بخشی از مقاله
طرز کار آسانسور
اصول عملکرد: یک آسانسوربرقی با نیروی محرکه کششی دارای اتاقکی است که ازکابلهای فولادی آویزان است و این کابلها برروی قرقره محرک شیار دارحرکت می کنند.کابلهای فولادی از یک طرف به بالای اتاقک و از طرف دیگر به قاب وزنه تعادل متصل می شوند.وزنه تعادل ازمیزان بار روی موتور الکتریکی به اندازه اختلاف وزن موجود میان اتاقک همراه با بار و وزنه تعادل یا اصطکاک کم می کند.این اختلاف وزن را ((بار غیر متعادل))می نامند.وزنه تعادل معمولاً ۴۰ تا ۵۰ درصد وزن اتاقک به علاوه بار آن و اصطکاک وزن دارد. اصطکاک معمولاً ۲۰ درصد وزنه تعادل است.
انواع کابل کشی:
۱-کشش تک رشته ای: این شکل از کابل کشی معمولاً همراه با ماشینهای گیر بکسی به کارمی رود، اما از آن می توان برای ماشینهای بدون گیربکس با سرعتهای پایین تر ۱.۷۵ تا ۲.۵متر بر ثانیه نیز استفاده کرد.در این دو حالت معمولاً زاویه تماس کابل فولادی باقرقره محرک به ترتیب ۱۴۰ و ۱۸۰ است. قرقره محرک به ندرت از چنان قطری برخوردار است که در فاصله میانی مرکز اتاقک و وزنه تعادل قرار گیرد،به همین دلیل استفاده از قرقره انحراف ضرورت پیدا می کند.
۲-کشش دو رشته ای: چون استفاده از قرقره انحراف خطر لغزش کابل فولادی را در نتیجه کاهش سطح اصطکاک کابل با قرقره محرک افزایش می دهد ، می توان از قرقره دو رشته ای استفاده کرد.از این روش در آسانسورهای پر سرعت وسنگین بار استفاده می شود.
۳-کابل کشی ۲ به ۱ : از این روش گاهی به همراه ما شینهای گیربکسی در سرعتهای پایین تر اتاقک یعنی در حدود ۱.۷۵ تا ۳ متر بر ثانیه استفاده می شود.در این حالت سرعت اتاقک و وزنه تعادل نصف سرعت محیطی قرقره محرک است و این بار روی قرقره را به نصف کاهش می دهد وامکان استفاده از موتورهای پر سرعت را فراهم می سازد که نسبت به موتورهای کم سرعت ارزانتراند.
۴-کابل کشی ۳ به ۱: از این نوع کابل کشی برای آسانسورهای سنگین کالا در مواردی استفاده می شود که باید توان موتوروفشار روی یاتاقانها راکم کرد.
۵-کابلهای توازن: در ساختمانهای بلند بالاتر از ده طبقه،بار کابل فولادی که در حین حرکت اتاقک از آن به وزنه تعادل(و بر عکس)منتقل می شود مقدار قابل توجهی است و با رسیدن اتاقک به بالا، بار کابل سیمی به وزنه تعادل منتقل می گردد.برای توازن و کاهش این پدیده،به قسمت تحتانی اتاقک و وزنه تعادل، کابلهای توازن متصل می گردد. برای جای دادن کابلهای توازن به یک گودال عمیق تر نیاز است
اتاق ماشین آلات در سطح پایین :
در صورتی که اتاق ماشین آلات در یک طبقه میانی یا در کف چاه آسانسور واقع شود به کابل سیمی طویلتری احتیاج است ودر این حالت کابل از دور قرقره های بیشتری عبور می کند که این خود به مقاومت اصطکاکی بالاتر و ضرورت کار نگهداری بیشتر منجر می گردد. اما چنانچه اتاق ماشین آلات در طبقه همکف قرار گیرد، چاه آسانسور از وزن ماشینهای کابل پیچی و تجهیزات کنترل خلاص می شود. موقعیت اتاق ماشین آلات مسیله نفوذ دال بام و هوابندی را نیز منتفی می سازد.
محرک استونه ای:
در این شکل کابل در جهت حرکت عقربه های ساعت و کابل دیگر در خلاف جهت حرکت عقربه های ساعت به دور یک استوانه می پیچد، بنابر این زمانی که کابل به دور استوانه می پیچد ، کابل دیگر از دور آن باز می شود ، نقطه ضعف محرک استوانه ای آن است که با افزایش ارتفاع ،استوانه بزرگ و سنگین می شود و بنا بر این استفاده از این سیستم به ارتفاع حداکثر ۳۰ محدود می گردد.
کابلهای سیمی :
این نوع ازکابلهای مورد استفاده، کابلهای سیم فولادی با مقاومت کششی بالا هستند و تعداد کابلهای هر آسانسور بین ۴ تا ۱۲ عدد است . قطر کابلها ۹ تا ۱۹ میلیمتر و ضریب ایمنی آنها ۱۰ است.
موتورهای کابل پیچی:
درصورتی که نیروی محرکه انتقالی به قرقره کششی از طریق یک چرخ دنده حلزونی باشد،موتور از «نوع گیربکسی»است. اما چنانچه نیروی محرکه از طریق اتصال مستقیم از موتور به قرقره کشش منتقل گردد،موتور از«نوع بدون گیر بکس» است. توان موتورهای بدون گیر بکس از۲۲تا ۸۳کیلو وات متفاوت است،اما موتورهای گیر بکسی کشش از توان۳ تا ۳۰ کیلو وات برخوردارند
موتورهای گیر بکسی تک سرعته کششی:
این نوع موتور شامل یک چرخدنده حلزونی است و با برق مستقیم یا متناوب کار می کند.زمانی که اتاقک به فاصله کمی از پا گرد طبقات میرسد،ترمز به صورت اتوماتیک عمل می کند تا اتاقک به شکل آرامی متوقف شود.
موتورهای گیر بکسی دو سرعته کششی:
در این حالت از یک موتور با دو سیستم سیم پیچ جداگانه یا از دو موتور جداگانه استفاده می شود .در زمان شروع،موتور با سیم پیچ پر سرعت به کارمی افتدو برای محدود کردن جریان،یک مقاومت بصورت سری به آنها متصل است.شتاب گیری آرام اتاقک با کاهش تدریجی میدان مقاومت صورت می گیرد.با نزدیک شدن به پا گرد طبقه،موتور یا سیم پیچ پر سرعت از کار می افتدوموتور با سیم پیچ کم سرعت متصل به چوک به کار می افتد.سرعت اتاقک تا رسیدن به فاصله کمی از پا گرد به صورت تدریجی کاهش می یابدودر این زمان جریان برق قطع می شود و ترمز به صورت اتوماتیک اتاقک را به آرامی متوقف می سازد
موتورهای گیر بکسی ولتاژ متغیر کششی:
در سیستم ولتاژ متغیر مزایایی وجود دارد که با دیگر سیستمها نمی توان به آن دست یافت.شتاب گیری مثبت ومنفی بسیار آرام،این سیستم را نسبت به سیستمهای یک یا دو سرعته برتر می سازد.تجهیزات این سیستم شامل موتوری با برق متناوب است که برق مستقیم موتور محرک ماشین گیر بکسی را تأمین میکند.
موتورهای بدون گیر بکس ولتاژ متغیر کشش:
وجود این تجهیزات برای آسانسور های پرسرعتی با سرعت ۱.۷۵ متر بر ثانیه و بالاتر بسیار مهم است. این تجهیزات بیانگر بهترین روش جدید در برآورنده ساختن شرایط ترافیکی با کارآیی بالا است. برای شتاب گیری آرام،در مدار میدان ژنراتور از رگولاتور تنظیم کننده ای استفاده می شودکه بازده خروجی ژنراتور را کنترل می کند.یک مقاومت متغیر در مدار میدان به تدریج میزان مقاومت را کاهش و ولتاز ژنراتور را افزایش می دهد تا اتاقک آسانسور باشتاب گیری آرام به سرعت کامل برسد. با ایجاد سرعت کامل، ولتاژ ژنراتور تا کاهش سرعت اتاقک ثابت باقی می ماند.برای کاهش سرعت و توقف اتاقک از یک مجموعه کلید القایی استفاده می شود.ترمزها تنها در زمان ثابت بودن اتاقک عمل می کنند.
ترمزهای آسانسور:
برای انواع تجهیزات ماشینی آسانسور وجود یک ترمز برقی- مکانیکی با عملکرد ایمنی در زمان قطع برق ضرورت دارد.زمانی که آسانسور در حال حرکت است،کفشکهای ترمز به صورت برقی- مکانیکی از استوانه ترمز فاصله می گیرند،یعنی بر نیروی فنرهای لوله ای یا صفحه ای ترمز در زما ن ثابت بودن اتاقک غلبه می شود. قطع جریان برق سبب به کار افتادن ترمز می شود و بنا براین در موقع رفتن برق ترمزها ایمنی ایجاد می کنند.
اتاق ماشین آلات:
در موارد ممکن،اتاق ماشین آلات را باید در بالای چاه آسانسور قرار داد،،این مکان بالاترین کارایی را ایجاد می کند .این اتاق را باید تهویه کرد و با عایق کردن پایه بتنی ماشین آلات از دیوارها و کف به کمک صفحات چوب پنبه فشرده ،به مسیله انتقال صوت توجه نمود. وجود یک تیر بالابر سقفی درست در بالای ماشین آلات برای نصب یا پیاده کردن تجهیزات ضروری است ودر داخل کف در بالای پا گرد نیز باید یک دریچه دسترسی ایجاد کرد تا از طریق آن بتوان تجهیزات را در صورت ضرورت جهت تعمیر یا تعویض پایین برد.برای این اتاق باید یک در قفل دار نصب کرد و وجود فضای کافی جهت کنترل کنندها، انتخاب کننده طبقات و دیگر تجهیزات ضروری است. دراین اتاق وجود پریز و تجهیزات روشنایی خوب ضرورت داردو استفاده کافی از نور طبیعی روز توصیه میشود.دمای اتاق نباید از۱۰ درجه کمتر و از ۴۰ درجه بیشتر شود و برای این منظور وجود امکانات گر مایش و تهویه ضروری است . برای پرهیز از ایجاد گرد و غبار باید دیوارها،سقف و کف را رنگ کرد،
آسانسور چگونه كار ميكند؟
در سال 1800 توليد فولاد ، انقلابی در ساخت ساختمانهای بلند مرتبه ايجاد کرد. اسکلت بندی بناها به کمک فلزات شروع شد و معماران و مهندسان آسمانخراشهایی به طول صدها پا ساختند.
اما اگر اختراعی بنام آسانسور نبود، اين برجها قابل استفاده نبودند. آسانسورهای مدرنی ساخته شد تا مردم بتوانند براحتی و با ايمنی زياد به بالاترين طبقات آسمانخراشها بروند.
امروزه شهرهائی مثل نيويورک کاملا" به آسانسورها وابسته اند. دراين بخش ما با نحوه حرکت و سيستم های کنترلی آسانسورها آشنا خواهيم شد و ايمنی آنها را مورد بررسی قرار خواهيم داد.
آسانسورها :
نحوه کار آسانسور ساده است. آسانسور از کابينی که به يک سيستم بالابر متصل شده و کابلی که به يک جعبه متصل است، تشکيل شده است.
البته پيچيدگی آسانسورهای مدرن از اينها بيشتر است. آسانسورهای جديد به سيستم مکانيکی پيشرفته ای نياز دارند تا وزن کابين و مسافران را تحمل کنند و ايمنی جان آنها را تضمين کند.
امروزه دو نوع آسانسور کاربرد بيشتری دارند: آسانسورهای هيدروليک و آسانسورهای طنابی
الف : آسانسورهای هيدروليک
در سيستم آسانسورهای هيدروليک، بار با فشار پمپ های هيدروليک جابجا می شود .
سيستم آسانسور هيدروليک از سه بخش تشکيل شده است:
1- مخزن روغن
2- يک پمپ (تلمبه) که توسط موتور الکتريکی کار می کند.
3- يک دريچه که بين سيلندر و مخزن قرار دارد.
تلمبه، روغن را از مخزن به سيلندر هدايت می کند. هنگامی که دريچه باز باشد، روغن به راحتی به محل قبلی خود باز خواهد گشت. ولی اگر دريچه بسته شود ، روغن با فشار وارد استوانه سيلندر خواهد شد.
هنگامی که روغن در سيلندر جمع شد، فشار به پيستون منتقل می شود و کابين آسانسور بطرف بالا حرکت می کند. هنگامی که آسانسور به طبقه مورد نظر نزديک شد ، سيستم کنترل آسانسور علامتی را به موتور الکتريکی می فرستد تا کار تلمبه به تدريج قطع شود.
برعكس وقتی آسانسور بخواهدبه طبقهء پائين برگردد ، سيستم کنترل آسانسور يک علامت به دريچه می فرستد و دريچه باز می شود.
سنگينی کابين و مسافران باعث می شود تا پيستون به سيلندر حاوی روغن فشار وارد آورد و روغن به مخزن برگردد . هرگاه آسانسور در طبقه زيرين توقف کرد، سيستم کنترل، دوباره دريچه را می بندد.
طرز کار اين دستگاه بسيار ساده است، ولی اشکالاتی هم دارد که به آن می پردازيم.
اشکالات سيستم هيدروليک :
مهمترين مزيت سيستم هيدروليک اين است که می تواند به آسانی با نيروی کم پمپ، قدرت زيادی ايجاد کند تا آسانسور به راحتی بالا برود. ولی اين سيتم دو عيب عمده دارد.
مهمترين مسئله اندازه تجهيزات است. اگر آسانسور بخواهد طبقات زيادی را بالا برود به پيستون بلندتری هم نياز است، پيستون بلندتر هم به جای زيادی نياز دارد، مثلا" اگر بخواهيم از اين سيستم برای يک ساختمان 10 طبقه استفاده کنيم، بايد حداقل 9 طبقه چاه حفر کنيم تا پيستون در آن جا بگيرد !
مشکل ديگر اين سيستم ، عدم توانائی آن در ذخيره انرژی پتانسيل است. دراين سيستم پمپ نيروی عظيمی ايجاد می کند تا آسانسور بالا برود، ولی قادر نيست تا انرژی را ذخيره کنند. انرژی پتانسيل فقط وقتی به کار می رود که آسانسور بخاطر وزن خود به طرف پائين حرکت می کند ، ولی اگر دوباره بخواهد بالا برود، باز بايد از پمپ انرژی بگيرد.
آسانسور کابلی اين دو مشکل را حل کرده است. در بخش بعدی به اين سيستم می پردازيم.
ب : آسانسورهای کابلی
اين سيستم امروزه بيشتر مورد استفاده قرار می گيرد.
در آسانسورهای کابلی ، کابين توسط يک سری کابل فولادی ( که دور چرخ قرقره ای حلقه شده اند) به يک وزنهء تعادل متصل است و چرخ قرقره نيز به يک موتور الکتريکی متصل شده است .
هنگامی که موتور در يک جهت می چرخد، چرخ قرقره ، آسانسور بالا می آيد و هنگامی که در جهت عکس می چرخد، آسانسور به سمت پائين حرکت می کند.
چرخ قرقره، سيستم کنترل و موتور در بالاترين طبقه در اطاقکی به نام اطاق ماشين بطور ثابت قرار دارند
وزن وزنه تعادل معادل 40% ظرفيت کامل آسانسور است. يعنی هنگامی که آسانسور به 40% ظرفيت کامل خود رسيد، آسانسور و وزنه به يک حالت تعادل می رسند. هدف از اين تعادل ، ذخيره انرژی است.
با بار يکسان در هر دو طرف کابل، چرخ قرقره ، نيروی کمتری برای حرکت دادن آسانسور نياز دارد. در هر دو طرف کابين و وزنهء تعادل، دو خط ريل دندانه دار وجود دارد تا از حرکت نوسانی کابين و وزنه تعادل جلوگيری کند. همچنين اين ريل ها در مواقع اضطراری جهت ايمنی سيستم، باعث متوقف شدن حرکت آسانسور می شوند.
ايمنی سيستم:
شايد در فيلمهای هاليوودی ديده باشيد که ناگهان طناب آسانسور پاره می شود و مسافران به پائين سقوط می کنند. ولی در عمل غير از اين است.
در آسانسورهای کابلی چند رشته کابل محکم فولادی (4 تا 8 رشته کابل) بکار می رود و اگر به هر دليلی يکی از اين کابلها قطع شود ، کابلهای ديگر وزن سيستم را تحمل خواهند کرد.
و اگر آسانسور بطور ناگهانی شروع به حرکت کند ، سيستم فرماندهی مکانيکی در چرخ قرقره ، بطور خودکار ، حرکت آسانسور را متوقف می کند.
وقتي چرخ قرقره با سرعت بيش از حد مجاز حركت كند ( در حالت سقوط آسانسور ) ، لنگر ها به دليل خاصيت گريز از مركز باز مي شوند و به چرخ دنده ثابت گير مي كنند و چرخ قرقره مي ايستد و باعث توقف آسانسور مي شود.
هنگامی که آسانسور به مقصد برسد ، سيستم فرماندهی مکانيکی باز وارد عمل می شود .
بر روی ريل ها، کابلهائی متصل شده که هنگام توقف آسانسور (به دستور سيستم فرماندهی مکانيکی) کشيده می شوند و آسانسور به دندانه های ريل ، گير می کند و ثابت می ايستد.
آسانسورها همچنين سيستم توقف خودکاری دارند که هرگاه کابين يا وزنه تعادل به بالاتر يا پائين تر از ريل ها کشيده شود، آن را متوقف می کند. اگر با تمام اين تجهيزات و پيش بينی های ايمنی، آسانسور به پائين سقوط کند ، در قسمت زيرين سيستم، يک فنر بسيار قوی حاوی روغن پر شده در سيلندری وجود دارد که به مانند بالشی ، مسافران را از خطر حفظ می کند.
درهای اتوماتيک :
شما درهای اتوماتيک را به هنگام ورود به فروشگاههای بزرگ ديده ايد. اين درها برای راحتی افراد ساخته شده اند ولی وجود درهای اتوماتيک در آسانسورها برای جلوگيری از افتادن افراد ( بهنگام نبودن آسانسور ) و ايمنی آنها بسيار ضروری است.
بعد از رسيدن آسانسور به مقصد و قبل از حرکت ، موتوری که بالای کابين آسانسور قرار دارد توسط بازوئی ، ريل درب آسانسور را بطرف چپ يا راست هل می دهند و باعث باز و بسته شدن درها می شود.
در آسانسورهای پيشرفته ، حسگری در درها تعبيه شده تا از بسته شدن آن ، هنگامی که فردی بين در قرار دارد ، جلوگیری می کند. در ضمن حسگرهايی هم روی کابين تعبيه شده ، که به هنگام رسيدن به هر طبقه علامتی را به مرکز کنترلی و کابين آسانسور می فرستد تا مسافران از محل خود در طبقات آگاه شوند.
در يک محدوده زمانی کوتاه ، آسانسورها به يک ماشين ضروری برای انسانها تبديل شده اند. آنها واقعا" يکی از ابزار مهم زندگی مدرن امروزی به حساب می آيند و شايد هم مهمترين آنها !
مراحل طراحی و اطلاعات ساخت اسانسور از آماده سازی چاهک تا بتون ریزی
جهت جلوگیری از هدر رفتن زمان در پروسه طراحی و انتخاب آسانسور و هزینه های زیاد رعایت نکات ذیل از اهمیت زیادی برخوردار می باشد و چنانچه سازندگان ساختمان در طول عملیات طراحی و اجرا به نکات قید شده توجه نمایند از مزایای آن بهره مند خواهند شد.
مرحله 1) آماده سازی کف چاله آسانسور :
الف: جهت نصب آسانسور ارتفاع مورد نیاز از کف چاله تا سطح کف سازی شده اولین توقف آسانسور قبل از بتون ریزی کف چاله حداقل باید 190 cm باشد.
ب: در زمان بتون ریزی کف چاله با عنایت به نقشه سکوهای ضربه گیر زیر کابین و زیر قاب وزنه تعادل 10 cm بتون مگر و 30 cm آرماتوربندی و بتون ریزی می شود و ارتفاع باقیمانده نباید کمتر از 150 آرماتوربندی و بتون ریزی می شود و ارتفاع باقیمانده نباید کمتر از 150cm شود.
ج: جهت اجرای سکوهای ضربه گیر طبق نقشه های اجرای آرماتورهای انتظار جهت سکوهای ضربه گیر در فونداسیون مذکور پیش بینی می شود.
نکته مهم: در این مرحله پیش بینی چاه ارت ضروری است.
جهت چاه ارت (Earth) تا رسیدن به رطوبت لازم زمینی، و وصل کردن سیم مربوطه، می توان از چاه اصلی ساختمان جهت ایجاد چاه ارت استفاده نمود و چنانچه این چاه پیش بینی نشده است، در محل مناسب و نزدیک به آسانسور چاهی به عمق حداقل 8/3 متر ایجاد کرد تا به رطوبت زمینی رسید سپس مواد ذیل را
1. نمک 33%
2. زغال 33%
3. پتاسیم 33%
4. سیم مسی بدون روکش به متراژ مناسب جهت محل مورد انتقال
5. میله مسی و صفحه مسی ( در بازار به صورت یک مجموعه وجود دارد)
طبق دستورالعمل در چاه حفر شده قرار داده و روی آن را می پوشانیم.
مرحله 2) تهیه نقشه :
چناچه ساختمان در حال احداث می باشد و دسترسی دقیق به ابعاد مورد نیاز چاهک میسر نباشد، نقشه های زیر لازم است
1. پلان تیپ طبقات شامل پارکینگ – زیر زمین – همکف و طبقات در محل نصب آسانسور
2. مقطع از چاهک آسانسور با ذکر اندازه های کامل از کف چاله آسانسور تا زیر سقف موتورخانه
3. پلان پشت بام ساختمان در محدوده چاهک آسانسور به منظور بررسی تأسیسات و تجهیزات احتمالی موجود در اطراف چاهک به شرکت طرف قرارداد ارائه شود
مرحله 3) بتون ریزی کف چاهک:
همانطوریکه در مرحله 1 اشاره شده پس از تکمیل مدارک مورد نیاز (در مرحله 2) با توجه به شرایط ساختمان و نوع آسانسور طرح اجرایی بتون ریزی کف چاهک به شرح ذیل به کارفرما ارائه خواهد شد.
1. بتون مگر 10 سانتیمتر
2. بتون آرمه کف و آرماتور بندی 30 سانتیمتر
مرحله 4 ) عملیات آهن کشی( سازه فلزی) چاهک آسانسور:
آهن کشی عبارت است از سازه فلزی در داخل چاهش آسانسور جهت استقرار براکت های مورد نیاز ریل های کابین و ریل های وزنه بر اساس نقشه طراحی شده توسط فروشنده آسانسور که بشرح زیر می باشد:
1. تهیه نقشه اجرایی آهن کشی کامل چاهک
2. تهیه لیست آهم آلات مورد نیاز
3. نصب داربست فلزی مناسب جهت اجرای آهن کشی
4. انجام آهن کشی با نظارت نماینده فنی شرکت فروشنده یا دستگاه نظارت ساختمان
5. اجرای ضد زنگ آهن آلات پس از صدور گواهی انجام کار آهن کشی
مرحله 5 )دیوارکشی اطراف چاهک (در صورتیکه قبل از آهن کشن انجام نشده باشد)
الف: سه طرف چاهک (سمت راست - روبرو – سمت چپ) می بایستی بوسیله دیوارکشی از کف تمام شده اولین توقف تا اطاقک موتورخانه بر روی پشت بام اجرا گردد.
ممکن است دیوارکشی با یکی از روش های زیر برحسب شرایط ساختمان انجام پذیرد:
1. ورق کشی: که به تناسب فضا از ورق های فلزی _ یا پانل های گچی استفاده می شود
2. رابتیس بندی: با استفاده از تورهای فلزی مخصوص و اندود کاری روی آن
3. آجر کشی
ب: انجام اندود دیوار از طرف داخل چاهک بوسیله سیمان – یا خاک و گچ
توضیح:
اگر عملیات کلاف بندی آهن کشی در پشت ستونها و در داخل دیوار قرار می گیرد می بایستی در محل نصب براکت ها بر روی کلافهای افقی فضای خالی مناسب پیش بینی شود تا از تخریب بعدی جلوگیری شود.
جهت اجرای مناسب مورد فوق بر اساس نقشه های درب و ریل که توسط فروشنده آسانسور تهیه می شود امکان پذیر خواهد بود.
در این مرحله اجرای روشنایی داخل چاهک طبق دستورالعمل مربوطه باید انجام شود.
مرحله 6)ایجاد موتورخانه:
اطاق موتورخانه بر حسب ابعاد و نقشه اجرایی فروشنده اجرا می گرددو رعایت ابعاد و اندازه های زیر الزامی است:
1. ارتفاع از روی کف تمام شده آخرین توقف تا زیر سقف اطاق موتورخانه حداقل نباید کمتر از 6 متر باشد.
2. اطاق موتورخانه باید درب با عرض ورودی حداقل 80cm داشته باشد.
3. اطاق موتورخانه باید دارای پنجره جهت تهویه باشد.
4. نصب هواکش مناسب در موتورخانه (حداقل با فن 250 CFM )
5. نصب قلاب فلزی در بالای چاهک آسانسور روی سقف موتورخانه مناسب برای حداقل 2000 kg وزن