بخشی از مقاله
آسفالت گرم يا بتن آسفالتي، تركيبي از مصالح سنگي مرغوب دانه‌بندي شده و قير خالص است كه بر حسب نوع قير مصرفي و دانه‌بندي مصالح در درجه حرارت 80 الي 170 درجه سانتيگراد در كارخانه تهيه و در همين درجه حرارت در سطح خيابان پخش و كوبيده مي‌شود. در بتن‌هاي آسفالتي گرم مرغوب حجم فضاي خالي با توجه به دانه‌بندي مصالح سنگي بين 8-3 درصد است. كاربرد بتن‌هاي آسفالتي گرم به قرار زير است:
• قشر اساس آسفالي
• قشر آستر آسفالتي
• قشر رويه آسفالتي
براي تامين مشخصات فني قشر اساس آسفالتي از بتن آسفالتي يا انواع آسفالت‌هاي گرم و براي قشر آستر و رويه تنها از بتن آسفالتي استفاده مي‌شود. جزئيات امر بايد در مشخصات فني خصوصي ذكر گردد. در صورت عدم وجود اين مشخصات، رعايت مندرجات اين بخش الزامي‌است:
1) مصالح سنگي:
مخلوط سنگي شامل مصالح ريزدانه و درشت‌دانه بايد رعايت دقيق مندرجات اين بخش تهيه و انبار شود. تمام منابع مصالح رودخانه‌اي يا معادن سنگي تعيين شده در مشخصات فني خصوصي يا منابعي كه بعداً توسط پيمانكار پيشنهاد گردد، بايد با ويژگي‌هاي مندرج در مشخصات فني خصوصي و در غياب آن، مندرجات اين بخش مطابقت كامل داشته باشد. از معادن بايد با روش اشتو T-2 نمونه‌برداري به عمل آيد. استفاده از اين منابع هنگامي مجاز است كه موافقت قبلي دستگاه نظارت كسب شده باشد. حتي‌الامكان بايد از مصالح يك معدن
استفاده شود، مگر اينكه به تاييد دستگاه نظارت براي رسيدن به دانه‌بندي موردنظر استفاده از معادن ديگر اجتناب‌ناپذير باشد. مصالح سنگي ريزدانه و درشت‌دانه بايد در كارخانه به صورت جداگانه تهيه و انبار شوند. محل انبار بايد كمي بالاتر از اطراف آن باشد تا زهكشي در بستر زيرين انبار به راحتي انجام شود. كاربرد لودر براي انبار كردن و جابجايي مصالح مناسب نيست. مصالح فيلتر بايستي در انبارهاي مسقف نگهداري شود تا به هنگام مصرف كاملاً خشك باشد. دانه‌بندي مصالح سنگي براي مخلوط‌هاي آسفالتي بسته به محل مصرف و ضخامت لايه متفاوت است، اين دانه‌بندي بسته به مشخصات بايد با يكي از دانه‌بندي‌هاي مندرج در جدول زير مطابقت داشته باشد.
جدول دانه‌بندي مخلوط‌هاي آسفالتي
حداكثر اندازه اسمي (ميليمتر) 5/37 25 19 5/12 5/9 5/9 75/4 75/4 18/1
شماره دانه‌بندي I II III IV V VI VII VIII IX
نوع مخلوط آسفالتي اساس آسفالتي اساس آسفالتي آستر و رويه اساس آسفالتي آستر و رويه آستر و رويه رويه رويه رويه اساس آسفالتي رويه رويه
حداقل و حداكثر ضخامت لايه كوبيده شده (م.م) 150-100 100-75 75-50 60-40 40-25 40-25 40-20 40-20 20-5/12
اندازه الك درصد وزني رد شده از الك استاندارد (آشتور –M-72)
الك 50 م.م (4 اينچ) 100
الك 5/37 م.م (5/1 اينچ) 100-90 100
الك 25 م.م (1 اينچ) --- 90-100 100
الك 19 م.م (75/0 اينچ) 80-56 --- 100-90 100
الك 5/12 م.م (5/0 اينچ) --- 80-56 --- 100-90 100 100
الك 5/9 م.م (8/3 اينچ) --- --- 80-54 --- 100-90 100-90 100 100
الك 75/4 م.م (شماره 4) 53-23 59-29 45-35 74-44 85-55 50-30 100-75 100-80 100
الك 36/2 م.م (شماره 8) 41/15 45-19 49-23 58-28 67-32 15-5 32-15 100-60 100-95
الك 18/1 م.م (شماره 16) --- --- --- --- --- --- 15-0 80-40 100-85
الك 6/0 م.م (شماره 30) --- --- --- --- --- --- --- 65-20 95-70
الك 3/0 م.م (شماره 50) 16-4 17-5 29-5 21-7 23-7 --- --- 40-7 75-45
الك 15/0 م.م (شماره 100) --- --- --- --- --- --- --- 20-3 40-20
الك 075/0 م.م (شماره 200) 6-0 7-1 8-2 10-2 10-2 5-2 3-0 10-2 20-9
رعايت محدوديت‌هاي زير در مورد استفاده از جدول فوق الزامي است:
• رعايت دانه‌بندي طبقه I داراي بافت درشت و نيمه‌پيوسته و در شمار بتن‌هاي آسفالتي قرار نمي‌گيرد.
• دانه‌بندي‌هاي طبقه II تا V پيوسته و منظم بوده و براي تهيه بتن آسفالتي مصرف مي‌شود.
• دانه‌بندي‌هاي طبقه VI و VII كاملاً باز و گسسته است و مصرف آن محدود به قشر رويه بوده و براي ترافيك سبك مناسب است.
• دانه‌بندي طبقه VIII براي اساس و رويه آسفالتي با ترافيك سبك و متوسط است.
• دانه‌بندي طبقه XI به عنوان قشر رويه براي ترافيك سبك است و فاقد خصوصيات فني بتن آسفالتي است.
2) دانه‌بندي اساس آسفالتي و كنترل كيفيت
اساس آسفالتي را مي‌توان به صورت بتن آسفالتي يا آسفالت گرم تهيه نمود. در صورت انتخاب نوع بتن آسفالتي كنترل كيفيت و مشخصات مصالح بايد با مندرجات اين بخش مطابقت نمايد. در صورت استفاده از آسفالت گرم رعايت مشخصات مشروح زير الزامي است:
2-1- مصالح درشت دانه:
مصالح درشت مانده روي الك نمره 4 (7/4 م.م) بايد از شكستن و خرد كردن سنگ كوهي يا شن و ماسه رودخانه‌اي توسط سنگ شكن‌هاي چكشي يا مخروطي بدست آمده باشد و با مشخصات زير مطابقت نمايد:
• دانه‌بندي مصالح بايد با يكي از دانه‌بندي‌هاي مندرج در جدول زير مطابقت نمايد:
جدول دانه‌بندي مصالح درشت دانه
حداكثر اندازه اسمي (م.م) 5/37 25 25 19 19 19 19 5/12 5/9 5/9
شماره دانه‌بندي I II III IV V VI VII VIII IX X
اندازه الك درصد وزني رد شده از الك استاندارد
الك 50 م.م (2 اينچ) 100
الك 5/37 م.م (5/1 اينچ) 100-90 100 100
الك 25 م.م (1 اينچ) 55-20 100-90 100-90 100 100 100
الك 19 م.م (4/3 اينچ) 15-0 55-20 --- 100-90 100-90 90-100 100 100
الك 5/12 م.م (2/3 اينچ) --- 10-0 60-25 55-20 --- --- 100-90 100-90 100 100
الك 5/9 م.م (8/3 اينچ) 5-0 5-0 --- 15-0 55-20 45-30 70-40 75-40 100-85 100-90
الك 75/4 م.م (شماره 4) --- --- 10-0 5-0 15-0 25-5 15-0 25-5 30-10 55-20
الك 36/2 م.م (شماره 8) --- --- 5-0 --- 5-0 10-0 5-0 10-0 10-0 30-5
الك 18/1 م.م (شماره 16) --- --- --- --- --- 5-0 --- 5-0 5-0 10-0
الك 3/0 م.م (شماره 50) --- --- --- --- --- --- --- --- --- 5-0
• درصد سايش مصالح درشت دانه به روش لوس‌آنجلس بر اساس آزمايش T-96 آشتو نبايد از 45% تجاز نمايد.
• درصد افت وزني مصالح به روش 104 با سولفات سديم پس از پنج نوبت نبايد از 12% تجاوز نمايد.
• ضريب تورق دانه‌ها به روش B.S.65 نبايد از 35% تجاوز نمايد.
• در صورت مصرف مصالح شكسته بايد حداقل 50% وزني مصالح مانده روي الك نمره 4 در يك جبهه يا بيشتر (به غير از شكستگي طبيعي آنها) شكسته شده باشد.
2-2- مصالح ريزدانه
مصالح ريزدانه رد شده از الك نمره 4 (75/4 م.م) مي‌تواند از ماسه شكسته يا ماسه طبيعي يا مخلوطي از هر دو باشد. اين مصالح بايد تميز، بادوام، حتي‌الامكان تيز گوشه و عاري از مواد اضافي رس، لاي و مواد آلي و سست و سبك باشد. رعايت نكات زير در مورد اين مصالح الزامي است:
• دانه‌بندي مصالح ريزدانه: بايد با مشخصات جدول زير مطابقت نمايد. ماسه طبيعي و ماسه شكسته در حين توليد بي‌آنكه با يكديگر مخلوط شوند، بايد جداگانه انبار شده و دانه‌بندي هر يك از آنها با مشخصات جدول زير مطابقت نمايد.
جدول دانه‌بندي مصالح ريزدانه
شماره دانه‌بندي I II
اندازه الك (آشتو M-92) درصد وزني رد شده از الك‌ها
الك 5/9 م.م (8/3 اينچ) --- 100
الك 75/4 م.م (شماره 4) 100 100-80
الك 36/2 م.م (شماره 4) 100-95 100-65
الك 18/1 م.م (شماره 4) 100-85 80-40
الك 6/0 م.م (شماره 4) 90-65 65-20
الك 3/0 م.م (شماره 4) 60-30 40-7
الك 15/0 م.م (شماره 4) 25-5 20-2
الك 075/0 م.م (شماره 4) 5-0 10-0
• افت وزني مصالح: ضمن شستشو با سولفات سديم پس از 5 نوبت به روش آزمايش آشتو T-104 نبايد از 15% تجاوز نمايد.
• دانه خميري (P.I) ماسه طبيعي يا ماسه شكسته طبق روش آشتو T-90 نبايد از 6درصد تجاوز نمايد.
2-3- مصالح فيلتر
ممكن است دستيابي به دانه‌بندي مخلوط مصالح با مشخصات موردنظر مستلزم استفاده از فيلتر باشد، در اين صورت مي‌توان از پودر سنگ يا فيلر طبيعي معدني، سيمان، آهك شفته (به استثناي فيلر حاصل از سنگ‌هاي طبيعي سيليسي كه با مشخصات آشتو M-17 مطابقت نمايد) استفاده كرد. مصالح فيلر بايد با مشخصات جدول زير مطابقت داشته نمايد.
جدول دانه‌بندي فيلر براي اساس آسفالتي
اندازه الك درصد وزني رد شده از الك (آشتو M-92)
الك 6/0 م.م (شماره 30) 100
الك 3/0 م.م (شماره 50) 100-95
الك 075/0 م.م (شماره 200) 100-70
فيلر مورد استفاده بايد عاري از مواد آلي و دانه‌هاي رسي (دانه‌هاي كوچكتر از 002/0 م.م) بوده و دانه خميري آن نبايد از 4% تجاوز نمايد.
2-4- مخلوط مصالح سنگي
مخلوط مصالح سنگي قشر اساس آسفالتي شامل اجزاي درشت دانه، ريزدانه و فيلر بايد با مشخصات زير مطابقت داشته باشد:
الف) دانه‌بندي مخلوط مصالح:
دانه‌بندي مخلوط مصالح سنگي آسفالتي با توجه به نوع مصالح، ضخامت لايه و ساير ملاحظات فني بايد با دانه‌بندي‌هاي شماره I, II, III, VIII جدول زير مطابقت نمايد. دانه‌بندي شماره VIII براي ماسه آسفالت بكار مي‌رود. بسته به نوع آسفالت (آسفالت گرم يا بتن آسفالتي) و نوع دانه‌بندي مخلوط آسفالتي و دانه‌بندي مصالح درشت دانه بايد با مندرجات جدول زير مطابقت نمايد.
جدول راهنماي انتخاب مصالح درشت دانه
شماره دانه‌بندي از جدول قبل
(مخلوط مصالح) شماره دانه‌بندي از جدول قبل براي مصالح درشت دانه
آسفالت گرم بتن آسفالتي
I V, I ---
II III VII, II
III VI, V IX, IV
IV VIII, VII VIII, VII
V IX IX
VI X ---
ب) ارزش ماسه‌اي:
ارزش ماسه‌اي مخلوط مصالح سنگي (بعد از خروج از واحد خشك كن كارخانه آسفالت و قبل از اختلاط با فيلر) بر اساس آزمايش آشتو T-176 براي ترافيك سبك و متوسط حداقل 35% و براي ترافيك سنگين حداقل 40% مي‌باشد. حداقل ارزش ماسه‌اي براي ماسه آسفات، 30% مي‌باشد.
3) دانه‌بندي بتن آسفالتي (آستر و رويه) كنترل كيفيت
قشرهاي بتن آسفالتي به عنوان قشر نهاني خيابان در دو لايه زيرين (آستر) و رويه بكار برده مي‌شوند. قشرها طبق ابعاد و ضخامت‌هاي خواسته شده در نقشه و مشخصات اجرا مي‌شوند. رعايت مشخصات براي قشرهاي آستر و رويه بتن آسفالتي الزامي است.
3-1- مصالح درشت دانه
دانه‌بندي مصالح درشت دانه بايد با يكي از دانه‌بندي‌هاي مندرج در جداول قبل مطابقت نمايد.
• افت وزني مصالح به روش آشتو T-104 پس از 5 نوبت شستشو با سولفات سديم نبايستي از 8% بيشتر باشد.
• حداقل 80% وزني مصالح مانده روي الك نمره 4 بايد در يك جبهه يا بيشتر (به غير از شكستگي طبيعي) شكسته شده باشد.
• درصد سايش به روش لوس‌آنجلس طبق آزمايش آشتو T-96 نبايد در مورد قشر آستر از 40% و براي قشر رويه از 30% تجاوز نمايد.
• ضريب تورق دانه‌هاي درشت با روش B.S.63 بايد براي قشر آستر حداكثر 30% و براي قشر رويه حداكثر 25% باشد.
• مصالح درشت دانه براي قشرهاي آستر و رويه، در صورتي كه آزمايش چسبندگي قير به مصالح طبق روش آشتو T-182 آزمايش شوند، نبايد ماده قيريشان كمتر از 95% باشد.
3-2- مصالح ريزدانه
مصالح رد شده از الك نمره 4، مي‌تواند از ماسه شكسته يا مخلوطي از ماسه شكسته و ماسه طبيعي باشد. اين مصالح بايد تميز، با كيفيت عالي، دانه‌بندي پيوسته و عاري از مواد اضافي آلي، كلوخه‌هاي رسي و لاي، مواد سست و شكننده و كاني‌هاي تجزيه شونده باشند. رعايت مندرجات ذيل در مورد اين مصالح الزامي است.
• ماسه طبيعي با ماسه شكسته بدون اينكه با يكديگر مخلوط شوند، بايد با يكي از دانه‌بندي‌هاي مندرج در جدول قبل مطابقت نمايند.
• دامنه خميري (PI) ماسه طبيعي و ماسه شكسته به طور مجزا نبايد از 6% تجاوز نمايد.
• افت وزني به روش آشتو T-104 پس از 5 بار تحليل در سولفات سديم نبايد از 12% بيشتر باشد.
• حداقل ارزش ماسه‌اي ماسه شكسته يا ماسه طبيعي به روش آشتو t-176 براي ترافيك سبك و متوسط، 40% و براي ترافيك با بار سنگين 45% است.
• ضريب نرمي ماسه طبيعي و يا ماسه شكسته نبايد از آنچه كه در آغاز عمليات آسفالتي براي يك نمونه مصرف، طبق روش آشتو M-6 اندازه‌گيري شده بيش از 25%± تغيير نمايد.
• حداكثر درصد وزني ماسه طبيعي مصرفي در مخلوط مصالح سنگي براي قشر آستر نبايد از 30% و در قشر رويه از 25% تجاوز نمايد.
3-3- فيلر
مشخصات فيلر مصرفي براي قشر آستر و رويه آسفالتي بايد با مندرجات جدول زير مطابقت نمايد.
جدول دانه‌بندي فيلر براي قشرهاي آستر و رويه
اندازه الك درصد وزني رد شده از الك (آشتو M-92)
الك 6/0 م.م (شماره 30) 100
الك 3/0 م.م (شماره 50) 100-95
الك 02/0 م.م 65-35
الك 002/0 م.م 22-10
3-4- مخلوط مصالح سنگي
مخلوط مصالح سنگي براي قشرهاي آستر و رويه شامل مصالح درشت دانه، مصالح ريزدانه و فيلر بايد با مندرجات زير مطابقت نمايد.
الف) با توجه به مخلوط مصالح قشر آستر و رويه، ضخامت لايه و نوع مصالح، دانه‌بندي مخلوط مصالح سنگي بايد با يكي از دانه‌بندي‌هاي II, III, IV, V جدول قبل مطابقت نمايد. عموماً دانه‌بندي‌هاي II, III, IV براي قشر آستر و دانه‌بندي‌هاي III, IV, V براي قشر رويه مصرف مي‌شوند.
ب) ارزش ماسه‌اي مخلوط مصالح مخلوط مصالح سنگي، بعد از خروج از واحد خشك كننده كارخانه آسفالت و قبل از اختلاط با فيلر، بر اساس آزمايش آشتو T-176 براي ترافيك سبك و متوسط حداقل 45 و براي ترافيك سنگين، 50 درصد است.
ج) انتخاب مصالح درشت دانه با توج به نوع مخلوط مصالح جدول بالا بايد بر اساس جدول قبل انجام شود.
4) قير
قيرهاي مصرفي در بتن آسفالتي و آسفالت گرم بايد از نوع قيرهاي خالصي باشد كه از تقطير مستقيم مواد نفتي تهيه مي‌شوند. اين قيرها بايد فاقد آب و همگن بوده و در درجه حرارت 175 درجه سانتيگراد به هيچ‌وجه كف نكنند. قيرهاي مورد مصرف در آسفالت به دو گروه، قابل تقسيم هستند:
4-1- گروه قيرهاي نفوذي، اين گروه شامل قيرهاي 50-40، 70-60، 100-85، 150-120 و 300-150 است.
4-2- گروه قيرهاي ويسكوزيته، شامل قيرهاي AC-40, AC-20, AC-10, AC-5, AC-2.5 مي‌باشد.
تمامي خصوصيات گروه‌هاي فوق‌الذكر از نظر خصوصيات فيزيكي، شيميايي و مكانيكي بايد با مشخصات آشتو M-226, M-20 مطابقت نمايد.
انتخاب صحيح نوع قير در ساخت آسفالت مرغوب از اهميت ويژه‌اي برخوردار است. از عوامل مهم در انتخابل نوع قير، كيفيت و دانه‌بندي مصالح مصرفي، شرايط آب و هوايي محل اجراي پروژه و بالاخره نوع بار ترافيك روي محور موردنظر است. به طور كلي، قير با ويسكوزيته بيشتر (درجه نفوذ كمتر) براي محورهاي با ترافيك سنگين و آب و هواي گرم و خشك و قير با ويسكوزيته كمتر (درجه نفوذ بيشتر) براي بار ترافيك سبك و آب و هواي سرد توصيه مي‌شود.
با توجه به نكات فوق‌الذكر، نوع و مشخصات قير مصرفي بايد در مشخصات فني خصوصي ذكر شود. در جدول زير، راهنمايي براي انتخاب قيرهاي نفوذي با توجه به شرايط آب و هوايي محل پروژه و نوع ترافيك داده شده است.
قير 70-60 كه تقريباً معادل AC-10 است، براي شرايط اقليمي گرم و معتدل ايران مناسب است. در مواردي كه دماي محيط از 60 درجه سلسيوس بيشتر باشد، بايد قير با ويسكوزيته بيشتر، يعني قير 50-40 معادل AC-20 انتخاب شود.
جدول راهنماي انتخاب قيرهاي نفوذي
وضعيت ترافيك شرايط آب و هوايي محل اجراي پروژه
گرم و خشك گرم و مرطوب معتدل سرد
خيلي سنگين و سنگين 70-60 70-60 70-60 100-85
متوسط و سبك 100-85 100-85 100-85 100-85
مشخصات قيرهاي مصرفي كلاً بايد با استانداردهاي M226, M20 آشتو مطابقت نمايد. درجه حرارت قيري كه به مخلوط‌كن كارخانه آسفالت وارد مي‌شود، بايد چنان تنظيم گردد كه غلظت قير در آن درجه حرارت با روش آشتو T-72 بين 75 تا 100 و با آزمايش آشتو T-201 بين 300-150 سانتي‌استوكس باشد. چنانچه نمودار تغييرات ويسكوزيته قير مصرفي بر حسب درجه حرارت در دسترس نباشد، درجه حرارت قير وارد شده به مخلوط‌كن در هيچ حالت نبايد از 150 درجه سانتيگراد تجاوز نمايد.
5) طرح اختلاط
به منظور دستيابي به آسفالتي با كيفيت و مرغوبيت موردنظر بايد طرح اختلاط توسط آزمايشگاه معتبر و مورد تاييد كارفرما تهيه شود. پيمانكار بايد تمامي شرايط لازم براي نمونه‌برداري، ارسال آن به آزمايشگاه و تامين شرايط براي انجام طرح اختلاط را فراهم نمايد. تمامي مصالح سنگي و قير با مطالعه و بررسي كامل و رعايت تمامي دستورالعمل‌هاي مندرج در اين نشريه و مشخصات فني خصوصي انتخاب شوند. رعايت نكات زير براي تهيه طرح اختلاط و ساخت آسفالتي مرغوب الزامي است.
كيفيت مصالح، دانه‌بندي جزء جزء مصالح و مخلوط آنها بايد با دانه‌بندي‌هاي خواسته شده در مشخصات فني خصوصي و مطالب اين نشريه مطابقت نمايد. مصالح بايد داراي حداقل فضاي خالي باشد تا با افزايش درجه حرارت محيط و تراكم اضافي در اثر عبور و مرور و تردد روزدگي قير و در نتيجه افت مقاومت پيدا نشود و در عين حال اين فضاي خالي در حدي باشد كه موجب نفوذ آب به جسم آسفالت نگردد، بعلاوه بايد:
• قير كافي براي تامين اتصال بين ذرات و بالا بردن دوام آسفالت وجود داشته باشد.
• مقاومت جسم آسفالت به نحوي باشد كه بارهاي ناشي از ترافيك را بدون هيچگونه تغيير شكل تامين نمايد.
• از كارايي لازم براي پخش و كوبيدن سهل و يكنواخت برخوردار باشد.
روش تهيه طرح اختلاط بايد در مشخصات فني ذكر شود. روش‌هاي تهيه طرح اختلاط روش مارشال (استاندارد ASTMD1559) و با روش Hveem (آشتو T-190) مي‌باشد. در هر دو روش، قطر دانه‌ها 25 ميليمتر است.
6) مشخصات كارخانه آسفالت
بتن آسفالتي و آسفالت‌هاي گرم بايد در كارخانه آسفالت تهيه شوند. كارخانه بايد چنان باشد كه بتواند آسفالت موردنظر را بر اساس فرمول كارگاهي تاييد شده و به صورت يكنواخت تهيه نمايد. مشخصات كارخانه بايد با مندرجات استاندارد آشتو M-156 مطابقت نمايد. عوامل موثر در تعيين شرايط و مشخصات كارخانه به طور خلاصه به شرح زير است:
6-1- كارخانه بايد به نحوي طراحي شده و عمل نمايد كه بتواند آسفالتي با وزن مخصوص ثابت و يكنواخت توليد نمايد.
6-2- مخازن قير كارخانه بايد مجهز به ادوات و لوازمي براي گرن كردن قير و پمپ‌هاي گردش قير در تمام دوران كار باشد. حجم مخزن بايد چنان باشد كه حداقل مصرف يك روز را به طور مداوم تامين نمايد.
6-3- كارخانه آسفالت بايد حداقل مجهز به سه سيلوي سرد مكانيكي دقيق براي تغذيه مصالح به واحد خشك‌كن باشد. سيلوها بايد مجهز به ادوات كشاورزي و تخليه مصالح سنگي باشد.
6-4- سيستم خشك كننده بايد قادر باشد مصالح را خشك و گرم، بدون اينكه پوشش و اندود اضافي روي مصالح ايجاد نمايد.
6-5- سرندها براي تفكيك مصالح بايد حداقل 3 واحد بوده و ظرفيت آنها از ظرفيت واحدهاي مخلوط‌كن و خشك كننده بيشتر باشد. ابعاد سرندها بايد حتي‌الامكان با ابعاد بزرگترين قطر مصالح سنگي تفكيك شده در كارگاه مطابقت نمايد.
6-6- سيلوهاي گرم بايد شامل محوطه‌هاي مختلف باشند. اين سيلوها بايد داراي ادوات و وسايل مطمئن براي نشان دادن سطح مصالح سنگي، خصوصاً در قسمت تحتاني بوده و علاوه بر آن، مجهز به علائم اخباري خالي شدن مصالح و حرارت‌سنج‌هاي دقيق و مطمئن باشند. حداقل سه سيلوي گرم بايد براي كارخانه آسفالت درنظر گرفته شود.
6-7- كارخانه آسفالت بايد مجهز به دستگاه اندازه‌گير قير با دقتي معادل 1/0± درصد وزني قير بوده و بتواند قير مورد نياز را بر روي مصالح پخش نمايد. روي لوله تخليه قير بايد دماسنجي كه تا 200 درجه سلسيوس را نشان مي‌دهد، نصب شود.
6-8- كارخانه آسفالت بايد مجهز به وسايل و ادوات كنترل زمان اختلاط با قير و يا بدون قير باشد. مدت زمان اختلاط مصالح
سنگي با قير، با شروع قيرپاشي در واحد مخلوط كن‌ها آغاز مي‌شود. مدت زمان اختلاط مصالح سنگي و قير به روش مندرج در استاندارد آشتو T-195 خواهد بود. زمان اختلاط نبايد از 30 ثانيه كمتر و از 70 ثانيه بيشتر باشد.
6-9- كارخانه آسفالت بايد مجهز به دستگاه غبارگيري باشد. دستگاه بايد چنان عمل نمايد كه گرد و غبار را جذب و تمام يا قسمتي از آنرا مجدداً با وسايل مكانيكي و بطور منظم وارد سيلوي فيلر نمايد.
كارخانه آسفالت به صورت مرحله‌اي يا مداوم عمل مي‌نمايد. هر دو نوع كارخانه بايد مجهز به ادوات و وسايلي كه بدان اشاره شد، باشد.
7) تهيه بتن آسفالتي
براي تهيه بتن آسفالتي منطبق با فرمول كارگاهي و مشخصات مندرج، پيمانكار موظف است تمامي ادوات و ماشين‌آلات را تهيه و قبل از ساخت آسفالت نسبت به كاركرد قسمت‌هاي مختلف اطمينان كامل حاصل نمايد. به علاوه در طول اجراي عمليات ساخت آسفالت، بايد همواره سرپرستي آزموده و مورد تاييد دستگاه نظارت در كارگاه حضور داشته باشد. براي شروع عمليات توليد ممتد آسفالت، يك مرحله آزمايشي تهيه آسفالت زيرنظر دستگاه نظارت ضروري است تا پس از حصول اطمينان از صحت عملكرد قسمت‌هاي مختلف، نسبت به ساخت ممتد اقدام شود. اجراي تمامي مراحل زير براي تهيه آسفالت آزمايشي الزامي است.
