بخشی از پاورپوینت
اسلاید 1 :
عنوان: میسل ها و کاربرد آنها در دارو رسانی (2)
اسلاید 3 :
انواع میسل
دسته بندی مختلف میسلها:
برحسب مولکولهای سازنده
بر حسب نوع فاز
شکل و اندازه میسلها
اسلاید 4 :
دسته بندی میسلها براساس عوامل مختلف
اسلاید 5 :
بارگیری دارو در میسل
تکنیکهای مختلفی برای تهیه جفت میسل -داروی بارگیری شده، ارائه شده است.
دیالیز حلالهای آلی یا محلولهای میسلی شوینده برای این مقصود می توانند بکار رود.
در این موارد داروی مورد نظر به محلول پلیمر اضافه می شود و میسلهای با دارو بارگیری شده به محض حذف حلال آلی یا شوینده تشکیل می شود.
اسلاید 6 :
بارگیری دارو در میسل
در روش دیگر دارو در یک حلال آلی بخار شدنی حل شده و به یک دیپرسیون میسلی تشکیل شده اضافه می گردد و سپس حلال آلی بخار می شود.
تکنیک بسیار مرسوم و متداول برای تهیه میسلهای PEG-PE(Polyethylene glycol-phosphatidyl ethanolamine) با دارو بارگیری شده شامل:
انتشار ساده یک مخلوط دارو-میسل در یک بافر آبی می باشد.
اسلاید 7 :
بارگیری دارو در میسل
پروتوکل معمول برای تهیه میسلهای حامل دارو شامل مراحل زیر می باشد:
محلولهای PEG-PE و داروی مورد نظر را در حلال آلی بخار شدنی قابل حل، مخلوط می کنند.
حلالهای آلی بخار شده تا یک غشای (film) دارو -PEG-PE تشکیل گردد.
غشای بدست آمده در حضور یک بافر آبی هیدراته می شود.
میسلها بوسیله تکان دادن شدید تشکیل می گردند.
اسلاید 8 :
بارگیری دارو در میسل
نحوه بارگیری دارو درون میسل بسیار شبیه فرایند بارگیری دارو درون لیپوزوم است.
داروهای آبگریز هنگامی که درون فاز آبی که مونومرهای تشکیل دهنده میسل نیز قرار دارند وارد می شوند، در هسته میسلهای در حال تشکیل وارد شده و محبوس می شوند (البته در مورد فاز روغن در آب).
در مورد داروهای آبدوست با استفاده از فاز آب در روغن این داروها در قسمت آبدوست میسلهای معکوس تجمع می کنند.
اسلاید 9 :
میسلهای پلیمری و مشخصات فیزیکوشیمیایی آنها
از بین انواع میسلها، میسلهای پلیمری در سیستمهای دارورسانی نوین،
به علت خاصیت تنظیمی
راحتی سنتز آنها نسبت به سایر حاملهای میسلی
استفاده روزافزون یافته اند.
اسلاید 10 :
میسلهای پلیمری و مشخصات فیزیکوشیمیایی آنها
مزایای حاملهای میسلی پلیمری نسبت به سایر حاملها عبارتند از:
سایز کوچک در قیاس با لیپوزومها و میکروسفرهای پلیمری:
میسلها اندازه ای از 10 تا 100 نانومتر و در فاصله ای بین ماکرومولکولها (10 نانومتر) تا میکروذرات (100 نانومتر به بالا) دارند.
اندازه میسلها برای انتخاب مسیر تجویز دارو مهم می باشد.
رسانش پوستی لنفاوی دارو
نشت به داخل تومورهای جامد
اسلاید 11 :
میسلهای پلیمری و مشخصات فیزیکوشیمیایی آنها
خواص سطحی:
قطعات پلیمری انعطاف پذیر تشکیل دهنده پوسته آبدوست، برهمکنش میسلهای پلیمری با ماکروفاژها را کاهش می دهند.
این قطعات پلیمری خواص محافظت سطحی به حامل دارویی می دهد.
اندازه قطعه آبدوست مشخص کننده مدت زمان نیمه عمر ذرات در گردش خون می باشد.
اسلاید 12 :
میسلهای پلیمری و مشخصات فیزیکوشیمیایی آنها
برهمکنش ویژه با بافت هدف می تواند بدست آید:
گروههای عاملی سلولهای هدف با سطح میسل در انتهای دیستال قطعه آبدوست جفت می شوند.
از نقطه نظر عملی، آماده سازی میسل همچون تهیه، بکاربردن و استریل بوسیله فیلتراسیون آسان می باشد که عمدتاً بخاطر اندازه کوچکشان است.
اسلاید 13 :
میسلهای پلیمری و مشخصات فیزیکوشیمیایی آنها
میسلهای پلیمری بر پایه قطعات کوپلیمری با واحدهای آبدوست وآبگریز می-باشند.
میسلهای پلیمری در یک محیط آبی به سمت ساختاری با هسته آبگریز پایدار شده با پوسته آبدوست، خود مونتاژ (self-assemble) می شوند.
اسلاید 14 :
میسلهای پلیمری و مشخصات فیزیکوشیمیایی آنها
این بلاکها می توانند به طرق مختلف دسته بندی شوند:
نوع کوپلیمرهای دوقطعه ای A-B
کوپلیمرهای سه قطعه ای نوع A-B-A
کوپلیمرهای پیوندی
اسلاید 15 :
میسلهای پلیمری و مشخصات فیزیکوشیمیایی آنها
کوپلیمرهای پیوندی شاخه ای، شامل یک اسکلت آبدوست و یک تا چند زنجیره جانبی یا بر عکس پلیمر آبگریز می باشند.
در فاز مایع این بلاکها بطور معمول بداخل هسته غیر محلول در آب و پوسته محلول در آب منتشر می شوند.
اسلاید 16 :
میسلهای پلیمری و مشخصات فیزیکوشیمیایی آنها
وابسته به نسبت طول بلاکها، بلاکهای هسته می توانند بطور خود به خودی تعدادی ساختار فوق مولکولی با مورفولوژی گوناگون تشکیل دهند.
بلاکها بوسیله قرارگیری دمهای آبگریز در کنار یکدیگر و سرهای آبدوست کنار همدیگر تشکیل میسلهای کروی پوسته/هسته ای ( core/shell spherical form) می دهد.
اسلاید 17 :
میسلهای پلیمری و مشخصات فیزیکوشیمیایی آنها
کوپلیمرهای دوگانه دوست معمولاً CMC بسیار پایینتر نسبت به سورفاکتانتهای با وزن مولکولی کم از خود نشان می دهند.
CMC میسلهای پلیمری بطور معمول در محدوده 10-6 M تا 10-7 M (M مولار) می باشد در حالیکه برای سورفاکتانتهای با وزن مولکولی کم در حدود 10-3 M تا 10-4 M می باشد.
اسلاید 18 :
میسلهای پلیمری و مشخصات فیزیکوشیمیایی آنها
داروهایی که حلالیت ناچیزی دارند می توانند بطور غیرکوالانت در درون میسلهای پلیمری جای بگیرند.
ظرفیت انحلال هسته آبگریز با افزایش وزن مولکولی پلیمر و دما افزایش می یابد.
ترکیبات آبگریز قطبی تر در قیاس با ترکیبات غیر قطبی، آسانتر به داخل هسته میسل وارد شده و قرار می گیرند.
اسلاید 19 :
میسلهای پلیمری و مشخصات فیزیکوشیمیایی آنها
سورفاکتانتهای مبتنی بر پلی یا الیگو اتیلن گلیکول هم اکنون بعنوان انحلال پذیر کننده داروهای با حلالیت بسیارکم و یا غیر محلول در تکنولوژی دارویی مورد استفاده قرار می گیرد.
اخیراً موفقیت ترکیب غیرکووالان Adriamycin (نام تجاری داروی دوکسوروبیسین: از داروهای ضد سرطان) به داخل هسته میسلهای پلی اتیلن اکساید- کو- β- بنزیل- L- آسپارتات گزارش شده است.
اسلاید 20 :
رهایش دارو از میسلهای پلیمری
برای دارورسانی هدفدار، دارو می بایست به آرامی از میسلهای پلیمری آزاد شود.
رهش سریع دارو از میسلهای پلیمری، موجب رسوب داروهای آبگریز در سیستم عروقی می شود.
در رهش سریع، زمان کافی برای میسلهای پلیمری وجود ندارد تا در جایگاههای هدف تجمع پیدا کنند.
در رهش آهسته دارو (اثر مخزنی)، این میسلهای در جایگاههای هدف با کمترین حد از دست دادن دارو تجمع می کنند و باعث انتشار موضعی دارو می شوند.
