بخشی از مقاله
چکیده
امروزه در جهان گردشگری کشاورزی به عنوان راهبردی جهت توسعه روستایی و کاهش مشکلات جوامع روستایی مانند بیکاری، بهره وری پایین کشاورزی، مهاجرت روز افزون به شهرها و حاشیه نشینی شناخته شده است.
گردشگری کشاورزی نیز به عنوان زیر شاخه ای از گردشگری روستایی، که با انواع فعالیتهای کشاورزی مرتبط میباشد، به عنوان منبع در آمد مهمی برای کشاورزان از طریق فروش محصولات کشاورزی به گردشگران و ارائهی خدمات به تورهای گردشگری نقش مهمی دارد.
این پژوهش که به منظور معرفی هرچه بیشتر گردشگری کشوری به عنوان رویکردی در جهت توسعه بخش کشاورزی صورت گرفته است، به لحاظ هدف از نوع کاربردی واز نظرروش توصیفی واز نظر یافته اندوزی جز تحقیقات اسنادی می باشد.
مقدمه
گردشگری نه تنها به عنوان ابزار بالقوهای برای حل برخی از معظلات در روستاها محسوب میشود، همچنین بهعنوان یکی از عناصر جداییناپذیر راهبرد توسعه روستایی مطرح شده است
گردشگری پایدار بهعنون شکلی از گردشگری جایگزین، بهدنبال بهبود کیفیت زندگی ساکنین بومی، ارتقای تجربیات گردشگران و حفظ محیط زیست میباشد
همچنین یکی از راهبردهایی که در سالهای اخیر، به خصوص در کشورهای توسعه یافته مورد توجه قرار گرفته و در برخی از این کشورها به اجرا درآمده و نتایج مثبتی به همراه داشته است توسعه و گسترش گردشگری در نواحی روستایی و استفاده از جاذبههای متعدد طبیعی و فرهنگی بهعنوان منبع درآمد و معیشت مردم روستا و درعین حال کمک به حفاظت از سرمایهها و جاذبههای منحصر به فرد طبیعی و فرهنگی روستاست
علاوه بر این گسترش گردشگری باعث ورود روشهای امروزی کشاورزی در نواحی روستایی میشود و منبع بسیار مهمی برای اشتغال نیروی کار غیرماهر، بهویژه زنان و مهاجران فقیر روستایی در زمینهی گردشگری و کشاورزی است
در این میان گردشگری کشاورزی، بهعنوان گونهای از گردشگری روستایی که در ارتباط مستقیم با کشاورزی در نواحی روستایی قرار دارد، ضمن مزایای قابل توجهی که برای کشاورزان دارد، دارای اثرات قابل توجهی بر اقتصاد محلی است و باعث فرصتهای متعددی در راستای تنوعبخشی به فعالیتها و ایجاد انگیزه اقتصادی برای کشاورزان خواهد شد، این امر به مرور منجر به توسعهی اقتصادی وافزایش آگاهی عمومی در زمینهی اهمیت کشاورزی در ارتقای زندگی می شود
این نوع گردشگری در حال حاضر از حوزه هاینسبتاً جدید در توسعهی روستایی است که امروزه در سطح دنیا هم از نظر عرضه، بهوسیله ی کشاورزان و دامداران و هم از نظر تقاضا، به وسیله ی گردشگران و مصرفکنندگان محصولات و خدمات کشاورزی-صنعتی رو به رشد ارزیابی شده است و پیش بینی میشود که به زودی به یکی از بزرگ ترین بخشهای گردشگری در برخی مناطق تبدیل گردد
از این رو مقاله حاضر سعی دارد، گردشگری کشاورزی به عنوان رویکردی جهت توسعه بخش کشاورزی معرفی نماید.
گردشگری پایدار
قبل از شروع بحث در مورد گردشگری روستایی لازم است که نظری اجمالی بر گردشگری پایدار داشت . اصطلاح توسعه پایدار ترکیب دو کلمهی - - توسعه - - و - - پایدار - - میباشد. کلمهی توسعه بیشتر بار ارزشی داشته وبه معنی بالا بردن کیفیت زندگی در همه جنبه ها می باشد.کلمهی پایدار به مفهوم عام آن به معنای عمل کننده برای بقا در یک مدت طولانی در یک معنای خاص به مفهوم درنظرگرفتن خواستهای نسل حاضر ونسلهای آینده و تامین نیازهای ایشان و ایجاد تعادل بین انسان، محیط وفعالیتها و روابط میان آنهاست
واژهگردشگری پایدار منشاء گرفته از مفهوم توسعه پایدار است وآن شکلی از تکامل می باشد که نیازهای نسل حاضر را برطرف می کند بدون آنکه آسیبی به نیازهای نسل آینده وارد کند این تعریف در سال 1987 توسط براتلند ارائه گردید
مفهوم پایداری در گردشگری مانند سایر صنایع، دارای سه بعد اصلی است که عبارتند از: بعد محیطی، بعد اقتصادی و بعد اجتماعی - فرهنگی . در نتیجه می توان گفت گردشگری پایدار درصدد بهینه کردن تنوع زیستی اکولوژیکی است و همزمان با حفظ میراثهای فرهنگی و اجتماعی به ترویج و به نمایش در آوردن هنرهای سنتی و ارائه صنایع ملی میپردازد.همچنین گردشگری پایدار به دنبال یافتن فرصتهای برای رونق اقتصاد محلی و توسعه جوامع بومی است
