بخشی از مقاله
چکیده
پوشش دهی سطح نانوذرات توسط پلیمرهای زیست سازگار سبب بهبود خواص زیستی آنها می شود با توجه به سازگاری که پلیمرهای زیست سازگار با محیط و بدن انسان دارند، از این مواد به عنوان حامل دارو استفاده می شود. در این پژوهش نانوذرات سوپرپرامغناطیس اکسیدآهن - Fe3O4 - با روش ماکروویو تهیه شدند، و پلیمر نیز به کمک ماکروویو در آب حل شد. برای تهیه فیلم پلیمری، از نانوذرات اکسیدآهن به شکل مرطوب استفاده شد، و برای پوشش دهی نانوذرات توسط پلیمر و تهیه نانوکامپوزیت همزن مکانیکی بکار برده شد. برای بررسی فاز کریستالی، ازدستگاه پراش پرتو ایکس - XRD - و برای مشخص شدن مورفولوژی و ابعاد نانوذرات از میکروسکوپ الکترونی روبشیگسیل میدانی - - FESEM استفاده شد. برای تایید خلوص ترکیب نانوذرات و پلیمر از طیف سنجی تبدیل فوریه مادون قرمز - FT-IR - و برای بررسی رفتار مغناطیسی از دستگاه مغناطومتر نمونه مرتعش - VSM - استفاده شد.
مقدمه
این پلیمر غیرسمی بوده و دارای ساختار نیمه بلوری است. بنا بر نوع هدف در هر پژوهش می توان با ساخت نانوکامپوزیت های پلیمری در صنعت خودرو، صنعت بسته بندی، به عنوان دیرسوزکننده، در ازدیاد برداشت نفت، و... بهره برد. به منظور افزایش زیست سازگاری نانوذرات، می توان از پوشش دهی آنها توسط پلیمرهای زیست سازگار استفاده کرد، و در درمان و دارورسانی بهره های فراوان برد.
روش های آزمایش
برای تهیه نانوذرات اکسیدآهن - مگنتیت - به روش ماکروویو، ابتدا مقدار 1,254 گرم از ماده ی اولیه ینیترات آهن 9 آبه با جرم مولی 404 g/mol در بشری حاوی 200cc ، آب دوبار تقطیر ریخته و توسط همزن مغناطیسی همزده شدند و سپس به مقدار 0,5 گرم از ماده ی کلریدآهن 4 آبه را به محلول اضافه می کنیم و کمی صبر می کنیم تا حل شود، کمتر از 5 دقیقه باید سود یعنی محلول سدیم هیدروکسید یک مولار را به آن اضافه کنیم، به میزانی که PH محلول به 10 برسد .
سپس کمی صبر می کنیم تا محلول هم خورده و محلول همگنی به دست آید. بعد از آن ماکروویو را بر روی توان 510 و زمان 5دقیقه تنظیم کرده، بعد از هر30 ثانیه، یک دقیقه به دستگاه استراحت می دهیم تا این 5 دقیقه به پایان رسد. سپس بشر حاوی محلول را از دستگاه ماکروویو بیرون آورده صبر می کنیم تا ذرات به طور کامل ته نشین شوند وبعد آب را خالی کرده به میزان قبلی روی آن آب دوبار تقطیر می ریزیم و کار قبل را تکرار می کنیم، این کار را یک بار دیگر انجام می دهیم ، سپس این رسوب شسته شده را به سانتریفیوژ منتقل کرده تا جمع آوری شود.
حال مقدار یک گرم از پلی وینیل الکل را وزن می کنیم وسپس مقدار ناچیزی از آن را داخل بشری که حاوی 20cc آب که به وسیله ی ماکروویو داغ شده می ریزیم، و باز با توان مناسبی که فقط آب داغ بماند و یعنی به جوش نیاید، پلیمر را حل می کنیم، سپس از نانوذرات اکسیدآهن که تهیه آن شرح داده شده به همان صورت مرطوب به مقدار 0,1گرم به محلول پلی وینیل الکل اضافه کرده، این محلول حاصل به مدت 3 ساعت توسط همزن مکانیکی، همزده شدند، سپس این محلول ویسکوز را روی تلقی که مساحت 4سانتی متر در 4 سانتی متر از آن مشخص شده بود ریخته شد و در دمای اتاق به مدت حدود 72 ساعت کاملا خشک شد.
بحث وبررسی نتایج
جهت شناسایی فاز، آنالیز ساختاری و به دست آوردن اندازه تقریبی بلورکها، نمونه های سنتز شده تحت آنالیز پراش اشعه ایکس قرار گرفتند. با مشاهده طیفهای پراش نشان داده شده در شکل - 1 - ومقایسه با طیف استاندارد فریت آهن باشماره مرجع - 075-0449 - نتیجه می گیریم نانوذرات حاصل خلوص بالایی دارند و پیک ناخالصی در این الگو مشاهده نمی شود. جدایی پیکها بسیار خوب است که نشان دهنده تک فاز بودن ساختار بلورین است.
