بخشی از مقاله
بتن آسفالتي گرم
اين نوع مصالح كه مرغوبترين نوع آسفالت محسوب مي شود از يك استخوان بندي مصالح سنگي خوب دانه بندي شده با حداقل فضاي خالي كه قير سطح دانه ها را اندود كرده و آنها را بيديگر چسبانده است تشكيل مي شود. بتن آسفالتي در كارخانه آسفالت پزي كه ممكن است ثابت يا سيار باشد ساخته شده و سپس به حل مصرف حمل مي شود. براي ساختن بتن آسفالتي
مصالح سنگي دانه بندي شده و همچنين قير بين 130 تا 170 درجه سانتي گراد حرارت داده شده و با يكديگر بخوبي مخلوط مي شوند تا لعاب نازكي از قير سطح تمام دانه ها را اندود نمايد. آسفالت تهيه شده در حالي كه هنوز گرم است با كاميونهاي مخصوص به محل مصرف حمل شده و بصورت گرم و با استفاده از ماشينهاي پخش آسفالت در سطح آماده شده راه پخش و با غلتك زدن متراكم مي شود (حدود 120 درجه سانتي گراد).
مصالح سنگي
مصالح سنگي بتن آسفالتي گرم شامل مصالح سنگي درشت، مصالح سنگي ريز و گرد سنگ (قير) است. اين مصالح را از جهت سهولت تهيه و انبار كردن و براي آنكه دانه بندي مصالح در اثر جابجا كردن مصالح بهم نخورد بطور جداگانه در سيلوهاي مجزا انبار مي‌كنند.
مصالح سنگي درشت به مصالحي اطلاق مي شود كه بر روي الك شماره 8 (الك شماره 10 در بعضي آئين نامه ها) باقي مي ماند. اين مصالح بايد از سنگ يا شن شكسته و يا از مخلوط آند و تهيه شده و بايد تميز و سخت و بادوام باشد. براي تعيين ميزان شكستگي، تميزي، سختي و دوام مصالح بترتيب از آزمايشات تعيين درصد شكستگي هم ارز ماسه، سايش لوس‌آنجلس و دوام بطوريكه شرح آنها در بند 6-2 گذشت استفاده مي شود.
مصالح سنگي ريز به مصالحي اطلاق مي شود كه از الك شماره 8 عبور مي كنند. اين مصالح بايد از شكستن سنگ و يا شن و يا از ماسه طبيعي و يا از مخلوط آنها تهيه شده و بايد تميز و سخت و بادوام باشد.
فيلر به مصالحي اطلاق مي شود كه از الك شماره 200 عبور مي كند و بايد عاري از مواد رسي و آلي باشد. در مواردي كه فيلر حاصل از شكستن سنگ و شن براي تأمين مقدار فيلر مورد نياز بتن آسفالتي كافي نبوده و يا فيلر حاصل مرغوب نباشد مي توان از گردسنگ آهكي، آهك شكفته و يا سيمان پرتلند براي اين منظور استفاده كرد. دانه بندي فيلر طبق آئين نامه سازمان برنامه و آئين نامه BCEOM و آئين نامه‌هاي ASTM و انستيتو آسفالت در جدول 6-4 داده شده است.
مهمترين نقش فيلر در بتن آسفالتي افزايش عمر روسازي و ازدياد مقاومت آن در برابر تأثير آب است. علاوه بر اينها استفاده از فيلر در بتن آسفالتي سبب ازدياد قدرت باربري، كاهش تغيير شكل نسبي، افزايش مقاومت در برابر ضربه، افزايش مقاومت برشي و فشاري، افزايش كند رواني و كاهش شكنندگي آن مي شود. بايد توجه داشت كه با وجود اين محسنات مصرف مقدار زياد فيلر در بتن آسفالتي سبب كاهش تخلخل، افزايش مقاومت در برابر تراكم و كاهش استقامت (بعلت كاهش اصطكاك داخلي) مصالح مي شود.
پس از آنكه مصالح سنگي درشت، مصالح سنگي ريز و فيلر لازم براي ساختن بتن آسفالتي تهيه و در سيلوهاي مربوطه كه به سيلوهاي مصالح سردا موسوم است انبار شد از اين مصالح نمونه برداري شده و دانه بندي آنها تعيين مي شود. سپس با در دست داشتن دانه بندي اين مصالح و حدود منحني هاي دانه بندي مطلوب نسبت هاي لازم از هر يك از اين مصالح تعيين مي شود تا با اختلاط آنها منحني دانه بندي مطلوب بدست آيد. حدود منحني هاي دانه بندي مطلوب براي مصالح سنگي بتن آسفالتي تابعي از نوع لايه آسفالتي، ضخامت لايه، اندازه درشت ترين دانه و آئين نامه فني مورد استفاده است. حدود دانه‌بندي‌هاي مطلوب بتن آسفالتي در جداول 6-5 و 6-6 و 6-7
داده شده است كه بترتيب طبق آئين نامه سازمان برنامه، آئين نامه BCEOM و آئين نامه انستيتو آسفالت است. دانه بندي هاي داده شده در جدول 6-5 و دانه بندي هاي گروه IV در جدول 6-7 ، مناسب براي بتن آسفالتي رويه و آستر هستند. دانه بنديهاي گروه III در جدول 6-7 داراي قسمت درشت دانه بندي «ب» در جدول 6-5 (دانه بندي IV-B جدول 6-7) در ايران به دانه بندي توپكا مشهور بوده و قشر رويه بتن آسفالتي بر اساس آن ساخته مي شود.
بايد توجه داشت كه دانه بندي هاي پيشنهاد شده توسط آئين نامه‌هاي فني كلاً جنبه راهنما داشته و اگر در منطقه اي استفاده از دانه‌بندي هائي بغير از آنچه كه اين آئين نامه ها مشخص كرده اند نتيجه خوبي داده باشد مي توان از اينگونه مصالح براي ساختن بتن آسفالتي استفاده نمود.
قير
قيري كه براي ساختن بتن آسفالتي گرم بكار مي رود از نوع قير خالص با درجه نفوذ 50-40 ، 70-60 ، 100-85 و 150-120 است كه درجه نفوذ مناسب بايد بر اساس شرايط جوي منطقه و ميزان آمد و شد وسائل نقليه سنگين انتخاب شود (بخش پنجم). قبل از مصرف قير انتخاب شده بايد بر روي آن آزمايشاتي كه در بند 5-4-1 بخش پنجم شرح آن گذشت انجام شود تا اطمينان حاصل گردد كه مشخصات فني آن منطبق بر مشخصات فني مطلوب است.
مقدار قير بتن آسفالتي گرم تابع خصوصيات و دانه بندي مصالح سنگي انتخابي بوده و مقدار آن با انجام آزمايش استقامت بدست مي‌آيد. آزمايش استقامت داراي انواع مختلف است كه متداول ترين آن در ايران آزمايش استقامت مارشال مي باشد. قيري كه در ساختن بتن آسفالتي بكار مي رود بعلت اندود كردن دانه هاي مصالح سنگي و چسباندن آنها بيكديگر سبب مي شود كه استقامت بتن آسفالتي افزايش يابد. افزايش استقامت بتن آسفالتي با افزايش نسبت درصد قير مصرفي، تا رسيدن استقامت به يك مقدار حداكثر ادامه ياف
علت اين امر افزايش ضخامت اندود قيري دور دانه هاي مصالح سنگي است كه سبب مي شود كه از زاويه اصطكاك داخلي مصالح سنگي بتن آسفالتي كاسته شده و همچنين دانه هاي مصالح سنگي از اتكاء بر يكديگر خارج شوند (شكل 6-1-1)
مصرف قير بيش از حد علاوه بر كاستن از استقامت بتن آسفالتي باعث كاهش مقاومت برشي آن نيز مي شود. رويه هاي بتن آسفالتي كه داراي مقاومت برشي كافي نباشد ممكن است كه در اثر نيروي رانش چرخهاي وسائل نقليه سنگين تغيير شكل داده و در سطح رويه موج بوجود آيد.
بايد توجه شود كه تمام فضاي خالي مصالح سنگي بتن آسفالتي نبايد با قير پر شود زيرا در غير اين صورت اين احتمال وجود دارد كه پس از آنكه لايه بتن آسفالتي تحت اثر آمد و شد وسائل نقليه سنگين قرار گرفت، متراكم‌تر شده و حجم فضاي خالي آن كم شده و يا كاملاً از بين برود. كاهش بيش از حد فضاي خالي بتن آسفالتي احتمال رو زدن قير را در هواي گرم دارد. از طرف ديگر بايد توجه داشت كه وجود مقدار بيش از حد فضاي خالي در بتن آسفالتي باعث كاهش استقامت و كاهش قابليت شكل پذيري آن و در نتيجه سبب كم شدن دوام آن مي شود. از اين جهت بر اسا
س نتايج تجربي بدست آمده حجم فضاي خالي بتن آسفالتي به حداقل 2 درصد و حداكثر 6 درصد محدود شده است (شكل 6-1-ب). براي صرفه جوئي در ميزان قير مصرفي معمولاً حجم فضاي خالي مصالح سنگين بتن آسفالتي معمولاً به حدود 10 تا 20 درصد محدود مي شود تا با كمترين مقدار قير بيشترين استقامت بدست آيد.
طرح اختلاط بتن آسفالتي گرم
طرح اختلاط بتن آسفالتي معمولاً شامل مراحل زير است:
الف – انتخاب مصالح سنگي درشت و ريز و فيلر
ب – انتخاب حدود دانه بندي مطلوب
ج – تعيين نسبت درصدهائي كه مصالح سنگي درشت و ريز و فيلر بايد با هم مخلوط شوند.
د – تعيين چگالي مصالح سنگي درشت و ريزه و فيلر و چگالي قير
هـ - تهيه نمونه هاي بتن آسفالتي با استفاده از مصالح سنگي و درصدهاي مختلف قير
و – تعيين چگالي نمونه هاي بتن آسفالتي تهيه شده
ز – انجام آزمايش استقامت
ح – محاسبه درصد فضاي خالي مصالح سنگي و درصد فضاي خالي نمونه هاي بتن آسفالتي
ط – رسم منحني هاي تغييرات وزن مخصوص بتن آسفالتي، استقامت، درصد فضاي خالي بتن آسفالتي، درصد فضاي خالي مصالح سنگي پر شده با قير، فضاي خالي مصالح سنگي و رواني بتن آسفالتي، بازاء درصدهاي مختلف قير مصرفي
ي – تعيين درصد قير بهينه (مناسب)
ص – كنترل و تصحيح درصد قير بهينه
تهيه بتن آسفالتي
بتن‌آسفالتي گرم در كارخانه آسفالت پزي تهيه شده و پس از حمل به حل مصرف، در سطح آماده شده راه پخش شده و با غلتك زدن متراكم مي شود.
كارخانه آسفالت پزي ممكن است سيار و يا ثابت باشد. ظرفيت كارخانه هاي آسفالت پزي سيار معمولاً بين 50 تا 200 تن بتن آسفالتي در ساعت است و ممكن است ظرفيت اين نوع كارخانه ها تا 400 تن در ساعت نيز برسد.
از نقطه نظر تداوم تهيه بتن آسفالتي، كارخانه هاي آسفالت پزي بد و نوع منقطع و مداوم تقسيم مي شوند. در كارخانه از نوع منقطع عمل تهيه بتن آسفالتي بصورت متناوب انجام مي شود. در اين نوع كارخانه مقدار معيني از مصالح سنگي پس از توزين وارد مخلوط كن شده و پس از آنكه بآن مقدار لازم قير اضافه شد، مصالح سنگي با قير اندود شده و سپس بتن آسفالتي بدست آمده در
كاميونهاي حمل آسفالت ريخته مي شود (شكل 6-7). در كارخانه از نوع مداوم تهيه بتن آسفالتي بطور پيوسته انجام مي شود. در اين نوع كارخانه مصالح سنگي و قير با حجم مشخصي بطور يكنواخت از يك طرف استوانه مخلوط كن داخل و پس از آنكه با يكديگر مخلوط شدند، بتن آسفالتي حاصل بطور مداوم از طرف ديگر مخلوط كن خارج مي شود (شكل 6-8).
امروزه اغلب كارخانه هاي آسفالت پزي بصورت تمام خودكار يا نيمه خودكار ساخته مي شوند.
استفاده از كارخانه هاي تمام خودكار داراي اين مزيت است كه جنس بتن آسفالتي ساخته شده نسبت به كارخانه هاي غير خودكار يكنواخت تر بوده و كنترل كيفيت آن نيز ساده تر است.
امروزه اغلب كارخانه هاي آسفالت پزي بصورت تمام خودكار يا نيمه خودكار ساخته مي شوند. استفاده از كارخانه هاي تمام خودكار داراي اين مزيت است كه جنس بتن آسفالتي ساخته شده نسبت به كارخانه هاي غير خودكار يكنواخت تر بوده و كنترل كيفيت آن نيز ساده تر است.
يك كارخانه آسفالت پزي معمولاً از چند قسمت اصلي تشكيل مي‌شود كه اين قسمت ها عبارتند از: سيلوهاي مصالح سنگي سرد، سيستم تسمه نقاله ها، كوره خشك كننده، سيستم گردگير، سرندهاي لرزنده، سيلوهاي مصالح سنگي گرم، مخازن قير، مخزن فيلر تكميلي و مخلوط كن. مصالح سنگي لازم براي پختن بتن آسفالتي بصورت اندازه‌هاي مجزا در سيلوهاي هرمي شكل انبار شده و نگهداري مي‌شوند. اين سيلوها كه به سيلوهاي مصالح سنگي سرد موسوم هستند داراي دريچه هاي مخصوصي مي باشند كه با تنظيم آنها ميتوان مقدار و دانه بندي مصالح سنگي خارج شده از آنها را كنترل كرد (شكل 6-9). مصالح سنگي خارج شده از اين سيلوها توسط تسمه نقاله و بالا برنده ها بداخل خشك كن هدايت مي شوند.
خشك كن دو عمل مهم يعني خشك كردن مصالح سنگي و گرم كردن آنها را انجام مي دهد. هر اندازه رطوبت مصالح بيشتر و درجه حرارت محيط پائين تر باشد مدت زمان بيشتري طول مي كشد تا مصالح سنگي كاملاً خشك و گرم شود و دماي آن به حدود 130 تا 170 درجه سانتي گراد برسد.
خشك كن كارخانه آسفالت از يك استوانه فولادي بطول 0 تا 12 متر و بقطر 1 تا 3 متر كه محور آن با افق زاويه كوچكي مي سازد تشكيل مي شود. در جدار داخلي اين استوانه تعدادي پره طولي
تعبيه شده است كه با دوران استوانه حول محورش اين پره ها مصالح سنگي موجود در آنرا بالا برده و در ميان شعله هاي آتش و جريان هواي داغ كه از انتهاي خروجي خشك كن و شيب آن از دهانه ورودي خشك كن بطرف دهانه خروجي حركت كرده و در ضمن اين حركت، خشك و گرم مي شوند.
مصالح سنگي پس از خروج از خشك كن به توسط بالابرنده ها به سرندهاي لرزنده كه در بالاي سيلوهاي مصالح سنگي گرم قرار دارند هدايت مي شوند. اين سرندها دانه هاي ريز و درشت
مصالح سنگي را از يكديگر جدا كرده و آنها را بطور جداگانه در سيلوهاي مصالح سنگي گرم كه تعداد آنها معمولاً بين 2 تا 4 عدد است ذخيره مي كند. در انتهاي خروجي خشك كن وسيله مكندهاي موجود دارد كه گردوغبار ناشي از حركت مصالح سنگي در داخل خشك كن را مكيده و به برج گردگير هدايت مي كند. در داخل گردگير كه اغلب از نوع گريز از مركز هستند اغلب ذرات گردوغبار موجود در گازهاي سوخته شده از آن جدا شده و در ته برج جمع مي شوند. هر گاه گرد
سنگي كه به اين ترتيب بدست مي آيد از نقطه نظر كيفيت و دانه بندي مناسب باشد به مخزن فيلر تكميلي هدايت مي شود تا بعداً مورد استفاده قرار گيرد. معمولاً گردگيرهاي اوليه قادر به جدا كردن ذرات خيلي ريز گرد از گازهاي سوخته شده نيستند لذا در مواردي كه كاهش آلودگي محيط زيست مورد نظر باشد (نظير كارخانه هاي واقع در مجاورت شهرها و مناطق مسكوني) بايد با استفاده از گردگيرهاي ثانوي كه از نوع مرطوب هستند ميزان آلودگي هوا را به حداقل كاهش داد. در اين نوع گردگيرها جريان گازهاي سوخته شده كه حاوي ذرات ريز گرد هستند از داخل برجهائي كه مجهز به فواره هاي آب تحت فشار هستند عبور داده مي‌شود تا جريان آب ذرات ريز را از گازها جدا كند.
گردسنگ حاصل از برج گردگيرهاي خشك در صورتي كه دانه بندي آن مناسب باشد بهمراه فيلر تكميلي در مخزن مربوطه ذخيره مي شود. فيلر لازم براي تهيه بتن آسفالتي (به ميزان لازم و بدون گرم كردن آن) توسط بالا برنده ها از مخزن فيلر مستقيماً به مخلوط كن هدايت مي‌شود تا مورد استفاده قرار گيرد.
عمل اختلاط مصالح سنگي، فيلر و قير در مخلوط كن صورت مي‌گيرد. در كارخانه هاي آسفالت از نوع منقطع، پس از آنكه مصالح سنگي ريز و درشت و فيلر به نسبت درصدهاي لازم و به مقادير مشخصي توزين شد بداخل مخلوط كن ريخته شده و معمولاً بمدت 10 تا 20 ثانيه بخوبي مخلوط مي شوند تا مصالح حاصل حالت يكنواختي پيدا كند. سپس قير كه در مخازن مخصوص حدود 115 تا 170 درجه سانتي گراد گرم مي شود بمقدار لازم توزين شده و به مصالح سنگي اضافه مي شود. مصالح سنگي و قير بمدت حداقل 45 ثانيه در مخلوط كن بخوبي مخلوط مي شوند تا قير سطح تمام دانه ها را بطور يكنواخت اندود كند. پس از آنكه مصالح سنگي با قير اندود شد، بتن
آسفالتي بدست آمده از دريچه اي كه در زير مخلوط كن تعبيه شده است خارج شده و بداخل اطاقك كاميون مخصوص حمل آسفالت كه در زير مخلوط كن قرار مي گيرد ريخته مي شود تا به حل مصرف حمل شود.
در كارخانه هاي آسفالت از نوع مداوم عمل تهيه بتن آسفالتي بطور پيوسته و در حالي كه مصالح سنگي ريز و درشت و فيلر با نسبت درصد و دبي لازم از يك انتهاي مخلوط كن وارد شده و پس از اندود شدن با قير، بتن آسفالتي بدست آمده از انتهاي خروجي مخلوط كن خارج مي شود انجام مي شود. در اين نوع كارخانه قير مصرفي توسط تلمبه‌اي با دبي قابل تنظيم بطور مداوم وارد مخلوط كن مي شود.
وسيله مخلوط كن كارخانه هاي آسفالت از دو نيم استوانه فلزي متصل به يكديگر تشكيل مي شود (شكل 6-10). هر يك از اين استوانه‌ها مجهز به محوري هستند كه در خلاف جهت يكديگر حركت كرده و بكمك پره هائي كه در طول اين دو محور تعبيه شده است مصالح سنگي و قير را مخلوط مي كند. عمل اختلاط مصالح سنگي و قير بايد در درجه حرارتي انجام شود كه قير مصرفي كند رواني مناسب را جهت اندود كردن دانه هاي مصالح سنگي داشته باشد.
حدود اين كند رواني بر اساس نتايج حاصل از آزمايشاتي كه توسط انستيتو آسفالت انجام شده برابر 150 تا 300 سانتي استوكس بدست آمده است.
درجه حرارت اختلاط بستگي به درجه نفوذ قير مصرفي دارد و مقدار آن بين 115 و 170 درجه سانتي گراد متغير است (جدول 6-14). برخي از معايب متداول آسفتالت هاي ساخته شده در كارخانه هاي آسفالت پزي و علل احتمالي بوجود آمدن اين معايب در جدول 6-15 آورده شده است.
در سالهاي اخير استفاده از كارخانه هاي آسفالت مجهز به استوانه خشك كننده اي كه عمل اختلاط قير و مصالح سنگي در همين خشك كن صورت مي گيرد بسيار متداول شده است. در اين كارخانه ها ك ه Dryer-Drum Mixing Plant ناميده مي شوند مصالح آسفالتي بطور مداوم تهيه شده و كارخانه فاقد مخلوط كن مجزا، سيلوهاي مصالح سنگي گرم، و سرندهاي لرزنده است. از مزاياي اين نوع كارخانه تهيه آسفالت كه تصوير ساده شده اي از آن در زير نشان داده شده است، هزينه كمتر و راندمان بيشتر آن در مقايسه با ساير انواع كارخانه كه شرح آنها گذشت مي باشد.
تنظيم كارخانه آسفالت
تنظيم كارخانه آسفالت شامل مراحل زير است:
الف – تعيين نسبت درصدهائي كه مصالح سنگي سيلوهاي سرد بايد با هم مخلوط شوند تا دانه بندي مصالح بدست آمده در حدود دانه بندي هاي آئين نامه شود.
ب- تعيين نسبت درصدهائي كه مصالح سنگي سيلوهاي گرم بايد با هم مخلوط شوند تا دانه بندي مصالح بدست آمده در حدود دانه بندي هاي آئين نامه شود.
ج – كاليبره كردن تغذيه كننده هاي سيلوهاي مصالح سنگي گرم (براي كارخانه هاي از نوع مداوم)
د – كاليبره كردن تغذيه كننده گرد سنگ (براي كارخانه هاي از نوع مداوم).
هـ - كاليبره كردن تلمبه قير (براي كارخانه هاي از نوع مداوم).
و – بكار انداختن كارخانه آسفالت و نمونه گيري از مصالح سنگي و تعيين دانه بندي آن.
ز – تعيين درصد قير بهينه بكمك انجام آزمايش استقامت
ح – تنظيم دبي تلمبه قير (براي كارخانه هاي از نوع مداوم)
ط – تنظيم دريچه خروجي سيلوهاي مصالح سنگي گرم (براي كارخانه هاي از نوع مداوم).
ي – بكار انداختن كارخانه آسفالت و نمونه گيري از آسفالت ساخته شده و انجام آزمايش استقامت و انجام تغييرات لازم.
براي تعيين نسبت درصدهائي كه مصالح سنگي سيلوها بايد با هم مخلوط شوند، معمولاً از روش خطا و آزمون استفاده مي شود. براي اين منظور چند آزمون با نسبت درصدهاي مختلف انجام مي شود تا اينكه منحني دانه بندي مصالح بدست آمده اولاً پيوسته و تقريباً موازي با منحني هاي حدي دانه بندي هاي آئين نامه بوده و ثانياً حتي الامكان در وسط آنها واقع شود. در صورتيكه مشخصات آسفالتي كه با بكار بردن اين منحني دانه بندي ساخته مي شود در حدود مشخصات آئين‌نامه باشد، اقدام به تهيه آسفالت مي شود. منحني دانه بندي مصالحي كه به اين ترتيب بدست مي
آيد و در عمل از آن براي تهيه آسفالت استفاده مي شود، منحني دانه بندي فرمول كارگاهي ناميده مي‌شود. اين فرمول كارگاهي تا موقعي كه نوع و دانه بندي مصالحي سنگي و فيلتر تغييري نكرده قابل استفاده است.
منحني دانه بندي فرمول كارگاهي همواره ملاك سنجش دانه بندي مصالح سنگي در تمام مراحل تهيه آسفالت است. دانه بندي مصالح سنگي آسفالت تهيه شده نبايد هيچگاه بيش از رواداريهاي مجاز (كه در جدول 6-16 مشخص شده است) با فرمول كارگاهي تفاوت داشته باشد.
قبل از شروع به كاليبره كردن تغذيه كننده هاي سيلوهاي مصالح سنگي گرم ابتدا بايد بخش خشك كن و سرندهاي لرزنده كارخانه آسفالت بكار انداخته شود تا سيلوهاي مصالح سنگي گرم در حالي كه دريچه هاي آن باندازه معيني باز شده اند براي مدت معيني بكار افتد و با قرار دادن ظرفي در زير هر يك از اين دريچه ها مقدار مصالح سنگي كه در اين مدت در هر يك از ظرف ها جمع مي شوند جمع آوري گردد. مصالح سنگي هر يك از اين ظرف ها توزين شده و از تقسيم وزن آنها بر تعداد دفعات دور كارخانه آسفالت (مداوم) در مدت زمان جمع آوري نمونه هاي مصالح سنگي، مقدار وزن مصالح سنگي كه در هر دور كارخانه از هر يك از سيلوهاي مصالح سنگي گرم خارج مي شود تعيين مي شود. با تكرار اين عمل براي مقادير مختلف اندازه باز بودن دريچه هاي سيلوهاي مصالح سنگي گرم ميتوان منحني نمايش تغييرات مقدار مصالح سنگي خارج شده از هر يك از سيلوها در هر دور كارخانه را بر حسب مقدار باز بودن دريچه هر يك از اين سيلوها رسم كرد كه بعداً براي تنظيم كارخانه مورد استفاده قرار مي گيرد.
كاليبره كردن تغذيه كننده گرد سنگ نيز نظير آنچه كه براي كاليبره كردن دريچه سيلوهاي مصالح سنگي گرم شرح داده شد انجام مي‌شود. براي كاليبره كردن تلمبه قير كارخانه آسفالت از نوع مداوم بايد از دستورالعملي كه توسط كارخانه سازنده ارائه مي شود استفاده شود. در مواردي كه امكان دسترسي بيك چنين دستورالعملي وجود نداشته باشد مي توان از روشي مشابه آنچه كه براي كاليبره كردن دريچه سيلوهاي مصالح سنگي گرم ذكر شد استفاده كرد. براي اين منظور چرخ دنده هاي مختلفي بر روي محور تلمبه قير نصب شده و براي هر چرخ دنده مقدار قيري كه در يك دور كارخانه توسط تلمبه قير به مخلوط كن وارد مي شود اندازه گيري مي گردد (شكل 6-11).
