گزارش کار اموزی آشنایی با مراکز مخابراتی

بخشی از مقاله

گزارش کار اموزی آشنايي با مراكز مخابراتي

مكان كارآموزي: شركت مخابرات استان تهران ، اداره نظارت، آزمايش و تحويل سيستمهاي انتقال

موضوع كارآموزي: آشنايي با مراكز مخابراتي
شركت مخابرات استان تهران بطور كلي داراي 2 قسمت اساسي
مي باشد. 1- بخش هاي ستادي كه شامل معاونت هاي نيرو، مالي، آموزش، بازرسي و .... مي باشد.
2- بخش هاي اجرايي يا فني بعبارت بهتر بخش هاي عملياتي شركت مخابرات
وظيفه اصلي اين قسمت در واقع پياده كردن و اجرا كردن طرح هاي تصويب شده در بخش ستادی از جمله توسعه و تكميل مراكز تلفن شهري، اجراي طرح هاي مخابراتي، نظارت و بررسي عملكرد شبكه هاي فيبر نوري و طراحي سيستم هاي بروز مخابراتي و .... مي باشد.

يكي از ادارات اصلي و مركزي اين قسمت اداره ي كل نظارت، آزمايش و تحويل مي باشد كه خود به سه قسمت: 1- اداره ي كل نصب و راه اندازي 2- اداره ي كل خدمات مهندسي 3- معاونت توسعه و مهندسي مي باشد.
وظايف: اداره نصب و راه اندازي وظيفه نصب سيستم هاي مخابراتي از جمله نصب كليه ي سيستم هاي مورد نياز در مراكز تلفن بين شهري و در مورد ارتباطات سيار وظيفه نصب آنتن هاي BTS و تقويت كننده هاي موبايل را برعهده دارد.
اداره ي خدمات مهندسي در مورد پشتيباني و نگهداري از سيستم هاي نصب شده را بر عهده دارد.
معاونت توسعه و مهندسي در مورد افزايش ظرفيت شبكه و برطرف كردن مشكلاتي که در كيفيت مخابرات اثرگذار مي باشد و بطور كلي تحقيق و پژوهش در مورد بروز كردن شبكه هاي مخابراتي فعاليت دارد.
مراكز تلفن كوچك
فن آوري تلفن: گاهي از سيستم عمومي تلفن بعنوان هشتمين مورد از عجايب جهان ياد مي كنند. شبكه اي متشكل از پيچيده ترين كامپيوترهاي متصل به يكديگر را تجسم كنيد، كه فقط در عرض چند ثانيه مي توانند ارتباط بين دو نفر را در هر نقطه از جهان برقرار كند. شبكه هاي تلفن امروزي نه تنها مي تواند ارتباط صوتي را با كيفيت خوب برقرار كند بلكه در انتقال ديتا نيز خيلي موثر است بطوركه امروزه در سيستم هاي انتقال اداره اي بعنوان ديتا از طريق فيبر نوري تشكيل شده است.
بهتر است از روش سازماندهي (PSTN) public switched Telephone network
را بصورت اجمالي مورد بررسي قرار دهيم و مشخصه هاي مربوط به سيگنال ها و انتقال آنها توسط خط تلفن معمولي را مرور كنيم.
مراكز تلفني: شبكه مراكز تلفني در واقع شبيه درخت رو به رشدي است كه تمام ريشه هايش به يكديگر ارتباط دارند، هر چند ممكن است در شكل زير اين طور به نظر نرسد: با اين كه اين شكل ساده شده است. اما اصول پايه ي شبكه مزبور را نشان مي دهد.

مركز تلفن محلي:
تلفن ها در واقع نشان دهنده ي انتهايي ترين نقطه ي شبكه مي باشند، هر تلفن معمولاً با استفاده از يك جفت سيم مسي به مركز قطع و وصل مربوطه متصل مي شود(استفاده از سيم مسي باعث افزايش ظرفيت مي گردد) كه مركز تلفن محل (co) ناميده مي شود. مركز تلفن محلي تمام عملكردهاي مربوط به قطع و وصل بين تلفن هاي محلي را انجام مي دهد. بنابراين خدمات مربوط به تلفن هاي محلي توسط يك مركز تلفن محلي منفرد ارائه مي شود. يعني ارتباط تلفني مزبور بدون واكنش متقابل با شبكه، در يك مركز تلفن محلي صورت مي پذيرد. اين حالت مکالمه ي محلي ناميده مي شود. (Local call).

هر مركز تلفن محلي با سه رقم (مانند 276 يا 863) مشخص مي شود، كه سه رقم اول شماره تلفن هاي 7 رقمي را تشكيل مي دهد. چهار رقم باقي مانده در واقع شماره تلفن اختصاصي شما مي باشد و مركز تلفن محلي براي ارائه خدمات از آن استفاده مي كند.
مركز تلفن شهري
وقتي شماره تلفني را مي گيريد كه تحت كنترل مركز تلفن محلي ديگري مي باشد، بايد مراكز مزبور به گونه اي به يكديگر متصل شوند. كنترل قطع و وصل اين مراكز محلي توسط مركز ديگري بنام مركز تلفن شهري (TC) صورت مي گيرد. خطوط اتصال TC بين مركز تلفن هاي محلي مبدأ و مقصد برقرار مي باشد و كنترل قطع و وصل مبدأ و مقصد توسط سيستم هدايت موجود در اين مراكز صورت مي پذيرد. اين مركز بعد از برقراري اتصال با تلفن مقصد، سيگنالي به آن ارسال مي كند كه نشان مي دهد شخصي در انتظار برقراري ارتباط مي باشد. اگر نتوان از طريق مركز تلفن شهري به مركز تلفن محلي مورد نظر دسترسي پيدا كرد. در آن صورت بايد ارتباط از سطح ب

الاتري در شبكه برقرار شود.
اگر چه هزينه مكالمه ي تلفني در مركز تلفن شهري محاسبه مي شود، اما برقراري ارتباط از طريق چنين مركزي در تمام موارد شامل هزينه ي مكالمه نمي شود. زيرا در مناطقي كه تراكم جمعيت زياد مي باشد و چند مركز تلفن محلي در يك منطقه قرار دارد، باز هم ممكن است برقراري ارتباط با مركز تلفن محلي مجاور از طريق مركز تلفن شهري صورت بگيرد.
مركز تلفن راه دور: وقتي ايجاد ارتباط از طريق مركز تلفن شهري امكان پذير نباشد، اين كار توسط مركز تلفن راه دور يا (RC) يا Regional center صورت مي پذيرد. در اين سطح از ش

بكه ارتباط تلفني با مركز تلفن شهري مناسب برقرار مي گردد. كه آن نيز به
نوبه ي خود برقراري ارتباط با مركز تلفن محلي مورد نظر را برقرار مي كند. از اين قسمت اتصال به مركز تلفن محلي و نيز تلفن مقصد مطابق معمول صورت مي گيرد. اگر مركز تلفن شهري درخواست شده از مركز تلفن راه دور تحت پوشش آن نباشد مركز مزبور به مركز تلفن راه دور مناسب متصل خواهد شد. با استفاده از چنين سلسله مراتبي مي توان هر تلفني را به تلفن ديگري وصل و به آن دسترسي پيدا كرد. اتصال بين مراكز و اداره هاي مخابرات از طريق سيم هاي مسي، زميني، هوايي، اتصال ماهواره اي و يا كابل نوري برقرار مي گردد. ميزان پيچيدگي شبكه تلفني در هر نقطه از دنيا به ناحيه ي مورد نظر و خدمات مورد نياز آنها بستگي دارد.
بطور كلي تمامي مشتركان تلفن ثابت از طريق كابل به پست هاي مخابراتي كه در هر محل نصب شده است متصل هستند. پست از طريق كابل‌هاي مسي و ... به كافو كه تمامي مشتركان در آن يك زوج سيم اشتراك دارند وصل مي‌شود تمامي كافوها از طريق كابل به حوضچه‌هاي مخابراتي متصل‌اند از حوضچه‌هاي مخابراتي با استفاده از كابل‌هاي مسي كه از داخل زمبن رد شده است به مركز تلفن هر منطقه‌اي وصل مي‌شود حال هر مركز تلفن شهري كه در تهران به 7 منطقه تقسيم مي‌شود از 3 قسمت تشكيل شده است:
1- سالن MDF 2- سالن PCM 3- سالن سوئيچ 4 سالن ديتا
زمانيكه شركت مخابرات به متقاضيان تلفن ثابت يك خط واگذاري مي‌كند، در واقع يك زوج سيم به هر مشترك واگذار مي‌كند. كه يك سر اين زوج سيم در خانه‌ي هر مشترك و سر ديگر آن در سالن MDF مي‌باشد در واقع زمانيكه شماره‌گيري انجام مي‌شود ابتدا اين شماره از طريق زوج سيم به سالن MDF و از آنجا از طريق كابل‌هاي مخصوص به سالن PCM می رود. حال در رساندن PCM ديگر زوج سيم وجود ندارد، سالن PCM در واقع نقش خطوط انتقال را بازي مي‌كند، حال سيستم‌هايي كه براي انتقال استفاده مي‌شودخيلي متنوع مي‌باشد كه توسط ادارات نصب و راه‌اندازي هر منطقه‌اي در مراكز ايجاد مي‌شود، يكي از انواع اين سيستم‌ها G.SHDSL مي‌باشد كه براي انتقال ارتباط حداقل به ZMG احتياج دارد كه اين SHDSL ‌اين m2 را از مشترك يا NTU گرفته و به سالن سوئيچ انتقال مي‌دهد. در سالن سوئيچ بطور خلاصه از طريق پيش‌شماره گرفته شده منطقه مورد نظر مشترك شناسايي شده (3 رقم اول) و ارتباط صورت مي‌گيرد. در زمان‌هاي قديم وظيفه مراكز فقط انتقال مكالمه بود ولي اكنون در زمينه‌ي ديتا و ارتباط مشترك با اينترنت هم مراكزي در هر منطقه‌اي تلفن شهري ايجاد گرديده است.

اما مشكلاتي كه در زمينه‌ي ارتباط بين مشتركين با مراكز تلفني وجود دارد، اين است كه كافوهاي معمولي كه در گذشته نصب شده‌اند تعداد محدودي از مشتركين مي‌توانند در آن وصل باشند، از طرفي چون درگذشته تقريباً تمامي خطوط انتقال بين كافوها و مراكز تلفن شهري از طريق كابل‌هاي مسي كه از زيرزمين عبور كرده ديگر ظرفيت پذيرش مشترك جديد را ندارد در نتيجه بايد از فيبرهاي نوري استفاده كرد، مزاياي فيبر نوري نسبت به سيم هاي مسي هم از نظر هزينه مي‌باشد و هم اينكه از طريق فيبر نوري مي‌توان ظرفيت پذيرش مشتركان جديد را خيلي زياد افزايش داد. فيبر نو

ري خود نوعي كابل است كه هر رشته از اين كابل مي‌تواند در هر ثانيه هزاران مشترك را با هم ارتباط دهد. اما براي استفاده از فيبرهاي نوري ديگر نمي‌توان از كافوهاي معمولي استفاده كرد. دراين باره از نوعي از كافوها به نام Modem استفاده مي‌كنند. اين مودم‌ها در واقع همان كار كافوها را انجام مي‌دهند ولي از نظر ظرفيت‌پذيري خيلي بيشتر از كافوهاي معمولي مي‌توان از آنها استفاده كرد.
كه اصطلاحاً به اين مودم‌هايي كه از طريق كابل با مشتركان وصل‌اند NTU گفته مي‌شود. NTU از طريق فيبر نوري به مودم‌هاي ديگري كه در سالن PCM مي‌باشند وصل است. ولي در اين Ltu ها بايد در سالن MDF باشند. Ltu در واقع عمل MAX را انجام مي‌دهد كه در حال حاضر انواع 30،12،11،8،6،4 كاناله‌ي آن استفاده مي‌گردد.
امروزه به دليل سياست‌هاي توسعه شبكه انتقال در مخابرات يكسري كافوهاي نوري خريداري شده است. كه اين كافوها داراي ظرفيت بيش از اندازه و فوق‌العاده زيادي‌اند كه ‌مي‌توان تمامي مشتركان استانهاي كوچك را به آن وصل كرد. و از طريق سيستم انتقال مخصوص خود بنام (NES) به مركز MDF متصل شد.
انواع آنها 500و1000و2000 مي‌باشد كه 2 شركت TELAPS و HUAWEI سيستم‌هاي NES آن را در ايران نصب كرده‌اند.
بطور خلاصه در حال حاضر در مخابرات از نظر انتقال، سوئيچ و MDF مشكل خاصي وجود ندارد يعني از نظر انتقال سالن PCM در مراكز مخابراتي گسترش يافته و شبكه انتقالي خطوط (SDH) كه بعداً بطور كافي راجع به آن بحث خواهد شد مشكلي وجود ندارد. مراکز سوئيچ هم به اندازه كافي خريداري شده است. تنها مسئله قابل توجه در بخش MDF يا ارتباط مستقيم با مشترك مي‌باشد كه اداره‌ي سيستم‌هاي انتقال در شركت مخابرات استان تهران بيشتر در اين مورد سرمايه‌گذاري مي‌نمايد و توسعه بيشتر خطوط ارتباطي مهم‌ترين برنامه درآينده است.

تمامي مراكز مخابراتي در سطح شهر تهران بوسيله فيبرنوري به هم متصل شده‌اند كه بصورت ring يا حلقه مي‌باشد تا در صورت بروز نقص فني در يكي از مراكز ارتباطات شهري مختل نشود. انواع مختلفي از روش‌ها براي انتقال وجود دارد مثل SDH،NG،OSN، كه در حال حاضر SDH از پركاربردترين آنها بخاطر توانايي در داشتن بيشترين مسافت انتقال مي‌باشد.
به كارگيري SDH به عنوان يكي از مهمترين سيستم‌هاي انتقال پرظرفيت تابع مقررات و دستورالعمل خاص خود است كه در اينجا به گوشه‌هايي از آن اشاره مي‌كنيم.
1- مناقصه و خريد
در صورت نياز شركت مخابرات به خريد سيستم‌هاي جديد SDH پس از تهيه مشخصات فني توسط اداره تهيه و بررسي استانداردها، يك نسخه از مشخصات فني جهت اظهارنظر به اين كميته ارسال و اعضاء كميته پس از بررسي و بازديد از نمونه سيستمي كه بايد خريداري شود اعلام نظر خواهند نمود.
2- طراحي
در نحوه ارائه طرح سيستمهاي SDH لازم است موارد زير مورد نظر قرار گرفته و به اجراء گذاشته شود.
1-2- سالن‌هايي كه به سيستم‌هاي ترانسميشن اختصاص داده مي‌شود لازم است پيش‌بيني كف كاذب در آنها شده باشد. ضمن اينكه در خريد سيستمهای SDH

جديد قابليت نصب روي كف كاذب نيز لحاظ گردد.
2-2 پيش‌بيني‌هاي لازم جهت سيركوله شدن هواي داخل راك در تهيه مشخصات فني مدنظر قرار گيرد.
3-2- كف پوش‌هاي سالن دستگاه مي‌بايست از نوع Anti static باشد.