کار اموزی نصب و راه اندازی آسانسور
کار اموزی نصب و راه اندازي آسانسور
تاريخچه محل كارآموزي
محل كارآموزي شركت آسانسورسازي برج پيما كه تأسيس كننده آن عبدالمجيدكرمي است كه در سال 1380 تأسيس گرديده است كه شماره ثبت شركت 181737مي‌باشد كه كار اصلي شركت نصب و راه اندازي آسانسور و تعميرات و سرويس‌آسانسور است كه اين شركت داراي 9 اكيپ كاري است كه هركدام يك كار مخصوصي راانجام مي‌دهند. كه برخي كار آهنكاري و برخي كارهاي ريلي عده‌اي كار مكانيكي و عده‌اي‌كار نصب راه اندازي را انجام مي‌دهند كه نصب راه اندازي يك آسانسور را در دو هفته به‌اتمام مي‌رسانند. اين شركت با كارخانه‌هاي بزرگي از قبيل شركت تابلوسازي آرمان فرازعبدداقي - ارسي - شركت در اتوماتيك بياباني همكاري مي‌كند و تمامي آسانسورها رابعد از كار استاندارد تا يكسال گارانتي مي‌كنند.
حمد و سپساس ايزد منان را كه با الطاف بيكران خود اين توفيق را به ما ارزاني‌داشت تا بتوانيم در راه دانش و فرهنگ اين مرز و بوم گامهايي هرچند كوچك برداشته ودر انجام رسالتي كه برعهده داريم مؤثر واقع شويم. گستردگي علوم برقي و توسعه‌روزافزون آن شرايطي را به وجود آورده هر روز شاهد تحولات اساسي چشمگير درسطوح جهاني هستيم. در اينجا از مربيان كارآموزي بنامهاي آقاي حسين جهاني و آقاي‌سعيد نصيري و استاد گرامي خود استاد امير احمدي نژاد تشكر و قدرداني مي‌كنم.
آسانسور Elevator
تاريخچه آسانسور:
آدمي همواره كوشيده است برخي شيوه‌هاي ساده براي بلندكردن خود و موادمورد استعمال و بازخود را بالا ببرد. يكي از نخستين آسان اختراع آن ثبت شده به وسيله‌رياضيدان پرآوازه. ارشميدس در حدود 253 ق .م. بود. آسانسور وي يك بلندكن دستي‌بود كه براي حمل يك شده بود. در مصر باستان احتمالاً نمونه‌اي از نيروي بلندكردن به‌وسيله بردگان براي ساختمان اهرام استفاده مي‌كردند.
آورده‌اند كه چنگيزخان مغول براي رفتن به طبقات بالاي يك ساختمان از آسانسوراستفاده مي‌كرد اما اين آسانسور را نيروي بردگان و اسيران مي‌برد. اما تا زماني كه آدمي‌ساختمان‌هاي خيلي بلند نساخته بود نيازي به آسانسور نداشت و از وقتي آسانسورموردنياز احساس گشت ايجاد بناهاي بلند آغاز گرديد.
بعدها به فكر ساختن آسانسوري افتادند كه با نيروي باد، آب، برق و غيره كار كند وسرانجام در سال 1850 آسانسور آبي با هيدرو ساختمانهاي سه، چهار طبقه ساخته شد.در اين روزگار آسانسورهاي زمختي براي حمل بار ساخته و به كار مشغول شد. اين‌آسانسورها نمي‌توانست بالا ببرد، علاوه بر اين خيلي كند بالا مي‌رفت. نخست اين‌آسانسورها با موتورهاي بخار و بعدها با موتورهاي هيدروليك به كار موتورهاي‌نخستين هيدروليك يك Plunger (ستون فولادي) به كار مي‌رفت. دستگاه پايين و بالا باستون فولادي پايين‌تر از آسانسور قرار مي‌گرفت تلمبه فشار آب را با فشار به دستگاه‌پايين فرو برنده داخل يك سيلندر عمودي مي‌كرد. افزايش فشار روي دستگاه پايين وفروبرنده آسان مي‌كندو بالا مي‌برد.
فشار حقيقي موردنياز در اين آسانسور را به پايين بردن تأمين مي‌كند. در اين‌آسانسور همچنين يك سيستم دستگاه وزنه تعادل كه مانع وزنه داخلي آسانسور ومحموله آن مي‌شود، دارد. دستگاه فروبرنده Plunger به طور عملي براي ساختمان‌هاي‌بلند مناسب نبود زيرا نياز به زيادي داشت. بعدها به بكاربردن يك ريسمان گيردهنده‌آسانسور هيدروليكي با تعداد زيادي قرقره تكامل وتوسعه يافت.
در 1853 اليشا گرويس از اوتيس از مردم نيويورك، نخستين دستگاه بلندكننده يابالابر با يك نوع ايمني خودكار براي نگهداري سكوي آسانسور (اگر ريسمان بالابر پاره‌شود) اختراع كرد.
آسانسور Elevator
آسانسور دستگاهي است كه مردم و بار را به طبقات بالاي يك ساختمان مي‌رساند.يك اتومبيل يا جعبه و يا بسته باري را نيز بالا و پايين مي‌برد. آسانسور با گسترش وارتفاع آسمان خراش‌هاي مدرن امكانپذير ساخته است. پيش از اختراع آسانسور مردم‌مجبور بودند طبقات متعدد ساختمان بلند را پياده بالا و پايين بروند. برخي از اشخاص‌آسانسور را در خانه‌هاي خود نصب كرده‌اند، مخصوصاً اگر يك شخص عليل و ناتوان درآنجا زندگي كند.
يك آسانسور مسافربر چطور كار مي‌كند؟
يك آسانسور حمل مسافر در حدود 2300 كيلوگرم وزن دارد. اين آسانسور حدود1600 كيلو را حمل مي‌كند. در يك ساختمان بلند، آسانسور، موردنياز را بالا و پايين‌مي‌بردكه وزنش 1400 كيلو يا بيشتر مي‌باشد.
كنترل‌ها
برخي از آسانسورها به وسيله اپراتورهائي كه در داخل آسانسور سوار هستندكنترل مي‌شوند. سوئيچ موتوري كه استارت حركت و توقف مي‌زند به جعبه بلند مي‌كند،آسانسور پايين مي‌رود و يا مي‌ايستد.
انواع جديدتر آسانسور به طور خودكار، كار مي‌كند و نيازي به اپراتور نيست. اينگونه آسانسورها به طور وسيع و گسترده‌اي در ساختمانهاي آسما خراش‌ها كاربرديافته است.
مسافران دكمه بيرون آسانسور را فشار مي‌دهند تا آسانسور را به طبقه دلخواه،مثلاً همكف بياورد. در اين هنگام درها به طور خودكار باز مي‌مانند. هنگامي است كه‌آسانسور به آن طبقه برسد، مسافر كه در درون اتاقك است، درها به طور خودكار بازمي‌شود واين هنگامي است كه آسانسور
نگاهي گذرا بر مخترعان آسانسور
از نخستين آسانسورها كه اختراع آن ثبت شده به وسيله رياضيدان پرآوازه،ارشميدس در حدود 253 ق .م. بود. آسانسور وي يك بلندكن دستي بود كه براي حمل يك‌مسافر طراحي شده بود. در مصر باستان احتمالاً نمونه‌اي از نيروي بلندكردن به وسيله‌بردگان براي ساختمان اهرام استفاده مي‌كردند.
آورده‌اند كه چنگيزخان مغول براي رفتن به طبقات بالاي يك ساختمان از آسانسوراسيرخچه آسانسور آدمي همواره كوشيده است برخي شيوه‌هاي ساده براي بلندكردن‌خود و مواد متفاده مي‌كرد اما اين آسانسور را نيروي بردگان و اسيران بالا و پايين‌مي‌برد. اما تا زماني كه آدمي ساختمانهاي خيلي بلند نساخته بود نيازي به آسانسورنداشت و از وقتي آسانسور موردنياز احساس گشت كه كار ايجاد بناهاي بلند آغاز گرديد.
بعدها به فكر ساختن آسانسوري افتادند كه با نيروي باد، آب، برق وغيره كار كند وسرانجام در سال 1850 آسانسور آبي يا هيدروليكي براي ساختمانهاي سه، چهار طبقه‌ساخته شد. در اين روزگار آسانسورهاي زمختي براي حمل بار ساخته و به كار مشغول‌شد. اين آسانسورها باز پر وزني را نمي‌توانست بالا ببرد، علاوه بر اين خيلي كند بالامي‌رفت. نخست اين آسانسورها با موتورهاي بخار و بعدها با موتورهاي هيدروليك به‌كار مي‌رفت. موتورهاي نخستين هيدروليك يك plunger (ستون فولادي) به كار مي‌رفت.دستگاه پايين و بالا با ستون فولادي پايين‌تر از آسانسور قرار مي‌گرفت. يك تلمبه فشارآب را با فشار به دستگاه پايين فرو برنده داخل يك سيلندر عمودي مي‌كرد. افزايش فشارروي دستگاه پايين و فروبرنده آسانسور را بلند مي‌كند و بالا مي‌برد.
فشار حقيقي موردنياز در اين آسانسور را به پايين بردن تأمين مي‌كند. در اين‌آسانسور همچنين يك سيستم دستگاه وزنه تعادل كه مانع بلندشدن وزنه داخلي‌آسانسور و محموله آن مي‌شود، دارد. دستگاه فروبرنده Plunger به طور عملي براي‌ساختمان‌هاي بلند مناسب نبود زيرا نياز به يك گودي زيادي داشت. بعدها با به كار بردن‌يك ريسمان گيردهنده آسانسور هيدروليكي با تعداد زيادي قرقره تكامل و توسعه يافت.
در 1853 اليشا گرويس از اوتيس از مردم نيويورك، نخستين دستگاه بلند كننده يابالابر با يك نوع ايمني خودكار براي نگهداري سكوي آسانسور از سقوط (اگر ريسمان‌بالابر پاره شود) اختراع كرد.
آسانسور Elevator
آسانسور دستگاهي است كه مردم و بار را به طبقات بالاي يك ساختمان مي‌رساند.يك اتومبيل يا جعبه و يا بسته باري را نيز بالا و پايين مي‌برد.
آسانسور، با گسترش و ارتفاع آسمان خراش‌هاي مدرن امكانپذير ساخته است.پيش از اختراع آسانسور مردم مجبور بودند طبقات متعدد ساختمانهاي بلند را پياده بالاو پايين بروند. برخي از اشخاص آسانسور را در خانه‌هاي خود نصب كرده‌اند،مخصوصاً اگر يك شخص عليل و ناتوان در آنجا زندگي كند.
يك آسانسور مسافربر چطور كار مي‌كند؟
يك آسانسور حمل مسافر در حدود 2300 كيلوگرم وزن دارد. اين آسانسور حدود1600 كيلو را حمل مي‌كند. در يك ساختمان بلند، آسانسور ماشين‌آلات موردنياز را بالا وپايين مي‌برد كه وزنش 1400 كيلو يا بيشتر مي‌باشد.
كنترل‌ها
برخي از آسانسورها به وسيله اپراتورهائي كه در داخل آسانسور سوار هستندكنترل مي‌شوند. سوئيچ موتوري كه استارت حركت و توقف آسانسور را مي‌زند به جعبه‌بلند مي‌كند، آسانسور پايين مي‌رود و يا مي‌ايستد. اين سيستم در حال حاضر بيشتر جهت‌بالابرهاي موقت استفاده مي‌شود.
انواع جديدتر آسانسور به طور خودكار، كار مي‌كند و نيازي به اپراتور نيست.اينگونه آسانسورها به طور وسيع و گسترده‌اي در ساختمانهاي آپارتماني و آسمان‌خراش‌ها كاربرد يافته است.
مسافران دكمه برون آسانسور را فشار مي‌دهند تا آسانسور را به طبقه دلخواه،مثلاً همكف بياورد. در اين هنگام درها به طور خودكار باز مي‌شود و اين هنگامي است كه‌آسانسور به آن طبقه برسد، مسافر كه در درون اتاقك است، درها به طور خودكار بازمي‌شود و اين هنگامي است كه آسانسور به آن طبقه مسافر كه درون آسانسور قرارگرفته، با زدن دكمه‌اي درها بسته شده و به طبقه دلخواه مي‌برد. آسانسور به طور خودكاردر آن طبقه مي‌ايستد، درها باز مي‌شود، مسافر آسانسور را ترك مي‌كند و درها دوباره‌بسته مي‌شود.
آسانسور در ساختمانهاي شلوغ، كنترل‌هاي الكترونيك دارد و در آن تكنيك‌هاي‌كامپيوتري براي مراقب آسانسورها و رفت و آمد موردنياز كار گذاشته‌اند. براي نمونه،هنگامي كه اشخاص بسياري آسانسور را هنگام شب ترك مي‌كنند، آسانسور به آخرين‌طبقه مي‌رود و به طور مستقيم به طبقه اصلي بدون توقف مي‌رود.
مراقبت خودكار و كنترل‌هاي الكترونيك را مي‌توان به آسانسورهاي قديمي وصل‌كرد. از اين راه در ساختمانهاي قديمي آسانسورهاي جديد به كار مي‌افتد و خدمات‌موردنياز را مي‌دهد.
ماشين آلات
آسانسورهاي مدرن برقي هستند و نمونه استاندارد آسانسور در ساختمان‌هاي‌بلند به نام direct - traction elevator يك دستگاه موتور برقي در بالاي شافت آسانسوركه بالا و پايين مي‌رود قرار مي‌دهند، مي‌باشد. موتور كنترل كننده وزن Counter weightسنگين دارد. اين بسته سنگين به پشت شافت آسانسور وصل است. و بالانس و تعادل‌وزن دستگاه آسانسور را حفظ مي‌كند. با يك كنترل كننده وزن آن موتور به بالا حركت‌نمي‌كند. اين بالارفتن تنها ميان اختلاف وزن بار آسانسور و با كنترل كننده وزن حركت‌مي‌كند. هنگامي كه آسانسور حركت مي‌كند كنترل كننده وزن در نقطه مقابل حركت‌مي‌كند. براي نمونه هنگامي كه آسانسور به سوي بالا مي‌رود كنترل كننده وزن به سوي‌پايين مي‌رود.
جنبه‌ها و كيفيت‌هاي ايمني
قوانيني ايمني شهرهاي بزرگ ايجاب مي‌كند كه آسانسورها نمونه‌ها و گونه‌هادرهاي دستگاههاي آسانسور بايد پيش از حركت آسانسور بسته باشد. تدبير و طرح‌ايمني و حفاظت خودكار اطمينان بدهد كه درها بسته در سقف هر آسانسور وجود داشته‌باشد. به علاوه، در بسياري از آسانسورها يك پانل در كنار دستگاه وجود داشته باشد.ساير زمينه‌ها و جنبه‌هاي ايمني شامل فرمان دهنده سرعت خودكار مي‌باشد، به طوري‌كه بتوان از سرعت آن ماست يا بر سرعت آسانسور افزود. علاوه بر اين سرويس مرتب ومنظم و رفع عيوب احتمالي خيلي اهميت دارد. ماشين اوتيس با نيروي بخار كار مي‌كرد.اين آغاز مسافربرهاي مدرن با آسانسورهاي ايمني بود. در 1857، اوتيس يك آسانسوربراي پنج طبقه براي يك شركت چيني و شيشه در شهر نيويورك نصب كرد. Screwe كه به‌طور عمودي داخل شافت آسانسور حركت مي‌كرد، اختراع كردند.
اين Screwe آهني از وسط دستگاه عبور مي‌كرد. يك موتور بخار در زيرزمينScrewe را كه آسانسور را بالا يا به آهستگي پايين مي‌آورد، كار مي‌كرد.
افتخار نصب اولين آسانسور برقي به كمپاني برادران اوتيس داده شد كه به وسيله‌پسران اليشا اوتيس نظارت و اداره مي‌شد. از اين آسانسورها در سال 1889 در يك‌ساختمان نيويورك نصب گرديد و تا سال 1920 كه اين ساختمان تخريب شد اين‌آسانسور كار مي‌كرد.
آسانسور سيلو
براي تخليه و بارگيري از كاميون به سيلو يا خالي كرد غله از سيلو به كاميون وكشتي و غيره از اين گونه آسانسور استفاده مي‌شود.
آسانسور از كجا مي‌فهمد كه چه وقت بايد توقف كند؟
دكمه‌هاي داخل اتاقك كليدهاي بيرون آن را به كار مي‌اندازد. اين كليد شبيه همان‌كليدهائي هستند كه در خانه‌ها براي روشن و خاموش كردن برق به كار مي‌روند. كليدها باآن موتور برقي كه اتاقك آسانسور را به بالا و پايين مي‌فرستد مرتبط هستند. چون اتاقك‌آسانسور به بالاترين طبقه ساختمان مي‌رسد، يك كليد مخصوص به طور خودكار به‌موتور علامت مي‌دهد كه بالاكشدن اتاقك را متوقف كند.
در يك ساختمان بلند ممكن است در 20 طبقه مختلف افرادي كه منتظر آسانسورايستاده در يك زمان دست روي دكمه‌هاي آسانسور بگذارند و آنهارا فشار بدهند.برخي‌ها مي‌خواهند پايين بروند و برخي بالا، آسانسور به خودي خود در مقابل طبقات‌دكمه بالار فتن را زده‌اند مي‌ايستد و همين طور در مقابل طبقاتي كه دكمه پايين رفتن رازده‌اند. به نظر مي‌رسد كه ظاهراً آسانسور به خاطر سپرده است كه دكمه كدام طبقات زده‌شده و بايد در مقابل كدام طبقه بايستد. چون آسانسور مانند آدمي مغز ندارد كه علايم رابه خاطر بسپارد، بلكه به يك
كامپيوتر متصل است، يعني دستگاهي كه داراي نوعي حافظه‌مكانيكي است. خود كامپيوتر به موتوري كه اتاق آسانسور را به حركت درمي‌آورد و آن‌را متوقف مي‌كند، مربوط است. از اين رو همان طور كه علايم الكتريكي از طريق دكمه‌ها به‌سرعت منتقل مي‌گردند. اتاقك آسانسور به ترتيب جواب كساني را كه در طبقات پشت درآسانسور ايستاده‌اند و دكمه آن را مي‌فشارند، مي‌دهد.
آسانسور
دستگاهي است دائمي كه براي جابجايي اشخاص يا كالا، بين طبقات ساختمان بوده‌و در طبقات مشخصي عمل مي‌نمايد. داراي كابيني است كه ساختار، ابعاد و تجهيزات آن‌به اشخاص به سهولت اجازه استفاده مي‌دهد و ميان ريلهاي منصوبه عمودي باحداكثرانحراف 15 درجه حركت مي‌كند.
آسانسور وسيله نقليه عمومي دائمي است كه بين ترازهاي از قبل تعريف شده‌حركت مي‌كند. آسانسور تنها وسيله رفت و آمد ترافيكي است كه مورد استفاده تمامي‌گروه سني قرار مي‌گيرد و عمومي‌ترين وسيله جابجايي عمودي در جهان است.
آسانسور وسيله نقليه‌اي است كه كنترل آن به يك سيستم سپرده شده فرمان دادن‌به آن به اختيار مسافر است، اما ايستادن آن در محل مقرر به توسط سيستم است.
آسانسور در داخل محيطي نصب مي‌شود كه از سه قسمت تشكيل شده است:
1- موتورخانه: براي برقراري موتور و گيربكس و تابلو كنترل آسانسور و تابلوبرق
2- چاه آسانسور: براي نصب درها، ريلها و همچنين محلي براي حركت كابين ووزنه
3- چاهك: در پايين‌ترين قسمت چاه آسانسور، براي ضربه گيرها و بافرها
موتور گيربكس بعنوان قلب آسانسور و تابلو كنترل بعنوان مغز آسانسور عمل‌مي‌نمايد.
آسانسور حمل بار و مسافر
آسانسوري است كه براي حمل و نقل كالا طراحي شده است و معمولاً عمل حمل ونقل به همراه افراد صورت مي‌گيرد.
آسانسور خدماتي
آسانسوري است دائمي كه براي جابجايي كالا بين طبقات ساختمان مي‌باشد و درطبقات مشخصي عمل مي‌كند، داراي كابيني است كه ابعاد آن به اشخاص اجازه استفاده رانمي‌دهد و در ميان ريلهاي منصوبه عمودي و با حداكثر 15 درجه انحراف، حركت مي‌كند.ابعادي كه كابين را براي افراد غيرقابل استفاده مي‌كند، نبايد از مقادير زير بيشتر شود:
الف - مساحت كف كابين 00/1 متر مربع
ب - عمق 00/1 متر
ج - ارتقاع
آسانسور خودرو بر ساختمانهاي خصوصي
آسانسوري كه اتاقك آن ابعاد مناسبي براي جابجايي خودروهاي سواري داشتهوطراحي آن امكان اين جابجايي را مي‌دهد.
ريل راهنما
اجزايي صلب هستند كه براي هدايت كابين و يا وزنه تعادل تعبيه مي‌شود.
تعريف سيستم مكانيكي و قطعات مربوطه
و سرعت است. آسانسور طبق اين پارامتر ساخته مي‌شود. جرم يك (Q (kgپارامترهاي اصلي آسانسورها مسافر براي هر نوع محاسبه‌اي در آسانسور 75 كيلو درنظر گرفته مي‌شود.
پارامترهاي فني ديگر عبارتند از:
الف) ارتفاع مسير (بالارفتن كابين) تعداد و محل توقف ها
ب) ابعاد چاه آسانسور، كابين و موتورخانه
پ) ولتاژ برق اصلي، تعداد استارت آسانسور در ساعت و فاكتور بار
ت) سيستم كنترل آسانسور
ث) سيستم درب‌هاي آسانسور و ورود و خروج و نوع كنترل
ج) تعداد آسانسورها و مكان آنها در ساختمان
چ) شرايط محيط كاركرد
قطعات اصلي آسانسورهاي الكتريكي عبارتند از:
الف) وسايل تعليق كابين و وزنه تعادل كه مي‌تواند سيم بكسل فولادي و يا زنجيرباشد.
ب) وسيله رانش كه محرك آسانسور است و شامل:
- موتور الكتريكي
- گيربكس
- ترمز
- فلكه كششي و يا دنده زنجير
- شاسي ماشين - كوپلينگها، محورها، ياتاقانها
پ) كابين كه مسافرين و يا بار را حمل مي‌كند، شامل يوك، كه چهارچوبي فلزي‌است و كابين از طريق آن به سيستم تعليق متصل مي‌شود، كف كابين كه بار را نگهداري‌مي‌كند و بدنه كابين به كف متصل است.
قطعات ديگر عبارتند از:
- سيم تعليق
- راهنماها كه باعث هدايت كابين در مسير حركت خود مي‌شود.
- درب كابين و محرك درب
ت) وزنه تعادل كه براي جبران وزن كابين و قسمتي از ظرفيت بكار مي‌رود.
(Hoist Way)
ث) چاه آسانسور
اين فضا قسمتي يا تماماً پوشيده است و از كف چاله تا سقف (كف موتورخانه) ادامه‌دارد. در اين فضا كابين و وزنه تعادل حركت مي‌كنند و شامل ريلهاي راهنما براي كابين ووزنه تعادل و درهاي طبقات و ضربه‌گير در كف چاه مي‌باشد.
ج) سيستم ايمني
يك وسيله مكانيكي است كه در صورت بروز هرگونه خرابي، يا شل شدن سيم‌بكسل (زنجير تعليق) وسيله توقف و نگاه داشتن كابين و يا وزنه تعادل در روي ريل‌راهنما مي‌باشد و اگر سرعت كابين در جهت پايين رفتن از مقدار مشخص شده‌اي تجاوزكند اين مكانيزم عمل مي‌نمايد، عملكرد اين مكانيزم توسط گاورنر كه معمولاً درموتورخانه است شروع مي‌شود.
چ) ضربه گيرها
كابين يا وزنه از حدود تعيين شده در چاهك گذشته و امكان برخورد با كف چاهك‌پيش آيد اين وسيله از برخورد خش جلوگيري مي‌نمايد. ضربه‌گير ممكن است از جنس پلي‌اورتان، فنر يا نوع روغني انتخاب شود كه بستگي به سرعت اسمي داشته و طوري طراحي‌مي‌شود تا انرژي جنبشي كابين يا وزنه تعادل را جذب كرده (نوع فنري) و يا مستهلك‌نمايد.
ح) تجهيزات الكتريكي
كه شامل امكانات ايمني و روشنايي نيز مي‌گردد.
خ) سيستم كنترلي
موتور و گيربكس بالابر
موتور و كاهنده‌هاي بدون چرخ دنده معمولاً براي سرعتهاي بيشتر از 5/2 متر برثانيه استفاده مي‌شود درحاليكه براي سرعتهاي كمتر، از گيربكس‌هاي داراي چرخ دنده‌استفاده مي‌شود قبلاً از گيربكس با چرخ دنده‌هاي ساده استفاده مي‌شد ولي با پيشرفت‌روش‌هاي طراحي و توليد، چرخ دنده‌هاي حلزوني يك استاندارد قابل قبول مورد استفاده‌در گيربكس آسانسورها شد.
و تغيير سرعت از طريق تغيير فركانس صورت مي‌گيرد. AC موتور گيربكس شامل‌موتور سه فاز
ترمزها
در صورت قطع برق يا قطع برق سيستم كنترل، سيستم ترمز آسانسور بايد به طوراتوماتيك عمل كند، لذا از ترمزهاي اصطكاكي الكترومغناطيسي استفاده مي‌شود. اگركابين با 125% بار نامي خود در سرعت معمول خود حركت كند، ترمزها بايد قادر به توقف‌كامل سيستم باشند و بلافاصله سيستم را در حالت ساكن نگهدارند.
ترمز بايد توسط فنرهاي فشاري و يا نيروي وزن عمل كند. ترمز توسط‌الكترومغناطيس و يا الكتروهيدروليك بايد باز شود. اگر جريان برق قطع شود بايد حداقل‌دو وسيله مستقل الكرتيكي كنترل كننده داشته باشد. در صورت قطع جريان برق ، ترمزبايد بلافاصله عمل نمايد. هنگاميكه موتور گيربكس با يك وسيله دستي اضطراري مجهزباشد ترمز بايد طوري طراحي شده باشد كه توسط دست بتوان آن را باز كرد و با فشاردائمي توسط نفر اين ترمز باز بماند.
مقررات ايمني سيستم محركه آسانسور
1- هر آسانسور بايد حداقل يك سيستم محرك مخصوص به خود داشته باشد.
2- حركت دادن آسانسور به دو روش مجاز است.
با استفاده از سيم بكسل و فلكه و وزنه تعادل (By traction)
الف) سيستم اصطكاكي
اين سيستم چه از نوع وينچي بدون وزنه تعادل و چه از نوع (Positiv drive)
ب) سيستم مستقيم فقط براي سرعتهاي كمتر از 63/0 متر بر ثانيه مجاز است.
3- آسانسور بايد مجهز به سيستم ترمزي باشد كه در مواقع قطع منبع تغذيه موتوراصلي و يا مدارهاي فرمان به صورت خودكار سيستم متحركه را متوقف نمايد.
4- سيستم ترمز بايد يك ترمز الكترومكانيكي (اصطكاكي) داشته باشد.