بخشی از پاورپوینت
اسلاید 1 :
3 5-6-1 كليات
روشهاي مختلفي براي حمل بتن از محل ساخت تا مصرف، معمول و متداول است. هريك از روشهاي حمل داراي محاسن و معايبي مي‌باشد و انتخاب هريك از آنها بستگي به شرايط پروژه، مشخصات مصالح متشكله، ميزان و حجم بتن، زمان حمل و بالاخره شرايط آب و هوايي محل ساخت خواهد داشت.
انتخاب روش حمل بايد چنان صورت گيرد كه در فاصله زماني حمل، نسبت آب به سيمان، اسلامپ، ميزان هوا و نهايتاً يكنواختي بتن، دستخوش تغييرات قابل ملاحظه‌اي نگردد. در انتخاب روش حمل بايد به جدا شدن مواد از يكديگر، آب انداختن و يا داخل شدن مواد خارجي به داخل بتن توجه خاص مبذول گردد. حتي‌الامكان بايد محل ساخت بتن و محل اجرا به هم نزديك باشد تا نقل و انتقال بتن به حداقل ممكن كاهش يابد. بدين لحاظ پيمانكار بايد محل ساخت بتن، روش حمل و نقل و نوع و مشخصات ماشين‌آلات حمل را قبلاً به تأييد دستگاه نظارت برساند. در پاره‌اي موارد ساخت بتن در دستگاه حمل كننده بتن صورت مي‌گيرد كه بعداً بدان اشاره خواهد شد.
وسايل حمل و نقل بتن بايد داراي اندازه و مشخصاتي باشند كه با توجه به برنامه اجرايي كارها همواره بتوان با ضريب اطميناني قابل قبول، جريان يكنواخت و ممتد بتن را به محل اجرا تضمين نمود. پيمانكار موظف است در انتهاي هر مرحله بتن‌ريزي (در پايان هر قسمت از كار يا پايان هر روز كاري) وسايل حمل و نقل را، تميز و پاكيزه نموده و آنها را براي مرحله بعدي آماده نمايد. وسايل و روشهاي مختلف حمل، عبارتند از:
اسلاید 2 :
3 5-6-2 كاميون با جام دوار[1]
مقدار دوران و چگونگي اختلاط، هم زدن و تخليه، بايد بر اساس توصيه‌هاي كارخانه سازنده و زير نظر دستگاه نظارت تعيين شود. حداكثر زمان براي حمل پس از اضافه شدن سيمان به جام مخلوط‌كن با احتساب زمان تخليه بتن، نبايد از 90 دقيقه تجاوز نمايد. چنانچه به علت گرماي محيط، امكان گيرش سريع‌تر بتن وجود داشته باشد، با نظر دستگاه نظارت زمان مذكور تقليل خواهد يافت.
5-6-2-1 تراك ميكسر
ممكن است تمامي مراحل ساخت بتن در تراك ميكسر انجام شود. در اين حالت پس از وارد شدن همه عوامل متشكله بتن به جام مخلوط‌كن، چرخش جام بايد بر اساس توصيه كارخانه سازنده با توجه به مشخصات آن صورت گيرد. در اين حالت در شرايط معمولي، جام بايستي با سرعت اختلاط حدود 70 تا 100 دور دوران نمايد. چنانچه زمان حمل و تخليه بيش از زمان لازم براي دوران فوق باشد، در بقيه مدت زمان حمل بايد جام با سرعت همزن يا بدون هم زدن حمل شود و قبل از تخليه بتن درون قالب، 10 تا 15 دور با سرعت اختلاط بچرخد. در اين روش ساخت، حداكثر بتن ساخته شده در هر مرحله، نبايد از (63%) حجم اسمي[2] تراك ميكسر تجاوز نمايد.
5-6-2-2 اختلاط دو مرحله‌اي[3]
در اين روش عمل اختلاط به مدت 15 تا 30 ثانيه در بتن‌ساز ثابت و بقيه تا تكميل اختلاط در تراك ميكسر انجام مي‌شود. مشخصات اختلاط و حجم بتن عيناً مانند بتن ساخته شده در بند 5-6-2-1 است، با اين تفاوت كه زمان اختلاط در تراك ميكسر تا رسيدن به بتني يكنواخت بر اساس استاندارد (د ـ ت 501) تقليل خواهد يافت.
5-6-2-3 اختلاط خشك[4]
در اين روش مصالح خشك به صورت جداگانه در جام ريخته و آب در مخزني مجزا و خارج از جام اصلي توسط تراك ميكسر تا محل مصرف حمل مي‌شود. در محل مصرف آب با فشار از ابتدا و انتهاي مخزن وارد جام شده و جام با سرعت اختلاط 70 الي 100 دور مي‌چرخد. اين روش براي مواقعي مورد استفاده است كه نقاط مصرف اجباراً نسبت به منبع اصلي مصالح دور بوده و كار به صورت پراكنده انجام مي‌شود. بايد توجه داشت كه مصالح سنگي وارد شده به جام كاملاً خشك باشد، تا عمل آبگيري سيمان شروع نشود. حجم بتن ساخته شده در هر ساخت، نبايد از (63%) ظرفيت اسمي تراك ميكسر تجاوز نمايد.
اسلاید 3 :
3 5-6-3 حمل بتن ساخته شده توسط بتن‌ساز مركزي[1]
روشهاي زير براي حمل بتن ساخته شده توصيه مي‌شود:
5-6-3-1 تراك ميكسر
مي‌توان بتن ساخته شده در بتن‌ساز مركزي را با تراك ميكسر حمل نمود. تراك ميكسر بايد بعد از بارگيري با سرعت هم زدن يا ثابت بسته به فاصله حمل حركت نمايد. كل زمان حمل، نبايد از مدتهاي مندرج در بند 5-6-2 تجاوز نمايد و حجم بتن حمل شده، نبايد از (80%) ظرفيت اسمي تراك ميكسر بيشتر باشد.
5-6-3-2 تراك با جام ثابت[2]
در اين روش جام بتن با همزن يا بدون همزن با بازشو از بالا يا از كف بر روي تراك حمل مي‌شود. سيستم داراي دريچه تخليه و ويبراتور در محل تخليه براي تأمين جريان منظم بتن مي‌باشد. اين روش، خاص جاده‌هاي هموار است و زمان حمل، نبايد از 45 دقيقه تجاوز نمايد.
5-6-3-3 جام انتقال با ريل
هنگامي‌كه محل مصرف به كارگاه ساخت بتن نزديك باشد، معمول‌ترين روش براي انتقال بتن‌هاي حجيم، استفاده از جام، ريل و كابل است. بايد هنگام حمل و تخليه با جام دقت شود كه جداشدگي در اجزاي متشكله بتن رخ ندهد. زمان حمل با روشهاي فوق نبايد از 45 دقيقه تجاوز نمايد.
5-6-3-4 روش دستي
حمل بتن با انواع چرخهاي دستي، فرغون و دامپر مجاز نيست، مگر در كارهاي كوچك كه حجم ساخت بتن از 300 ليتر در هر نوبت تجاوز ننمايد، رده بتن از C20 پايين‌تر و فواصل حمل كوتاه باشد (كمتر از 120 متر براي دامپر و 60 متر با چرخ دستي بدون موتور)، شرايط جوي مساعد بوده و قبلاً تأييد دستگاه نظارت كسب شده باشد. وسايل مزبور بايد داراي چرخهاي لاستيكي بوده، مسير حمل كاملاً صاف و افقي باشد و حمل با دقت كامل انجام شود تا جداشدگي اجزاي بتن رخ ندهد.
5-6-3-5 ناوه شيبدار[3]
ناوه شيبدار، بايد فلزي يا داراي روكش فلزي بوده، كاملاً آب‌بند باشد و شيب آن، ثابت و به گونه‌اي اختيار شود كه هنگام حمل، عمل جدايي در اجزاي بتن حادث نشود. در انتهاي ناوه، بايد قيف قائم براي تخليه بتن به قالب پيش‌بيني شود. با توجه به شرايط آب و هوايي محل كار، كنترل اسلامپ و ساير مشخصه‌هاي اصلي بتن توسط دستگاه نظارت صورت مي‌گيرد.
اسلاید 4 :
3 5-6-4 تلمبه كردن بتن[1]
5-6-4-1 كليات
منظور از تلمبه كردن بتن، نقل و انتقال آن به صورت تحت فشار با استفاده از لوله است. با توجه به شرايط محل، نحوه تلمبه كردن بايد قبلاً به تصويب دستگاه نظارت برسد. حتي‌الامكان بايد محل پمپ در نزديكي محل تخليه انتخاب شود. قبل از شروع بتن‌ريزي به منظور پرهيز از قطع ناگهاني پمپاژ، بايد از صحت و كارايي تمامي لوازم و ادوات اطمينان حاصل شود. تأييد دستگاه نظارت، لازمه شروع عمليات بتن‌ريزي با پمپ است.
5-6-4-2 حداكثر قطر مصالح سنگي
حداكثر قطر مصالح سنگي با توجه به قطر لوله خروجي و تخليه و ظرفيت پمپاژ در سرعتهاي مختلف مطابق ارقام جدول 5-6-4-2 خواهد بود.
جدول 5-6-4-2 حداكثر قطر شن و ظرفيت پمپاژ با توجه به قطر لوله تخليه
اسلاید 5 :
5-6-4-6 ساير مشخصه‌هاي مهم
حداكثر نسبت آب به سيمان بايد به رقم 45/0 محدود شود و ميزان اسلامپ بين 150 تا 200 ميليمتر باشد. مواد افزودني لازم براي تأمين اسلامپ و تأخير در گيرش بتن با نظر و تأييد دستگاه نظارت مورد استفاده قرار مي‌گيرند.
3 5-7-1 كليات
به‌منظور اجراي عمليات صحيح بتن‌ريزي، پيمانكار بايد قبل از شروع كار تداركات و اقدامات اوليه را به شرح مندرجات اين قسمت به عمل آورد. برنامه اجراي كار شامل حجم و مشخصات مصالح مورد مصرف، ظرفيت و قدرت دستگاههاي ساخت و انتقال بتن، نيروي انساني متخصص، آماده نمودن محل كار، قالب‌بندي، نصب آرماتور، نصب لوله‌ها و قطعات مدفون در بتن و بالاخره موقعيت درزهاي ساختماني بايد به تصويب دستگاه نظارت رسيده باشد. بتن‌ريزي بايد به نحوي انجام شود كه خصوصيات و كيفيت بتن، نظير نسبت آب به سيمان، اسلامپ، ميزان هواي موجود و بالاخره يكنواختي بتن حفظ شود. عمليات بتن‌ريزي نبايد باعث جداشدگي، آب انداختن و پيدايش خلل و فرج در بتن گردد. افزودن آب به منظور جا انداختن بتن در قالب به هيچ وجه مجاز نيست. بتن‌ريزي در مواقع بارندگي، ريزش برف، وزش باد شديد، تابش مستقيم خورشيد و دماي نامناسب مجاز نبوده و در اين موارد بايد بتن‌ريزي با اتخاذ تدابير لازم و رعايت دستورالعملهاي مندرج در اين بخش و دستورات دستگاه نظارت انجام شود. به طور كلي بدون اجازه قبلي دستگاه نظارت هيچ نوع بتن‌ريزي مجاز نمي‌باشد.
در هر كارگاه بتن‌ريزي، پيمانكار بايد تمامي اطلاعات لازم از قبيل درجه حرارت، رطوبت، سرعت وزش باد، تاريخ و مدت انجام بتن‌ريزي، موقعيت و مشخصات سازه اجرا شده و شماره آزمونه‌هاي آزمايشي را، ثبت و جزو اسناد و مدارك كارگاهي، ضبط و نگهداري نمايد. نكاتي كه قبل از اجراي كارهاي بتني بايد توسط پيمانكار مورد توجه قرار گيرد، به شرح زير است:
اسلاید 6 :
3 5-7-2 خشك كردن محل كار
قبل از شروع عمليات بتن‌ريزي بايد آب موجود با روشهاي مورد تأييد دستگاه نظارت نظير پمپاژ يا انحراف مسير، به خارج از محل كار هدايت شود، به طوري كه محل كار خشك بوده و اين وضعيت تا ختم عمليات بتن‌ريزي و سخت شدن بتن ادامه داشته باشد. حفظ وضعيت فوق و رعايت تدابير احتياطي تا زماني كه دستگاه نظارت مصلحت بداند، ادامه مي‌يابد.
3 5-7-3 آماده نمودن بستر خاكي
با توجه به رقومهاي تعيين شده در نقشه‌هاي اجرايي يا دستورات دستگاه نظارت بايد تا رسيدن به بستر مناسب مصالح نامرغوب و سست از محل كار خارج شده و تا تراز موردنظر، مصالح مناسب جانشين آن شود. كف پي بايد محكم كوبيده و رگلاژ شود. در مواردي كه بتن‌ريزي در مجاورت ديوارهاي خاكي و بدون قالب‌بندي انجام مي‌شود، بايد علاوه بر رعايت اصول ايمني و ممانعت از ريزش احتمالي، با استفاده از روكش نايلوني و مرطوب كردن بدنه پي از ريزش خاك و آلوده شدن بتن جلوگيري به عمل آيد. بستر خاكي شالوده تمامي سازه‌ها بايد قبل از بتن‌ريزي با يك قشر نظافت (رده C10 ) به ضخامت حداقل 10 سانتيمتر پوشيده شود. بتن‌ريزي شالوده بايد بعد از گيرش بتن نظافتي صورت گيرد.
3 5-7-4 آماده كردن بستر سنگي
بسترهاي سنگي بايد كاملاً افقي و جداره‌هاي آن تا حد امكان قائم باشد. قبل از بتن‌ريزي، بستر پي بايد به يكي از روشهاي مورد قبول دستگاه نظارت تميز و مرطوب گردد. به منظور ايجاد چسبندگي كامل بين بتن و بستر سنگي و تراز نمودن آن، بستر سنگي بايد با ملات ماسه‌سيمان به عيار 300 كيلوگرaم سيمان در متر مكعب و به ضخامت حدود 5/2 سانتيمتر روكش شود.
اسلاید 7 :
5-7-5 آماده نمودن سطوح بتن قديم
براي تأمين پيوستگي لازم بين بتن قديم (بتن سخت شده) و جديد، سطح بتن قديم بايد كاملاً تميز و عاري از مواد زايد بوده و به اندازه كافي زبر شود. به طوري كه دانه‌هاي شن در سطح بتن نمايان گردند. پس از مرحله تميز كردن، به منظور آماده نمودن سطح بتن براي بتن‌ريزي جديد، بايد سطح بتن قديم به مدت يك روز تا حد اشباع مرطوب نگاه داشته شود. آماده نمودن سطح بتن قديم به طريق زير انجام مي‌شود.
الف: برداشت سطحي رويه بتن قديم از طريق پاشيدن ماسه[1] با دانه‌بندي معين، تحت فشار و با سرعت انجام مي‌شود. پس از آن سطح كار بايد با آب تميز و تحت فشار شسته شود. در صورت لزوم مي‌توان از روش ياد شده براي آماده كردن سطح مقطع بتن در محل قطع بتن‌ريزيها[2] نيز استفاده نمود.
ب: برداشت لايه سست سطحي بتن قديم ممكن است با آب و هواي تحت فشار انجام شود. اين عمل تا نمايان شدن شن در سطح بتن ادامه مي‌يابد. در صورتي كه وقفه‌اي بين بتن‌ريزي قديم و جديد به وجود آيد، بايد با نظر دستگاه نظارت، تا بتن‌ريزي بعدي، سطح كار با 5 سانتيمتر ماسه مرطوب محافظت شود.
پ: روشهاي ديگري نظير مضرس كردن سطح كار با اسيد و نظاير آن، بايد قبلاً به تصويب دستگاه نظارت رسيده باشد.
3 5-7-6 آرماتوربندي و جاگذاري قطعات مدفون
قبل از بتن‌ريزي بايد ميلگردها، ميل مهارها، لوله‌ها و ساير ادواتي كه در بتن باقي مي‌ماند، بر اساس نقشه‌هاي اجرايي و يا دستورات دستگاه نظارت به طور اطمينان‌بخشي محكم، جاسازي و بسته‌بندي شوند. اين ادوات بايد تميز و عاري از هر نوع مواد آلوده نظير چربي، خاك، گل، ملات و بتن خشك شده باشند. محل ميلگردها و ساير اقلام مدفون در بتن بايد قبل از بتن‌ريزي كاملاً كنترل و به تأييد دستگاه نظارت رسيده باشد.
3 5-7-7 كنترل قالب
قالب‌بندي بايد بر اساس مندرجات فصل ششم اين نشريه انجام شود. بلافاصله قبل از بتن‌ريزي، دستگاه نظارت محل بتن‌ريزي را كنترل مي‌نمايد. كليه مواد خارجي از قبيل آب، خاك، ماسه، برف، يخ، چربي، روغن، تكه چوب و ميخ بايد از محل بتن‌ريزي جمع‌آوري شده باشد. قالبهاي چوبي بايد قبل از بتن‌ريزي مرطوب شوند تا آب بتن تازه را جذب ننمايند.
اسلاید 8 :
3 5-7-8 ريختن بتن و انتقال آن به قالب
5-7-8-1 كليات
پس از اينكه بتن با روش مناسب و مورد تأييد به پاي كار حمل شد، انتقال بتن به محل نهايي شروع مي‌شود. قبل از بتن‌ريزي بايد با توجه به نوع سازه بهترين روش انتقال بتن به قالب انتخاب گردد، به نحوي كه در كيفيت و خصوصيات اصلي بتن تغييري حاصل نشود. با توجه به نوع و حجم عمليات، روشهاي زير براي انتقال بتن توصيه مي‌شود.
5-7-8-2 استفاده از باكت يا جام
معمول‌ترين روش در بتن‌ريزيهاي حجيم با فاصله حمل كوتاه، استفاده از باكت يا جام است. بسته به حجم عمليات و زمان بتن‌ريزي، حجم جام قابل تغيير مي‌باشد. دريچه تخليه باكت در كف، تعبيه شده و جام بايد داراي تعداد بازشو كافي باشد. اندازه دهانه بازشو نبايد از طول باكت و 5 برابر قطر بزرگترين دانه كمتر باشد. شيب جدار باكت در محل تخليه نبايد از 60 درجه كمتر باشد، تخليه بتن به باكت بايد به طور قائم و از مركز آن باشد. چنانچه بتن داخل باكت، مستقيماً و يا توسط ناوه شيبدار درون قالب تخليه مي‌شود، بايد در انتهاي نقطه تخليه و در ارتفاع حداقل 60 سانتيمتر، بتن توسط محفظه هدايت به محل نهايي ريخته شود.
5-7-8-3 ناوه شيبدار[1]
براي انتقال بتن از بالا به پايين از ناوه شيبدار استفاده مي‌شود. ناوه بايد داراي سطح مقطع نيم‌دايره باشد. ناوه معمولاً از فلز ساخته مي‌شود. در غير اين صورت بايد داراي روكش فلزي كاملاً آب‌بند باشد. ظرفيت ناوه بايد چنان باشد كه بتن از اطراف آن سرريز ننمايد. شيب ناوه بايد ثابت باشد تا بتن با اسلامپ موردنظر بدون جداشدگي به راحتي تخليه شود. در انتهاي محل تخليه و براي جلوگيري از جدا شدن مواد از يكديگر، بايد بتن توسط قيف هادي به محل نهايي هدايت شود.
5-7-8-4 لوله تخليه
براي تخليه بتن از ارتفاع زياد به صورت قائم، استفاده از لوله تخليه توصيه مي‌شود. قطر اين لوله در دو سه متر اول بايد حداقل 8 برابر قطر بزرگترين سنگدانه باشد، در قسمت تحتاني مي‌توان قطر خروجي را تا 6 برابر قطر بزرگترين دانه اختيار نمود. اين لوله بايد توسط وادارهاي ثابت، نصب و بتن به صورت قائم از آن تخليه شود. براي جذب انرژي پتانسيل بتن تخليه شده، بايد در قسمت تحتاني محل تخليه يك بستر مناسب با امكان تخليه بتن از كنار لوله در نظر گرفته شود. اسلامپ بتن در اين روش 5/7 تا 15 سانتيمتر بوده و ارتفاع تخليه با توجه به كيفيت بتن توسط دستگاه نظارت تعيين خواهد شد. در صورتي كه فاصله قائم تخليه زياد باشد، در كارهاي بزرگ تأمين خط ارتباط تلفني در ابتدا و انتهاي لوله تخليه اجباري است.
اسلاید 9 :
5-7-8-5 تسمه نقاله
انتقال بتن از محل نهايي حمل به محل نهايي تخليه (قالب) با تأييد دستگاه نظارت و در پروژه‌هاي بزرگ توسط تسمه نقاله صورت مي‌گيرد. نحوه انتقال بتن با تسمه نقاله با توجه به شرايط آب و هوايي، محل اجرا و نوع بتن مشخص مي‌شود. بسته به نوع پروژه، سرعت تسمه نقاله متفاوت است، چنانچه محل تخليه در مسير حركت باشد، سرعت تسمه به 150 متر در هر دقيقه مي‌رسد. چنانچه تخليه از كنار (عمود بر مسير) انجام شود، اين سرعت تقليل خواهد يافت. در انتهاي تسمه نقاله، در محل نهايي تخليه، بايد سيستم كنترل تخليه پيش‌بيني شود. تسمه نقاله در مسير حركت بايد در مقابل باد و باران و تابش مستقيم خورشيد محافظت شود. براي دستيابي به بازده مناسب در اين روش توصيه مي‌شود، اسلامپ بتن 5/6 تا 5/7 سانتيمتر باشد.
5-7-8-6 بتن‌ريزي شالوده
پس از رسيدن به پي و بستر مناسب، پيمانكار بايد با توجه به بارهاي وارده به شالوده از طريق روشهاي مورد تأييد دستگاه نظارت نسبت به تحكيم پي اقدام نمايد. در صورت سست بودن محل پي، بايد عمليات پي‌كني تا تراز زمين سخت (با مقاومت موردنظر) ادامه يافته و حفاري اضافي با مصالح مورد تأييد دستگاه نظارت تا تراز زير شالوده، پر شده و تحكيم يابد. بستر پي بايد با حداقل 10 سانتيمتر بتن رده C10 ، آماده و رگلاژ شود.
پس از نصب قالب بايد نسبت به بستن آرماتورها، صفحات زير ستون، ميل مهار و قطعات مدفون در بتن اقدام شود. در صورتي كه به علت شرايط زمين پي، با تأييد دستگاه نظارت، بستن قالب ضرورت نداشته باشد پيمانكار بايد با تعبيه پوششهاي پلاستيكي و ديگر روشهاي مشابه، از جذب آب بتن تازه توسط زمين اطراف شالوده جلوگيري نمايد.
5-7-8-7 بتن‌ريزي دالها و سقفها
بتن‌ريزي در دالها بايد در يك جهت و به طور متوالي انجام شود. محموله‌هاي بتن نبايد در نقاط مختلف سطح و به صورت پراكنده، ريخته و سپس پخش و تسطيح شوند. همچنين بتن نبايد در يك محل و در حجم زياد، تخليه و سپس به طور افقي در طول قالب حركت داده شود. با توجه به حجم بتن و روشهاي حمل و تخليه، عمليات بايد به صورتي انجام شود كه حتي‌الامكان از بوجود آمدن اتصال سرد[2] در دالها پرهيز گردد. در عمليات بزرگ بايد محل ختم بتن‌ريزي از قبل تعيين و در نقشه‌هاي اجرايي مشخص شود و عمليات تا محل درزهاي ساختماني ادامه يابد. چنانچه در اثر بروز اشكالات قطع بتن‌ريزي حادث شود، بايد محل قطع بتن‌ريزي با توجه به مندرجات بند 5-7-5 براي ادامه عمليات بتن‌ريزي آماده شود.
اسلاید 10 :
5-7-8-8 بتن‌ريزي ديوار، ستون و تيرهاي اصلي
بتن‌ريزي در ديوارها بايد در لايه‌هاي افقي با ضخامت يكنواخت صورت گيرد و هر لايه قبل از ريختن لايه بعدي به طور كامل متراكم شود. ميزان و سرعت بتن‌ريزي بايد چنان باشد كه هنگام ريختن لايه جديد، لايه قبلي در حالت خميري باشد. عدم رعايت اين نكته باعث ايجاد اتصال سرد و نهايتاً عدم يكپارچگي بتن خواهد شد. پيمانه‌هاي اوليه بتن بايد از دو انتهاي عضو ريخته شوند و سپس بتن‌ريزي به سوي قسمت مركزي سازه ادامه يابد. در تمام حالات بايد از جمع شدن آب در انتها و گوشه‌ها جلوگيري شود. در بتن‌ريزي ستونها حتي‌الامكان بايد ارتفاع سقوط آزاد بتن را محدود نمود، اين ارتفاع براي جلوگيري از جدا شدن دانه‌ها به 9/0 تـا 2/1 متر محدود مي‌شود.
در صورتي كه بتن اجباراً در قالبهاي بلند ريخته مي‌شود (خصوصاً اگر بتن بدون حباب هوا باشد) براي جلوگيري از آب انداختن بتن، توصيه مي‌شود از بتن با اسلامپ كم (بتن سفت) استفاده شود، كاستن از سرعت بتن‌ريزي نيز تا حدود زيادي از آب انداختن بتن جلوگيري مي‌نمايد. در ستونهاي بلند در صورت امكان مي‌توان بتن را تا تراز حدوداً 30 سانتيمتر پايين‌تر از تراز قطعي ريخته و پس از يك ساعت، قبل از اينكه سطح بتن سخت شود، بتن‌ريزي را مجدداً از سر گرفت تا از ايجاد اتصالات سرد جلوگيري شود.
توصيه مي‌شود براي جلوگيري از ضايعات ناشي از آب انداختن بتن، ارتفاع ستون 5/2 سانتيمتر بيشتر اختيار شود و بتن اضافي پس از اينكه سخت شد تخريب شود.
به‌منظور جلوگيري از تركهاي ناشي از نشست خميري بتن ستونها و ديوارها، توصيه مي‌شود، بتن‌ريزي اين اعضا حداقل 24 ساعت تا 48 ساعت قبل از بتن‌ريزي تيرهاي اصلي، تيرها و دالهاي مجاور آنها انجام شود. ماهيچه‌ها و سرستونها بايد به صورت يكپارچه با ستون ريخته شوند.
5-7-8-9 بتن‌ريزي در سطوح شيبدار
بتن‌ريزي با بتن غير مسلح روي سطوح شيبدار، با دست و يا با ماشين مخصوص (قالب لغزنده)[3] انجام مي‌شود. چنانچه عمليات روي سطح شيبدار با دست انجام گيرد، با توجه به ضخامت كم سازه، بايد بتن در تمام ضخامت دال ريخته شده و لرزاندن، ماله‌كشي، تسطيح و تنظيم سطح بتن از قسمت تحتاني شيب به سمت بالا انجام شود. براي جلوگيري از جاري شدن بتن روي سطح بهتر است بتن با اسلامپ كم مصرف شود. در اين حالت جا انداختن و لرزاندن بتن بايد با دقت صورت گيرد، تا بتن كرمو نشود. براي سهولت اجرا توصيه مي‌شود اسلامپ بتن از 5/6 سانتيمتر كمتر اختيار شود. بتن با اسلامپ ياد شده به راحتي روي شيب جا انداخته مي‌شود. توصيه مي‌شود سطح فوقاني با شيب بيش از 5/1:1 (1 قائم، 5/1 افقي)، قالب‌بندي شوند، به هر حال تعبيه قالب براي سطح فوقاني با شيب بيشتر از 1:1، الزامي است. توصيه مي‌شود در سطوح شيبدار ابتدا بتن كف ريخته و از اين بتن به عنوان وادار براي ريختن بتن در شيب استفاده شود.
در كارهاي بزرگ ممكن است با تأييد دستگاه نظارت براي پوشش كانالها[4] از قالب لغزنده استفاده شود. در اين حالت بايد بستر شيب را قبلاً كوبيده و آماده نمود. براي بتن‌هاي بدون آرماتور با ضخامت حداقل 5 سانتيمتر، حداكثر قطر مصالح سنگي 19 ميليمتر اختيار مي‌شود، در هر حالت اندازه بزرگترين دانه‌ها نبايد از ضخامت بتن تجاوز نمايد.
