بخشی از پاورپوینت
اسلاید 1 :
مقدمه
ویژوال بیسیک زبانی است که یاد گیری آن نسبت به سایر زبان ها ساده است. لذا برای کسانی که قصد دارند برای اولین بار برنامه نویسی را تجربه کنند زبان مناسبی می باشد. البته باید توجه داشت که برای موفقیت در برنامه نویسی تنها کتابها، مطالب و جزوات آموزشی موثر نیستند. برای موفقیت باید تمرین کرد، اندیشید، مساله حل کرد و بالاخره از اشتباهات درس گرفت.
می پردازیم به آموزش مباحث مقدماتی ویژوال بیسیک:
اسلاید 2 :
متغیرها در ویژوال بیسیک به پنج دسته تقسیم می شوند، که هر کدام را به اختصار توضیح می دهیم.
الف) متغیرهای عددی:
در زیر جدولی از این نوع برحسب میزان حافظه اشغالی مرتب شده اند، که دانستن آن برای پیشروی در آموختن لازم است:
تمام متغیرهایی که از یکی از این سه نوع تعریف شوند فقط پذیرای اعداد صحیح خواهند بود. اگر یک عدد اعشاری به این نوع متغیرها نسبت داده شود فقط قسمت صحیح عدد در متغیر قرار می گیرد.
اسلاید 3 :
در نوشتن اکثر برنامه ها نیاز به متغیرهایی خواهد شد که حروف و
کلماتی مثل نام افراد را نگهداری کنند. در ویژوال بیسیک این کار به
عهده متغیرهایی هستند که از نوع String تعریف شوند.
ج ) متغیرهای دو مقداری:
گاهی متغیری لازم است که بتواند یکی از دو مقدار True یا False ( همان صفر و یک، یا
درست و نادرست) را در خود نگهداری کند. این نوع در برنامه با کلمه کلیدی Boolean
مشخص می شود. در ادامه با این متغیرها بیشتر آشنا خواهید شد.
اسلاید 4 :
د ) نوع تاریخ:
توضیح خاصی ندارد! فقط به یاد داشته باشید که با کلمه کلیدی Date مشخص می شود. همانگونه که از نام آن پیداست، برای کار با زمان و تاریخ کاربرد دارد.
ه ) نوع Variant:
این نوع می تواند انواع متغیرهای بالا را در خود جای دهد! یعنی در
یک قسمت می تواند عدد باشد، و در قسمت دیگر رشته، و . . . !!
البته بر خلاف گستردگی ظاهریش چندان پر کاربرد نیست.
اسلاید 5 :
برای تعریف متغیر - و یا در واقع اعلان نوع آن - از ساختار زیر استفاده می کنیم:
Dim نام متغیر As نوع متغیر
به مثال های زیر توجه کنید:
Dim x As Double
Dim n , m As Integer
Dim fname , str1 , str2 As String * 10
دستور اول x را از نوع اعشاری double تعریف می کند.
در دستور دوم دو متغیر m و n از نوع صحیح integer تعریف می شوند (به علامت , بین دو متغیر توجه کنید).
اسلاید 6 :
در سطر سوم str1 ، fname و str2 هر سه از نوع String تعریف می شوند. با این تفاوت که رشته str2 حداکثر می تواند ۱۰ کاراکتر بپذیرد.
نکته بسیار مهم: در حقیقت تعریف کردن متغیرها در زبان ویژوال بیسیک کاری مستحب است ، و شما می توانید بدون این که متغیرها را تعریف کنید از آنها استفاده نمایید. اگر چه این امر بر وفق مراد تازه کاران است، ولی بهتر است در برنامه متغیرها را تعریف، و سپس استفاده کنید. یکی از مزایای این کار این است که اگر در برنامه ای نام متغیری را اشتباه تایپ کنید هنگام اجرای آن خطای عدم شناسایی متغیر دریافت می کنید. در صورتی که قصد دارید همواره از قاعده تعریف قبل از استفاده را به کار ببرید، کافی است عبارت OptionExplicit را قبل از همه کدهای برنامه تایپ کنید.
اسلاید 7 :
برای مقدار دهی به متغیرهای تعریف شده دو روش وجود دارد: با دستورات انتساب - که با علامت = انجام می پذیرد - ، و با دستورات ورودی.
ما با دستور = به متغیرهای عددی که در بالا تعریف شده اند مقدار می دهیم:
x = -21.2
n = x
m = ( n + 2 ) * 3 ^ 2 / 5
fname = "ali"
اسلاید 8 :
در دستور اول عدد اعشاری 21.2- در x قرار می گیرد. دستور مقدار 21- را در n قرار می دهد.( چرا که n از نوع صحیح تعریف شده است.) مقدار m هم بر اساس تقدم عملگرها تعیین می شود. ترتیب این تقدم به صورت زیر است:
( ) : عبارتهای داخل جفت پرانتز بیشترین تقدم رو دارند.
^ : توان ریاضی
* و / : ضرب و تقسیم اعشاری
\ : تقسیم صحیح (یعنی حاصل این تقسیم همیشه عدد صحیح می باشد.)
Mod : باقیمانده تقسیم را می دهد. مثلا در عبارت x = 15 Mod2 مقدار x برابر 1 می شود.
– و + : جمع و تفریق معمولی
اسلاید 9 :
بر اساس مطالب فوق مقدار m به این صورت محاسبه می شود:
m = ( -21 + 2 ) * 3 ^ 2 / 5 = -19 * 3 ^ 2 / 5 = -19 * 9 / 5 = -171 / 5 = -34.2
آخرین دستور کلمه ali را در متغیر رشته ای fname قرار می دهد. اما چرا ali داخل جفت گیومه قرار گرفته؟ عیارت زیر چرا درست عمل نمی کند؟
fname = ali
اسلاید 10 :
اول: در ابتدای کدها از Option Explicit استفاده شده است. در این صورت برنامه به دنبال متغری با نام ali می گردد.
دوم: در ابتدای کدها از Option Explicit استفاده نشده است. در این صورت برنامه فرض می کند ali متغیری است رشته ای، و - چون هیچ مقدار خاصی ندارد - رشته تهی در fname قرار می گیرد.
هر دوی این حالتها برخلاف انتظار ماست. لذا برای جلوگیری از چنین اشتباهاتی در ویژوال بیسیک رشته ها (دقت کنید که رشته ها، نه متغیرهای رشته ای) درون " " قرار می گیرند.
