بخشی از مقاله
چکیده
هدف از انجام این پروژه بکارگیري فناوري نانو در افزایش اثربخشی داروها بوده است. اثرات ضدباکتریایی دو ترکیب کورکومین و آمپی سیلین از پیش ثابت شده هستند. در این پژوهش، مواد موثره نامبرده در حاملهاي نانویی لیپیدي جامد بارگیري شدند که با این فرایند اثرات ضدباکتریاییشان افزایش یافت . با استفاده از دو ماده موثره در یک فرمولاسیون از اثر سینرژي این دو ترکیب نیز بهره گرفته شده است.
در نهایت نانوذرات تهیه شده در فرمولاسیون نیمه جامد موضعی - پماد - وارد شد و اثرات ضدباکتریایی در محیط برون تن و همچنین اثرات درمان سوختگی در محیط درون تن و بر روي حیوان آزمایشگاهی انجام شد. نتایج موید افزایش اثربخشی با بکارگیري فناوري نانو بوده است.
مقدمه
سوختگی نوعی آسیب ﺑﻪ ﮔﻮﺷﺖ ﯾﺎ پوست اﺳﺖ ﮐﻪ بر اﺛﺮ ﮔﺮﻣﺎ، برق، مواد شیمیایی، اصطکاك ﯾﺎ پرتو ﺑﻪ وجود میآید[1] سوختگیهایی که تنها بر سطح پوست اثر میگذارند را سوختگیهاي سطحی یا سوختگیهاي درجه اول مینامند. سوختگی با ضخامت نسبی یا سوختگی درجه دوم هنگامی اتفاق میافتد که لایههاي زیرین پوست آسیب میبینند. در سوختگی با ضخامت ﮐﺎﻣﻞ ﯾﺎ سوختگی درجه سوم به همه لایههاي پوست آسیب میرسد. در سوختگی نوع چهارم بافتهاي عمیق تر مانند عضلات یا استخوان آسیب میبینند.
رایج ترین مشکل در راﺑﻄﻪ با سوختگی مربوط به عفونت است. براي درمان سوختگی روشهاي ﺳﻨﺘﯽ و نوینی وجود دارد که هریک عمدتا یکی از عوارض و صدمات سوختگی را از بین می برند. داروهایی که در این زمینه به بازار عرضه شده، یا داراي خاصیت آنتی باکتریال، یا ضد درد و یا ضد التهاب و یا کاهش دهنده اثرات به جا مانده از سوختگی هستند ولی در دارویی که ما در این مطالعات به فرمولاسیون آن دست یافتیم علاوه بر کاهش التهاب و آنتی باکتریال، ضد درد، ضد سوزش بودن، همچنین اثرات به جا مانده از سوختگی را کاهش می دهد.
ازمیان داروهاي سنتی کورکومین که همان ماده موثره زردچوبه می باشد هم داراي خواص آنتی باکتریال و هم داراي خواص ضد التهابی است ط تهیه شده است و میتواند جهت نمونه عملی مورد استفاده قرار گیرد. از سویی درگیري عفونت ناشی از سوختگی این الزام را بوجود می آورد که از آنتی بیوتیکهاي قویتري استفاده گردد. آمپی سیلین یکی دیگر از آنتی بیوتیکهایی است که گروه محققین حاضر پیشتر با کمک نانوتکنولوژي خواص آنتی باکتریال آن را افزایش داده اند. بعدي محققان این پژوهش درصدد برآمدند بررسی نمایند که می توان از درکنار هم قراردادن این دو نانوذره تهیه شده اثر سینرژي گرفت یا خیر که در مطالعه اي که اخیرا به چاپ رسیده است این اثر بر روي 6 گونه باکتریایی به اثبات رسید
در این راستا اثرات بهبود سوختگی به کمک نانولیپوزومهاي کورکومین نیز توسط گروهی دیگر از محققین داخل کشور به اثبات رسید. در پژوهش حاضر تیمی از محققین بر آن شدیم تا یک dosage form یا شکل دارویی آماده مصرف براي بیماران دچار سوختگی تهیه کنیم که هم پوشش مناسب ضدباکتریایی داشته باشد و هم خاصیت ضد التهابی.
لذا نانوذرات لیپیدي آمپی سیلین و نانوذرات لیپیدي کورکومین بطور جداگانه تهیه شدند و وارد فرمولاسیونهاي موضعی نیمه جامد گردیدند.تا کنون هیچ محصول نهایی از این دو ترکیب و در حالت نانو که وارد فرمولاسیون نیمه جامد شده باشد گزارش نشده است.انجام فرمولاسیون به گونه اي که ویژگیهاي نانوذرات تهیه شده اولیه در آن حفظ گردد پیچیدگیهاي فنی اي دارد و همینطور انتخاب پایه هاي فرمولاسیون که خود تحریک ایجاد ننموده و مخالف با جریان بهبود اثر زخم عمل ننمایند که در این پژوهش بر این چالشها غلبه شد. مطالعات برون تن و درون تن متعدد در این پروژه انجام شد. در نهایت به فرمولاسیون مناسب به شکل پماد دست یافته شد.
شرح عملیات
ابتدا نانوذرات لیپیدي جامد از کورکومین و آمپی سیلین بطور جداگانه ساخته شد، براي این امر کلسترول به عنوان فاز لیپیدي، تویین 80 به عنوان سورفکتانت، اتانل و استون و آب به عنوان فازهاي آلی و آبی انتخاب شدند و از روش هموژنیزاسیون با فشار بالا جهت ساخت ذرات بهره گیري شد3]و[4 در جدول 1 اجزا سازنده نانوذرات معرفی شده است. سپس ذرات از نظر سایز و مورفولوژي مورد بررسی قرار گرفتند. تصویر 1 موفولوژي ذرات و تصویر 2 نتایج هاله عدم رشد باکتریایی نانوذرات را نشان می دهد.
پس از آن خاصیت ضدباکتریایی نانوذرات بررسی شد. جهت پایدار نمودن ذرات از روش انجماد سرمایی با استفاده از مانیتول به عنوان محافظ سرمایی بهره گرفته شد. ویژگیهاي ذرات پس از انجماد سرمایی مجددا بررسی شد. نانوذرات تهیه شده در فرمولاسیون پماد وارد شدند. اجزا سازنده پماد در جدول 2 ارائه شده است . در بخش بعدي ویژگیهاي درمانی پماد حاوي نانوذرات بررسی شد. براي بررسی اثر درمانی مطالعه بر روي حیوان آزمایشگاهی، موش صحرایی، صورت گرفت. حیوانات با تزریق داخل صفاقی کتامین - 80mg / kg - و زایلازین mg / kg 10بیهوش شدند .پوست پشت با اتانول 70 تمیز شد.
مدل پوست سوختگی تجربی در موش با استفاده از روش Edraki القا شد.[5] زخم سوختگی درجه دوم در پشت حیوانات با یک سطح فلزي به قطر 2,5 سانتی متر مربع به مدت 10 ثانیه ایجاد شد. وسیله در آب 98-1درجه سانتی گراد - جوش حداقل 20 دقیقه قبل از مصرف براي القاء سوختگی - حرارت داده شدند. هر گروه مطالعه داراي 4 موش طراحی گردید. هر یک از موش هاي با حجم برابر از فرمول موضعی متناسب با گروه خود ، یک بار در روز تحت درمان قرار گرفت.
مطالعه 21 روز ادامه یافت و دراین مدت علاوه بر بررسی ظاهري بهبود زخم سوختگی، در روزهاي 21-14 -7 نمونه از هر گروه براي مطالعاتبافت شناسی ارسال شد. به منظور جمع آوري نمونه براي بررسی بافت شناسی، حیوانات در 7، 14و 21 روز پس از القا سوختگی معدوم شد. نمونه هاي پوستی در فرمالین 10 درصد براي مطالعه با میکروسکوپ نوري حفظ شد .عکاسی نیز تا روز 21 بر روي زخم دیگري از موشها براي بررسی وضعیت سطح زخم ادامه داشت. نتایج نشان دادند که فرمولاسیون تهیه شده می تواند فرمولاسون مناسبی در درمان سوختگیها باشد.
