پاورپوینت تغذیه دربیماران با کاهش سطح هوشیاری

بخشی از پاورپوینت

اسلاید 2 :

موضوع:

تغذیه دربیماران با کاهش سطح هوشیاری

اسلاید 3 :

لوله گذاري دستگاه گوارش و روشهاي خاص تغذيه اي

_ اندازه لوله ها بر حسب کاربرد
الف) لوله بيني معده اي كوتاه
ب) لوله بيني دوازدهه اي متوسط
ج) لوله بيني روده اي بلند

اسلاید 4 :

اهداف لوله گذاري دستگاه گوارش:

1.برداشتن فشار از روي معده (گاز- مايع)

2.شستشوي معده

3.تشخيص اختلالات معده و روده

4.وارد كردن غذاها و داروها

5.ايجاد فشار روي ناحيه خونريزي دهنده

6.آزمايش و تجزيه محتويات معده

اسلاید 5 :

انواع لوله ها:

1.لوله هاي معده اي (Gastric Sump- Levin) : جهت دادن داروها و غذا يا تخليه گاز و ترشحات (حداكثر به مدت 4 هفته). از طريق بيني به داخل معده.

- لوله لوين: ساكشن متناوب جهت پيشگيري از چسبندگي مداوم مجراي لوله به لايه مخاطي معده لازم است.

- لوله گاستريك سامپ: ساكشن مداوم كم فشار جهت پيشگيري از آسيب به بخيه هاي محل عمل جراحي معده و پارگي مويرگها. شستشوي مرتب لوله جهت اطمينان از باز بودن آن.

اسلاید 6 :

Gastric Sump Tubes

اسلاید 7 :

Tube Levin

اسلاید 8 :

2.لوله هاي روده اي: تحت فلوروسكوپي در بالين بيمار يا طي عمل جراحي وارد مي شوند.

طي جراحي يا آندوسكوپي لوله مستقيما به داخل دوازدهه يا ژژنوم كار گذاشته مي شود.

اقدامات پرستاري:

1.آماده سازي بيمار: آموزش اهداف لوله گذاري- تنفس دهاني- عوارض (تهوع-gag) 2.وارد كردن لوله: نوك بيني تا نرمه گوش تا زائده خنجري (15cm+معده)

cm) 20-25+روده كوچك)
ابتدا نوك آن در معده طي 24 ساعت به روده مي رسد.

اسلاید 9 :

وضعيت : نشسته

بي حسي با اسپري تتراكائين يا بنزوكائين جهت كاهش رفلكس gag .
ژل محلول در آب جهت لغزنده سازي لوله
3.بررسي قرارگيري صحيح لوله:
اندازه گيري طول لوله بيرون مانده در هر نوبت كاري
مشاهده مايع آسپيره شده (معده كدر و سبز رنگ يا خون آلود- روده شفاف و زرد رنگ)

اندازه گيري PH مايع آسپيره شده: معده اسيدي (5-1)
روده (6 و بالاتر)
ترشحات ريوي (7 و بالاتر)

اسلاید 10 :

سمع ورود هوا : روش دقيقي نيست.
براي تسهيل حركات دودي و ورود لوله به دوازدهه متوكلوپراميد وريدي
پزيشن بيمار به پهلوي راست
4. رفع انسداد لوله: روشهاي روشهای مکانیکی (برس های اندوسکوپی)- استفاده از محلولهایی حاوی آب گرم یا آنزیم های
گوارشی و بی کربنات سدیم- تغییر وضعیت بیمار- اطمینان از جاگذاری صحیح لوله.
5. بررسی مداوم بیمار و برقراری عملکرد لوله: حرکات بیمار- سرفه- ساکشن جابجایی لوله
• ثبت تمام مایع دریافتی و غذاها و مایع شستشو
6. بهداشت دهان و بینی: دهانشویه- بخور گرم و یا سرد- بررسی پوست زیر چسب بینی- در صورت مجاز بودن جویدن آدامس- مکیدن آب نبات و محدودیت صحبت کردن خشکی دهان
• بررسی مقدار، رنگ و نوع تمام ترشحات بیمار هر 8-4 ساعت یکبار.

• علامت گذاری هر مجرا براساس مورد استفاده آن در لوله های چند مجرایی (آسپیراسیون- تغذیه- اتساع بالون)
• شستشوی لوله با آب یا سرم فیزیولوژی هر 6-4 ساعت یکبار.

اسلاید 11 :

7. بررسی و رفع عوارض احتمالی:
-A کاهش حجم مایعات بدن: علائم خشکی مخاط
لتارژیLethargy) )
برون ده ادراری
ضربان قلب
استفاده از آنتی اسیدها و متوکلوپرامید (جهت عوارض)
-B عوارض ریوی: (بعلت اختلال در سرفه و عدم پاک شدن راههای هوایی- آسپیراسیون)
علائم: سرفه هنگام گاواژ- تنفس تند- تب.
اقدامات: بررسی منظم صداهای ریوی و علائم حیاتی.
اطمینان از قرارگیری لوله در محل مناسب.
• بررسی دقیق BUN,Cr - I&Oو تعادل منفی مایعات افزایش خروج مایع از سوند بینی معده ای- اختلال در مایع درمانی

اسلاید 12 :

-C تحریک غشاهای مخاطی:
- بررسی مداوم مخاط های مستعد تحریک و نکروز.
- دریافت مایعات کافی توسط بیمار.
- بهداشت دهان و دندان.
- بررسی زخم یا توده قابل لمس در اطراف غدد پاروتید (پاروتیت).
- بررسی گلودرد و خشونت صدا (التهاب مری و التهاب نای).
8. خارج کردن لوله: از 24 ساعت قبل کلمپ متناوب لوله (عدم بروز تهوع- استفراغ- نفخ)
• ابتدا لوله با 10 میلی لیتر آب یا سرم فیزیولوژی شسته می شود. هوای بالن در صورت وجود خارج می شود.
• جهت تغذیه لوله ای طولانی مدت ( بیش از 4 هفته) لوله گاستروستومی یا ژژنوستومی ارجح است.
تغذیه از راه لوله گذاری:
سندرم دامپینگ: احساس پری، تهوع، استفراغ و بدنبال آن دهیدراتاسیون، کاهش BP و تاکیکاردی در بیمار به علت ورود محلول های غذایی با اسمولالیتی (غلظت یونی مایع) بالا و به مقدار زیاد به بدن است. (اسمولالیتی طبیعی مایعات بدن mosm/kg 300)

اسلاید 13 :

ترکیبات تغذیه لوله ای: انتخاب براساس وضعیت دستگاه گوارش و نیازهای غذایی بیمار ونوع محلول براساس ترکیب شیمیایی (pr ، چربی، کربوهیدرات)
میزان کالری
اسمولالیتی
قابلیت هضم
ویتامینها و املاح موجود
فرمولهای پلیمریک: ترکیبی از مواد قندی، پروتئینی و چربی
فرمولهای مادولارModular): )حاوی یک دسته مواد غذایی یا برای یک بیماری خاص.
روشهای انجام تغذیه لوله ای:
برحسب سهولت و هزینه
تحمل بیمار
برحسب محل قرارگیری لوله در دستگاه گوارش

اسلاید 14 :

1 روش تغذیه بولوس (Bolus feeding)
500- 300 سی سی محلول غذایی طی 15-10 دقیقه با سرنگ داده می شود.
8-4 بار در روز). واکنش بیمار تعیین کننده حجم غذاست.

2 تغذیه متناوب قطره ای: ((Intermittent gravitydrip
محلول غذایی در فواصل معین طی 30 دقیقه با کمک جاذبه داده می شود (در منزل).
3 تغذیه از روش جریان مداوم ((Continuous infusion
تغذیه بوسیله پمپ کنترل کننده مداوم و با یک سرعت ثابت
در بیماران مستعد آسپیراسیون و کسانی که تحمل تغذیه لوله ای را به خوبی ندارند.
عوارض کمتری دارد.
به عنوان مکمل در بیمارانی برای قطع تغذیه لوله ای آماده می شوند.
ساعت در شب).
4 تغذیه دوره ای (Cyclic feeding )محلول غذایی طی یک دوره زمانی کوتاه و با سرعت بیشتر داده می شود (معمولاً 12-8

اسلاید 15 :

نکات قابل توجه در تغذیه لوله ای: گرما
حجم محلول غذایی
سرعت جریان
کل میزان مایع دریافتی
• تغذیه مداوم به سایر روش ها مزیت دارد (ml 400-300 هر 6-4 ساعت).
(عوارض):آسپیراسیون، نفخ، تهوع، استفراغ و اسهال
• قبل از هر بار تغذیه، غذای باقیمانده در معده اندازه گیری می شود (در مداوم هر 8-4 ساعت یکبار).
• اگر در 2 نوبت اندازه گیری حجم باقیمانده بیش از 200ml بود پزشک باید مطلع شود.
(بعلت احتمال خطر آسپیراسیون)
نرمال سالین استفاده می شود.
• آب ساده باعث آسیب به دیواره روده کوچک می شود لذا در تغذیه روده ای برای آب رساندن به بیمار یا شستشوی لوله از نرمال سالین استفاده می شود.

اسلاید 16 :

دارو دادن از طریق NGT:
1-داروها با هم مخلوط نگردند.
2- بعد از هر نوع دارو لوله با (50-30 سی سی) آب شسته و جزء مایعات دریافتی ثبت می گردد.
3- برای لوله های کوچک از سرنگ های 30ml و بزرگتر استفاده شود. (باعث پارگی لوله نگردد.)
• دارو دادن از طریق لوله روده ای تا حد امکان نباید انجام شود (اختلال در جذب دارو)
برقراری الگوی طبیعی دفع روده ای:
اغلب دریافت تغذیه معده ای یا روده ای با اسهال همراه است. (کم باقیمانده یا بدون
باقیمانده بودن فرمول غذایی)
سندرم دامپینگ
- بررسی علل دیگر که احتمالاً می توانند سبب اسهال گردند.1- سوء تغذیه (در نواحی جذب روده ای)

اسلاید 17 :

2- درمان دارویی (ملین ها-سوربتیول)
3 -کولیت عفونی ناشی ازباکتریهای روده بعلت درمان آنتی بیوتیک
- بیمار دارای NGT باید وضعیت نیمه نشسته داشته باشند و تا 1 ساعت بعد از اتمام تغذیه همین وضعیت را حفظ کند.
برقراری تعادل مایع: 1. حداقل باید 2 lit آب در شبانه روز (هر 6- 4 ساعت یکبار و قبل و بعد از هر نوبت تغذیه داده شود.
2. بررسی علائم کم آبی (خشکی مخاط- تشنگی- برون ده ادراری)
3. بررسی میزان I 8/0 مایعات.
بهبود توانایی سازگاری و تشویق به انجام مراقبت از خود در بیمار.

اسلاید 18 :

گاستروستومی و ژژنوستومی
موارد استفاده:
1.تغذیه طولانی مدت در بیماران مسن یا ناتوان (بیش از 4 هفته)
2. بیماران بیهوش
• گاستروستومی به تغذیه از راه NGT اولویت دارد. (احتمال آسپیراسیون کمتر است.)
گاستروستومی اندوسکوپیک از راه پوست(PEG)
Percutaneous endoscopic gastrostomy
همزمان با ایجاد برش بر روی شکم جهت وارد کردن لوله به معده یک آندوسکوپ از راه دهان وارد و لوله PEGاز مری به داخل معده وارد و از سوراخ روی شکم بیرون آورده می شود و با سوندی قارچی شکل فیکس می شود.
-امکان جابجایی و انسداد کمتر است و از نشت ترشحات معده جلوگیری می شود.
• در بیماران مبتلا به رفلاکس شدید معده به مری بدلیل خطر آسپیراسیون PEG ممنوع است.

اسلاید 20 :

مراقبت های پرستاری در PEG
1- تامین نیازهای غذایی: - روز اول بعد از عمل: آب ساده، NSیا گلوکز 10%: 60-30 سی و به تدریج افزایش می یابد.
روز دوم: 240-180 سی سی محلول غذایی در 1 نوبت (در صورت تحمل) 2- پیشگیری از عفونت:الف) پانسمان پوست اطراف برش جراحی
ب) ثابت کردن لوله گاستروستومی با چسب در محل
3- مراقبت از پوست: شستشوی روزانه پوست اطراف گاستروستومی با آب و صابون
-برداشتن دلمه ها باNS و آبکش با آب ساده
-بررسی علائم تحریک، زخم، ترشح در پوست اطراف لوله و یا نشت ترشحات معده.
4- بهبود تصویر ذهنی. 5- بررسی عوارض:
عفونت زخم- سلولیت- خونریزی- جابجایی- خروج لوله