بخشی از مقاله
چکیده
قلمرو زبان فارسی و علاقهمندانش خارج از مرزهای ایران نیز است. در این پژوهش سعی شده پر بسامدترین صور خیال در دیوان فراشری بر اساس نامگذاریهای بلاغی مشخص شود. نتیجه این که تشبیهات ساده و محسوس و پس از آن استعاره مکنیه، از بیشترین بسامد برخوردار است. تلمیح، مجاز و کنایه به ندرت در سرودههای فراشری دیده میشود. استفاده زیاد از تشبیهات محسوس به محسوس و وصفهایی که از طبیعت میشود، تداعی کننده سبک خراسانی است.
مقدمه
زبان و ادبیات فارسی به وسیله شاعران و ادیبان ترک زبانی که باحضورترکان عثمانی در شبه جزیره بالکان، در قرن هشتم هجری جزیی از تصرفات خود کردند، راه یافت. چهار قرن بعد از آن یعنی در قرن هجدهم میلادی طریقت بکتاشی از طریق ترکان گسترش یافت و پیروان این طریقت با الهام از اندیشه های عارفانه شعرا و استادان زبان و ادبیات فارسی کوشیدند تا مکنونات قلبی خود را به صورت نظم بسرایند ، اینگونه شد که بیشتر شاعران آن خطه تمایل بسیاری به سرودن اشعارشان به زبان فارسی نشان دادند، تحقیق و پژوهش درباره تاریخ ادب و فرهنگ ایران در گستره فتوحات عثمانیان در سرزمین های اروپایی کمک شایانی به شناخت تاثیر فرهنگی و اجتماعی و ادبی تاثیر پذیری ساکنان آن جا خواهد کرد، یکی از تاثیرگذارترین افراد در این حوزه نعیم فراشری و خاندانش هستند که با مطالعه اثاربزرگان ادب فارسی به سرودن اشعار به زبان فارسی رغبت فراوان نشان دادند
رسوخ فرهنگ و هنر و ادب ایرانی اسلامی در شبه جزیره ی بالکان انکار ناپذیر است و حضور ادیبانی از جمله فراشری خود دلیل آآشکاری بر این ادعاست، از این روست که شناخت خصوصیات زبانی و شیوه ی سرایش اشعار کمک بسزایی در شناخت نوع تفکر وجهان بینی شاعر به دست خواهد داد وشناخت طرز بیان تخیلات شاعرانه از طریق صور خیال به معرفی او بیشتر کمک خواهد نمود.
از جمله کسانی که در معرفی این شاعر گرانمایه پیشگام بوده اند دکتر عبدالکریم گلشنی است که در سال 1349خطابه ای تحت عنوان تاثیر ادبیات فارسی در بالکان و اشعار فارسی نعیم فراشری ارایه نمود. همچنین مقالاتی با عنوان دیوان فارسی نعیم فراشری از وحید فرمند، زبان و ادبیات فارسی در بیرون از مرزهای ایران بعد از انقلاب اسلامی، تاثیرپذیری نعیم فراشری از تعالیم اسلامی ئ شیعی، تالیف علی اکبر ضیایی، طریقت بکتاشینوشته السی یازیجی و امیرحسین اصغری ، نعیم فراشری ، شاعر بزرگ پارسی گوی آلبانی نگارش دکتر عبدالکریم گلشنی میتوان نام برد. اما در حوزه ادبیات و پژوهش های خاص زبان و ادبیات فارسی خلا جدیی در شناخت این شاعر پارسی گوی حس می شود که این پژوهش خواهد کوشید تا گامی هرچند بسیار کوچک در راستای معرفی این شخصیت و اثر ارجمندش بردارد.
