بخشی از مقاله
چکیده
عوامل اقتصادی، مقررات و قانون گذاری های زیست محیطی برای شرکتها باعث شده است زنجیره تأمین حلقه بسته موردتوجه محققان قرار بگیرد. در این تحقیق یک شبکه زنجیره تأمین حلقه بسته تایر طراحی و بهینهسازی شده است. هدف از بهینهسازی مدل، بیشینهسازی سود کل است. مدل بهینهسازی شامل چند محصول، چند تأمینکننده، چند کارخانه، چند خردهفروش، چند بازار تقاضا و چند انبار رهاسازی است.
تایرهای فروختهشده به مشتریان بهوسیله انبارهای رهاسازی جمعآوری میشوند و تایرهای جمعآوریشده یا بازیافت میشوند یا در تولید تایرهای جدید مورداستفاده قرار میگیرند. تقاضای تایر با عدم قطعیت مواجه است لذا از رویکرد تصادفی برای حل مدل استفاده شده است. تقاضای نهایی محصول دارای توزیع احتمالی مشخصی است، ازاینرو با روش برنامهریزی محدودیت شانسی، محدودیت احتمالی مدل به محدودیت قطعی تبدیل شده است. برای اعتبارسنجی مدل پیشنهادی، یک مثال کاربردی ارائه و نتایج محاسباتی نشان داده شده است.
-1 مقدمه
مدیریت زنجیره تأمین روبهجلو بهعنوان مدیریت فعالیتها و جریان های مرتبط با ارسال محصولات از تأمینکنندگان به تولیدکنندگان، خردهفروشان و درنهایت مشتریان تعریف میشود .[1] لجستیک معکوس بهعنوان فعالیتهای لجستیکی در تمام مسیر محصولات استفادهشده که توسط مصرفکنندگان برمی گردد تا محصولاتی که دوباره در بازار استفاده میشود تعریف شده است .[2] ارزش محصولات بازگشتی برای یک خردهفروش میتواند بیش از صدها میلیون دلار باشد .[3] ادغام لجستیک روبهجلو و معکوس منجر به شبکه زنجیره تأمین حلقه بسته میشود که معمولاً نسبت به لجستیک روبهجلو سنتی، شبکه پیچیدهتری دارد.
مقالات متعددی درزمینه پیکربندی شبکه زنجیره تأمین حلقه بسته منتشرشده است. فلیشمن و همکاران یک مدل بهینه سازی برای یک شبکه شامل چند کارخانه، انبارها، مشتریها، و مکانهای جداسازی قطعات توسعه دادند ولی آنها عدم قطعیت را در نظر نگرفتند. آنها برای نشان دادن کاربرد مدل از دو مثال بازسازی دستگاه کپی و بازیافت کاغذ استفاده کردند .[4] سلیم و ازکاراهان برنامه ریزی آرمانی فازی را در یک شبکه زنجیره تأمین حلقه بسته به کار بردند.
آنها کمینهسازی هزینهها و سرمایهگذاری و بیشینهسازی سطح سرویس را در نظر گرفتند .[5] ازکیر و بسلیگیل منطق فازی را در یک پیکربندی زنجیره تأمین حلقه بسته بکار بردند. آن ها یک مدل با سه هدف پیشنهاد کردند. آنها کاربرد مدل را در یک مثال عددی نشان دادند .[6] میراخورلی برنامهریزی خطی چندهدفه فازی تعاملی را در یک شبکه زنجیره تأمین روبهجلو و معکوس بکار برد و یک الگوریتم ابتکاری برای حل مدل توسعه داد .[7]
تایرهای روکش شده مثالی از محصولات بازسازیشده معمولی هستند. آنها میتوانند در وسایل نقلیه مختلف مثل ماشینها و کامیونها استفاده شوند. بااینحال، تایرهای روکش شده تنها حدود سه درصد از کل فروش شرکتهای آمریکایی را در بخش تایر بین سالهای 2009 تا 2011 تشکیل داده است. فرر زنجیره تأمین معمولی تایر را توصیف کرد. علاوه بر این، او فرایندهای روکش کردن - بازسازی کردن - تایر را مرور کرد .[8] ساسیکومار و همکاران یک مورد بازسازی تایر کامیون را با یک مدل بهینهسازی مورد بررسی قرار داند .[9] اخراًی سابالان و همکاران یک مقاله دربارهی یک مورد بازسازی تایر در ترکیه منتشر کردهاند .[10]
در این مقاله یک شبکه زنجیره تأمین حلقه بسته بازسازی تایر طراحی و مدلسازی شده است. مدل شامل چند محصول، چند تأمینکننده، چند کارخانه، چند خردهفروش، چند بازار تقاضا و چند انبار رهاسازی است. عدم قطعیت در تقاضا امری بسیار رایج است که ناشی از ترجیحات مشتریان، رقابت و عدم اطمینان اقتصادی است. در مدل پیشنهادی فرض شده است که تقاضای محصول نهایی از توزیع احتمالی شناختهشدهای پیروی میکند، ازاینرو از روش برنامهریزی محدودیت احتمالی برای قطعی سازی تقاضا استفاده شده است.
-2 شرح مسئله
برای تایر تعدادی گزینه بهبود شامل استفاده مجدد، بازسازی و بازیافت وجود دارد. استفاده مجدد تایر به خاطر قیمت و استفاده از بخشهای سازگاربامحیطزیست مشهور است. ازنظر هزینه، قیمت یک تایر بازسازیشده 40 تا 50 درصد یک تایر نو است. کیفیت تایرهای بازسازیشده تقرباًی با کیفیت یک تایر نو برابر است. شکل - 1 - یک شبکه زنجیره تأمین حلقه بسته بازسازی تایر را نشان میدهد. تأمینکنندگان روکشهای تایر را برای تولیدکنندگان فراهم میکنند. روکش تایر مهمترین بخش تایر است که شامل لوله و آج و غیره است.
تولیدکننده میتواند تایرها را تولید یا بازسازی کند. تایرها از تولیدکننده به خردهفروشان ارسال میگردد. سپس مشتریان تایرها را میخرند. بعضی از تایرها بعد از استفاده به انبارهای رهاسازی برمیگردند. بعضی از تایرهای برگشتی بعد از مرتبسازی و بازرسی - مثل بازرسی ضخامت - بازیافت میشوند. بقیه تایرها به تولیدکننده برای بازسازی ارسال میشوند. روکش تایرهای برگشتی برای تولید تایرها استفاده میشود.
در این مسئله دو تصمیمگیری استراتژیک و برنامهریزی وجود دارد. تصمیمگیریهای استراتژیک شامل: کدام تأمینکنندگان باید انتخاب شوند؟ کدام مکانها برای کارخانهها باید انتخاب شوند؟ کدام خردهفروشان برای فروش محصولات باید انتخاب شوند؟ کدام انبارهای رهاسازی باید منبع تایرهای استفادهشده باشند؟ از طرف دیگر تصمیمگیریهای برنامهریزی شامل: از هر تأمینکننده چه تعداد محصول باید خریداری شود؟ چه تعداد محصول در هر بخش از شبکه وجود دارد؟
