پاورپوینت اصول کامپیوتر ۱مبانی کامپیوتر و برنامه سازی

بخشی از پاورپوینت

اسلاید 1 :

اصول کامپیوتر ۱مبانی کامپیوتر و برنامه سازی

اسلاید 2 :

زبان برنامهنویسی C در سال ۱۹۷۲ توسط Dennis Ritchie در آزمایشگاههای شرکت Bell ابداع شد.
اولین کتاب آموزش زبان C توسط Kernighan و Ritchie در ۱۹۷۸ منتشر شد.
استانداردسازیهای متعددی بر روی این زبان صورت گرفته است که آخرین آنها ISO/IEC 1999 است که به C99 شهرت دارد.

اسلاید 3 :

این زبان برنامهنویسی به طور خاص به منظور برنامهنویسی سیستمعامل Unix ابداع شد.
در مقایسه با دیگر زبانهای برنامهنویسی، دستورات زبان C از نظر معنائی اختلاف کمی با دستورات زبان ماشین دارند و از این رو، C زبانی سطح میانی به حساب میآید.

اسلاید 4 :

زبان برنامهنویسی C، زبانی پروسهای (procedural) و ساختیافته (structured) است.
زبان C قابل انعطاف و قدرتمند است یعنی محدودیت بسیاری کمی برای برنامه نویس برای استفاده از امکانات سختافزار و سیستم عامل ایجاد میکند.

اسلاید 5 :

زبان C، زبان قابل حملی است.یعنی برنامهی نوشتهشده به زبان C را به سادگی میتوان بر روی هر سختافزار و هر سیستمعاملی، کامپایل و اجرا کرد.
هرچند قابل حمل بودن زبان C در آن زمان، ویژگی منحصربفردی بوده است اما امروزه زبانهای برنامهنویسی متعددی وجود دارند که چنین ویژگیای دارند.

اسلاید 7 :

الگوی کلی یک برنامهی ساده در C
دستورات pre-compiler
تابع main
دستورات برنامه در اینجا نوشته میشوند

اسلاید 8 :

هر دستور pre-compiler در یک خط نوشته میشود و با یک علامت # شروع میشود.
اصولاً این دستورات ارتباطی به الگوریتم و منطق پیادهسازی شده در برنامه ندارند و از آنها تنها به منظور تنظیم نحوهی کامپایل برنامه و دادن دستور به کامپایلر استفاده میشود.
دستورات pre-compiler

اسلاید 9 :

مجموعه دستورات یک برنامه در زبان برنامهنویسی C در بخشهایی که اصطلاحاً آنها را توابع مینامیم نوشته میشوند.
هر تابع دارای یک header (شامل نام تابع و .) و یک بدنه (body) است.
برنامه برای اینکه اجرا شود باید تابعی به نام main داشته باشد.
تابع main

اسلاید 10 :

بدنهی تابع در یک بلوک (block) قرار میگیرد.
اصطلاحاً، مجموعه دستورالعملهایی که بین { و } قرار میگیرند را یک بلوک میگویند.
header برای تابع main باید به صورتی که در الگوی فوق آمده است نوشته شود.
تابع main

اسلاید 11 :

زبان C به شکل حروف از حیث کوچک یا بزرگ بودن حساس است. اصطلاحاً case-sensitive است.
مثلاً اگر دستورالعملی در زبان C به طور قراردادی با حروف کوچک تعریف شده است استفاده از آن با حروف بزرگ در برنامه باعث بروز خطا هنگام کامپایل میشود.
همچنین اگر متغیری را با نامی با حروف کوچک تعریف کردهاید نمیتوانید در برنامه آنرا با حروف بزرگ مورد استفاده قرار دهید.

اسلاید 12 :

در عوض، حساس بودن زبان C به شکل حروف به برنامهنویس کمک میکند تا حوزهی وسیعتری از کلمات را برای نامگذاری متغیرهای خود داشته باشد.
مثلاً در یک برنامه میتوانید در کنار هم، متغیرهایی با نام serverTime, ServerTime, servertime,SERVERTIME, SeRvErTiMe و . داشته باشیم.

اسلاید 13 :

هر دستور در یک برنامهی نوشته شده به زبان C با یک علامت ; پایان مییابد. به این علامت semicolon یا نقطهویرگول میگوییم.
بنابراین، میتوانید چند دستور را در یک خط بنویسید. همچنین میتوانید یک دستور بلند را در چند خط بنویسید. در هر صورت علامت نشاندهندهی پایان دستور ; است.

اسلاید 14 :

در زبان C، اهمیتی ندارد اگر یک یا بیشتر فاصلهی خالی (space) بین اجزاء یک دستور قرار گیرد. به عنوان مثال هر سه دستور زیر برای کامپایلر از نظر نگارشی یکساناند.
x=y+z;
x = y + z;
x = y+z;

اسلاید 15 :

برای خوانائی بهتر برنامه، متعارف آن است که دستورات داخل هر بلوک به اندازهی چند space با لبهی سمت چپ بلوک فاصله داشته باشند.
این عمل را اصطلاحاً indentation (دندانهگذاری یا کنگرهبندی) برنامه میگوئیم.

اسلاید 16 :

الگوی کلی یک برنامهی ساده در C
دستورات pre-compiler
تابع main
دستورات برنامه در اینجا نوشته میشوند

اسلاید 17 :

در برنامهای که به زبان C نوشته میشود تمام متغیرها میباید پیش از استفاده، اعلان (declare) شوند.
منظور از اعلان یک متغیر، تعیین «نوعِ دادهای» (data-type) متغیر است.به عبارت ساده، برنامهنویس باید تصریح کند که متغیر مورد استفادهاش از کدامیک از انواع عدد صحیح، عدد اعشاری، حرفی و . است.
اعلان متغیر Variable declaration

اسلاید 18 :

اولین دستور در برنامهی فوق، تعریف متغیری از نوع حرفی (char) با نام s است که میتواند کلماتی با حداکثر ۲۰ حرف را در خود نگه دارد:
char s[MAX_SIZE];
توجه کنید که اعلان متغیر به معنای مقداردهی اولیهی متغیر نیست و مقداردهی متغیر وظیفهی ضروری دیگری است که برنامهنویس باید مورد توجه قرار دهد.
اعلان متغیر Variable declaration

اسلاید 19 :

دومین دستور، مقدار متغیرs را از کاربر میخواند:
scanf("%s", s);
خواندن اطلاعات از ورودی
دستور دوم.

اسلاید 20 :

سومین دستور، رشتهی حرفی داده شده به متغیرs را مقابل Hello چاپ میکند:
printf("Hello %s\n", s);
چاپ خروجی
دستور سوم.