پاورپوینت آیین نامه حفاظت حمل و نقل، ذخیره سازی و توزیع گاز مایع به تفکیک فصل

بخشی از پاورپوینت

اسلاید 1 :

آيين نامه حفاظت حمل و نقل، ذخيره سازي و توزيع گاز مايع
به تفكيك فصل

ماده 142: اين آييننامه كه مشتمل بر پنج فصل و 142 ماده و 4 تبصره ميباشد به استناد ماده 47 قانون كار در سيصد و چهلمين جلسه شورايعالي حفاظت فني مورخ 23/10/48 به تصويب نهايي رسيده و قابل اجرا است.
ماده 47 قانون كار سابق به استناد مصوبه جلسة مورخ 12/5/83 شوراي عالي حفاظت فني به ماده 85 قانون كار مصوب آبان ماه 1369 تغيير يافته است.

اسلاید 2 :

فصل اول - تعاريف
فصل دوم: مقررات حفاظتي مخازن حمل گاز مايع
فصل سوم: مقررات حفاظتي مخازن ذخيره سازي گاز مايع
مقدمه:
چون گاز مايع قابليت احتراق و انفجار شديدي داشته و استفاده ناصحيح از آن ممكن است موجب خسارات جاني و مالي جبران ناپذيري گردد، لذا اين آييننامه با استناد ماده 48 قانون كار جهت راهنمايي امور مربوط به حمل و نقل، ذخيره سازي و توزيع گاز مايع تدوين و تصويب و براي كليه مؤسسات توزيع كننده گاز مايع در ايران و عموم افرادي كه به اين امر اشتغال دارند لازم الاجرا ميباشد.
فصلچهارم ـ مقرراتحفاظتي تاسيسات ذخيرهسازي و سيلندر پركني گازمايع
فصل پنجم - مقررات حفاظتي پر كردن و نگهداري سيلندر توزيع گاز مايع و وظائف توزيع كنندگان

اسلاید 3 :

1- گاز مايع : گاز مايع مشتمل بر تمام موادي است كه از يك يا چند گاز كه ذيلاً ذكر ميگردد تشكيل شده باشد : پروپان پروپيلن، بوتانها، (بوتان و ايزوبوتان) و بوتيلينها كه تحت فشار تبديل به مايع ميشوند.
2- بودار كردن گاز مايع : گاز مايع بهوسيله توليدكننده با مواد مخصوصي از قبيل اتيل مركايتان تايوفين و يا اميل مركايتان بودار ميگردد. مقدار اين گونه مواد در گاز مايع به اندازهاي است كه اگر غلظت گاز در هوا به حداقل قابليت انفجار آن برسد بوي آن به خوبي قابل تشخيص ميباشد.
3- مخازن حمل گازمايع : مخازن حمل‎گاز مايع‎عبارت از مخازني‎است كه برروي شاسي كاميون يا يدك كش، و يا نيمه يدككش نصب شده و براي حمل گاز مايع بكار ميرود.
4- مخازن ذخيره سازي گاز مايع : مخازن ذخيره سازي گاز مايع عبارت از مخازني است كه گاز مايع در آنها نگهداري ميگردد.
5- تأسيسات : تأسيسات گاز مايع مجموعهاي است كه شامل مخازن ذخيره سازي، لولهكشيها، وسايل بارگيري و تخليه مخازن حمل و ذخيره سازي وسايل پركردن سيلندر ساختمانها و ساير وسايل مربوطه ميباشد.
6- سيلندر : سيلندر عبارت از مخزن قابل حملي است كه ظرفيت آن حداكثر 450 ليتر بوده و براي مصارف خانگي يا تجاري و يا ساير مصارف كه احتياج به مخزن قابل جابجا شدن دارند بكار ميرود.
فصل اول - تعاريف
آييننامه حفاظت حمل و نقل، ذخيره سازي و توزيع گاز مايع

اسلاید 4 :

ماده 1 : مخازن حمل گاز مايع بايد از جنس فولادي باشد كه قابليت تحمل فشار كار لااقل 5/17 كيلوگرم بر سانتي متر مربع را دارا بوده و طبق استاندارد مصوبه مؤسسه استاندارد و تحقيقات صنعتي ايران ساخته شده باشد.
ماده 2 : هر مخزن حمل گاز مايع بايد داراي گواهي نامه و مدارك مشخصات ساخت و آزمايش باشد و اين اسناد در نزد صاحب مخزن يا استفاده كننده از آن نگهداري گردد بهطوريكه هميشه آماده ارائه به مأمورين ذيصلاح وزارت كار و امور اجتماعي باشد.
ماده 3 : مخازن حمل گاز مايع كه فاقد روپوش آلومينيومي با فولاد زنگنزن يا هر فلز براق ثابت ديگر ميباشد بايد با رنگ سفيد يا آلومينيومي يا رنگهاي منعكس كننده مشابه رنگآميزي شود. اين رنگآميزي بايد اقلاً سطح فوقاني مخازن مزبور را بپوشاند.
ماده 4 : مجاري خروجي بطور كلي بايد به ترتيب زير باشد :
1- در زير مخزن هر دستگاه حمل گاز مايع (گازكش) بايد شيري براي تخليه كامل مخزن تعبيه گردد.

فصل دوم: مقررات حفاظتي مخازن حمل گاز مايع

اسلاید 5 :

2- در مخازن حمل گاز مايع تمام منافذ بجز آنهايي كه مربوط به وسايل اندازهگيري سطح و محل نصب گرماسنج و سوپاپ اطمينان ميباشد بايد بهوسيله درپوش، كلاهك و يا فلنج پيچ و مهرهدار مسدود گردد يا بهوسيله شير جلوگيري كننده از جريان اضافي يا شير يك طرفه محافظت گردد و يا مجهز به شيري گردد كه بتوان آن را از دور كنترل نمود.
سوپاپ اطمينان :
ماده 5 : هر مخزن حمل گاز مايع بايد مجهز به يك يا چند سوپاپ اطمينان از نوع فنري با شرائط ذيل باشد :
1- لولههاي خروجي سوپاپهاي اطمينان بايد بدون خميدگي و روبه بالا بوده و گاز از آن مستقيماً به هوا برود و در مسير آن مانعي وجود نداشته باشد تا باعث برخورد گاز با بدنه مخزن گردد.
اندازه لوله خروجي نبايد كوچكتر از مجراي سوپاپ اطمينان باشد. در پايينترين قسمت لوله خروجي سوپاپ اطمينان بايد يك شير تخليه تعبيه گردد تا بتوان مايعات جمع شده در اين لوله را خالي نمود.
2- ظرفيت خروج گاز سوپاپهاي اطمينان هر مخزن بايد متناسب با سطح خارجي آن مخزن باشد. اين ظرفيت بايد طوري محاسبه گردد كه فشار در مخزن به هيچ وجه نتواند از 120 درصد فشار تجاوز نمايد.

اسلاید 6 :

3- اگر وسايل تنظيم فشار سوپاپ در خارج از مخزن قرار داشته باشد بايد اين وسايل تنظيم مجهز به وسائلي قابل پلمپ كردن بوده و هميشه پلمپ شده باشد.
4- فشار تنظيم شده براي شروع به خروج گاز و مقدار گاز با هواي خروجي بايد بر حسب واحد حجم در دقيقه (در 5/15 درجه سانتيگراد و فشار آتمسفر) بطور واضح و ثابت روي هر سوپاپ اطمينان حك شده باشد. همچنين نصب سوپاپ بايد طوري باشد كه شروع به خروج گاز از آن قابل رؤيت باشد.
5- سوپاپ اطمينان بايد در بالاي مخزن نصب گردد و مستقيماً به فضاي محتوي گاز مربوط باشد.
6- بين سوپاپ اطمينان و مخزن نبايد شيري نصب شود مگر در مخازني كه 2 سوپاپ اطمينان يا بيشتر روي آنها نصب شده است كه در اين صورت ميتوان يك يا دو شير بين مخزن و سوپاپ اطمينان نصب نمود به شرطي كه اولاً ساختمان اين شيارها طوري باشد كه در هر حال يك سوپاپ اطمينان يا بيشتر باز باقي بماند و ثانياً ظرفيت سوپاپهايي كه باز ميباشد كافي براي خروج گاز به اندازه لازم باشد.

اسلاید 7 :

7- انتهاي لوله خروجي سوپاپ اطمينان بايد داراي كلاهك يا محافظ مناسب ديگري باشد تا از دخول باران و گرد و غبار و امثال آن به داخل سوپاپ اطمينان جلوگيري شود. اين كلاهك بايد به طور آزاد روي لوله گذاشته شود و فقط ميتواند بهوسيله زنجير يا سيم يا مشابه آن به لوله متصل گردد بهطوريكه اگر سوپاپ اطمينان باز شود كلاهك به آساني از جاي خود بلند شود.
كلاهك بايد بجز مواقعي كه سوپاپ اطمينان باز شده و كار ميكند در ساير اوقات هميشه روي لوله خروجي قرار داشته باشد. اين كلاهك نبايد طوري باشد كه خروج گاز را در سوپاپ اطمينان كم و يا از آن جلوگيري نمايد.
لولهها و شيرها و اتصالها
ماده 6 : لولهها، شيرها و اتصالها بايد داراي مشخصات زير باشد :
1- در مواردي كه استفاده از لولههاي مسي مجاز باشد بايد مفاصل را به وسيله جوش زرد و يا جوش معادل آن بهم متصل نمود. اين اتصالها به هيچ عنواني (مثلاً با حديده زدن لولهها) نبايد باعث تضعيف قدرت لولهها گردد. مفاصل بايد از نوع فشار قوي باشد. از فلزات غيرچكش خوار و شكننده نبايد در ساختمان شيرها و مفاصل استفاده نمود.

اسلاید 8 :

2- كليه شيرهاي مخزن بايد مناسب با فشار طرح شده براي حرارت محل كار مخزن بوده و ميزان فشار روي آنها نوشته شده باشد.
3- لولهها، شيرها، اتصالها و لولههاي قابل ارتجاع در كاميونهاي گازكش بايد در فشار هوايي كه كمتر از حداكثر فشار كار مجاز مخزن نباشد بدون نشت باقي بماند.
4- هر قسمت از لوله حامل گاز مايع (اعم از لوله قابل ارتجاع يا غيرآن) را كه امكان بسته‎شدن دو سر آن وجود داشته باشد بايد مجهز به يك سوپاپ اطمينان نمود و بين اين سوپاپ اطمينان و لوله هيچ نوع شير ديگري نبايد نصب گردد.
5- روي شيرها و يا صفحاتي كه به شيرهاي لولههاي خروجي و دخولي مخزن نصب شده است (بهاستثناي لولههايي كه مربوط به سوپاپ اطمينان و وسايل اندازهگيري سطح مايع و فشار سنج ميباشد) بايد نوشته يا علامتي وجود داشته باشد كه ارتباط اين لولهها را با قسمت محتوي مايع مخزن يا قسمت محتوي گاز مخزن در موقع پر بودن مخزن به اندازه مجاز مشخص نمايد.
6- لولهها، اتصالها، سوپاپهاي اطمينان و ساير منضمات مخزن بايد بهوسيله حفاظ فلزي كه در اطراف آنها تعبيه ميشود در مقابل صدمات وارده در اثر برخورد با وسائط نقليه يا اشياء ديگر و يا واژگون شدن گازكش محافظت كرده ضمناً سوپاپهاي اطمينان بايد طوري محافظت گردد كه در صورت واژگون شدن گازكش در روي زمين لوله خروجي سوپاپ اطمينان بسته نشده و مانع خروج گاز از مخزن نگردد.

اسلاید 9 :

7- هر گازكش بايد مجهز به يك سپر عقب باشد كه در صورت برخورد پشت آن با اشياء ديگر سپر مزبور مخزن و اتصالهاي آن را محافظت نمايد و بايد ساختمان اين سپر طوري باشد كه امكان برخورد هر يك از قسمتهاي وسيله نقليه را به مخزن به حداقل تقليل دهد.
8- لولههاي پر كننده و تخليه مخزن هر كدام بايد مجهز به شيري باشد كه با دست بسته شود و اين شير بايد حتي الامكان نزديك به مخزن نصب گردد.
چنانچه مخزن داراي شير خودكار داخلي باشد شير دستي فوق را در هر نقطه از لوله قبل از لولههاي قابل ارتجاع ميتوان نصب نمود.
پايهها و مهارها
ماده 7 : پايهها و مهارهاييكه به منظور متصل كردن مخزن گاز به گازكش بكار ميرود بايد داراي شرايط و مشخصات زير باشد :
1- مخزن گازكشها بايد با جوشكاري و يا بهوسيله مهره چپ و راست مهاري و يا وسايل مشابه آن به شاسي چسبيده باشد به علاوه براي جلوگيري از لغزش مخزن روي شاسي در موقع شروع حركت توقف و پيچيدن وسيله نقليه بايد ضامنها و مهارهاي مناسبي چسبيده به شاسي و مخزن تعبيه گردد اين ضامنها و مهارها بايد طوري نصب گردد كه بهآساني قابل دسترسي براي بازرسي و تعميرات باشد.

اسلاید 10 :

2- هيچيك از پايههاي مخزن يا سپر نبايد مستقيماً به مخزن جوش داده شود. پايهها و سپرها بايد به ورقههاي لايي به نحوي متصل شده باشد كه اقلاً 4 برابر ضخامت لايي از هر طرف با لبه لايي فاصله داشته باشد و هيچ گاه نبايد پايهها و سپرها را مستقيماً به بدنه اصلي مخزن جوش داد.
وسايل اندازهگيري سطح مايع
ماده 8 : مخزن هر گازكش بايد مجهز به يك يا چند نوع از وسايل اندازهگيري ذيل كه حداكثر سطح مجاز مايع را در مخزن دقيقاً نشان ميدهد باشد :
1- لوله دوار Rotary Gauge
2- لوله افزان و قابل تنظيم Sliptube Gauge
3- لوله با طول ثابت Fixed tube Gauge
تبصره - فشار طرح (حداكثر فشار گاز) وسايل اندازهگيري سطح مايع بايد اقلاً مساوي فشار طرح مخزن مربوطه باشد.

اسلاید 11 :

تلمبهها و كمپرسورها
ماده 9 : تلمبهها و كمپرسورها بايد از نوعي باشد كه مخصوص گاز ساخته شده و از شكستن و آسيب ديدن در مقابل تصادفات محفوظ نگهداشته شود اين تلمبهها به جز آنهاييكه از نوع گريز از مركز ميباشند بايد مجهز به مجراي فرعي باشد كه شير اين مجرا در اثر فشار باز شده و جريان مايع را از لوله خروجي تلمبه به لوله ورودي آن و يا مخزن برقرار سازد.
صفحه مشخصات
ماده 10 : هر مخزن بايد داراي صفحه مشخصات باشد كه جنس آن از فلز زنگ نزن بوده و در سمت راست نزديك به جلو مخزن بهوسيله زرد جوش يا جوشكاري كه در دور تا دور آن انجام گرفته به مخزن متصل شود و محل نصب آن بايد طوري باشد كه اولاً هميشه محفوظ بماند و ثانياً بهآساني قابل دسترسي براي بازرسي باشد. در وسايل نقليه كه حامل چند مخزن ميباشد صفحه فوق بايد جداگانه روي هر يك از مخزنها طوري نصب شود كه بهآساني قابل دسترسي براي بازرسي باشد.

اسلاید 12 :

روي اين صفحه بايد با حروف درشت و خوانا بهطور حكشده يا برجسته علاوه بر اطلاعاتي كه توسط استاندارد مربوطه تعيين شده است اطلاعات زيرهم نوشته شده باشد :
سازنده مخزن گازكش
شماره رديف
شماره و نام استاندارد مربوطه
شماره مشخصات مصالح مخزن
ظرفيت آبي مخزن
تاريخ آزمايش اوليه مخزن
ماده 11 : مخزن گازكش بايد هر پنج سال يك بار تحت آزمايش "فشار آب" آزمايش نشت و تمام آزمايشات نظري قرار گرفته و سوپاپ يا سوپاپهاي اطمينان مخزن نيز هر دو سال يك بار تنظيم و آزمايش شود. نتايج آزمايشات بايد در كارت ثبت گردد.
ماده 12 : چنانچه گازكش بهدلايلي مانند تصادف يا چپ شدن صدمه ببيند قبل از شروع مجدد به كار بايد تحت آزمايش كامل قرار گيرد و اگر گازكش يك سال يا بيشتر از سرويس خارج شده باشد براي ادامه كار بايد دوباره آزمايش شود.

اسلاید 13 :

وسايل برقي و روشنايي
ماده 13 : كاميونها، يدككشها و نيمه يدك‎كشها نبايد به هيچ نوع چراغ و وسيله روشنايي به جز برقي مجهز باشد. مدار برقي بايد داراي وسايل حفاظتي از قبيل فيوز و قطع كننده اتوماتيك براي مواقع جريان شديد برق باشد و همچنين سيمها بايد داراي ظرفيت كافي براي عبور جريان مورد لزوم بوده و بطور مناسبي روي گازكش نصب و عايقكاري گردد.
يدككشها و نيمه يدككشها
ماده14 : وسايل‎اتصال و كنترل حركت‎يدككشها و نيمهيدككشها بايدداراي‎شرايط‎زير‎باشد :
1- علاوه بر ميله يا ميلههاي محكمي كه يدك كش را بهوسيله نقليه متصل ميكند بايد زنجيرهايي نيز بين يدككش و وسيله نقليه نصب گردد.
2- مجهز به ترمزهايي باشد كه كنترل آنها از اطاق راننده انجام گيرد.
3- مجهز به چراغهاي راهنمايي، ترمز و خطر باشد.

اسلاید 14 :

ماده 15 : مخزن، شاسي، محور و فنرهاي وسائط نقليه حامل گاز مايع بايد بهوسيله اتصالهاي فلزي به يكديگر متصل باشد تا از لحاظ الكتريكي يك مدار بسته را تشكيل دهد.
ماده 16 : سيستم خروج دود مشتمل بر صدا خفه كن و لوله خروج دود بايد از مخزن سوخت وسيله نقليه و ساير مواد قابل اشتعال به اندازه كافي فاصله داشته باشد. انتهاي خروجي لوله دود بايستي در جهتي دور از مخزن و متعلقات آن بوده و بيرون از بدنه و اطراف وسيله نقليه نصب شده باشد.
ماده 17 : هر وسيله نقليه گازكش بايد لااقل مجهز به يك آتش خاموش كن قابل حمل با ظرفيت كافي براي خاموش كردن يكمتر مربع آتش نوع گازي يا بدون خاكستر باشد و اگر بيش از يك خاموش كننده در وسيله نقليه موجود باشد هر كدام از آنها بايد كافي براي خاموش كردن متر مربع آتشهاي فوق باشد.

اسلاید 15 :

ماده 18 : هر وسيله نقليه گازكش بايد هميشه لااقل 2 عدد كفشك مناسب با خود همراه داشته باشد تا در مواقع توقف و يا تخليه و بارگيري آنها را زير چرخها قرار دهند.
ماده 19 : وسائط نقليه گازكش را نبايد در داخل ساختمانها متوقف و نگهداري نمود مگر اين كه ساختمان مجاز براي اينگونه توقفها شناخته شده باشد.
ماده 20 : تخليه مخزندارها و گازكشها بايد طبق شرايط زير انجام گيرد :
1- سطح ريل انشعاب راهآهن در محلي كه مخزندار (واگن حامل مخزن گاز مايع) براي تخليه توقف ميكند بايد فاقد شيب باشد.
2- مادامي كه لولههاي تخليه به مخزندار وصل ميباشد بايد در انتها و يا در انتهاي ريل انشعابي كه اين مخزندار روي آن قرار دارد تابلوهايي قرار داده شود كه روي آن جمله زير نوشته شده باشد :
مخزندار گاز مايع در حال تخليه
3- هنگامي كه مخزندار براي تخليه روي انشعابي راه آهن ايستاده بايد كفشكهاي مناسبي زير چرخهاي واگن قرار داد تا از حركت آن جلوگيري بعمل آيد.
4- در تمام مدتي كه مخزن دار در حال تخليه است يك نفر بايد مراقب آن و لولههاي تخليه باشد.

اسلاید 16 :

5- خط لولهاي كه لولههاي قابل ارتجاع تخليه به آن متصل ميباشد بايد مجهز به يك شير يك طرفه باشد تا درصورت پاره يا سوراخ‎شدن لوله قابل ارتجاع و يا بستهاي اتصال آن گاز مايع از مخزني كه در حال پر شدن است و يا از لوله كشيهاي مربوط به آن خارج نشود.
6- فاصله محل تخليه تا ابنيه و املاك مجاور بايد مطابق فواصلي باشد كه در ماده 25 اين آييننامه گفته شده است.
ماده 21 : تخليه و بارگيري گازكشها بايد تحت شرايط زير انجام گيرد.
1- هنگام تخليه يا بارگيري گازكشها بايد از وقتي كه لولههاي انتقال متصل ميگردند تا وقتي كه عمليات تخليه يا بارگيري خاتمه يافته و لوله جدا ميگردد اقلاً يك نفر دائماً مراقب لولهها و اتصالهاي آنها باشد.
2- براي تسهيل انتقال مايع از مخزني به مخزن ديگر هيچ گاه نبايد گاز مخزن پرشونده را به فضاي آزاد رها نمود.
3- در صورتي كه براي انتقال گاز مايع از لولههاي قابل ارتجاع استفاده ميگردد اين لولهها بايد از جنس نرم و در مقابل گاز غيرقابل نفوذ باشد و مقاومت اين لولهها بايد مناسب براي كار با گاز مايع بوده و در انتهاي خروجي مجهز به شير قطع كننده جريان باشد.

اسلاید 17 :

5- خط لولهاي كه لولههاي قابل ارتجاع تخليه به آن متصل ميباشد بايد مجهز به يك شير يكطرفه باشد تا درصورت پاره يا سوراخ‎شدن لوله قابل ارتجاع و يا بستهاي اتصال آن گاز مايع از مخزني كه در حال پر شدن است و يا از لوله كشيهاي مربوط به آن خارج نشود.
6- فاصله محل تخليه تا ابنيه و املاك مجاور بايد مطابق فواصلي باشد كه در ماده 25 اين آييننامه گفته شده است.
ماده 21: تخليه و بارگيري گازكشها بايد تحت شرايط زير انجام گيرد.
1- هنگام تخليه يا بارگيري گازكشها بايد از وقتي كه لولههاي انتقال متصل ميگردند تا وقتي كه عمليات تخليه يا بارگيري خاتمه يافته و لوله جدا ميگردد اقلاً يكنفر دائماً مراقب لولهها و اتصالهاي آنها باشد.
2- براي تسهيل انتقال مايع از مخزني به مخزن ديگر هيچگاه نبايد گاز مخزن پرشونده را به فضاي آزاد رها نمود.
3- در صورتي كه براي انتقال گاز مايع از لولههاي قابل ارتجاع استفاده ميگردد اين لولهها بايد از جنس نرم و در مقابل گاز غيرقابل نفوذ باشد و مقاومت اين لولهها بايد مناسب براي كار با گاز مايع بوده و در انتهاي خروجي مجهز به شير قطع كننده جريان باشد.
ماده 22: حد مجاز پركردن مخازن گازكشها و مخزندارها بايد طبق جدول مندرج درماده 32 باشد

اسلاید 18 :

ماده 23 : مخازن سازي گاز مايع بايد از جنس فولادي باشد كه قابليت تحمل فشار گاز لااقل 8/17 كيلوگرم بر سانتي متر مربع (250 بار بر اينچ مربع) را دارا بوده و طبق استاندارد مصوبه مؤسسه استاندارد و تحقيقات صنعتي ايران ساخته شده باشد.
ماده 24 : مخازن ذخيره سازي گاز مايع را بايد طبق شرايط زير نصب و سوار كرد :
1- مخازن را بايد روي پايههاي بادوام از جنس مواد بنايي سخت يا بتون با اسكلت فلزي سوار كرد. به هر حال جنس اين پايهها بايد در مقابل آتش سوزي مقاوم بوده و زير سازي آنها محكم باشد.
2- پايههاي مخزن نبايد مانع انقباض و انبساط آزادانه مخزن گردد.
3- هر مخزن را كه ظرفيت آبي آن 7500 ليتر يا كمتر است ميتوان روي پايههاي فلزي محافظت نشده در مقابل آتش سوزي سوار كرد مشروط بر آن كه اولاً اين پايهها روي سطح يا زير سازي بتوني نصب شده باشد و ثانياً فاصله سطح زيرين بدنه مخزن تا كف بتوني و يا زمين از 60 سانتي متر تجاوز ننمايد.
4- در مواردي كه براي نصب مخزن انجام جوشكاري در محل ضروري باشد اين جوشكاري فقط ميتواند روي ورقههاي لايي يا دستك‎هاي انجام گيرد كه قبلا توسط سازنده، به مخزن جوش داده شده است.

فصل سوم: مقررات حفاظتي مخازن ذخيره سازي گاز مايع

اسلاید 19 :

5- در مخازن ثابتي كه به يكديگر مربوط شدهاند بايد پيشبينيهاي لازم براي مقابله با انبساط، انقباض، لرزش يا نشت كردن مخازن ولولههاي مربوط كننده آنها به عمل آمده باشد.
استفاده از لولههاي غير فلزي براي مرتبط كردن مخازن ثابت به يكديگر به كلي ممنوع است.
ماده 25 : مخازن ذخيره سازي گاز مايع را بايد در خارج از ساختمان يعني در فضاي باز و طبق فواصل مندرج در جدول زير نصب كرد :

اسلاید 20 :

ماده 26 : محوطه اطراف مخازن گاز مايع را بايد حداقل تا حدود 3 متر از مواد قابل اشتعال از قبيل خاشاك و علف خشك پاك كرد.
ماده 27 : قراردادن مخازن گاز مايع در كنار مخازن محتوي ساير مواد قابل اشتعال يا نقطه اشتعال كمتر از 21 درجه سانتي گراد ممنوع است. حداقل فاصله بين مخازن گاز مايع با ظرفيت آبي بيشتر از 500 ليتر تا مخازن مواد قابل اشتعال ديگر با ظرفيت بيشتر از 1000 ليتر و نقطه اشتعال بيشتر از 21 درجه سانتي گراد بايد 7 متر باشد.
ماده 28 : با ايجاد جدول بندي و ديواره‎هاي خاكي شيب و امثال آن بايد از جمع شدن مواد قابل اشتعال در زير مخازن گاز مايع جلوگيري بعمل آيد.
ماده 29 : هيچ مخزن محتوي گازمايع نبايد در داخل ديواره خاكي تعبيه شده براي مخازن محتوي مايعات قابل اشتعال ديگر قرار داده شود.
ماده 30 : ظرفيت آبي هر يك از مخازن ذخيره سازي گاز مايع نبايد از 000/360 ليتر تجاوز نمايد.