بخشی از مقاله
بیان مسئله:
نانوفناوری بعنوان یکی از شاخههای علمی جدید و با پتانسیل باال، کاربردهای مختلفی در صنایع گوناگون همچون صنایع غذایی، دارویی، بهداشتی درمانی، مهندسی، کشاورزی و محیط زیست یافته است. با توجه به خصوصیات غذایی و درمانی بینظیر عسل، استفاده از نانوفناوری به منظور بهرهبرداری بیشتر و کارامدتر از این ماده ارزشمند برای کاربردهای مختلف به ویژه پزشکی، اهمیت و پتانسیل باالیی دارد.
هدف پژوهش: در این مقاله سعی شده تا جدیدترین کاربردهای عسل بر مبنای استفاده از فناوری نانو برای اهداف پزشکی و درمانی مورد مطالعه و بررسی قرار گیرد.
روش و چگونگی انجام پژوهش: بدین منظور، مقاالت و گزارشهای منتشر شده در بانکهای اطالعاتی معتبر جهان مورد بررسی و مطالعه قرار گرفت.
یافته ها و نتیجه گیری: از عسل، به عنوان یک عامل احیاکننده و پوشش دهنده کارامد، برای سنتز نانوذرات مختلف همچون نقره، طال، پالتین، روی و نانوذرات کربنی با خصوصیات گوناگون همچون ضد باکتریایی و ضد سرطانی برای کاربردهای مختلف زیستی و پزشکی استفاده شده است.
یکی از موضوعات جالب توجه، استفاده از خصوصیات درمانی عسل در تهیه پوشش های پانسمان زخم است که به مرحله تجاریسازی رسیده است. اخیرا سنتز هیدرو مورد توجه قرار گرفته است. ژلهای بر پایه عسل نیز بعنوان یک روش درمانی کارامد برای زخمها و سوختگیها استفاده از عسل بعنوان یک ترکیب آبدوست با خصوصیات مفید برای سالمتی، به منظور تهیه نانوامولسیونها برای اهداف پزشکی نیز به تازگی گزارش شده است.
مقدمه
عسل و دیگر محصوالت زنبور، به دلیل مزیتهای بینظیر آنها بر سالمتی - شامل فعالیتهای ضد باکتریایی، آنتی اکسیدانتی، ضد توموری، ضد التهابی و ضد ویروسی - ، از دورانهای باستان بطور گستردهای بعنوان افزودنیهای غذایی و عوامل درمانی استفاده میشوند
اولین مدرک درباره استفاده از عسل بعنوان یک عامل دارویی، به 2000 تا 2100 سال قبل از میالد مسیح باز میگردد که یک قرص سومریایی حاوی عسل بعنوان یک دارو و یک مرهم استفاده شده است. بعالوه، بسیاری از مطالعات حیوانی، اثرات مفید عسل را بر روی بیماریهای قلبی عروقی نشان دادهاند چنان که عسل بر روی فاکتورهای خطر قلبی-عروقی همچون چربی خون باال1 و تولید رادیکالهای آزاد تاثیر میگذارد
ترکیب عسل بسته به منبع گیاهی مورد استفاده توسط زنبور عسل و نیز شرایط محیطی، متفاوت است. اثر ضد باکتریایی عسل به pH اسیدی آن، اسموالریتی باال، و حضور پراکسید هیدروژن - تولید گونههای اکسیژن نوزاد - ، آنتیاکسیدانتها، لیزوزایم، پلی فنولها، اسیدهای فنولیک، فالونوئیدها، متیل گلیاوکسال، و پپتیدهای زنبور نسبت داده میشود.]3[ بر اساس مطالعات انجام شده، مقادیر MIC و MBC برای عسل مشابه با ترکیبات متداول مورد استفاده در سترونسازی همچون octenidine و PVP-iodine است و بنابراین، عسل پتانسیل استفاده بعنوان جایگزین این ترکیبات شیمیایی را دارد. برای مثال، پوششهای تجاری تیمار شده با عسل، امروزه در اروپا موجود هستند
عسل یک شربت غلیظ مغذی غنی از کربوهیدرات است که بطور کارامد از دوران باستان تاکنون در طب سنتی استفاده میشود. امروزه، عسل به دلیل داشتن خواص دارویی تایید شده زیاد، بطور گستردهای مورد استفاده قرار میگیرد. عسل یک ماده ضد باکتریایی، ضد انگلی، و تسکیندهنده درد است و کارایی آن بر علیه عفونتهای مجرای تنفسی، تایید شده است. عسل توانایی تحریک مونوسیتهای انسان و تولید سیتوکین را دارد.
به تازگی، فعالیت ضد سرطانی عسل بر روی یک مدل القایی سرطان مثانه نیز نشان داده شده است. مزیت استفاده از عسل در درمان سوختگیها، ایجاد محیط مرطوب است که سالمت سطح غیرچسبنده سوختگی را حفظ میکند و یک مانع باکتریایی فراهم میکند که از عفونت متقاطع جلوگیری کرده و باکتریهای عفونتزا را باز میدارد.
