بخشی از مقاله
چکیده
افات یکی از مهمترین کاهش دهنده های برداشت اقتصادی گل وگیاهان زینتی میباشند.راهکارهای ارایه شده در کنترل افات بسیار مهم ومورد توجه تولیدکنندگان گل های زینتی میباشد.هرساله باتوجه به روند افزایش قیمت سموم واثرات مخرب زیست محیطی سموم در خاک واب کشاورزی وضررهایی که متوجه انسان است وباافزایش هزینه های تولید به تولید کننده فشار وارد میکند.در جهت بهبود این روند وباتوجه به بررسی های فراوان انجام شده در مکان های متفاوت ثابت شده است که کنترل تلفیقی افات بهترین روش است.
مقدمه
کنترل تلفیقی
در روش کنترل تلفیقی که اساسا سیستمی در جهت تنظیم جمعیت آفات است ،جمعیت گونه های مختلف آفات را می توان باتکنیک ها ی مختلف کنترل کرد تا جمعیت آفات را در زیر آستانه زیان اقتصادی حفظ کرد. در این روش کنترل تلفیقی از سه روش کنترل شیمیایی ،کنترل بیولوژیکی وکنترل زراعی تشکیل شده است.تاکید بر این است که کنترل با بکارکیری تمام روشها در جهت کاهش زیان اقتصادی انجام شود.
در مدیریت کنترل افات نه تنها بر حفظ وحمایت از دشمنان طبیعی بلکه تقویت این روشها نیز مورد نظر می باشد تا بعد از اعمال کنترل تلفیقی جمعیت افات به زیر سطح زیان اقتصادی و نه اینکه حذف کامل افت صورت گیرد زیرا از نظر اکولوژیکی این عمل صحیح نمی باشد.مدیریت افت باید به نحوی باشد که حداقل خسارت به محیط زیست وارد شود وکنترل به شیوه ی اکولوژیکی افت مد نظر است.
مارتین وادوارد - - 1983کنترل تلفیقی افات را یک موضوع پیشرفته ای از روش کنترل افات می دانند که در داخل ان از کلیه ی روشها شامل روشهای زراعی، بیولوژیکی، استفاده از واریته های مقاوم گیاهان وشیمیایی به طریقی استفاده میکنند که بالاترین سود اقتصادی را همراه با کم ضررترین اثرات روی محیط زیست بدهد ،در بر داشته باشد.
IPMروشی از روشهای کنترل افات است که در ان بکارگیری چند روش سازگار جهت کنترل افتی خاص مورد بحث وتصمیم گیری و نهایتا به اجرا در می اید و برای کشاورزی یک حالت پسندیده ای از نظر اقتصادی، اجتماعی، محیط زیستی در رابطه با جلوگیری از دست رفتن محصول می باشد. اعتقاد بر این است که در مدیریت فقط تلفیق انجام نمی گیرد بلکه باید بهترین شرایط تلفیق کردن روشها را معین کرد به شکلی که از نظر اجتماعی محیط زیستی و...برای یک کشاورز یک روش پسندیده ای باشد.
مسایل اقتصادی کنترل تلفیقی افات گیاهان زینتی در ایران
در مدیریت تلفیقی افات برای دستیابی بهترین روش کنترل افات گیاهی با کمترین ایجاد اختلال در محیط زیست از روشهای مختلفی که با هم سازگاری مناسب دارند استفاده می شود.کنترل تلفیقی بکارگیری روشهای زراعی فیزیکی وبیولوژیکی است که در ان علاوه بر حفظ کیفیت و بهبود روشهای تولید افزایش سطح تولید مورد بررسی و برنامه ریزی قرار می گیرد.دستیابی به کنترل تلفیقی مناسب مستلزم وجود نیروی کار مواد انرزی وایجاد تغییرات در محیط زیست بوده ونتیجه بکارگیری این روش صرفه ی اقتصادی در تمام زمینه ها می باشد.
نحوه ی تصمیم گیری کشاورز جهت تولید گل وگیاه با کاربرد روش کنترل تلفیقی چگونه است؟
در بخش خصوصی با توجه به توصیه های کارشناسان بخش تولید سموم در کارخانه ها یگانه انتخاب کشاورزان استفاده از سموم می باشد که درامدهای بالایی را نصیب بخش تولید و واردات سموم شیمیایی کشاورزی می کند.مدیریت کنترل تلفیقی افات در مزرعه و گلخانه ی تولید گل وگیاه باید با توجه به نسبت هزینه به سود در عملیات تولید باشد.اگر جمعیت افت طی کنترل تلفیقی به صفر برسد خسارت کاملا منتفی شده و ارزش محصول به سبب عملیات کنترل افت به حداکثر ممکنه افزایش خواهد یافت .
باید توجه داشت که بدست اوردن حداکثر ارزش افزوده مخصول معمولا به صرف هزینه های عملیات ضروری انهدامی نمی ارزد . - کاربرد روزانه سموم یا حذف دستی یکایک افراد حشره زیان اور به محض ظهور انها - مدیر موفق باید بجای به حداکثر رسانیدن ارزش محصول به دنبال حد اپتیمم منافع حاصل از سرمایه گذاری خود در زمینه ی کنترل افات باشد . اکوسیستم مدیریت شده تحت تاثیر عوامل مختلف از جمله هوا عملیات کنترل عملیات زراعی و موجودات زنده می باشد در حالی که در مدیریت موفق کنترل تلفیقی مدیر منبع با استانه های اقتصادی جاری فقط یکی از این متغییر ها را در زمان خاص مورد توجه قرار می دهد.
کنترل شیمیایی افات گل وگیاهان زینتی ایران
روش کنترل شیمیایی - کاربرد سموم - هنوز در اغلب موارد به عنوان سریع ترین موثرترین وارزان ترین روش کنترل افات مخصوصا زمانی که تراکم افت به سطح زیان اقتصادی رسیده باشد مطرح است.لذا با توجه به طیف تاثیرگسترده افت کش ها بایستی کاربرد انها در چهارچوب برنامه مدیریت افات با در نظر گرفتن جنبه های اکولوژیکی محیط زیستی باشد تا بر عنوان ابزار قابل اعتماد به حساب آیند علیرغم این تاثیرات مفید استفاده بی رویه و نا آگاهانه ازآفت کش ها با اصول اکولوژیکی مغایرت داشته و می تواند منشاء مشکلات عدیده ای از قبیل ایجاد نزاد های مقاوم در برابر سموم ،شیوع آفات درجه دوم ،اثرات نامطلوب روی موجودات غیر هدف - پاراز یتوئید و پردا تور ها - باقیمانده سموم در محصولات کشاورزی ومسمومیت مستقیم برای مصرف کننده باشد.
