بخشی از مقاله
چکیده:
اگرچه برای یکپارچهسازی سیستمها، تکنیکها و الگوهای مناسبی وجود دارد اما این فرآیندها، یکپارچهسازی سیستمهای ULS را به خاطر مقیاس سیستمهایی که قرار است یکپارچه گردند و تفاوتهای موجود در تیمها، اهداف و پایههای فناوری با شکست مواجه خواهد کرد. برای غلبه بر این چالش دو دسته رویکرد وجود دارد. برخی رویکردها از پایین به بالا و برخی دیگر از بالا به پایین هستند. در رویکردهای پایین به بالا در ارتباط با مسائلی بحث می گردد که در حد پیادهسازی سیستمها همچون ناهمگونی فرمت داده، زبان پیاده سازی و محیط استقرار مطرح است و در رویکردهای بالا به پایین نگاهی در سطح معماری به مسئله یکپارچهسازی دارد. در واقع از یک سو وب سرویسها با جزئیات پیادهسازیها کاری ندارند و از سوی دیگر معماریهای سطح بالا از این فناوری برای برقراری ارتباط بین سامانههای مختلف استفاده مینمایند. در این مقاله یک راه حل برای پر شدن فاصله میانی بین دو رویکرد در برخورد با مسئله یکپارپگی با استفاده از وب سرویسها ارائه گردیده است.
واژههای کلیدی: سیستمهای فوق مقیاس وسیع، یکپارچهسازی، وبسرویسها، ماشاپها.
.1 مقدمه
دو گرایش در تجارت و اجتماع در حال تغییر دنیا هستند. یکی پیشرفت شبکههای فنی-اجتماعی1 و دیگری ظهور سرویسگرایی. در اینجا ما یک مجموعه از مبانی که مدل یکپارچگی بر روی آن قرار دارد و برای دنیای بر پایه سرویسها است ارائه میدهیم. این شکل جدید از یکپارچگی سیستم بسیار شبیه شکلگیری یک شهر است. یک چشم انداز کهULS 2 نامیده شده است. سیستمهای
1. socio-technical network 2. Ultra Large Scale
1502
ULS شبیه شهرها هستند که در آن یک سازمان به تنهایی سازنده نیست و یک کنترل مرکزی وجود ندارد و به طور پیوسته رشد می نماید. این تلاش برای تشریح و تجویز مبانی محیطی است که چطور چنین سیستمهایی ممکن است نگهداری و یکپارچه شوند. در شکل (1) یک نمای کلی از جایگاه وب سرویس ها در ایجاد ارتباط بین شبکههای فنی و شبکههای اجتماعی نشان داده شده است. این مقاله دارای چهار بخش اصلی است. بخش اول به معرفی سیستمهای فوق مقیاس وسیع و ویژگیهای آنها و چالش هایی که در توسعه این گونه سیستمها وجود دارد میپردازد. بخش دوم به بررسی چالشهای یکپارچهسازی سیستمهای فوق وسیع که در واقع پوشش آنها هدف این مقاله است میپردازد. بخش سوم یک مرور کلی بر محاسبات سرویسگرا، معماری سرویسگرا و امکاناتی مانند وبسرویس و گذرگاه سرویس سازمان (ESB) 3 که به یکپارچگی سیستمها کمک مینمایند، دارد و نهایتاً در بخش چهارم یک ایده در استفاده از وب سرویسها برای غلبه بر چالش های مطرح شده در بخش دوم ارائه شده است.
شکل :(1) ایجاد ارتباط شبکههای فنی و اجتماعی به کمک وب سرویسها
.2 معرفی سیستمهای فوق مقیاس وسیع
تغییر مقیاس سیستم هر چیزی را تغییر خواهد داد. سیستمهای ULS از لحاظ اندازه فراتر از سیستمهای امـروزی بـا هـر مقیـاس (تعداد خطوط برنامه، تعداد افرادی که از سیستم با اهداف متفـاوت اسـتفاده مـیکننـد، میـزان داده ذخیـره شـده و ...) مـیباشـد. سیستمهای ULSلزوماً به روش های مختلف غیرمتمرکز هستند و توسط رنج وسیعی از ذینفعان با نیازهای متناقض به طور مداوم در حال تحول، توسعه و استفاده خواهند بود. مردم فقط کاربران سیستم ULS نخواهند بود. آنها عناصر سیستم هستند. بنابراین ما نیازمند نگاه متفاوت به این سیستمها هستیم، نه فقط به عنوان سیستم سیستمها بلکه به عنوان اکوسیستم فنی-اجتمـاعی. مـا بـا چالشهای اساسی در طراحی، تنظیم، کنترل، نظارت و ارزیابی روبرو هستیم.[1]
.2.1 ویژگی های سیستمهای ULS
مشخصه اولیه سیستمهای ULS فوق العاده بزرگ بودن در هر یک از ابعاد قابل تصور است. اما به منظور فهم طبیعت سیستمهای ULS باید فراتر از مفهوم سایز برویم. مسائل معرفی شده توسط مقیاس نیاز به رویکردهای جدید حل مسئله دارند. مشخصههای سیستمهای ULS که برآمده از مقیاس آنها است به شرح زیر است.[1]
• عدم تمرکز در داده، توسعه، تکامل و کنترل عملیاتی.
• الزامات گوناگون ذاتاً متناقض، غیرقابل شناخت.
• تکامل و استقرار مستمر.
3. Enterprise Service Bus
1503
• ناهمگون، ناهماهنگ و عناصر در حال تغییر.
• فرسایش از سوی مردم / سیستم.
• خطاهای طبیعی.
• الگوهای جدید برای کنترل.
2.2. چالش های توسعه سیستم ULS
چگونه میتوان به شکل سیستماتیک ویژگیهای اکوسیستمی فنی-اجتماعی سامانههای ULS را برآورده کرد؟ چگونه میتوان زیرساختهای اکوسیستمی را طراحی کرد که شامل سرویسهای فراهم شده و به اشتراک گذاشته شده یک سامانه، قواعد رسمی و اجتماعی هدایت رفتار آن سامانه، نحوه استفاده عملی از آن، زیرساختهای زنجیره تامین و موارد با اهمیت اقتصادی آن باشند؟ چگونه میتوان فرایندهای سازمانی مربوط به تولید و بهروز رسانی مستمر مولفههای سامانههای ULS و یکپارچهسازی آنها را طراحی کرد؟ درجه پیچیدگی و عدم قطعیت طراحی سامانههای ULS به اندازهای است که روشهای سنتی توسعه کهمعمولاً بر روی کنترل متمرکز تاکید دارند، قادر به کنترل آن نیستند. حتی برخی از روشهای نامتمرکز همچون توسعه متن باز نیز نمیتوانند آن را مدیریت کنند. باید روشهای جدیدی را پیدا کرد که نه تنها شرکتهای منفرد، پیمانکاران اصلی و زنجیرههای تامین را هماهنگ کنند، بلکه قادر باشند همه صنایع را همگام و متحد سازند. این مسئله باعث انفجار فضای طراحی میشود و بخش هایی را شامل میشود که امروزه به هیچ عنوان با آنها درگیر نبودهایم. نگهداشت یکپارچگی مفهومی که در طراحی چنین سامانههایی مطرح میشود فراتر از فعالیتهای طراحی امروزی است. در واقع چالشهای جدیدی در دانش، ابزار، و روشهای امروزی مطرح میشوند.[1]
.2.3 چالش های حوزه همنواسازی و کنترل
همنواسازی یک سامانه ULS نیاز به پشتیبانی از وابستگی متقابل و کنترل نتایج منطقی اقدامات محلی نسبت به تاثیرات کلان دارد. هم نواسازی در همه سطوح سامانههای ULS مورد نیاز است. در یک سطح، فعالیتهای خودکارسازی مبتنی بر فناوریهای کلیدی باید هماهنگ شوند. در سطح دیگر، رفتار عملیاتی یک سامانه ULS نیازمند هماهنگی در تخصیص منابع به صورت بلادرنگ دارد. در بالاترین سطح همنواسازی میتواند بر روی اصول، سیاستها، و فرصتها انجام شود.[1]
.2.4 چالشهای حوزه نظارت و ارزیابی
اثربخشی طراحی، تکامل و همنواسازی سامانه ULS باید ارزیابی شود. باید امکان نظارت و ارزیابی حالت، رفتار و سلامت کلی یک سامانه ULS فراهم شود. نظارت و ارزیابی سامانههای پیچیده و در نتیجه تنظیم پارامترهای سامانه، یک ایده جدید نیست. معیارهای موفقیت و سلامت کلی در سامانههای ULS بسیار متفاوت از سامانههای کوچکی است که یک وظیفه در آنها بدون تغییر در زمان اجرا انجام میشود. امروزه روش اصلی نظارت و ارزیابی سامانهها از طریق بکارگیری مجموعهای از معیارهای حیاتی و اندازهگیری آنها تعریف میشود. متاسفانه این روش برای سامانههایULS مناسب نیست. بزرگی مقیاس سامانههای ULS، عدم
1504
تمرکز، توزیعشدگی و ناهمگنی، چالشهایی را پیش روی نظارت و ارزیابی موثر ایجاد میکنند. از آنجا که سامانههای ULS، سامانههایی فنی-اجتماعی هستند و افراد نیز در آن شرکت دارند، شاخصهای نظارت و ارزیابی نه تنها باید وضعیت فنی را نشان دهند، بلکه باید عناصر انسانی، سازمانی، اقتصادی و تجاری را نیز در نظر بگیرند.[1]
.3 چالشهای یکپارچهسازی سیستم های فوق وسیع
وجود مقیاس بسیار بالا در سامانههای ULS استفاده از طیف وسـیعی از فنـاوریهـا را اجتنـاب ناپـذیر مـیسـازد. از ایـن رو بـرای یکپارچهسازی آنها چالشهای زیر مطرح است.
