بخشی از پاورپوینت
--- پاورپوینت شامل تصاویر میباشد ----
اسلاید 1 :
- برای تشخیص منابع به نام گذاری نیاز داریم.
- بعد از نامگذاری، لازم است مکان منابع را پیدا کنیم.
- نحوهی نامگذاری منابع؟
- سلسله مراتب نام گذاری
- چگونه محل منابع را به طور کارآ تعیین می کنیم؟
-DNS یک نگاشت از نام ← مکان(آدرس IP) است.
- چالش: چگونه این کار را در مقیاس وسیع و در سطح گسترده انجام دهیم؟
اسلاید 2 :
- چرا از /etc/hosts استفاده نکنیم؟
- نامگذاری اولیه برای نگاشت آدرسها در سیستم یونیکس
- فضای نام مسطح
- جستجوی نگاشت در /etc/hosts
- نگه داری کپی اصلی توسط SRI-NIC
- بارگیری منظم
- تعداد میزبانها مرتب افزایش مییافت:
- بارگیری های خیلی بیشتر
- بهروز رسانی های خیلی بیشتر
اسلاید 3 :
اهداف سیستم نام گذاری حوزه
- اساساً یک پایگاه داده توزیع شده از نگاشت های نام به آدرس IP در سطح گسترده است.
- اهداف :
- قابلیت مقیاس پذیری
- عدم وابستگی به یک سرور مرکزی
- استحکام
اسلاید 4 :
خواص ردیفهای جدول DNS
- نگاشت های متفاوتی وجود دارد:
- یک حالت ساده: نگاشت 1-1 بین نام حوزه و آدرس IP
–Kittyhawk.cmcl.cs.cmu.edu نگاشت می شود به 128.2.194.242
- نگاشت چندین اسم حوزه به یک آدرس IP
–Eecs.mit.edu و cs.mit.edu هر دو به 18.62.1.6 نگاشت می شوند.
- نگاشت یک نام حوزهی منفرد به چندین آدرس IP گوناگون
– aol.com و www.aol.com به آدرس های IP گوناگونی نگاشت می شوند.
اسلاید 5 :
- از لحاظ مفهومی، برنامه نویسان می توانند پایگاه داده DNS را به صورت مجموعه ایی از میلیون ها ساختار ردیفی از میزبانها ببینند. هر میزبان دارای یک ساختار ردیف میزبان در جدول DNS به شکل زیر است:
–in_addr ساختاری متشکل از 4 بایت آدرس IP است.
- توابعی برای بازیابی ردیفهای میزبانهای از DNS :
- : gethostbyname کلید جستجو نام DNS میزبان است.
- gethostbyaddr : کلید جستجو آدرس IP است.
اسلاید 6 :
- هر نود در این سلسله مراتب فهرستی از اسامی که به پسوند یکسانی منتهی میشوند را نگهداری میکند.
پسوند = یک مسیر از پایین به بالا در درخت
- با توجه به درخت روبرو، اسامی زیر کجا ذخیره شده اند؟
Fred.com
Fred.edu
Fred.wisc.edu
Fred.cs.wisc.edu
Fred.cs.cmu.edu
اسلاید 7 :
- محدوده = قسمت هایی پیوسته از حوزهی نام مثل کل درخت، یک نود یا یک زیر درخت
- هر محدوده به مجموعهای از سرورهای نام منتسب میشود:
- این سرورها نگاشتهای محدوده را میدانند.
اسلاید 8 :
طراحی DNS
- برای ایجاد یک محدوده جدید، باید صاحب یکی از محدودههای فعلی را متقاعد کنید که برای شما یک زیر-محدوده درست کند.
- رکوردهای داخل محدوده در چندین خدمتگزار نام ذخیره میشوند.
- سرورهای اصلی به طور دستی به روز رسانی میشوند.
- سرورهای ثانویه از طریق انتقال محدودهی حوزه ی نام به روز رسانی میشوند.
- انتقال محدوده به صورت یکجا و از طریق پیکربندی خدمتگزار DNS انجام می شود و برای اینکار از TCP استفاده می شود تا دادههای دو خدمتگزار مثل هم باشند.
- نود صاحب محدوده یک رکورد NS برای زیر-محدوده ایجاد می کند.
- این رکورد به خدمتگزار نام زیر-محدوده ی جدید اشاره میکند.
- به عنوان مثال
- cs.wisc.edu از طریق مدیریتwisc.edu ایجاد می شود .
اسلاید 9 :
سرورها یا resolver ها
- هر میزبان یک resolver دارد.
–معمولاْ یک کتابخانه است که کاربردها آن را لینک می کنند.
–Resolver با خدمتگزار نام محلی تماس میگیرد.
–خدمتگزار نام محلی به صورت دستی پیکربندی میشود. (مثل /etc/resolv.conf)
- خدمتگزار نام:
–یا مسؤل یک محدوده است.
- نگاشت تمامی نامهای آن محدوده را می داند.
–یا خدمتگزارهای نام زیر-محدوده را میشناسد.
- این سرورها اسامی داخل زیر-محدوده را بهتر می شناسند.
–اگر نگاشت یک نام را ندانیم، مستقیما از ریشه می پرسیم.
اسلاید 10 :
DNS : خدمتگزارهای نام ریشه
- مسئول محدوده ی ریشه هستند.
- تقریباًِ 13 خدمتگزار نام ریشه در جهان وجود دارد.
- اسامی آنها به صورت:
{a-m}.root-servers.net است.
- اگر خدمتگزار نام محلی نتواند یک نام را resolve کند سراغ یکی از خدمتگزارهای نام ریشه می رود.
- خدمتگزار محلی با اسم خدمتگزارهای ریشهی معروف پیکربندی می شوند.