بخشی از پاورپوینت
اسلاید 1 :
جلسه سوم : نظریه رفاه اجتماعی (1)
نظریات کلاسیک رفاه
- نظریه بنتام (نظریه لذت )
- نظریه پیگو (نظریه آرزو)
- نظریه پاره تو (نظریه کارایی)
- نظریه راولز (نظریه عدالت رفاهی )
اسلاید 2 :
نظریه بنتام ( 1832 -1748 )
جامعه چیزی جز مجموعه اعضای آن نیست
وقتی رفاه های فردی با هم ترکیب شوند ، رفاه جمعی از آن حاصل می شود.
رفاه به معنای بهره مندی یا سودمندی (utility) است و سودمندی به معنای احساس خوشحالی یا خوشبختی است.
- خوشبختی به معنای فزونی یافتن لذت بر درد و رنج است
- معادله لذت
از ترکیب خوشبختی های فردی درجامعه ، خوشبختی یا رفاه جمعی را می توان نتیجه گرفت.
انتقاد :
جنبه مثبت - کمیت پذیری و سنجش پذیری مفهوم رفاه
- امکان مقایسه سیاست های رفاهی و تشخیص سیاست های موثر
جنبه منفی - توصیف لذت جویانه (hedonistical) از فاه
- امکان مقایسه عناصر ذهنی رفاه دشوار است
رفاه اجتماعی = بهره مندی جمعی = خوشبختی برای آحاد جامعه
اسلاید 3 :
نظریه پیگو ( 1959 -1877 )
رفاه به معنای برآورده شدن آمال و آرزوهاست
ارزش پولی آرزوها ، سطح رفاهی فرد را مشخص می کند.
- هرچه آمادگی فرد برای پرداخت پول بابت برآوردن آرزوهایش بیشتر باشد ، شدت آرزویش
بیشتراست
- افرادی در رفاه بیشتر قرار دارند که حاضر باشند بابت تحقق آرزوهایشان پول بیشتری
پرداخت کنند / دسترسی و تملک اشیاء گران قیمت ، سطح رفاهی را مشخص می کند.
رفاه فرد به قدرت انتخاب او در بازار بستگی دارد و به همین جهت سطحی به تناسب رونق یا رکود اقتصادی جامعه ، متفاوت خواهد بود.
انتقاد :
جنبه مثبت - کمیت پذیری و قابلیت مقایسه رفاه (معادل پولی آرزوها)
جنبه منفی - ذهنی بودن ملاک و ناممکن بودن ارزش پولی برخی از آرزو ها
اسلاید 4 :
نظریه پاره تو ( 1923 -1848 )
وقتی جامعه در رفاه محسوب می شود که بتواند حداقل وضع یکی از اعضای خود را بهتر سازد مشروط به اینکه بر اثر این کار ، وضع هیچکس بدتر نشود.
- امکان پذیری ؟
- فقط در شرایط وفور کالا و منابع و همگانی شدن کالاهای رفاهی/ رفاه به مثابه یک کالای همگانی
در شرایطی که جامعه بخواهد تنها با بدتر کردن وضعیت تعدادی از اعضای خود ، شرایط سایراعضای خود را بهبود ببخشد ، ایجاد تغییر موجه نخواهد بود. - در چنین حالتی جامعه از لحاظ کارایی در وضعیت مطلوبی است و ایجاد تغییر عقلی ندارد
انتقاد :
- حفظ وضع موجود رفاهی ، پیامد پذیرش چنین تعریفی است. چون همواره ممکن است با
هرتغییر رفاهی ، وضع حداقل یک نفر در جامعه بدتر شود و در این صورت تغییر موجه نخواهد
بود.
اسلاید 5 :
نظریه راولز (1972)
رفاهی اجتماعی مستلزم بازتوزیع منابع ارزشمند است
جامعه ای در رفاه محسوب می شودکه منابع و کالاهای ارزشمند آن عادلانه توزیع شده باشد.
یک توزیع وقتی عادلانه تلقی می شود که مطلوب محرومترین افراد جامعه باشد یعنی محروم ترین اعضای جامعه از این توزیع، بیشترین نفع را ببرند.
- از بین اشکال مختلف توزیع ، آن شکلی عادلانه و در نتیجه مولد رفاه است که محرومترین
اعضای جامعه از آن نفع بیشتری ببرند
رفاه اجتماعی به معنای حذف نابرابری نیست بلکه به معنای حذف نابرابری های غیر عادلانه است.
- توزیع ممکن است نابرابرباشد اما مزیت بیشتری را متوجه محروم ترین افراد نماید.
انتقاد :
- ملاک توزیع را محرومیت یا نیازمندی قرارداده نه استحقاق و شایستگی
