بخشی از مقاله
چکیده:
با وجود این که پلاستیک ها نقش عمده ای در صنعت دسته بندی در جهان به ویژه در بسته بندی مواد غذایی دارند در سال های اخیر به دلیل کاربردهایشان به دلیل عدم امکان بازگشت به محیط زیست با مقاومت ها یا جلوگیری هایی از سمت بین المللی صورت پذیرفت. به طوری که اتحادیه اروپا در سال 2010 کلا ورود صنایع دسته بندی شده با پلاستیک را منع اعلام کرد.
در حالی که این مسئله خطری جدی برای صادرات کالاهای ایرانی به ویژه محصولات غذایی محسوب می شود، استفاده از بیوپلاستیک ها که قابلیت زیست تخریب پذیری فوق العاده ای دارند می تواند راه حلی مطل وب برای حل این چالش باشد؟ در این مقاله سعی شده است مروری کلی بر کاربرد پلیمر پت به عنوان یکی از پرمصرف ترین انواع پلاستیک سازی کشور در صنعت دسته بندی بپردازد.
مقدمه:
از جمله پدیدههایی که امروزه در حال تکامل بوده و در تمام عرصه های زندگی مدرن در جریان است،جهانی سازی است که بارزترین وجهه آن در اقتصاد متبلور گشته است.هر چند بیشتر اقتصاد دانان، جهانی شدن را به معنی یکپارچگی و ادغام بیشتر اقتصادهای ملی میدانند اما در مورد تعریفی جامع از آن اجماع وجود ندارد . دانشمندانی نیز جهانی شدن را به نزدیک معنا کرده اند:
1. بعضی جهانی شدن را یکپارچگی و ادغام بین المللی بازار کالاها شدن آشورها و ملتهای جهان، در نتیجه کاهش شدید هزینه های حمل و نقل و ارتباطات و نیز رفع موانع مصنوعی - که در مسیر جریان کالاها و خدمات، سرمایه و دانش قراردارد - مفید انتقال و تغییر در مکان فعالیت می داند
2. جغرافیدانان اقتصادی، جهانی شدن را به معنای اقتصادی و کاهش موانع طبیعی می دانند.
3. کاهش در موانع طبیعی ناشی از انقلاب تکنولوژیکی - انقلاب در صنعت حمل و نقل و انقلاب در تکنولوژی اطلاعات و ارتباطات - بوده و کاهش در موانع مصنوعی به واسطه مقررات زدایی و آزادسازی تجاری و آزادسازی در بازارهای مالی و پولی تحقق پیدا کرده است.
بر طبق تئوری های اقتصادی و مطالعات صورت گرفته ,جهانی شدن اقتصاد در کشورهای در حال توسعه و در کوتاه مدت ,موجب کاهش صنایع سنگین و سرمایه بر ودر نتیجه کاهش اشتغال در اینگونه صنایع و افزایش صنایع کاربر و صادرات محور - و در نتیجه افزایش اشتغال در صنایعی که کشورها در آن مزیت نسبی دارند می گردد .آزاد سازی تجاری همراه با از دست دادن مشاغل در بخشهایی است که از طرف دولت و به واسطه موانع تجاری حمایت می شدند .
از طرف دیگر ادغام با بازارهای جهانی همراه با ایجاد مشاغلی، به ویژه در بخشهای صادرات محور، خواهد شد.اما چون نابودی مشاغل سریعتر ازایجاد شغل اتفاق می افتد در نتیجه ادغام با اقتصاد جهانی میتواند با افزایش بیکاری همراه باشد .دستمزدها در اقتصادهایی که با اقتصاد جهانی ادغام شده اند سریعتر رشد میکنند؛ هر چند باز بودن تجارت ممکن است در کوتاه مدت تأثیر منفی بر دستمزدها داشته باشد .اما تأثیر ابعاد دیگر همانند سرمایه گذاری مستقیم خارجی میتواند حتی در کوتاه مدت نیز مثبت بوده باشد.
صنایع وابسته به کشاورزی به دلایل گونا گون اهمیت نقش بسزایی در توسعه فعا لیت های کشاورزی و توسعه اقتصاد ملی دارند.
از جمله این دلایل می توا ن موارد زیر را بر شمرد:
افزایش تولید و امنیت غذا یی, تامین نیاز های عمده معیشتی جامعه و مواد خام مورد نیاز بسیاری از صنایع, خود کفایی در محصولات و فراورده های کشاورزی, کاهش ضایعات, افزایش درآمد کشاورز, اشتغال زایی, عدم مهاجرت از روستا به شهر, افزایش ارزش افزوده, افزایش صادرات, جلوگیری از خروج ارز برای واردات مواد غذایی, جلوگیری از صدور مواد اولیه خام کشاورزی, افزایش بهره روی نیرویه انسانی و سرمایه, وابستگی کم به مواد اولیه مصرفی خارج از کشور,وابستگی کم ارزی نسبت به سایر بخش ها, کمترین میزان سرمایه گذاری در مقایسه با سایر بخش ها, ارتقای دانش فنی و مهارت ها, مبارزه با تورم, وجود بازار مصرف برای بیشتر محصولات, وجود بازارهای منطقه ای و بین المللی برای این محصولات, ایجاد تنوع در تولید و مصرف مواد غذایی, افزایش مدت زمان نگه داری مواد غذایی, کاهش زمان پخت غذا, عرضه بهداشتی تر محصئلات غذایی, رعایت استانداردهای مواد غذایی, صرفه جویی در وقت
روش تحقیق:
با استفاده از جمع بندی مطالب کلی چندین مقاله جایگاه صنایع تبدیلی تکمیلی بخش کشاورزی در توسعه اقتصادی تشکیل وزارت جهاد کشاورزی , توسعه وحمایت از صنا یع تبدیلی و تکمیلی بخش کشاورزی و صنا یع روستایی را در چهارچوب سیاست های صنعتی کشور به عهده وزارت جهاد کشاورزی می گذارد . وزارت جهاد کشاورزی نیز به منظور افزایش بهره روی در بخش کشاورزی موظف است با اتخاذ سیاست های حمایتی وتشویقی زمینه توسعه وارتقای فن آوری این صنایع را مهیا کند واین در شرایطی است که سیاست گذاری و برنامه ریزی صنایع تبدیلی و تکمیلی کشاورزی به استثناء صنایع کوچک و صنایع روستایی بر عهده وزارت صنا یع و معادن است.
بررسی ها تایید کننده این مطلب است که برنامه ریزی ها و سیاست گذاری های چند جانبه و چند گانه صنایع تبدیلی وتکمیلی کشاورزی موجب شده است تا این صنایع آن گونه که در خور توسعه بخش کشاورزی و اقتصاد ملی است مورد هدایت وحمایت قرار نگیرد.
از طرف دیگر به دلایل گوناگون از جمله گستردگی وتنوع فعالیت های صنعتی از قبیل صنایع بزرگی چون اتومبیل سازی , فولاد, سیمان در وزارت صنا یع ومعادن , صنا یع کشاورزی نمی تواند مورد توجه آن وزارتخانه قرار گیرد .جایگاه فعلی این صنایع در وزارت صنایع و معادن در مقا یسه با صنایع بزرگ که ماهیت کاملا صنعتی دارد و ازمواد خام و واسطه ای غیر بیولوژیک استفاده می کنند که فساد پذیر نمی باشد مطرح نیست و مسلما مورد حمایت جدی قرار نمی گیرد.
