دانلود مقاله نیشکر

بخشی از مقاله

نیشکر

نـیشکـر با نام علـمی Saccharum officinarum L. که درمناطق گرمسیری ونیمه گرمسیری
می رویدنقش بسیار مهمی رادرتأمین انرژی موردنیاززندگی انسانهاایفا می کند.درحال حاضرنیشکربعنوان یکی ازعمده ترین محصولات کشاورزی،درتجارت جهانی ازاهمیت ویژه ای برخورداراست.اصولاً نیشکروچغندرقندازنظرراندمان انرژی درواحدسطح درمقایسه با محصولات دیگردردرجه اول قراردارند.طبق اطلاعات کارخانجات نیشکر ایران ازهر100تن نیشکرمعمولاً10تن شکربدست می آید(6).

امروزه با رشد روزافزون جمعیت جهان یکی از اساسی ترین مشکلات بشر ،تأمین غذا می باشد.بعلت محدودبودن اراضی قابل کشت در جهان،تنها راه تأمین مواد غذائی،افزایش عملکرد درواحد سطح می باشدکه نائل شدن به این هدف نیازمند مدیریت صحیح وکنترل نمودن عوامل کاهنده عملکرداست.یکی از عواملی که باعث کاهش عملکردنیشکردرسراسر دنیا می گرددآفات آن می باشد.در ایران مهم ترین آفات نیشکر ساقه خواران Sesamia spp. و کنه نیشکر Oligonychus sacchari M.G می باشدکه همه ساله خسارت فراوانی را به این محصول وارد می نمایند.

فصل دوم

بررسی منابع

2-1-تاریخچه کشت نیشکر در جهان وایران:
در موردمهداولیه نیشکربین محققین مختلف اختلاف نظروجوددارد.برخی ازآنهاچین وپاره ای دیگرجزایر اقیانوس آرام وبه احتمال قوی جزایر گینه نورا موطن اصلی نیشکر می دانند(1).
شواهد تاریخی حاکی از این است که پس ازحمله اسکندر به هندوستان،نیشکرازهند وارد ایران شده است ودرمناطق جنوبی ایران،خوزستان وسیستان وبلوچستان کشت می شده است.کشت نیشکرتاقرن ششم هجری درخوزستان ادامه داشته است واز آن زمان به دلایل سیاسی وطبیعی کشت این زراعت منسوخ گردید تا اینکه در سال 1338کشت مجدداین

گیاه درایران آغاز گردیدودرسال 1356کشت وصنعت نیشکر کارون که بزرگترین کارخانه تولید شکر در خاورمیانه می باشددرشوشتر به بهره برداری رسید.از نظر جغرافیائی این شرکت درشمال خوزستان ودر17 کیلومتری غرب شهرستان شوشتر در منطقه ای به نام دیمچه با مشخصات جغرافیائی 32درجه و5دقیقه عرض شمالی و42درجه و48دقیقه طول شرقی با ارتفاعی حدود32تا82 متر ازسطح دریا واقع شده است(5).مساحت کلی اراضی این شرکت 45000 هکتارومساحت اراضی قابل کشت نیشکرآن حدود28000 هکتار می باشد(4).

2-2-شرایط رویشی گیاه نیشکر:
نیشکر با نام علمیL. Saccharum officinarumاز خانوادۀ Poaceaeگیاهی است چند ساله که در مناطق گرمسیری ونیمه گرمسیری وعمدتاًدرحوالی خط استوا بین مدار 26 درجه جنوبی تا32 درجه شمالی واندکی بیشتر می روید وبرای رشد ونمو احتیاج به زمان طولانی داردتاکاملا رسیده شود(8). در شرایط آب و هوایی خوزستان بر اساس آمارهای سالهای مختلف طول ساقۀ نیشکر به طور متوسط حدود270 سانتیمتر وقطر آن درحدود 5/2 تا 3 سانتیمترووزن هر ساقه حدود 800 گرم تا یک کیلو گرم در سال می رسدو رشد روزانۀ این گیاه در دمای گرم و مرطوب ماه های تابستان گاهی به 4 سانتیمتر یا بیشتر در روز می رسدومیزان مواد قندی این گیاه بین 8 تا 12 درصددر نوسان است(8).

تکثیر این گیاه توسط قلمه هائی به طول 50 تا 60 سانتی متر است که درکف جوی هائی به عمق 30 تا40 سانتی متروعرض5/1 مترکشت می شوند.درخوزستان بهترین زمان کشت نیشکرازدهۀ سوم مردادتااواسط مهرماه است.

نیشکرازلحاظ عملیات کربن گیری جزءگیاهان چهارکربنه است واز خصوصیات این دسته از گیاهان ادامۀ عملیات فتوسنتزدردرجه حرارت بالا بوده به نحوی که دردرجه حرارت33درجه سانتی گرا دکه معمولا عملیات فتوسنتزدرگروه گیاهان سه کربنه متوقف می شود،به دوبرابرمی رسدوفتوسـنتز تـا دمای 48 درجه سانتی گراد و بیشتر نیز ادامه می یابد(8) به همین دلیل نـیشکرازاواسط پاییز تااوایـل بهـارکه دمای هـوا پائـین است رشـد بطـئی داردامادرفصل بهـاروتابستان بابالارفتن دمادارای رشد سریع می بـاشد.بهرحال نـیشکرجـزء مـحدودگیاهـان زراعـی است که دوره داشـت آن درایـران7 تـا18 مـاه می باشد(8).بهترین زمان برداشت نیشکر ازاوایـل آبـان مـاه تااواخـر فروردین است(5).

3-2-آفات نیشکر:
با توجه به دوره داشت طولانی گیاه نیشکر عوامل زنده وغیرزنده بسیاری در خلال این دوره به این گیاه آسیب می رسانند که مهم ترین عوامل زندۀ زیان آورآن به ترتیب اهمیت در استان خوزستان علف های هرز،آفات وبیماریها می باشند.

ازجـملـه مهم تـرین آفـات نیشکـردرایـران دو سـاقـه خـوار نـیشکـر Sesamia nonagrioides و S. cretica(Lep:Noctuidae) همچنین کنه نیشکر(Acari:Tetranychidae)Oligonychus sacchari می باشند که سالانه خسارت بسیارزیادی به این گیاه وارد می کنند.

3 -2-1-کنه نیشکر:
کنه نیشکر Oligonychus sacchari اولین بار بوسیله مک گرگوردرسال1942 درپرتوریکوازروی نیشکرجمع آوری و توصیف شد.در ایران خلیل منش(1351) ،سپاسگزاریان(1356) ،کمالی(1368) وصادقی(1372) ازشوشتروهفت تپه این کنه راگزارش کرده اند(12).همچنین درسال1970 این کنه رااز روی نیشکردرفلوریدا گزارش کردند(19و29).
3-2-1-1-مشخصات مراحل مختلف زيستي كنه نيشكر:
كنـه نيشكـر در طول دوره رشـد خودداراي يك سن لاروي ودو سن پـورگي تارسيدن به مرحلـه بلـوغ مـي باشد.

3-2-1-1-1-تخم:
تخم ها كروي وبه قطـرتقريبي118ميكرون مي باشندكه با چشم غيـر مسلح ديده نمي شوند.تخمها ابتـدا بيرنگ وشيشـه اي هستندوپس از مدتي به رنگ زرد كاهي ولحظاتي قبل از تفريخ به رنگ صورتي كم رنگ در مي آينـد.در اين هـنگام چشمهـاي قـرمز رنگ جنين از سطح پـوست شفاف تخـم براحتي قابل رؤيـت است(11).

3-2-1-1-2-مرحلۀ لاروي:
لارو در ابتـدای خروج از تـخم به رنگ سفيـد مـات به طول141وعرض8/112ميكرون دارای يك جفت چشم قرمزوسه جفت پا است.لارو پس از تغذيه به رنگ سبز روشن وبا بدني كشيده تر در مي آيدولي پاهاوخرطوم بيرنگ وشفاف باقي مي مانند.پس از تغذيه كافي در حالي كه بدن متورم وسبز براق است تغذيه متوقف شده وبحالت بي حركت(استراحت اول )درروي بـرگ در حالي كه پاهاي عقب بطرف

انتهای بدن و پاهای جفت اول ودوم نيز بطرف جلو كشيده قرار مي گيرند مستقر مي شود.قسمت انتهائي پاهاي جفت اول در سطح شكمي بطرف بدن برمي گردند.طول وعرض بدن در پايان دوره فعال لاروي
بترتيب5/212و135ميكرون است.در پـايـان مرحلـه استراحت بعلت نفوذ هوا به زيـر جلـد،كنـه متورم ونقـره اي رنگ بنظـر مي رسد.سرانجـام پوستـه لاروي از قسمت پشتـي حدفاصل پروپودوزوما و هيستروزوما شكاف بـرداشتـه،ابتـدا قسمت عقبي بدن وسپس قسمت جلوئي آن وسرانجام پاهاي جلوئي از پوستـۀ کهنه خارج مي شوند(11).

3-2-1-1-3-مرحلۀ پورگي:
در دورۀ زنـدگـي اين كـنه دو مرحله پورگي مشاهده مي شود.سن اول پورگـي(پروتونمـف )بعـلت داشتن جثۀ بزرگتر وچهارجفت پا از لارو متمايز مي شود.بدن پروتونمف درابتداي ظهور زرد كم رنگ است ولي تدريجـاًبـراثـر تغذیه بزرگتـر مي شـودو به رنگ سبز تيره درمی آید.نقاط ریز سیاه رنگی در قسمت پشتی
هيستروزوما نيـز ظاهـر مي گردد.پس از پايان دوره فعـاليت،در سطح برگ وگاهي لابلاي تارها بطـور معلق وارد مرحـله استـراحت دوم مـي شـود. طـول بدن پروتونمف5/235وعرض آن 139میكرون می باشد(11).
سن دوم پـورگي(دوتونمف )شبيـه به پروتونمف است ولي جثـۀ آن بزرگتـر،بدن كشيـده تـروپس از رشـد كامـل به رنگ سبـز تيـره درآمـده ونقاط ريز سيـاه رنگي نيزدر طرفين پشتي هيستروزوما ظاهر مي شود.در اين هنـگام دوتـونمف نـررا بعـلت كشيـده تر ومخروطـي شكل بودن قسمت انتهاي بدن مي توان براحتي از دوتونمف ماده كه قسمت انتهائـي بدن پهن وگـرداست وجـثه بزرگتـر داردبـاز شناخـت.دراين مرحله طول
دوتـونمف ماده357 ونـر267ميكـرون مي باشـد.دوتونـمف پس از اتمـام دوره فعـاليـت خـود،وارد مرحلـۀ استراحت سوم مي شود(11).
3-2-1-1-4-مرحلۀ بلوغ:

پس از پـايان دورۀ استراحت سوم كه بطـور مـتوسـط يك روز طـول مـي كشـد،كـنۀ نـر ياماده بالـغ ظاهـر مي شـود.رنگ بدن در ساعـات اوليه ظهور كنه هاي بالغ زرد است ودر قسمت مياني _پشتـي هيستـروزومـا يك لكۀ تيرۀ نسبتاًدرشت ديده مي شودولي پس از گذشت 4تا6 ساعت اين لكه محو مي شودورنگ بدن به زرد مـايل به سبز تغييـر مي يابـد.درايـن مرحلـه بدن كنـۀ ماده بیضوی نسبتـاًكشيـده بـه طـول

6/413 و عرض200ميكرون وكنۀ نر با جثـه كوچكتـروانتهـاي بدن كشيـده ومثلثـي شكـل وطول وعـرض بدن بترتيب9/316و144ميكرون مي باشد(11).
3-2-1-1-5-تولید مثل:

طبـق تحقيقـات صورت گرفتـه،ماده هاي بالـغ كنه نيشكر يك تـا دو سـاعت بعـدازظهـور براي جفتگيري آمادگـي پيـدا مي كننـدولي نـرها برغم اين كـه دورۀ رشـد قبـل از بلـوغ خـود را زودتـراز مـاده ها طـي مي كنند،حداقل 12ساعت بعداز ظهـور،آمادۀ جفتگيـري مي شوند.كلاًكنه هاي نر كه زودتر از ماده ها ظاهر مي شونداطراف Teliochrysalisماده تا ظهور ماده هاي بالغ منتظـر مي مانندوحتي هنگام خروج ماده از پوستـۀ سن آخـر پورگـي نيـز به او كمـك مي كننـدوسـپس با مـاده جفتـگيـري مي كننـد.مـدت جفتگيـري60تـا90ثـانيه طول مي كشد.يك كنۀ نر توانائي جفتگيري با 4تا5كنۀ ماده راداردولي ماده ها اغلب فقط يك بارجفتگيـري مي كننـد.دراين كنه توليد مثـل بكرزائي_نرزائي نيز ديده مي شود.ماده ها يك تا دو روز پس از ظهـورشروع به تخمگـذاري مي كننـدوتخم ها را بـه صورت انفـرادي ولي در يك محـدوده معين در سطح زيـرين برگ مي گذارنـد.متـوسـط تـعداد تـخم هـاي گذاشتـه شـده دردمـاي 1±32درجـه سا نتـي گـراد ،36تـا 96 (متـوسـط76) ودردمـاي1±25 درجه سـا نتـي گـراد 42تا76 (متوسط59) عددشمارش شده است(11).
3-2-1-1-6-طول عمر وتعداد نسل:

طول عمـر كنه نيشكـر بستـه به تغييـرات درجه حـرارت متفـاوت اسـت مثلاًمتوسـط عـمر كنـۀ مـاده در شرايط آزمايشگـاهـي در دماي1±25 درجه سانتي گراد 24ودر دمـاي1 ±32درجه سـانتـي گراد21روز محاسبه شده است..كنـه هاي نر معمولا عمر كوتاه تري دارندودر شرايط مشابه حداكثر 18روزتعيين شد.اين كنه در طي يك سال حدود 16تا20 نسل ايجاد مي كند. (11).

3-2-1-1-7- تغييرات جمعيت:
كنه نيشكردرماه هاي سردسال به صورت مراحل مختلف تخم،لارو،پوره وکنه بالغ درروی بوته هاي جوان مزارع كشت جديد وعلف هاي هرزچون مرغ Cynodon dactylonوحلفهImperata sp.زمستـانگذرانـي مي كننـد.فـعالـيت ايـن كـنه بـا گرم شـدن هـوا آغـاز مي شودوبا بالا رفتن درجه حرارت جمعيت آن نيز افزايش مي يابدو معمولا در دهۀ سوم ارديبهشت روي سطح برگها ظاهر شده ودر تيرومرداد جمعيتش به اوج مي رسد. از اوایل شهریور ماه با کاهش نسبی دما ، افزایش رطوبت نسبی محیط و افزایش جمعیت دشمنان طبیعی ، جمعیت آفت رو به نقصان گذاشته و تا آخر مهرماه به حداقل می‌رسد (2،3،8و12) .

3-2-1-1-8-نحوۀ خسارت:
کنه نیشکردر پشت برگهای نیشکردرکناررگبرگ میانی زندگی کرده وباتغذیه ازشیره گیاهی برگ منجربه ایجادنقاط ریززرد رنگ شده که باافزایش آلودگی تعداداین نقاط زیادگردیده وسطح برگ نکروزه می گرددوباافزایش آلودگی،برگهاازنوک وحاشیه شروع به خشکیدن می کنند. علاوه برخسارت فوق،کنه های تارتن بواسطۀ تنیدن تاروجذب لایه ای ازگردوغبارروی گیاه باعث می شوند که ازمیزان فتوسنتز گیاه به شدت کاسته شده وعمل تبادل گازوسیستم تنفس گیاه دچار اختلال گردد. کلاً آثارخسارت کنه نیشکر ابتدادرحاشیۀ مزارع به صورت لکه ای مشاهده شده وبا افزایش جمعیت ،آلودگی به بخش میانی مزرعه نیزسرایت می کند (12) .

همان طورکه اشاره شدبیشتررشد نیشکردرخلال ماه های خردادتا مرداد انجام میشود. هرگونه تنشی که در این زمان به گیاه واردشود مانع رشد عادی آن گشته و باعث ایجاد خسارت فراوان می‌گردد. ازآنجاکه

فعالیت کنه نیشکر هم مصادف با همین زمان است و تغذیه این آفت سبب خشکیدگی وکاهش سطح فتوسنتز برگها می گردد،می تواند باعث کاهش شدید رشد نیشکر گرددو در مجموع خسارت اقتصادی فراوانی ایجاد کند. درخوزستان واریته های مختلف تجاری نیشکر (حدود 7 واریته) کشت می گردد که از بین آنهاسه واریتۀ CP48-103، CP57-614و CP69-1062 از اهمیت خاصی برخورداربوده وسطح زیرکشت بالایی را دربین انواع واریته ها دارند.واریتۀ CP48-103یک واریتۀ دیررس بوده ودارای عملکرد بالایی است،واریتۀcp69-1062 میان رس بوده وپنجه های زیادی تولید می کندوعملکردشکرو نیشکرآن در واحدسطح مناسب است وواریتۀ cp57-614واریته ای زودرس و حساس به سرمابوده واز کیفیت شربت خوبی برخورداراست(8) چنانچه بتوان واریته های مقاوم یا حساس به این آفت را شناسایی کرد ،می توان با کشت واریتۀ مقاوم از خسارت این آفت جلوگیری نمود.

3-2-1-1-9-دشمنان طبيعي:

برای مبارزه بااین آفت با توجه به وسعت سطح زیر کشت نیشکر در خوزستان ،عملاً سمپاشی به دلیل زیاد بودن مقدار مصرف سم و هزینه بالا و مقاوم شدن کنه‌ها مقدور نمی باشد اما از آنجا که در مزارع نیشکر دشمنان طبیعی مختلفی فعالند ، می توان با شناسایی و حفاظت از آنها کمک شایانی به کاهش جمعیت این آفت نمود. از جمله دشمنان طبیعی کنه نیشکر کفشدوزک Stethorus gilvifrons Mulsant است که از مراحل مختلف رشدی کنه به مقدار زیادی تغذیه می کندواخیراًًهم تریپس شش نقطه ای Scolothrips longicornis Prisner به عنوان شکارگراین کنه مشاهده شده است.کلاً تریپس های شکارگر جنس Scolothrips به دلیل گسترش ونیز تغذیۀ انحصاری از کنه های تارتن از اهمیت فوق العاده ای برخوردار می باشند.(9).
طـي نمونـه برداري هـائي كه صادقي(72)انجـام داد7گـونه كنه شكـارگـروكفشـدوزك Stetorus punctylon (Coleo:Coccinellidae) بعنوان دشمنان طبيعي O. sacchari جمع آوري نمودكه عبارتند از:
1-Euseius libanesi (Fam: phytoseiidae)
2- Amblyseius benjamini (Fam: phytoseiidae)

3- A. shambati (Fam: phytoseiidae)
4- Indiraseius extremus (Fam: Ascidae)
5-Cunaxa sp. (Fam: Cunaxidae)
6-Speleorchestes sp. (Fam: Nanorchestidae)
7-Hauptmannia sp. (Fam: Erythraeidae)

از آنجا که هنوز مطالعۀ دقیقی درموردبیولوژی کنه نیشکر روی واریته های مختلف آن و میزان شکارگری تریپس شش نقطه ای روی این کنه انجام نگرفته است هدف از این تحقیق بررسی جدول زندگی کنه نیشکرروی سه واریتۀ تجاری CP48-103، CP57-614و CP69-1062 وبیولوژی و کارآیی تریپس شش نقطه ای Scolothrips longicornis Prisner روی این کنه در شرایط آزمایشگاهی می باشد.

3-2-2- تریپس شکارگر Scolothrips longicornis

راستـۀ Thysanoptera شامـل حشـرات کوچکی به طول 5/0_ 5/1 میلیمتـر اسـت که انتشـاروسیعـی درسطـح جهان دارنـد.اولیـن بار این گروه از حشـرات تـوسـط degree در سال 1744 تـوصیـف شدند.حدود5000 گونه دراین راسته قراردارندکه اکثر آنها گیاهخواروقارچ خوار بوده وتقریبا 6% آنها از بنـدپایـان کوچک وتخـم آنها تغذیـه می کنند(9و17).
Thysanoptera متـشـکل از دو واژه یـونانـیThysanos بـه معنـی ریشـک وPtera بـه مـعنـی بـال می باشـد،از ایـن جهت آنهـا را بال ریشکـدارمی نامند.البتـه نـامهـای دیگـری نیـز ازقبیـل پاحبابـداران ، پنجه حبابداران و مگسهای طوفان (به دلیل ظهورتوده های انبوه بعضی از گونه ها درشرایط اقلیمی گرم وطوفانی) نیز نامیده می شوند (9).
راستـۀThysanoptera به دلـیل دارابودن چهـار مشخصـۀ منحصر به فردازسایـرحشرات تفکیک ومتمایز می شونـدکه عبارتنـداز:
1 _ داشتن بالهای بلندووجودریشک در اطراف آنها.
2_وجودساختمان بادکش ماننددر انتهای پنجه.

3_وضعیت خاص قطعات دهانی بواسطه حالت غیر متقارن آن.
4_ وجود مرحله پیش شفیرگی بین دو مرحله لاروی وشفیرگی. (17 ).
راستۀ بال ریشک داران رابه 8 خانواده تقسیم می کنند که از بین آنها سه خانواده Phlaeothripidae ،Aeolothripidae و Thripidae بـه دلیـل تعـدادگونـه هـا وسطـح انـتشـارآنـها ازاهـمیـت خاصـی برخوردارند(9).

این راسته همـواره موردتوجـه بوده اسـت چـرا که عدۀ زیـادی از آنها آفت گیاهـی بـوده و به محصولات کشـاورزی خسـارات فـراوانـی وارد می سازنـد.خسـارت ناشـی از تریپـس ها معمـولاً به دوصورت مستقیم وغیر مستقیـم می باشـد.خسارت مستقیـم این حشرات ناشـی از تغذیۀ آنهـا می باشـدکه سبـب بوجود آمدن علائمی از جمله نقـره ای شدن ، ایجـادلکه هـای نواری ،بدشکلی وایجاد گال در برگ ها ،زخمی شدن میوه های جـوان ودرنتـیجـه رشد ناهنجـار آنهـا ، ریـزش میوه هـاوشکوفه های جوان وکثیف شدن برگ ها ومـیوه هابراثر فضولات آنهـاسـت.که ازبـین این علائـم ،نقـره ای شدن بـرگ ها ازعلائم مشخصۀ خسارت تریپس ها می باشد(9).

خسارت غیرمستقیم برخی از تریپس ها مربوط به انتقال برخی از تریپس هامربوط به انتقال بعضی از عـوامـل بیماری زای گـیاهی خصوصـا ویروس ها می باشد.تریپس ها بیمـاری های باکتـریائی و قارچـی راازطـریـق مکانیـکی وبیماری های ویروسـی را از طریـق تغذیـه منتقـل می کننـد.تا کنون انتقال چندین ویروس توسط تریپس ها به اثبات رسیده است ازجمله ویروس لکه پـژمردگـی گوجه فـرنگـی ،ویـروس لکه زردی بادام زمینـی وویروس نـواری توتون (9).

البـته تریپس ها همیشـه مضر نیستنـدبلکه برخی از آنها دارای اثرات باارزشـی می باشنـدازجمله:
1_ گرده افشانی:شاید عمل گرده افشانی یکی از مهم ترین اثرات سودمند تریپس ها باشد.در مناطق معتدله صـدها گونه از جنس Frankiliniella ،Thaeniothrips وHaplothrips نـقش مـهمـی رادرگـرده افشانی درخـتان میوه ایفا می کننـد.

Frankiliniella tritici در گـرده افشانـی مزارع یونجـه نقـش بسیـار مـوثری دارد(9).

¬¬2_ کنترل بیـولـوژیک عـلف هـای هرز: بـرخی از گونه هـای تـریپـس نــقش مهمـی را در کنترل بیـولـوژیـک علف های هـرز دارنـدازجمـلهLiothrips urichi Karny علـف هـرز Clidemia hirta رادر جزایر Fiji به خوبی کنترل می کند(9).

3_ نقش شکارگری: بسیاری از تریپس ها به عنوان شکارگربندپایان کوچک ازجمـله کنـه ها،شپشک ها، پوره شته ها،تخم بال پولکداران وسایرتریپس ها می باشند واز این جهت نقش بسیارمهمی رادرکنترل حشرات آفت إیفا می کنند.

3-2-2- 1-تریپس های جنس Scolothrips واهمیت آنها:
تریپس های جنس Scolothripsاززیـرراسته Terebrantia، خانـوادهThripidae، زیرخانواده Thripinae و قبیلهThripini می باشد.برای اولین بار درسال1902 جنس Scolothrips توسـطHinds توصیـف گردید.این جنس انتشار جغرافیائی وسیعی داردوتـاکـنون 17 گـونـه ازایـن جنـس از منـاطــق مـختــلف دنیـا گـزارش شـده اسـت(7).گـونـه های جنـس Scolothrips دارای تخصـص میزبانـی بوده ومنحـصرا از کنـه های خانواده Tetranychidae تغذیه می کنندوجایگاه ویژه ای درکنترل این کنه ها به علت قدرت توید مثلی بالا ونشان دادن واکنش تابعی به تراکم طعمه دارند(10).

3-2-2- 2-جنس Scolothrips Hinds 1902 :
ایـن جنس انتشـار جهانـی داردوتـاکنـون 17 گونـه ازآن شناختـه شـده اسـت.افـرادایـن جنس شـکارگـر کنـه هابخصوص خانواده Tetranychidae می باشنـد(27 ).این جنس دارای بدنـی نرم باموهـای بلنـد، عرض سربیشـترازطـول آن،پالپ آرواره پائین3بندی،شـاخک8مفصـلی،خارهای حسـی بنـدهـای3و4 شاخک دوشـاخـه،حـاشیـۀ جلـوئـی پـرونـوتـوم دارای 4جفـت مـو (2جفـت بلنـد،2جفـت کـوتـاه)و4 جفـت مـوی بلنـددرحاشیـه عقبـی و1عددمـوی بلنـددرهـریک ازلـبه هـای کنـاری واستـرنیـت بندهای شکم فاقـد موهای اضـافـی اسـت.ماده همیشـه بال بلنـدونرهابال بلنـدیابال کوتاه هستند(9).
از این جنس سه گونه به شرح زیردرمناطق مختلفی ازاستان خوزستان جمع آوری گردیده است(9):
1-S. longicornis priesner 1926
2-S. latipenis periesner 1930
3-S. rhagebianus periesner 1950

3-2-2- 3-خصوصیات مرفولوژیکS. Longicornis priesner 1926 :
افراد این گونه به رنگ زرد،فاقدهرگونه لکۀ قهوه ای،بندهای1و2 شاخک روشن،بندهای 3،4و5 درقاعده روشن تر هستند.بال هاشفاف،بالچه در 2/1 تا 3/2 قاعده ای قهوه ای،بال های جلودارای 2نوارتیره،نواراول به طورکامل به حاشیه عقبی بال نمی رسد.تمام یابخشی ازموهای واقع برروی بال ها تیره،موهای واقع برروی پروتوراکس روشن یا کمی تیره.جفت سوم موی چشم ساده به طول 88_93 میکرون.رگبال کناری دارای 17_20 ،رگبـال جلوئـی دارای 9_11 ورگبـال عقبـی بال جلـودارای 5_7 عددمـو هستند.نرها دارای بال کوتـاه،بدن به رنگ زرد کم رنگ،رگبال کنـاری دارای 7_5 ،رگبـال جلـوئـی دارای 5_6 ورگبال عقبی دارای 2 عددمـومی باشند.استرنیت بندهای 3_8 شکم دارای نواحی غده ای عریض با قسمت میانی باریک است(9).

3-2-2- 4-پراکندگی ورژیم غذائیS. longicornis:
این گونه رااولین بار علوی وکمالی (1374)از ایران گزارش نمودندومحـیسنی(1375) نیـز ایـن گونه را از اهواز ازروی درختـان بـرهـان ومـرکـبـات آلـوده بـه کنـه شـرقـی Eotetranychus orientalis گزارش نمود ودر خوزستان سه گونه ودرشیرازیـک گونه از این جنس ازروی گیاهـان آلـوده به کنه هـای تارتن جمع آوری وبه عنوان شکارگـراین کنه هـا گـزارش شـد(7و15). Priesner (1964)نـیز ایـن گونه راازآمریکای شمالی،اروپا ومصرگزارش می نمایدوبیان می کندکه این گونه همانندگونۀS. latipenis برروی گیاهان آلوده به کـنه هـای تـارتـن واغلب همراه با آنها یـافت مـی شـود.طبق تحـقیقات مختلفـی که صورت گرفتـه S. longicornis ازکنـه هـای تـارتـن خـا نـواده Tetranydae خـصـوصـاًجــنس Tetranychus urticae (9،16،23،21،34و35) ، گـونـه T. cinnabarinus (28) ،گـونـه T.turkestani وOligonychus sacchari (9) تغذیه می نماید.

3-2-2- 5-بیولوژی تریپس شکارگر Scolothrips longicornis :
در یـک بـررسی که روی بـیولـوژی Scolothrips longicornis با تـغـذیـه از T. turkestani در دودمـای1± 26و 1± 35درجـه سـا نـتـی گـراد ورطـوبـت نـسبـی5 ±60درصدوطول مدت روشنائی به تاریکی 16L: 8Dساعت صورت گرفت نشان دادکه مدت زمان یک دوره رشدی این حشره36 روز طول می کشدوباافزایش دماطول هرکـدام از مراحـل رشـدی ونیـز کـل زمـان لازم برای کـامل شـدن یک نسل کا هش می یابد (9).

از اواسط اسفند ماه باگرم شدن تدریجی دما کنه T. turkestaniشروع به فعالیت نموده وطیف وسیعی ازمحصولات کشاورزی وگیاهان غیر مثمره را آلوده می سازد.دراین مقطع ازسـال نیـز بـا افـزایش جمعیت T. urticae، تـریپس S. longicornis روی این گیاهـان فعالیت می نمایدوازاوایل تیرماه با گرمتر شدن هواجمعیت کنه های مذبورکاهش می یابدومحدودبه گیاهانی نظیر ماش وبادمجان می شودازاواسط خرداد گونه های دیگر کنه های تـارتن مثـل کنه سیـبEotetranychus pomi وکنه نیشکـر Oligonychus sacchari شروع به فعالیت نموده وبه همراه کنه دو نقطه ای ازطعمه های اصلی تریپس در ماه های گـرم تـابستـان محسـوب می شـونـد.با شروع فصل پائیز جمعیت کنه های فوق به شدت کاسته شده وطیف دیگری از

میزبان های گیاهی به کنه شرقیEutetranychus orientalisآلـوده مـی شـونـد وهـمچنـیـن درختـانـی نظیـرانـجیـر(Ficus carica) ، بـرهان(A. lebbec) ، فـلوس(C. fistula)وکـرچک (R. communis) در تـمام طـول فصل پائیـز وزمستـان به کنه شرقـی آلوده هستندوعمدتـاً تریپس روی ایـن میـزبان هـا بسـر برده وبقامی یابـد و ازاواخـر زمستان با ظهـور کنه دونقطـه ای چرخه فـوق تکرار می شود (9).