بخشی از مقاله
چکیده:
هدف از انجام این پژوهش بررسی عوامل موٍثر بر توسعه گردشگری ورزشی از دیدگاه کارشناسان تربیت بدنی و اعضای هیئت علمی دانشکده های تربیت بدنی دانشگاه های استان اصفهان بود.جامعه آماری پژوهش شامل کارشناسان تربیت بدنی و اعضای هیئت علمی رشته تربیت بدنی دانشگاه های استان اصفهان - N=265 - بود. روش نمونه گیری از نوع تصادفی طبقه ای بوده و با استفاده از فرمول کوکران، تعدادنمونه ها 157نفر تعیین شد 127 - نفر اعضای هیئت علمی و 30 نفرکارشناس - .
همچنین جمع آوری داده ها با استفاده از پرسشنامه محقق ساخته صورت گرفت. برای تجزیه و تحلیل داده های،از روش های آماری توصیفی و آزمون های ضریب همبستگی پیرسون و فریدمن استفاده شد. نتایج تحقیق نشان داد، بین مدیریت صحیح و توسعه گردشگری ورزشی رابطه معناداری وجود دارد - - p<0/05، ولی بین موانع فرهنگی و توسعه گردشگری ورزشی رابطه معناداری مشاهده نشد. همچنین بین زیر ساخت ها و میزبانی مسابقات با توسعه گردشگری ورزشی رابطه معناداری مشاهده شد - . - p<0/05
مقدمه و پیشینه
گردشگری ورزشی به عنوان همه شکلهای فعال و غیر فعال درگیر در فعالیت ورزشی میباشد که گردشگر ورزشی، بطور تصادفی و یا سازماندهی شده برای اهداف ورزشی به دلایل تجاری و غیر تجاری از خانه و محل کارش سفر میکند
بنابراین، گردشگری ورزشی شامل سفر به یک کشور یا شهر دیگر برای شرکت در یک رشته ورزشی خاص یا تماشای یک رویداد ورزشی 2است. گردشگرانی که برای شرکت در یک رشته ورزشی سفر میکنند گردشگر ورزشی فعال3 و آنهایی که برای تماشای یک رویداد ورزشی سفر میکنند، گردشگر ورزشی غیر فعال4 اطلاق می شود
صنعت گردشگری6 یکی از عرصههای جدید مورد مطالعه علوم انسانی بوده و امروزه از جهات گوناگونی مورد توجه و عنایت کشورها واقع شده است، توجه به گردشگری از یک سو به علت ارزشهای اقتصادی و از سوی دیگر به دلیل اثرات فرهنگی و اجتماعی آن است
از منظر جذب گردشگر، مسابقات ورزشی که در نقاط مختلف جهان ترتیب داده میشود، گرچه در ابتدای امر هزینهای سنگین برای شهر میزبان در بردارد، اما چون در جلب افکار عمومی و جذب هرچه بیشتر گردشگر در آینده عامل و انگیزهای قوی است، متقاضیان فراوان دارد
یکی از رویدادهایی که توجه گردشگران را به خود جلب میکند، مسابقات و رویدادهای ورزشی است که با شرکت تیمهای مختلف ورزشی از نقاط مختلف جهان برگزار میشود. در حال حاضر یکی از دغدغههای بازاریابان و سازماندهندگان رویدادهای ورزشی، بالا بردن میزان استقبال بازدیدکنندگان و تماشاگران از رویدادهای ورزشی در حال برنامهریزی و شناسایی علل و عواملی است که بر حضور آنها تأثیرگذار است.
علل و عوامل مختلفی وجود دارد که بر قصد و میل گردشگران برای حضور در یک رویداد ورزشی و انتخاب آن تأثیر گذار است. هر کشور و شهر و هر رویداد ورزشی، محصولات و خدمات گوناگونی را برای جلب گردشگر ارائه میدهد و هر گردشگر این امکان را دارد که از میان مقصدها و رویدادهای مختلف، یکی را انتخاب کند. بعضی مطالعات نشان داده است که جذابیت رویدادهای ورزشی، محدودیتهای امنیتی و سلامتی و محدودیتهای مالی بر تمایل یا عدم تمایل شرکت کنندگان بالقوه و حضور آنها اثری تعیین کننده دارد
با این حال به نظر میرسد که با توجه به کشور یا شهر مبدا و مقصد، ویژگیها و فرهنگ آنها، عوامل تأثیرگذار بر حضور گردشگران در هر رویداد متفاوت است
تأثیر گردشگری در بهبود کیفیت سطح زندگی مردم، درآمدزایی ارزی، تولید ناخالص ملی 3، ایجاد فرصتهای شغلی و توسعه سایر بخشها نظیر کشاورزی و صنعت، بهسازی و توسعه زیر بناها، توزیع متعادل ثروت، ایجاد زمینههای توسعه در مناطق عقب مانده، تعاملات فرهنگی، افزایش سطح آگاهی تودهها، برقراری صلح و تحکیم روابط بینالمللی، غیر قابل انکار است
گردشگری و ورزش چه به صورت حرفهای و چه به صورت آماتور و تفریحی، مسافرتهای قابل توجهی را به نقاط مختلف جهان در برمیگیرد. برای تداوم رشد اقتصادی، ایجاد اشتغال و درآمدزایی باید ورزش و گردشگری همراه با هم حرکت کنند. سپس با توجه به نقش و اهمیت موضوع ورزش و گردشگری، مسئولان هر منطقه و شهری باید در پی تلاش و توسعه ورزش و به دنبال آن گردشگری ناشی از آن باشند، که چه بسا بسیاری از مکان ها فاقد پتانسیل و منابع اولیه لازم در این زمینه بوده ولی با اهتمام به نقش و تأثیر آن بر ابعاد مختلف زندگی بشرمسئولین و دست اندرکاران آنجا با خلاقیت و ابتکار خود در این زمینه موجبات بهرهمندی از این صنعت را به نحو احسن فراهم کردهاند
همگام شدن ورزش با فرایندی بنام جهانی شدن، آن را از حد محلی خارج و تبدیل به یک پدیده جهانی کرده است که نمودهای آن را میتوان در مسابقات جهانی نظیر المپیک و بازیهای جهانی دید
در سال 2000 میلادی حدود 700 میلیون نفر به کشورهای خارجی مسافرت کردند و برآورد میشود که بالغ بر 476 میلیارد دلار هزینه کردند. تحقیقات جدید نشان میدهد که ایده تعطیلات برای آسایش و استراحت به سمت تجارب مربوط به سلامتی بیشتر و کیفیت زندگی تغییر کرده است که بیشتر شامل مسافرتهای فعال و ورزشی است. در کشورهای صنعتی، گردشگری ورزشی بین 1 تا 2 درصد از تولید ناخالص داخلی را شامل میشود و خود گردشگری به عنوان یک مجموعه کل بین 4 تا 6 درصد تولید ناخالص داخلی را تولید میکند. اگرچه اندازهگیریهای تأثیر ورزش و گردشگری در کل جهان مشکل است، با این وجود نرخ رشد صنعت گردشگری ورزشی حدود 10 درصد در سال بر آورد میشود
رشد و رواج روزافزون مسافرتهای تفریحی مرتبط با ورزش و رواج شیوه زندگی فعال باعث شده است که حتی مردم در مسافرت به ورزش علاقهمند شوند، لذا شهرهای مختلف جهان در بدست آوردن حق میزبانی بازیهای المپیک و مسابقات قهرمانی جهان در رشتههای ورزشی مختلف رقابت میکنند. کشور ایران به دلیل داشتن ظرفیتهای فراوان میتواند از رهگذر این امر بهرههای فراوان ببرد
با توجه به مطالب عنوان شده و اهمیت صنعت گردشگری ورزشی، شناسایی عوامل مؤثر بر توسعه گردشگری ورزشی میتواند، دستاوردهای مهمی را جهت رونق گردشگری ورزشی در پی داشته باشد. لذا در این مطالعه تلاش گردیده، با استفاده از نطر صاحب نظران و کارشناسان ورزشی این عوامل مورد شناسای قرار گرفته و راه های کاربردی کردن آنها هموار شود.
روش شناسی
روش تحقیق از نوع همبستگی و جامعه آماری پژوهش شامل کارشناسان و اعضای هیئت علمی رشته تربیت بدنی دانشگاه های استان اصفهان - N=265 - بود. روش نمونه گیری از نوع تصادفی طبقه ای بود و با استفاده از فرمول کوکران، تعداد نمونه ها 157نفر تعیین شد 127 - نفر اعضای هیئت علمی و 30 نفر کارشناس - . جمع آوری داده ها با استفاده از پرسشنامه محقق ساخته صورت گرفت. پس از بررسی و جمع آوری پرسشنامه ها، از 157 پرسشنامه ارسالی، 142 پرسشنامه مورد استفاده قرار گرفت. تجزیه و تحلیل داده های، با استفاده از روش های آمار توصیفی - فراوانی، میانگین، انحراف معیار - و آزمون های ضریب همبستگی پیرسون و آزمون فریدمن برای رتبه بندی انجام شد. در ضمن کلیه تجزیه و تحلیل آماری با نرم افزار Spss 20 در سطح معنی داری P <0/05 صورت گرفت.
نتایج آماری
نتایج این مطالعه نشان داد که 36/8 درصد اعضاء هیئت علمی در گروه سنی 25-35 سال ، 30/7 درصد 35-44 سال و 32/5 درصد در گروه سنی 45 سال به بالا بوده اند. همچنین58/8 درصد اعضاء هیئت علمی دارای سابقه خدمت 1-10 سال ، 30/7 درصد 11-20 سال و 10/5 درصد 21-30 سال بوده اند. 100 درصد کارشناسان دارای سابقه خدمت 11-20 سال بوده اند . به علاوه، 45/6 درصد اعضاء هیئت علمی ، 51/8 درصد استاد یار و 2/6 درصد دانشیار بوده اند
داده های جدول 4 میانگین نظرات پاسخ دهندگان را در هر یک از متغییرهای مورد بررسی نشان می دهد. از بین چهار متغییر مورد بحث زیر ساخت ها بیشترین میانگین و موانع فرهنگی کمترین میانگین را به خود اختصاص داده است.نتایج این مطالعه نشان داد که در بین متغییر های مورد بررسی زیر ساخت ها دارای بالاترین رتبه و موانع فرهنگی کمترین رتبه را داشتند.
