دانلود مقاله پروژه کارآفرینی بازیافت مواد پلاستیکی

بخشی از مقاله

مواد پلاستیکی , تولید نایلون و چاپ روی آن

1- 1 مقدمه :
توجه به محيط زيست و حفظ سلامتي انسان و كليه موجودات كره زمين يكي از اصول اساسي در بقاي زندگي و استفاده از مواهب خدادادي است كه به وفور در اختيار ما قرار دارد. كنترل آلودگي‌هاي محيط ازجمله مواد زايد جامد، بخش مهمي از اين وظيفه را تشكيل مي‌دهد كه با توجه به اصول و موازين بهداشتي اقتصادي جايگاه ويژه اي را در علوم و فنون جديد به خود اختصاص داده است. بدين لحاظ در اين مجموعه سعي خواهد شد تا در حد امكان مواردي همچون اهميت مسئله، شناخت و طبقه بندي مواد، سيستم‌هاي جمع آوري و حمل و نقل و روش‌هاي دفع مواد به وضوح مورد توجه قرارگرفته و در اختتام، مبادرت به ارائه راه كارهاي اساسي در جهت بهبود
شرايط و بهينه سازي تكنولوژي موجود در مديريت مواد زايد جامد كشور نمايد كه در صورت اعمال، بازتاب آن تاثير اساسي در حفظ بهداشت و سلامت محيط زيست جامعه ما خواهد داشت.
در كشور ما ايران با محاسبه 800 گرم زباله سرانه، هر روزه بالغ بر 50000 تُن مواد زايد جامد توليد مي‌شود كه در مقايسه با ساير كشورهاي جهان با 292 كيلوگرم زباله هر نفر در سال در حد متعادلي قرار گرفته است، لكن ازدياد جمعيت و توسعه صنعت به گونه اي كه در برنامه سوم جمهوري اسلامي ايران مطرح است موجبات ازدياد مواد زايد جامد و بالطبع تغييرات فيزيكي ـ شيميايي آن‌ها را بوجود مي‌آورد به طوريكه برنامه هاي جمع آوري و دفع زباله موجود جوابگوي نيازهاي اين بخش از كار نخواهد بود. امر جمع آوري، دفع، بازيافت و اصولا مديريت مواد زايد جامد در ايران با توجه به نوع و كيفيت زباله هاي ايران تفاوت فاحشي با ساير كشورهاي جهان دارد، لذا بكارگيري هر گونه تكنولوژي بدون شناخت مواد و سازگاري عوامل محلي كار ارزنده اي نيست. وجود 70 درصد مواد آلي قابل كمپوست و بيش از 40 درصد رطوبت در زباله هاي خانگي از يك سو و تفاوت فاحش آب و هوا و شرايط زيست در مناطق مختلف كشور با سبك و فرهنگ منحصر به خود از سوي ديگر خود دليلي بر عدم استفاده بي رويه از تكنولوژي‌هاي وابسته به خارج است، تجربه سال‌ها ركود در عمل آوردن كمپوست و پرداخت هزينه هاي گزاف جمع آوري و دفع زباله كه تنها براي شهرهاي مختلف كشور روزانه حدود 20% بودجه شهرداري‌ها را تشكيل مي‌دهد نشانگر اهميت اين مسئله در برنامه هاي محيط زيست كشور است.
توجه به امر بهداشت و سلامت جامعه و رعايت جنبه هاي پيش‌گيري قبل از درمان بدون توجه به سيستم‌هاي جمع آوري و دفع مواد زايد كه مسبب اصلي آلودگي در شهرها و روستاهاي كشور است، امكان پذير نيست. اشاعه بيماري كيست هيداتيك، بروز گهگاه وبا، انواع بيماري‌هاي پوستي همچون ليشمانيوز و سلسله بيماري‌هاي سرطان‌زا و سكته هاي نابهنگام در جوامع كنوني كه معمولا به مواد فساد پذير و پس مانده هاي شيميايي محيط زيست نسبت داده مي‌شود ماحصل تداخل صدها نوع مواد سمي و عفونت‌زا با زباله هاي شهري و انتشار آن‌ها در آب، خاك و هواي زندگي روزمره ماست.

1 – 2 نام کامل طرح و محل اجرای آن :
بازیافت مواد پلاستیکی, تولید نایلون و چاپ روی آن

محل اجزا :
شهر صنعتی البرز ( قزوین )

1 – 3 – مشخصات متقاضیان :
نام نام خانوادگی مدرک تحصیلی تلفن

1 – 4 – دلایل انتخاب طرح :
این طرح یکی از طرح های مفید و دارای بازده بالا در صنعت میباشد ، در حال حاضر صنعت بازیافت در کشور در حال پیشرفت و توسعه به سر می برد و تا رسیدن به مرحله ای که کشور بتواند جوابگو بازیافت زباله باشد راهی طولانی باقی مانده است.لذا این طرح علاوه بر سرعت بخشیدن به پیشرفت صنعت بازیافت موجب اشتغال زایی نیز می گردد.

1 – 5 میزان مفید بودن طرح برای جامعه :
علاوه بر اشتغالزایی مناسبی که این طرح می تواند ایجاد نماید ، سودآوری اقتصادی آن نیز می تواند قابل توجه باشد و همچنین می تواند صنعت کشور را در این بخش تا حدودی به خودکفایی و عدم نیاز به قرارداد بستن با کشور های دیگر سوق دهد .

1 – 6 - وضعیت و میزان اشتغالزایی :
تعداد اشتغالزایی این طرح 20 نفر میباشد .

تاریخچه و سابقه مختصر طرح :
در ایران بازیافت مواد، قدمتی طولانی داشته و به بخشی از فرهنگ جامعه ما تبدیل شده است از طرف دیگر با توجه به معضلات و مشكلات زیست محیطی تولید زباله سازمان ها و مراكز مختلف تلاش كرده اند این بخش از فرهنگ جامعه را گسترده تر و عمیق تر نمایند به نحوی كه به سایر مواد نیز تعمیم داده شود . از طرف دیگر مشكلات اقتصادی، كمبود منابع طبیعی و افزایش جمعیت نیز باعث شده روند توجه به مسائل بازیافت در تمامی كشور ها سرعت بیشتری به خود بگیرد.در ایران برای بازیافت كاغذ، اولین كارخانه در سال ۱۳۱۳ در كرج و دومین آن در سال ۱۳۳۵ تحت عنوان مقوا سازی شرق در تهران و سومین آن در كهریزك در سال ۱۳۳۶ تاسیس شد.
استفاده از مواد زائد گیاهی و انسانی از روزگاران گذشته برای كشاورزان و روستا ها بسیار معمول بوده است . از این میان كشاورزان یزدی و اصفهانی بر ارزش فوق العاده این مواد در افزایش محصولات كشاورزی كاملاً آگاه بودند. فضولات روستایی كه در اصل مواد متشكله از مدفوع انسانی، حیوانی و مواد زائد گیاهی است، همراه با آب و خاك و هوا ۴ اصل اساسی كشاورزی را در روستا های ایران تشكیل می دهند.
كارخانه كود گیاهی تهران در سال ۱۳۵۱ تاسیس شد.كارخانه كمپوست اصفهان در سال ۱۳۴۸ با ظرفیت روزانه یكصد تن مورد بهره برداری قرار گرفت كه به خاطر عدم رعایت موازین بهداشتی و استقرار آن در محدوده شهری تعطیل گردید ولی كارخانه كمپوست جدیدی در اصفهان در سال ۱۳۶۸ تاسیس شد كه هم اكنون مورد بهره برداری قرار گرفته است. كارخانه كمپوست در شهر های مشهد، كرج و تبریز در حال تاسیس است كه كارخانه كمپوست مشهد به بهره برداری رسیده است. سه كارخانه كمپوست در شهر های گرگان، بابل و نشتارود در دست طراحی و احداث است . در سال ۱۳۶۱ - ۱۳۶۰ در شهر همدان با همكاری شهرداری و دانشگاه بوعلی اقدام به تهیه كمپوست از فضولات كشتار گاه ، برگ های درختان و پس مانده های گیاهی با روش حوضچه ای شد كه طی این عملیات بررسی جنبه های بهداشتی و كشاورزی كود حاصله نیز انجام گرفته است. در سال ۱۳۶۸ یكسری مطالعات، در ارتباط با تهیه كمپوست از مخلوط زباله های شهری و كشتار گاه در شهر سمنان توسط دانشگاه تهران انجام شده كه طی این مطالعه خصوصیات كمپوست تولیدی از این روش مشخص شده و مورد ارزیابی اقتصادی قرار گرفته است. طرح و احداث كارخانه كمپوست كهریزك در سال ۱۳۷۲ با دو واحد ۱۰۰۰ تنی در یك مجموعه در دستور كار شهرداری تهران قرار گرفت. این كارخانه علاوه بر تولید كمپوست روزانه می تواند حدود ۳۰ تن اقلامی از قبیل كاغذ، مقوا، پلاستیك ها و انواع مصنوعات فلزی را جداسازی و آماده بازیافت كند.

وضعیت مختصر اجتماعی و اقتصادی و فرهنگی محل اجرای طرح :
با بررسی های بعمل آمده از منطقه مورد نظر برای اجرای این طرح ( شهرک صنعتی البرز ) و در نظر گرفتن زمین مورد نظر برای اجرای طرح این منطقه را به لحاظ بهداشتی و شهری مورد بررسی قرار داده و مشخص گردید که این منطقه به لحاظ بهداشتی و خطرات شهری در موقعیت مناسبی قرار دارد و بدلیل این که این منطقه یک منطقه کاملا صنعتی میباشد برای انجام این عملیات کاملا مناسب است .

مراحل انجام كار :
مجوز های قانونی :
تعریف: جواز تاسیس مجوزی است که جهت احداث ساختمان ، تاسیسات و نصب ماشین آلات بنام اشخاص حقیقی و حقوقی در زمینه صنایع تبدیلی و تکمیلی بخش صنعت صادر میگردد.

مراحل صدور جواز تاسیس :
1- پذيرش درخواست متقاضی صدور جواز تأسيس فعاليتهای صنعتی و تكميل پرونده توسط مديريت اداره صنایع شهرستان و يا مديريت صنايع استان .
2- بررسی پرونده از نظر مدارك و تطبيق با مصاديق والويتهای سرمايه گذاری در واحد صدور مجوز مديريت صنايع استان .
3- تكميل پرسشنامه جواز تاسيس ( فرم شماره يك ) توسط متقاضی
4- ارسال پرونده منضم به فرم شماره يك به اداره مربوطه بمنظور بررسی ، اصلاح و تائيد فرم پرسشنامه جواز تاسيس با استفاده از اطلاعات طرحهای موجود ، طرحهای تيپ و تجربيات كارشناسی و ارجاع پرونده به مديريت .
5- ارجاع پرونده توسط مديريت به واحد صدور مجوز جهت مراحل صدور جواز تأسيس .
شرايط عمومي متقاضيان ( اعم از اشخاص حقيقي يا حقوقي ) دريافت جواز تاسيس
1- اشخاص حقيقی
- تابعيت دولت جمهوری اسلامی ايران
- حداقل سن 18 سال تمام
- دارا بودن كارت پايان خدمت يا معافيت دائم

2- اشخاص حقوقی
- اساسنامه ( مرتبط با نوع فعاليت )
- ارائه آگهی تاسيس و آگهی آخرين تغييرات در روزنامه رسمی كشور

مدارك مورد نياز:
1- ارائه درخواست كتبی به مديريت صنایع شهرستان يا مديريت صنايع استان.
2- اصل شناسنامه وتصوير تمام صفحات آن
3- تصوير پايان خدمت يا معافيت خدمت سربازی
4- تصوير مدرك تحصيلی و سوابق كاری مرتبط با درخواست
5- يك قطعه عكس از هريك از شركاء
6- تكميل فرم درخواست موافقت با ارائه طرح صنايع تبديلی و تكميلی
7- پوشه فنردار
8- درصورت داشتن شركت ، ارائه اساسنامه ، آگهی تاسيس و روزنامه ، مرتبط با فعاليت مورد درخواست

اصلاحیه جواز تاسیس :
1- ارسال درخواست متقاضی توسط اداره صنایع شهرستان (متقاضی) به مدیریت و ارجاع به واحد صدور مجوز.
2- دبیرخانه در مورد تغییرات مدیریت ضمن بررسی اصلاحیه صادر و به اطلاع اداره تخصصی میرساند.
3- دبیرخانه در موردی که نیاز به کارشناسی تخصصی دارد درخواست را به اداره تخصصی جهت بررسی و اعلام نظر ارجاع می دهد.
4- اداره تخصصی پس از بررسی وتائید به دبیرخانه صدور مجوز ارجاع میدهد.
5- دبیرخانه صدور مجوز پس از تائید مدیر اقدام به صدور اصلاحیه جواز تاسیس نموده و رونوشت آنرا به بخشهای ذیربط ارسال می نماید.

تعریف:
پروانه بهره برداری مجوزی است که پس از اتمام عملیات ساختمان و تاسیسات و نصب ماشین آلات جهت تولید بنام اشخاص حقیقی و حقوقی در زمینه صنایع تبدیلی و تکمیلی بخش صنایع صادر می گردد.


صدور پروانه بهره برداری :
1- تکمیل فرم درخواست پروانه بهره برداری توسط متقاضی و تائید و ارسال آن توسط اداره صنایع استان به مدیریت.
2- ارجاع به دبیرخانه صدور مجوز جهت بازدید کارشناسان (کارشناس تخصصی و کارشناس نواحی صنعتی و کارشناس تولید) با هماهنگی روسای ادارات تخصصی.
3- تائید رئیس اداره تخصصی و ارجاع به دبیرخانه صدور مجوز.
4- اخذ استعلام از ادارات ذیربط.
5- تهیه پیش نویس پروانه بهره برداری و تائید مدیریت.
6- صدور پروانه بهره برداری و ارسال رونوشت به بخشهای ذیربط.

مراحل صدور توسعه طرح :
1- تکمیل فرم درخواست توسعه طرح توسط شهرستان (متقاضی) و ارسال به مدیریت.
2- ارجاع به دبیرخانه صدور مجوز جهت بررسی و اظهار نظر و بازدید کارشناسان (کارشناس تخصصی و کارشناس تولید) با هماهنگی روسای ادارات تخصصی.
3- دبیرخانه صدور مجوز پس از تائید ادارات تخصصی در کمسیون بررسی طرحها مطرح می نماید و در صورت عدم تایید کمسیون به شهرستان و متقاضی اعلام مینماید و در صورت تایید از ادارات ذیربط استعلام می نماید.
4- ارجاع به اداره تخصصی جهت بررسی طرح توسعه.
5- ارجاع به دبیرخانه صدور مجوز جهت صدور موافقت با توسعه طرح پس از تایید مدیر.
6- ارسال رونوشت به بخشهای و ادارات تخصصی و سازمانهای ذیربط.



تعریف:
کارت شناسایی مجوزی است که به واحدهای کوچک روستایی که از قبل تاسیس گردیده و در حال تولید و بهره برداری می باشند اما هیچگونه مجوزی ندارند و دارای شرایط مناسب می باشد داده می شوند.

مراحل صدور کارت شناسایی :
1- تکمیل فرم درخواست کارت شناسایی توسط اداره صنایع شهرستان و ارسال به مدیریت.
2- ارجاع به دبیر خانه صدور مجوز و بررسی مدارک و سوابق فعالیت کارگاه و انطباق با مصادیق و ارجاع به اداره تخصصی.
*بازدید کارشناس تخصصی از کارگاه موجود و بررسی قابلیت آن جهت صدور مجوز و تکمیل فرم بررسی کارشناسی و ارجاع به دبیرخانه.
3- دبیرخانه صدور مجوز نسبت به اخذ استعلام از ادارات ذیربط با توجه به نوع فعالیت کارگاه اقدام مینماید.
4- دبیرخانه صدور مجوز پس از تایید مدیریت کارت شناسایی صادر مینماید.

بازیافت مواد پلاستیکی :
پلاستیک از نفت درست می‌شود که منبعی تجدید ناپذیر است. آنها تقریباً 10 درصد وزنی جریان زباله هستند اما حدود 20 درصد حجم زباله‌ها را به خود اختصاص می‌دهند. حدود نیمی از این زباله پلاستیکی هم ناشی از انواع بسته بندی‌ها است. بقیه این پلاستیکها از کالاهایی مثل کامپیوترها، رادیوها، ریش تراش‌ها و اسباب بازیها می‌آید.هر تکه پلاستیکی که دور انداخته می‌شود سالها و سالها همانجا می‌ماند. اما امروزه فقط حدود 5 درصد پلاستیکها، عموماً بطری نوشابه‌ها و پلاستیک شیرها بازیافت می‌شود. در خانه تان می‌توانید دو نوع پلاستیک را که آسان بازیافت می‌شوند و به عنوان الیاف و یا ظرف دوباره استفاده می‌شوند، پیدا کنید:

یکی پلاستیکهای که از بطریهای نوشابه ( پلاستیک شماره1 یعنی پلی اتیلن ترفتالات یا PET) بازیافت می‌شوند و به عنوان الیاف و یا ظرف دوباره استفاده می‌شوند.

یکی دیگر پلاستیکهای ظرف شیر (پلاستیک شماره 2 پلی اتیلن با چگالی بالا یا HDPE) هستند که تبدیل به بطری، اسباب بازی و سایر چیزها می‌شوند.
مخلوط این پلاستیک‌ها هم به سطل زباله، نیمکت پارک و حتی اتصالات راه آهن بدل می‌شود. جدا کردن پلاستیکها بر اساس نوع به سازنده کمک می‌کند که محصولات بازیافتی با کیفیت بالاتر تولید کنند. یک راه ساده برای فهمیدن اینکه شی بازیافتی از چه پلاستیکی است، نگاه کردن به ته محصول و دیدن شماره ای است که درون آرم بازیافت درج شده است.

برای بازیافت شدن، پلاستیک را تکه تکه کرده یا ذوب می‌کنند و آنها را برای ساخت محصول جدید استفاده می‌کنند. هر چند پلاستیکهای شماره 1 یا شماره 2 آسانتر از همه بازیافت می‌ شوند اما در آینده سایر پلاستیک‌ها هم بازیافت خواهند شد.

در ساخت انواع ظروف و كيسه هاى پلاستيكى از انواع مواد پليمرى استفاده مى شود. با توجه به قابليت بازيابى اكثر پليمرها، مى توان مواد پلاستيكى را پس از مصرف و دور انداختن مجدداً طى فرايند بازيافت مورد استفاده قرار داد. مسئله مهم و اساسى در اين ميان استفاده از مواد بازيافت شده در مصارف غذايى است. در واقع صحبت از آن دسته از مواد بازيافت شده اى است كه براى بسته بندى و نگهدارى مواد غذايى غيرمجاز هستند. مهندس شهرستانى مسئول بخش بسته بندى اداره كل آزمايشگاه هاى كنترل غذا و داروى وزارت بهداشت مى گويد: «در ساخت ظروف پلاستيكى مختلف، مواد پليمرى متفاوتى به كار برده مى شود به عنوان مثال:

جدول کدهای معرف پلاستیکها : (این کدها را می توانید در زیر بطری ها و ظروف پلاستیکی پیدا کنید که معرف جنس پلاستیک به کار رفته در تولید این ظروف است و بازیافت کنندگان بر اساس این کدها فرایند بازیافت را طراحی می کنند)

پلاستیك چیست ؟
پلاستیك یك تولید بی ثبات است و می تواند انعطاف پذیر یا سخت باشد ، شفاف و یا كدر باشد این می تواند شبیه انواع طبیعی ، چوب ، یا ابریشم باشد . پلاستیك در ساختن اسباب بازی و دریچه های قلب استفاده می شود . اگرچه بیش از ۱۰۰۰۰ نوع پلاستیك مختلف وجود دارد . ماده اصلی سازنده پلاستیك نفت و یا گاز طبیعی است .
این سوختهای فسیلی گاهی اوقات با دیگر عناصر تركیب می شوند مثل اكسیژن یا كلر و انواع مختلف پلاستیك را می سازند .
پلاستیك واقاص در صرفه جویی انرژی كار آمد است . انرژی كمتری برای ساخت بطری پلاستیكی سس كوجه فرنگی نسبت به بطری شیشه ای لازم است و انرژی كمتری برای حمل بطری های پلاستیكی نسبت به بطری های شیشه ای لازم است .

نحوه ساخت كيسه هاى پلاستيكى
گرانول هاى پلى اتيلن را به شكل فيلم هاى نازك درآورده و پس از برش فيلم ها در ابعاد دلخواه به كيسه تبديل مى كنند. و در صورت توليد كيسه هاى رنگى هنگام تبديل گرانول پلى اتيلن به فيلم از رنگدانه پلاستيك يا مستربچ (به مقدار يك تا پنج درصد) استفاده مى كنند.

نحوه ساخت ظروف يك بار مصرف
ابتدا مواد پليمر (PE، PP ،PS) را به صورت فيلم هايى با ضخامت مورد نظر تبديل كرده و سپس با استفاده از قالب هايى خاص به اشكال مختلف تبديل مى شوند.
بازيافت مواد
در فرايند بازيافت مواد پلاستيكى نوع پليمرى كه بايد بازيافت شود مدنظر قرار مى گيرد.بدين ترتيب كه هر نوع پليمر جدا از انواع ديگر بازيافت مى شوند، در غير اين صورت فرايند بازيافت با اشكال روبه رو خواهد شد. به عنوان مثال: پلى اتيلن ها با هم، پلى پروپيلن ها با هم و پلى آميدها با هم بازيافت مى شوند، چرا كه هنگام فرايند بازيافت مواد پلاستيكى را خرد سپس ذوب كرده و مجدداً مورد استفاده قرار مى دهند بنابراين اگر تركيبى از مواد پلاستيكى مختلف نظير ظروف

يك بار مصرف با انواع مختلف خرد و سپس ذوب شوند، با توجه به متفاوت بودن نقطه ذوب تركيب ناهمگونى ايجاد مى شود. مسئله بعدى نداشتن رنگ در مواد پلاستيكى است كه اهميت بسزايى در فرايند بازيافت دارد. به دليل اينكه پليمرهاى رنگى داراى رنگ يكنواختى نيستند پس از بازيافت رنگ تيره پيدا مى كنند در نتيجه كارخانه هاى سازنده براى به دست آوردن يك رنگ ثابت از دوده استفاده كرده سپس مواد پليمرى مذاب را به صورت فيلم درآورده و به كيسه پلاستيك

ى تبديل مى كنند، كه ما از آنها به صورت كيسه هاى زباله مشكى استفاده مى كنيم.گاهى به دليل كاربرد ناصحيح دوده تماس دست با اين كيسه ها باعث جذب ذرات دوده از راه دست مى شود. بنابراين در حال حاضر كارخانه هاى صنايع غذايى مجاز نيستند مواد بازيافتى را براى نگهدارى و بسته بندى مواد غذايى به كار ببرند. دليل اصلى آن نيز عدم رعايت اصول بازيافت مواد پلاستيكى در ايران است. گفتنى است براى توليد كيسه هاى پلاستيكى شفاف از مواد اوليه بكر استفاده مى شود در حالى كه اكثريت پلاستيك هاى مشكى موجود در بازار از مواد بازيافتى تهيه مى شود.

مناسب بودن پلاستيك ها در كاربردهاى غذايى
تمامى پليمرها از بكر تا آنهايى كه بازيافتى بوده و همچنين ظروف پلاستيكى حتماً بايد قبل از استفاده در صنعت غذايى تحت آزمون Food grade قرار بگيرند. اين آزمون تحت استانداردهاى اتحاديه اروپا (EEC) و آمريكايى (FDA) انجام مى شود. با انجام آزمون هايى كه در اداره كل آزمايشگاه هاى كنترل غذا و دارو نيز قابل اجرا هستند ميزان مهاجرت مواد سازنده پليمرها به سمت مواد غذايى مشابه سنجيده مى شود. در واقع وزارت بهداشت مقاومت و ميزان مهاجرت مواد

سازنده پليمرها را در حلال ها يا محلول هاى مشابه مواد غذايى مى سنجد. به عنوان مثال براى سنجش مقاومت يك ماده پليمرى نسبت به غذاى اسيدى از اسيد استيك ۳ درصد استفاده مى كنند و يا براى سنجش مقاومت نسبت به چربى از شاخص هاى چربى (n هپتان و الكل ۱۵ درصد) استفاده مى كنند و پس از اندازه گيرى ميزان مهاجرت، food grade بودن يا نبودن ظروف پلاستيكى مشخص مى شود. از آنجا كه در هر صورت مهاجرت از ظروف به غذا تا حدى وجود دارد مقدار مجازى براى مهاجرت توسط استانداردهاى بين المللى درنظر گرفته شده است.

افزودنى ها
پس از انجام عمل پليمريزاسيون براى توليد مواد اوليه پليمرى از مواد افزودنى نظير آنتى اكسيدان، استابيلايزر، پلاستى سايزر و... با مقدار كنترل شده استفاده مى شود. بنابراين مهاجرت آنها به مواد غذايى بايد كنترل شود.
گرما
انتخاب نوع مواد پلاستيكى از نظر نقطه ذوب و ميزان تحمل گرما مهم است بنابراين در سير توليد، ميزان مقاومت ظروف پلاستيكى در برابر گرما بررسى مى شود.

بطرى هاى آب و نوشابه
بطرى هاى آب و نوشابه از جنس پت (PET) هستند. در صورتى كه اين ظروف Food grade باشند از نظر بهداشتى مشكل ايجاد نمى كنند. تنها مسئله وجود ماده استالدئيد در اين ظروف است كه باعث تغيير طعم و بوى آب و مواد نوشيدنى مى شود البته ميزان مهاجرت استالدئيد در حدى نيست كه خاصيت بيمارى زايى داشته باشد.

مشكل دست زدن به كيسه هاى زباله
پلاستيك هاى مشكى كه در حال حاضر در بازار هستند هيچ كدام براى مصارف غذايى مناسب نيستند و مشخص نيست كجا و تحت چه شرايطى توليد شده اند. اين مواد در اثر تماس با مواد غذايى آنها را آلوده كرده و عوارضى را براى انسان به دنبال خواهند داشت. گفتنى است اگر مواد پلاستيكى پس از بازيافت براساس پايه پليمرى خود مشكل نداشته و به آزمون هاى Food grade پاسخ دهند براى نگهدارى و بسته بندى مواد غذايى مناسب خواهند بود.

نحوه شناسايى
در حال حاضر به دليل استفاده غيرمجاز از پليمرهاى بدون پايه food grade در بسته بندى و نگهدارى مواد غذايى، شناسايى صحيح اين محصولات توسط مردم تا حدودى با مشكل روبه رو شده است. وزارت بهداشت در اين راستا سعى كرده است كارخانه هاى توليدكننده ظروف يك بار مصرف را از كارخانجات توليدكننده قطعات پلاستيكى در مصارف صنعتى تفكيك كند. ضمن اينكه كارخانه هاى توليدكننده ظروف پلاستيكى براى مواد غذايى بايد پروانه ساخت داشته باشند. در كشور ما ظروف يك بار مصرف زيادى در بازار هستند كه علاوه بر food grade نبودن، مواد اوليه مصرفى آنها و خط توليد آنها بهداشتى نيست. قابل ذكر است تمام ظروف يك بار مصرفى كه در ايران به كار مى رود از مواد اوليه بكر تهيه مى شوند ولى بكر بودن مواد اوليه دليلى بر food grade بودن آنها نيست.