بخشی از مقاله
چکیده:
گردشگری روستایی که از آن به بیو توریسم،گردشگری پاک نام برده می شود از اشکال جدید و در حال رشد گردشگری می باشد که انسان متمدن ساکن شهرهای متراکم و پیچیده را به لذت،آرامش،تمدد اعصاب و سلامت فرا می خواند.
گردشگری روستایی زیر مجموعه گردشگری پایدار و از جنبه های اساسی اکوتوریسم محسوب می شود. توسعه گردشگری روستایی بدون توجه به اهداف توسعه پایداراز فرصت به تهدید مبدل می گردد.ماهیت و بقای گردشگری روستایی در حفظ طبیعت و گردشگری مسئولانه می باشد.در این مقاله به روش توصیفی و با استفاده از منابع کتابخانه ای و موتورهای جستجو به تبیین وتشریح ابعاد مختلف گردشگری روستایی در راستای توسعه پایدار پرداخته شده است.
مقدمه:
صنعت گردشگری که پدیده قرن بیستم و امروزه بزرگترین صنعت خدماتی دنیا محسوب می شود به عنوان منبع تأمین ارز نیمی از کشورهای در حال توسعه محسوب می شود که ارزش مالی یک تریلیون دلاری را به وجود آورده است. بطوریکه سهم گردشگری در بازار اشتغال کشورهای توسعه یافته به ازای هر دوازده نفر یک نفر می باشد. از انواع گردشگری رایج گردشگری روستایی می باشد که ارتباط تنگاتنگ و نزدیکی با اکوتوریسم دارد. حفظ محیط زیست و گردش با مسئولیت پذیری نسبت به طبیعت در ذات این نوع توریسم نهفته است.
توسعه گردشگری روستایی در راستای حفظ محیط زیست،اشاعه شیوه زندگی سالم و امتناع از مصرف گرایی می باشد،گردشگری روستایی مردمی ترین اشکال گردشگری به حساب می آید که برای روستاییان افزایش درآمد، کاهش میزان مهاجرت، به روز کردن اطلاعات روستاییان در تماس با گردشگران را به ارمغان می آورد.
امروزه به جهت اهمیت روز افزون گردشگری روستایی از آن به عنوان پیش درآمد صنعت گردشگری نام برده می شود. در جهان از دهه 1950 به بعد به گردشگری روستایی اهمیت داده شد. در ایران اولین بار در برنامه پنجم توسعه به گردشگری روستایی توجه شد که 465 روستا به عنوان هدف گردشگری مدنظر قرار گرفت.
گردشگری و اهمیت آن:
امروزه درآمد حاصل از گردشگری بیش از %5 کل GDP جهان را تشکیل می دهد که ارزش مالی یک تریلیون دلاری را ایجاد کرده است.در تعریفی گردشگری سفری کوتاه برای سیر و سیاحت به منطقه خارج از محل سکونت گفته می شود.
صنعت گردشگری امروزه بزرگترین و متنوع ترین صنعت در دنیا می باشد که به جهت اهمیت ارز آوری و رونق بخشی به اقتصاد به صادرات نامرئی شهرت یافته است. گردشگری به عنوان سیاست و ابزاری برای توسعه روستایی محسوب می گردد. واژه توریسم - - Tourism اولین بار در سال 1937 توسط جامعه ملل مورد استفاده قرار گرفت که ازکالایی لوکس به محلی برای سرمایه گذاری تبدیل شد. - رکن الدین افتخاری,عبدارضا, ,91راهکارتوسعه گردشگری - گردشگری عنصر اساسی حرکت به سوی احیا و بازسازی مناطق روستایی می باشد. امروزه گردشگری از مهمترین شاخصهای توسعه پایدار به حساب می آید.
گردشگری روستایی - - Rural tourism
گردشگری روستایی به فعالیتها و خدماتی گفته می شود که برای تفریح و آرامش گردشگران به وسیله کشاورزان و مردم روستایی به منظور کسب درآمد صورت می گیرد.
دو نکته مهم در گردشگری روستایی که بسیار مهم و حائز اهمیت می باشد رعایت شاخصهای پایداری زیست محیطی و فرهنگ سنتی و بومی روستاییان می باشد.
انواع گردشگری روستایی:
✓ گردشگری مزرعه
✓ گردشگری طبیعی
✓ گردشگری فرهنگی
اهمیت گردشگری روستایی:
از شاخه های پر اهمیت گردشگری می باشد که اهمیت آن از دو جنبه مهم می باشد که سیاستی برای توسعه روستایی و برنامه ای جهت رونق اقتصادی .
گردشگری روستایی به جهت فعالیت گسترده جهانی و تأثیر فراوان بر توسعه سیاستهای منطقه ای برجسته می باشد. توجه به گردشگری روستایی از دهه 1950 به بعد گسترش یافته است. گردشگری روستایی نوعی بازگشت و مفری برای انسان از محیط به تلاطم و خشن شهر می باشد که طالب آرامش، سکون و زیبایی طبیعت روستا می شود.
