بخشی از مقاله
چکیده
هر نظام سیاسی در برابر انبوهی از » مسائل « قرار دارد که مستلزم » راه حلهاي« عقلایی و به دور از احساسات و متناسب با شرایط » خاص « نظام مربوط میباشد. راه حلها ممکن است در بعضی از جوامع دیگر به نوعی تجربه شده باشد؛ ولی به کارگیري آنها به طور کامل در جامعه هدف ، مقدور و میسر نخواهد بود؛ چرا که شرایط جوامع نسبت به یکدیگر بسیار متفاوت و مختلف است.
بنابراین هر جامعه علاوه بر توجه و به کارگیري تئوريها و نظریات »عام« ، محتاج نظریات » خاص « و » بومی « نیزهست. تئوريهاي خاص تحت تأثیر شرایط و وضعیتهاي درونی هر جامعه بوده و تدوین آنها نیز منوط به تلاشها و اقدامات درون زاي علمی جامعه می باشد که از آن بهعنوان »بومیگرایی« علمی نام برده می شود. بالندگی ج.ا.ا ، ریشه در برختورداري از تئوريهاي خاص و جه و بهره گیري از تئوريهاي عام دارد .
فقدان نظریات و تئوري هاي خاص ، مبین کاستیها و عقبماندگیهاي علمی در عرصه داخلی است. کاستی مزبور باعث میشود که نخبگان سیاسی نتوانند نسبت به پاسخگویی به خواستههاي آحاد جامعه »فعالانه« اقدام نمایند. فقدان پاسخگویی نخبگان سیاسی ، موجب پیدایش شکافهاي متنوع بین امکانات، خواستهها، پاسخگوییمیو تواناییها شود . شکافهاي مربوط به طور تدریجی عمیقتر شده و بصورت ساختاري نهادینه گردیده که در نهایت »انفعال« نخبگان را در برخواهد داشت.
در این مقاله ابتدا اشارهاي به سیر تحولات عینی و ذهنی در خصوص چند محور اساسی در دو بخش علوم اقتصادي و سیاسی استراتژیک داشته، سپس آثار به کارگیري یکجانبه تئوريهاي کلان را در برنامه هاي توسعه ملی ج.ا.ا که بدون در نظر داشتن سایر لوازم ، پیشنیازها و همچنین شرایط » خاص « فرهنگی و اجتماعی و همچنین نظریات و تئوريهاي » بومی « بوده ، تجزیه و تحلیل میشود، سپس در ارزیابی نهایی راهکار خروج از تلاشهاي انفعالی و انطباق فعالانه با شرایط محیطی را بررسی و تبیین میکنیم و نسبت به ضرورتهايبخشتولید علم و بومیگرایی در علوم انسانی ج.ا.ا که درعرصه سیاسی، اقتصادي واستراتژیک تبلور عینیدارد، خواهیم پرداخت.
مقدمه
تولید علم نیز محتاج پیشنیازهایی عدیدهاست که از آن جمله باید به »بومیسازي« شیوهها و سازوکارهاي علمی و همچنین توانایی نقد و ارزیابی تئور نظریهها و يهاي کلان و عام ، اشاره کرد. در رشتهها و موضوعات علمی که »بومی« گردیدهاند، میتوان به تولید علم و نظریهپردازي درآن رشتهها امیدوار بود؛ بنابراین یکی از مؤلفههاي بنیادین استقلال سیاسی و اقتصادي، ریشه در بومیسازي علوم سیاسی و اقتصادي دارد.
