بخشی از مقاله
آشنايي با ساختمان CD – ROM
CD – ROM علامت اختصاري Read only Memory – compact Disk است . اين عبارت را مي توان به صورت « ديسك فشرده – حافظه فقط خواندني » ترجمه كرد .
فشرده است چون گنجايش آن حدود 650 مگا بايت اطلاعات روي ديسكي 72/4 اينچي است . آن را
حافظه اي فقط خواندني مي نامند چون اطلاعات روي آن ضبط شده است و ديگر نمي توان اطلاعات آن را مانند ديسكهاي فلاپي پاك كرد و مجدداً اطلاعات جديد روي آن نوشت .
فايده هاي CD-ROM چيست ؟
با آن كه ديسكهاي سخت امروزي گنجايش بيشتري از سي دي ها دارند چرا امروزه استقبال بسيار زيادي از اين وسايل مي شود ؟ ضمناً ، دستيابي اطلاعات از روي ديسكهاي سخت بسيار سريعتر از سي دي ها ست و افزون بر آن روي ديسكهاي سخت مي توانيم هم اطلاعات را بخوانيم و هم اطلاعات جديد را بنويسيم .
مهمترين علت متداول شدن سي دي ها ظرفيت ذخيرة داده هاي بسيار زياد آنها ست ( 650 مگا بايت ) در ضمن مقاومت پذيري و انتقال راحت اين سي دي ها از نكات متدول شدن سي دي ها به شمار
مي رود .
CD-ROM چيست ؟
يك CD-ROM از چهار لايه تشكيل مي شود :
1- لايه حامل از جنس پلي كربنات ( صفحه پلاستيكي كه لايه هاي ديگر بر روي آن قرار
مي گيرد . كه حدود 2/1 ميلي متر ضخامت دارد . )
2- لايه رنگي ( يا همان Dye ) كه لايه اصلي ذخيره داده هاست .
3- لايه بازتابنده طلايي يا نقره اي رنگ
4- لايه محافظ لاكي
حفره اي دايره اي به قطر 15 ميلي متر در وسط ديسك قرار دارد . سي دي ها مانند صفحه هاي گرامافون ، فقط يك شيار مارپيچي داده اي دارند . اين شيار از مركز ديسك به سمت بيرون خوانده مي شود :
اگر سطح يك سي دي را به دقت با ميكروسكوپ نگاه كنيد . خواهيد ديد كه سطح ديسك بصورت
دايره اي مي باشد كه بصورت تورفتگي و برآمدگي مي باشد .
تو رفتگيها Groove ( شيار) گفته مي شود كه هنگام نوشتن و خواندن داده ها ، اين شيار پرتو ليزر را در مسير مناسب روي سطح ديسك هدايت مي كند .
و برآمدگيها كه Land ناميده مي شود . جدا كننده دو شيار از يكديگر مي باشد .
وقتي اطلاعات بر روي شيارها نوشته مي شود تورفتگي هاي ديگري بر روي Groove ها توليد مي شود كه به آنها Pit گفته مي شود . عبور از سطح Groove به حفره (Pit) و يا بلعكس(يعني لبه حاصل از سطح و حفره) براي نمايش عدد دودويي يك بكار مي رود . و سطح و حفره نمايانگر عدد دودويي صفر هستند . طول هر سطح يا طول هر حفره تعداد صفرهاي دودويي را مشخص مي كند ، يعني هر چه فاصله بيشتر باشد تعداد صفرها بيشتر است .
شايد اين سؤال پيش آيد كه « آيا بهتر نبود حفره نشانگر صفر و سطح نشانگر يك باشد ؟ »
در پاسخ بايد گفت كه در صورت توجه بيشتر به روش رمز گذاري ذكر شده در مي يابيد كه استفاده از فضاي ديسك در اين حالت بسيار كار آمد تر از حالت مورد سؤال است .
اما اين نوع رمز گذاري معايبي نيز دارد كه بايد آنها را برطرف كرد .
اولاً : بايد از رشته هاي طولاني صفر جلوگيري كرد . زيرا در اين صورت نمي توان سرعت ديسك را كنترل كرد .
ثانياً : دو عدد يك را با اين روش نمي توان پشت سر هم قرار داد ، زيرا دولبه يا به وسيله حفره يا به وسيله سطح از هم جدا كرد . براي اينكه اين مشكل را برطرف كنند هشت بيت داده اي ( بايت ) در سي دي ها
را معادل 14 « كانال بيت » در نظر مي گيرند .
« كانال بيت به كوچكترين واحد اطلاعات در سي دي گفته مي شود .»
واحد اساسي ذخيره اطلاعات روي سي دي « قاب » ( Frame ) نام دارد . هر قاب 588 « كانال بيت » است . براي اينكه از شكلهاي غير قابل قبول كلمه هاي 14 بيتي در سي دي جلوگيري شود سه بيت ديگر به اين
كلمه ها اضافه مي شود . بنابر اين هر كلمه هشت بيتي كامپيوتر با 17 بيت نمايش داده مي شود . در هر قاب 24 كلمه 17 بيتي به عنوان ناحيه قابل استفاده داده ها وجود دارد .
هر قاب علاوه بر ناحيه داده ها شامل نواحي زير نيز مي باشد : تعداد 27 بيت براي همزماني ، تعداد 17 بيت براي كنترل و تعداد 136 بيت براي تشخيص و تصحيح خطا .
بنابر اين براي ذخيره 192 بيت داده هاي واقعي كامپيوتر ( معادل 24 بايت ) بايد 588 بيت را روي
سي دي ذخيره كرد .در حالي كه در ديسك سخت همان 192 بيت را ذخيره مي كنند .
هر سي دي دست كم سه ناحيه داده اي دارد .
ناحيه اول ، در بخش دروني ديسك است و Lead-In نام دارد . اين بخش حاوي جدول محتويات ديسك است پس از اين بخش ، بخش داده هاي اصلي و در پايان بخش Lead-Out مي آيد .
حدود 4 تا 5 ميليون حفره ( Pit ) در هر سي دي به صورت يك مارپيچ كه از بخش مركزي ديسك شروع مي شود وجود دارد . اين مارپيچ را يك شيار ( track ) مي نامند و حدود 6 كيلومتر طول دارد .
عناصر شيار بسيار متراكم است به طوري كه بين هر دو عنصر 6/1 هزارم ميليمتر است تصور كنيد كه قطر سي دي را به 12 متر بزرگ كنيم ، در اين حالت باز هم در يك ميليمتر بيش از 6 شيار كنار هم قرار مي گيرد .
سرعت متغيير دوران :
درون دستگاه سي دي رام يك موتور وجود دارد كه صفحه سي دي رام را مي چرخاند . يك هد هم درون اين دستگاه روي سطح سي دي رام حركت مي كند تا از بخشهاي مختلف صفحة سي دي رام اطلاعات را بخواند. حركت اين هد روي صفحه سي دي رام مشابه حركت سوزن گرامافونهاي قديمي روي صفحة گرامافون است با اين تفاوت كه هد در سي دي رام با صفحه به هيچ وجه برخورد نمي كند . گردش صفحة سي دي رام در دستگاه به دو نوع متفاوت صورت مي گيرد . در اين روش ، سرعت خواندن داده ها خيلي بالا نيست و در حد مشخصي ثابت مي ماند . در روش ديگر مي توان با سرعت فوق العاده بالايي داده ها را از ديسك خواند اما نه هميشه و نه براي همه داده ها . براي روشن شدن موضوع به ادامه مطلب توجه فرمائيد .
يك صف بلند و مرتب از سربازها را در نظر بگيريد كه در كنار هم و دوشادوش يكديگر ايستاده اند . اگر نفر اول صف درجا بزند و نفرات بعدي همانطور كه در كنار هم يك صف تشكيل داده اند ، شروع به گردش دور نفر اول كنند مثل اين است كه نفر اول مركز دايره و صفٍ مرتبِ كنار هم يك شعاع دايره است كه پيوسته روي سطح دايره مي چرخد . در چنين حالتي نفرِ كنارِ نفر اول بايد قدمهاي خيلي كوچكي بردارد و آهسته بچرخد . به همين ترتيب نفراتي كه به نفر اول يا مركز دايره نزديكترند بايد قدمهاي كوچكتري بردارند در حالي كه نفرات آخر صف يعني آنهايي كه دورتر ازمركز دايره هستند بايد قدمهاي بلند تري بردارند و تندتر حركت كنند تا صف به هم نخورد و بتواند دور مركز بچرخد. در واقع نفرات آخر صف مجبورند بدوند . در حركت يك صفحه
سي دي رام نيز همين اصل وجود دارد . داده هايي كه روي شيارهاي داخلي و نزيكتر به مركز صفحه قرار دارند خيلي آهسته تر مي چرخند تا داده هاي روي شيارهاي بيروني . به همين دليل سازندگان دستگاههاي
سي دي رام نمي توانند سرعت بازيابي داده ها از سي دي رام را كاملاً دقيق بيان كنند چون داده هاي روي شيارهاي بيروني خيلي سريعتر خوانده مي شوند در حالي كه داده هاي روي شيارهاي نزديك مركز اين حالت را ندارند در نتيجه سرعت خواندن داده ها بر حسب اين كه آنها چطور روي ديسك پراكنده باشند متفاوت خواهد بود .
روش فني ساخت دستگاههاي سي دي رام تا همين اواخر روشي معروف به سرعت ثابت خطي(CLV) بود . در روش CLV سرعت داده ها چه سي دي رام از شيار دروني بخواند چه از شيار بيروني هميشه ثابت است زيرا سرعت چرخش صفحه تغيير مي كند .
وقتي دستگاه سي دي رام از مركز صفحه دور مي شود و به شيارهاي بيروني نزديك مي شود ، سرعت چرش صفحه كند مي گردد . بدين ترتيب با تند و كند كردن گردش صفحه سي دي رام اطلاعات در هر جاي ديسك كه باشد با سرعت ثابتي بازيابي مي شود . سازنده سي دي رام هم به سادگي مي تواند سرعت دستگاه را مشخص كرده و روي بسته بندي اعلام نمايد . اشكال اين روش در اين است كه تغييرات مداوم در گردش صفحه باعث تأخير در خواندن مي شود زيرا هد دستگاه براي خواندن اطلاعات بايد صبر كند تا گردش صفحه تغيير كرده و تند يا كند شود . اين تأخير مانعي در راه ساخت دستگاههاي خيلي سريع است و اجازه نمي دهد سرعت بازيابي داده ها از مقدار معيني فراتر برود .
نياز به سرعت بيشتر در بازيابي داده ها باعث شد تا روش ديگري ابداع شود كه به روش CAV يا سرعت زاويه اي ثابت معروف است .
در روش CAV درست برعكس CLV عمل مي شود . يعني سرعت گردش صفحه ثابت است و سرعت خواندن داده هاست كه تغيير مي كند . در اين روش هر چه هد از مركز صفحه به سمت بيرون مي رود ، سرعت بازيابي داده ها بيشتر مي شود در نتيجه سرعت كار دستگاه كاملاً بستگي دارد به اين كه داده ها چگونه و در كجاي صفحه سي دي رام پراكنده شده باشد .
همين نكته در روش CAV است كه سرعت nx مندرج در روي دستگاه را زير سؤال مي برد . سازنده اي كه مي خواهد دستگاه سي دي رامش را خيلي سريع معرفي كند ، حداكثر سرعت بازيابي داده ها يعني سرعت بازيابي داده هاي واقع در شيارهاي بيروني ديسك را به عنوان سرعت دستگاه اعلام مي كند در حالي كه سرعت واقعي دستگاه را خوب است به صورت مثلاً 8xتا 16x با ميانگين سرعت 12x نمايش داد . خريداران بي خبر از اين قضايا وقتي دستگاه جديدي مي خرند و انتظار سرعت فوق العاده بالايي را بر حسب نوشتة روي بسته بندي دارند ، با ديدن عملكرد آهستة دستگاه اغلب از خريد خود مأيوس مي شوند در حالي كه اين مسئله ناشي از اشكال دستگاه نيست . هرچند خوب است روي بسته بندي دستگاه سي دي رام قيد شود كه في المثل « اين دستگاه با حداكثر سرعت 24x و حداقل سرعت 10x داده ها را بازيابي مي كند » اما متأسفانه اكثر سازندگان مايل به افشاي اين مطلب نيستند .
CD-ROM ها چگونه كار مي كنند ؟
CD-Recordable يا CD-R و CD- Rewritable يا CD-RW رسانه اي نوري براي ثبت و نگهداري صوت ، ويدئو و انواع داده هاي مي باشد .
هنگام نوشتن داده ها روي CD در اثر نور و حرارت پرتو ليزر ، برخي واكنشهاي شيميايي و فيزيكي روي ديسك روي مي دهد . پرتو ليزر با توجه به جريان داده ها قطع و وصل شده و در نتيجه Dye تيره مي گردد.
اين گرما روي صفحه پلاستيكي نيز اثر گذاشته و باعث مي شود تا پلاستيك در آن نقطه متورم شده و در ناحية تغيير رنگ دادة Dye فرو برود . به اين ترتيب يك Pit كه همان ذخيره كننده اصلي داده هاست شكل
مي گيرد .بازيابي اطلاعات از ديسك توسط خواندن ترتيب نقطه و خط با استفاده از يك ليزر كم قدرت تر كه بر روي نقطه كوچكي از يك تراك مدور ديسك ، متمركز شده است صورت مي گيرد . در حالي كه ديسك ، با سرعتي حدود 3600 دور در دقيقه در حال دوران است ، شعاع ليزر از هد خواننده ، بر روي نقطه و خطهاي روي ديسك مي افتد و در اين حالت انعكاس نوري با شدت متفاوت ايجاد مي كند .
نور منعكس شده ( باز تاب شده ) توسط م
جموعه عدسيهاي دريافت شده بر روي يك وسيله نوري الكتريكي به نام فتو ديتكتور ناميده مي شود ، تمركز داده مي شود . فتوديتكتور تغييرات شدت نوساني نور را دريافت داشته و آنها را تبديل به سيگنالهاي الكتريكي مي كند . اين سيگنالها به نوبه خود تبديل به اطلاعات ويدئو ، صوتي و يا Text كامپيوتر توسط مدولهاي مناسب مي شوند .
ساختمان ديسكران CD-ROM :
ديسكران از يك منبع ليزر و يك فتوديتكتور و همچنين چند عدسي و يك آينه نيمه نفوذ پذير ( نيمه باز تاب دهنده ) و شبكه شكست دهنده نور تشكيل شده وقتي پرتو هاي ليزر از سمت منبع ليزر به سمت آينه مي تابد ابتدا يك شبكه شكست دهنده نور نور بازتابي را با زاويه مناسب شكست مي دهد سپس آينه نيمه بازتاب دهنده پرتوهاي ليـزر را پـيش از بـرخورد به سـي دي همسـومي كند . « عدسي موازي كننده »
پرتوهاي ليزر را به پرتوهاي موازي تبديل مي كند . وقتي پرتوي ليزر به سطح ديسك برخورد ميكند قطر آن به 6/0 ميكرومتر مي رسد . پرتوها بر اساس اطلاعات روي ديسك بازتاب مي كنند . « آينه نيمه نفوذ پذير » پرتوهاي بازتابي را به فتو ديتكتور هدايت مي كند . در پي آن ، عمليات پردازش الكترونيك روي مي دهد .
كتابهاي رنگي استاندارد ديسكهاي فشرده
براي ديسكهاي فشرده – با آن كه وسايل نسبتاً جديدي هستند – استاندارد هاي مختلفي وضع شده است . در اوايل دهة 1980 شركتهاي فيليپس و سوني در نشست خود « استاندارد صوت ديجيتالي ديسك فشرده » را وضع كردند كه بعد ها به « كتاب قرمز » شهرت يافت. اين استاندارد به صورت استاندارد غالب ديسكهاي صوتي درآمد ، و بدين معني است كه هر نوع سي دي صوتي روي همة گرداننده هاي سي دي صوتي قابل اجرا است . بعد از آن استانداردهاي ديگر با نامهاي كتاب زرد ، كتاب سبز و كتاب نارنجي وضع شده است . رنگها به رنگ نور ليزر به كار رفته در گردانندة سي دي اشاره دارد . مجموعة كامل كتابها را كتابهاي رنگين كمان ناميده اند .
كه در اينجا فقط به توضيح دو كتاب قرمز و زرد مي پردازيم در صورت نياز مي توانيد براي كسب اطلاعات بيشتر به مجموعه كتابهاي رنگين كمان مراجعه نماييد .
كتاب قرمز ( CD-DA )
« Cmpact Disc Digital Audio standard »
استاندارد صوت ديجيتالي ديسك فشرده
در CD-DA شيارها (Track ) به قطاعهاي ( sector ) يك هفتاد و پنجم ثانيه اي تقسيم مي شود ، هر قطاع 2352 بايت به صورت ديجيتال دارد . دو لاية تصحيح خطا براي هر قطاع تعريف مي كند به نامهاي EDC و ECC . در صورتي كه روي ديسك فشرده خش بيفتد و يا گرد و خاك بنشيند تصحيح خطا نقش مهمي بازي مي كند . زيرا بخشهاي از بين رفته را مجدداً بازسازي مي كند . و در نتيجه پخش موسيقي بي‌وقفه ادامه مي‌يابد . هر قطاع 98 بايت كنترل نيز دارد كه اطلاعات زماني را كنترل مي كند و دستگاه پخش سي دي از آن براي نشان دادن مدت هر قطعه موسيقي بهره مي گيرد .
كتاب زرد ( CD-ROM )
« Cmpact Disc –Read Only Memory »
ديسك فشرده – حافظه فقط خواندني
ديسك فشرده زماني براي صنعت كامپيوتر اهميت يافت كه فيليپس و سوني به اخذ تصميم دربارة مرحلة دوم استاندارد هاي سي دي پرداختند : استانداردهاي CD-ROM يا كتاب زرد . علاوه بر استانداردهايي كه براي شيارهاي ويدئويي در كتاب قرمز داده شد ، كتاب زرد دو استاندارد جديد را معرفي كرد :
« حالتٍ يك » سي دي رام براي داده هاي كامپيوتري و « حالت دو » سي دي رام براي داده هاي فشرده شدة صوتي و تصويري / ويدئويي .
« حالت يك » سي دي رام : اين حالت نواحي داده اي 2352 بايتي تعريف شده در استانداردهاي كتاب قرمز را به صورت زير تقسيم مي كند : دوازده بايت براي همزماني ؛ چهار بايت براي اطلاعات اوليه ؛ 2048 بايت داده هاي اصلي ؛ و 288 بايت براي تشخيص و تصحيح خطا .
« حالت دو » سي دي رام : « حالت دو » كاربرد 2352 بايت را به صورت زير تعريف مي كند : 12 بايت براي اطلاعات اوليه ؛ و 2336 بايت اطلاعات اصلي يا كاربر .
در اين حالت فضاي مورد استفاده براي داده هاي اصلي بيشتر است . ديسكهاي « حالت دو» معمولاً در فرمت XA به كار مي روند . ديسكهاي سي دي رام « حالت دو » را به وسيلة هر گردانندة استاندارد سي دي رام
مي توان خواند ولي نرم افزار ويژه اي براي اين كار لازم است تا داده هاي اصلي را دريابد . اين حالت اجازه
مي دهد تا داده هاي صوتي و ويدئويي / تصويري به صورت فشرده نيز ذخيره شوند .
CD-ROM/XA : گام بعدي در تكنولوژي سي دي وضع فرمت فايل براي داده هاي صوتي و
ويدئويي / تصويري بود . سوني و فيليپس آن را تعريف كردند . ديسك XA داراي صوت فشرده شده و داده هاي كامپيوتري است كه در يك شيار جاي مي گيرند ، در نتيجه همزمان با پخش موسيقي مي تواند داده هاي كامپيوتري را بخواند . اين پيشرفت بسيار چشمگيري در تكنولوژي كتاب زرد بود .
انواع CD ها بر اساس كيفيت
رنگ مشخص كننده كيفيت :
وقتي به سطح زيرين CD نگاه مي كنيم رنگهايي همچون رنگين كمان روي آن مي بينيم . اين رنگها از روي هم قرار گرفتن رنگ Dye ( آبي تيره ، آبي يا بي رنگ ) و لاية بازتابنده ( طلايي ، نقره اي يا تركيبي از اين دو رنگ است ) به وجود مي آيند . اما در CD-ROM ها كه در كارخانه ها به طور انبوه توليد مي شوند . و در آنها از آلومينيوم به عنوان لايه بازتابنده استفاده مي شود اين رنگهاي زيبا به وجود نمي آيد چون آلومينيوم روي Dye به طور شيميايي اثر مي گذارد و آن را از بين مي برد و در نتيجه CD-ROM ها بدون Dye هستند .
در حال حاضر 4 گونه Dye كه همگي از مواد آلي هستند كاربرد دارد : Cyanine ( در محصولات
Yuden Tatayo ) Phthalocyanine ( در محصولات Mitsui و Toatsu ) و Azo (درمحصولات Mistubishi و Verbatim ) و Formazan ( در محصولات Kodak ).
Cyanine : قديميترين و ارزانترين ماده است كه به دليل رفتار اپتيكي اش پايين ترين كيفيت را دارد . از آنجا كه رنگ اين ماده آبي است با بازتابنده هاي طلايي به رنگ سبز و بابازتابنده هاي نقره اي به رنگ آبي روشن ديده مي شود . Cyanine هنگام خواندن داده ها تباين ضعيفي دارد . در نتيجه ديسك گردان هاي CD و DVD قديمي تر هنگام خواندن اينگونه CD ها با مشكل روبرو مي شوند .
كاستي ديگر آن حساسيت اش در برابر اشعه ماوراء بنفش است كه عمر CD هاي از اين جنس را به
حدود 10 سال كاهش مي دهد .
البته با بهبود فناوري ساخت كيفيت Cyanine پيوسته افزايش مي يابد بطوري كه عمرCD هاي امروزي از اين ماده و با لايه بازتابندة نقره اي را حدود 50 سال تخمين مي زنند .
بهترين ماده در حال براي Dye ماده بدون رنگ Phthalocyanine است . اين CD ها به دليل پايداري
خوب شان در برابر نور ماوراء بنفش طول عمري حدود 10 سال دارند . Phthalocyanine بر خلاف Cyanine تباين بسيار خوبي ميان پيت (Pit) ها و جان ديسك (Land) ايجاد مي كند . از همين رو ديسك گردانهاي CD و DVD با اينگونه ديسكها هيچ مشكلي ندارند . بسته به لاية بازتابندة به كار رفته ( طلايي ، نقره اي يا تركيبي از هر دو ) CD هاي از جنس Phthalocyanine به رنگهاي طلايي ، طلايي سبز يا سبز روشن ديده مي شوند . بيشتر CD هايي كه امروزه ساخته مي شوند از اين جنس هستند .
تازه ترين ماده ساخته شده براي Dye ، Formazan نام دارد كه تركيبي است از Cyanine و Phthalocyanine مي باشد . اين ماده اگر چه هنگام خواندن داده ها تباين بسيار خوبي دارد اما دوام آن اصلاً قابل اطمينان نيست . CD هايي كه Dye در آنها از جنس Azo است به رنگ تيره هستند .
نتايج حاصل از آزمون ها :
اطلاعاتي كه در اين بخش ارائه مي شود همگي بر اساس آزمونهاي پايداري در برابر اشعة ماوراء بنفش و مقاومت مكانيكي CD هاست .
براي آنكه مقايسة ميان نقاط ضعف و قوت CD ها بهتر انجام بگيرد ما آنها را در گروههاي خيلي خوب ، خوب ، متوسط و غير قابل توصيه تقسيم بندي كرده ايم .
گروه « خيلي خوب » : محصولاتي كه در اين گروه قرار مي گيرند تعدادشان اندك است .
ويژگي اين CD ها كيفيت بسيار بالا و پايداري خوب در برابر نور ماوراء بنفش است . از جمله CDهاي اين گروه مي توان به Parrot Blackmagic و Tevion High Quality اشاره كرد . گذشته از اينها CD-R 80 Gold ساخت LG و Silver Premium محصول Philips نيز تقريباً در اين گروه قرار مي گيرند . از سوي ديگر نبايد به سرعتي كه روي قاب CD ها نوشته مي شود كاملاً اطمينان كرد . براي نمونه سرعت نوشتن داده ها براي Hi-Space Carbon 80 ، 24 اعلام شده در حالي كه دو دستگاه CD نويس 20 سرعته ساخت Yamaha و Ricoh حداكثر با سرعت 12 روي اين ديسك مي نويسند . اما اگر چه سرعت براي CDهاي LG و Philips ، 16 اعلام شده است ولي سرعت نوشتن داده در آنها حتي به 20 هم مي رسد .
همانطور كه پيش از اين گفتيم اين گروه نيز كاستي هايي دارند . براي نمونه بيشتر CD هاي نامبرده در آزمون يك قطعه نوار چسب روي سطح بالايي ديسك چسبانده و سپس كنده مي شوند . در بيشتر CD ها لايه بازتابنده و لايه داده همراه با نوار چسب از روي سطح ديسك كنده مي شود . تنها استثناء Silver Premium ساخت Philips است كه هم در آزمون چسبندگي و هم در آزمون خراش سربلند بود و بر همين اساس مي توان گفت كه محكمترين CD در حال حاضر است .
گروه خوب : CDهايي كه در اين گروه قرار مي گيرند كيفيت خوبي براي ذخيره سازي اطلاعات و پايداري قابل قبولي در برابر نور ماوراء بنفش دارند .
در مجموع مي توان گفت كه اين گونه محصولات قابل اطمينان هستند . در مورد سرعت نوشتن داده ها دوباره همان اصل صادق است . آنچه كه روي قاب نوشته مي شود معمولاً از واقعيت فراتر است . بيشتر
CD هاي 16 سرعته هنگام نوشتن حداكثر به سرعت 12 برابر دست مي يابند . البته CD هاي ساخت
Hewlett – Packard ، Intenso و Memorex استثناء هستند چون با وجود سرعت توصيه شده 16 مي توان آنها را با سرعت 20 هم نوشت .
در آزمونهاي استحكام مكانيكي اين CD ها قوت و ضعفهايي دارند : تقريباً همة CD ها در آزمون خراش سربلند هستند و حدود نيمي از آنها در آزمون چسبندگي رد مي شوند . ديسك Platinum به ويژه از اين جنبه بسيار ضعيف است چون هم روي آن در برابر خراش بسيار حساس است و هم نوار چسب لاية Dye و بازتابنده را به سادگي از روي ديسك جدا مي كند ، اما در ميان محصولات اين گروه ،CD هاي ساخت HP ، Memorex ، Intenso ، Sony و Verbatim از بقيه بهترند . اين CD ها در هر دو آزمايش استحكام موفق هستند .
