزیکی و حسی می تواند باعث شود کودکان راحتتر پس از منزل به محیط مدرسه عادت کنند.
اگر دانش آموز آرامش داشته باشد احتمال یادگیری بیشتر می شود. توجه به مقیاس از منظر کودک در این پایان نامه منشا راحتی احساسی می باشد. با وارد کردن سیستم های طبیعی در طراحی مدرسه راحتی فیزیکی را به ارمغان می آورد. ایجاد غرور در یک کودک نیز می تواند یادگیری را ترغیب کند. کیفیت اصلی محیط یادگیری یک کودک می تواند تاثیر بسزایی بر یادگیری وی داشته باشد. غرور در محیط فیزیکی احساس احاطه داشتن در مدرسه به معلمان و دانش آموزان می دهد. ظهور غرور در شکل فیزیکی ساختمان مدرسه منجر به ارزشمند شدن یادگیری می گردد. این امید وجود دارد که کیفیت کلی فضای معماری در محیط مدرسه روند یادگیری را تسهیل کند.
مقیاس
توجه اصلی این مطالعه بر این است که مقیاس معماری چگونه می تواند جو یادگیری را بهبود بخشد. عموما در طراحی ما فراموش می کنیم که استفاده کننده اصلی از آن محیط کودکان هستند و محیطی خشک دفتری برای بزرگسالان را طراحی می کنیم. این مطالعه در این مورد که طراحی ساختمان چگونه می تواند برای کودکان و بزرگسالان مناسب باشند تحقیق و آزمون می کند.
سطح راحتی یک کودک در یک فضا با موفقیت وی در یادگیری وابسته است. این پروژه درسدد استفاده از مقیاس ادراکی می باشد تا بتواند به کودکان محیط یادگیری راحتی را تقدیم کند. البته مدارس باید با بزرگسالان هماهنگ باشند. در عین حال نباید فراموش کرد که کودکان استفاده کننده اصلی این ساختمان ها هستند. مقیاس تنها مربوط به اندازه نمی باشد بلکه به ادراک نیز وابسته است. مقیاس معماری با احساس یا فهم کاربر چه ارتباطی مب کند؟ مقیاس در معماری می تواند کاری کند تا شما مانند یک کودک احساس کوچکی یا مانند یک غول احساس بزرگی کنید. مقیاس یک شیئ معماری می تواند در شما احساس راحتی یا ناآرامی ایجاد کند.مقیاس مساله ای ادراکی است و می تواند مانند نگاه یک کودک احساس کوچک بودن بدهد.
در سال های اخیر از کلاس های سنتی که معلم در جلوی کلا می ایستد و به دانش آموزان تدریس می کند در حال دور شدن هستیم. جو کلاس های جدید شامل فضاهایی برای اکتشاف فردی ایجاد کرده که معلم تنها نقش یک کمک کننده دارد. چگونه یک معمار می تواند بدون کاستن از مساحت فضا پاسخگوی این فلسفه باشد؟ چگونه می توان در ذهن کاربر این فکر را ایجاد کرد که کلاس درفضای خود دارای فضاهایی برای یادگیری است ولی در عین حال متعلق به فضایی بزرگتر است؟
