بخشی از مقاله
چکیده:
تعامل انسان با محیط زیست از ابتدای آفرینش به سهگونه بوده است. تسلط محیط زیست بر انسان که هیچ دستی در محیط نبرده. با کشف سلاحها وارد دوره جدیدی شده و انسانها به محیط مسلط میشوند که در محیط دست برده و محیط زیست رو به نابودی می-رود. دورهی سوم سازگاری انسان با محیط بوده که در جهت استفاده بهینه از محیط زیست و کمک به بقای آن تلاش شده است.
با توجه به دوره فعلی و وجود محیط زیست متنوع در ایران بر آن شدیم تا فضایی فرهنگی - آموزشی مقداری از کمتوجهی به این مقوله را جبران نماید و بدلیل نابودی هرچه بیشتر محیط زیست در آیندهای نه چندان دور فضا به سنین 6 تا 16 ساله اختصاصا داده زیرا همزمان با افزایش سن کودک، فرآیندهای تفکر به تدریج سازمان یافتهتر میشود در واقع کودک به سن مدرسه میرسد، انگیزش و ادراک او متوجه چیزهایی است که کمتر جنبه علمی دارد. در مجموعه، کودکان با سرگرمی و بازیهای متنوع مشغول خواهند شد و در عین حال آموزشهایی در حین بازی خواهند داشت.
:1-1مقدمه
طراحان در زندگی عملی وحرفه ای خود با چالش های زیادی درباره شهر ومسائل آن روبه رو هستند واین مسائل در حالیست که بسیاری در کلام خود از اهمیت توجه به شهروندان ونیازهای آنها در طراحی واقفند اما در عمل به راه دیگری می روند . واقعیت امر این است که گرچه انسانها شباهت های بسیاری با یکدیگر دارند اما از جهات بسیاری با هم متفاوتند وعدم توجه به این تفاوت ها باعث شده که شهر وفضای شهر ی تنها محلی برای زیستن وعبور مرور فرض شود.
در نتیجه هنگام حضور در فضای عمومی خود را چیزی جدای از محیط می پندارند .در حقیقت هدف اغلب راهها برای بهبود محیط زندگی نه تنها فقط ارتقای کیفیت محیط بلکه رسید به هدفی ورای آن یعنی جامعه مدنی وخودشکوفایی شهروندان است. شرایطی که در آن شهرنشین خواه مردباشد یا زن ، جوان باشد یا پیر تبدیل به انسانی عاقل ، متعهد ، مسئول ونقاد باشد .
محیطی که با این نگرش طراحی شود نه تنها امکان تامین نیازهای اولیه بلکه امکاناتی برای پرورش انسانهایی متعهد ومسئول فراهم می کند .در همین جهت سعی شده است تا با فراهم نمودن فضایی ایمن ، شرایطی برای آشنایی با محیط زیست وحفظ آ ن در جهت اعتلای فضاهای شهری مهیا شود وبا توجه به مشکلات زیست محیطی در چند دهه اخیر فضا به کودکان 6تا 16 ساله اختصاص داده شده است تا با توجه به نقش کودکان در آینده در آنها احساس مسئولیت شکوفا شده وآشنایی آنها باعث توجه هرچه بیشتر خانوده ها به محیط ومحیط زیست شود.
:2-1اهمیت موضوع
هدف از طراحی این پروژه فقط برای آموزش نیست ، بلکه آموزش همراه با دوستی با طبیعت وکمک به محیط زیست است.
کاربرد مفاهیم پایداری واهداف توسعه پایدار در جهت کاهش اتلاف انرژی وآلودگی محیط زیست در معماری ، مبحثی به نام معماری پایدار را به وجود آورده است . در این نوع معماری ، ساختمان نه تنها با شرایط اقلیمی منطقه خود را تطبیق می دهد بلکه ارتباط متقابلی با آن برقرار می کند. منابع محدود زمین وبه خطر افتادن حیات گونهای گیاهی وحیوانی ، ایجاد زباله وپسمانده گازهای سمی ودر عین حال حق استفاده از نسل های آینده از منابع ، همگی زنگ حطری در جهت استفاده صحیح وجلوگیری از اتلاف انرژی است. یکی از بخشهای اساسی زندگی محیط انسنا محیط مصنوع ومعماری است که از منابع بسیار استفاده می کند.
:3-1ضرورت موضوع
با توجه به حقوق آیندگان وتوجه به محیط زیست ، طراحی پایدار می تواند پیوند دهنده مناسبی برای انسان ،طبیعت و معماری باشد . سرمایه گذاری های دولتی می تواند در مورد اطلاع رسانی وفرهنگ سازی در جهت به کارگیری انرژی های غیر فسیلی به محیط زیست کمک کند. لذا طراحی یک مرکز آموزشی اکولوژیک می تواند قدم مثبتی در جهت دانش وفرهنگ مردم در زمینه حفظ میط زیست واستفاده از انرژی های غیر فسیلی بردارد.
:4-1اهداف موضوع
-1تقویت سطح آموزش همراه با دوستی با طبیعت
-2کمک به توسعه معماری پایدار
-3استفاده از انرژی های تجدید پذیر در ساختمان در جهت توسعه معماری پایدار
-4آشنایی ونحوه برخورد با محیط زیست وچگونگی بازیافت
:5-1معماری پایدار
مفهوم پایداری از اواخر دهه ی 1970در جهان مورد توجه قرار گرفت که این امر را می توان ناشی از رشد آگاهی های تازه در اثر عواملی چون نهضت های زیست محیطی دهه ی 1960 دانست. به طور جدی در سال 1992ودر کنفرانس سازمان ملل در ریودوژانیروی برزیل در خصوص محیط زیست وتوسعه که به اجلاس زمین مرسوم شده بود مبحث توسعه ی پایدار مطرح ومورد تصویب قرار گرفت
