بخشی از مقاله

کشاورزی و باغبانی

مهندسي كشاورزي
هدف
مهندسي كشاورزي – باغباني
هدف تربيت كارشناس باغباني است كه كارش تلفيقي از علوم ، تكنولوژي و هنر است. دانشجويان اين رشته ضمن كسب دانش و كارآيي در زمينه توليد ميوه ، سبزي، گياهان دارويي و معطر در مورد طراحي فضايي سبز و اصلاح و تهيه نهال و بذر محصولات باغباني آموزش مي‌بينند و علاوه بر 20 واحد دروس عمومي، 32 واحد دروس علوم پايه و 33 واحد دروس اصلي كشاورزي با زمينه‌هاي علمي و فني و تكنيكهاي جديد كاشت، نگهداري و بهره‌برداري از درختان ميوه، سبزيجات، گلها و درختان زينتي و گياهان دارويي و معطر با گذراندن 50 واحد

دروس تخصصي آشنا مي‌شوند. طول دوره 4 سال است و فارغ‌التحصيلان عنوان مهندس كشاورزي در رشته باغباني خواهند داشت و مي‌توانند علاوه بر فعاليت در زمينه‌هاي توليدي ، در بخشهاي خصوصي ، تعاوني و دولتي و نيز تحقيقات ، آموزش و برنامه‌ريزي باغباني در وزارتخانه‌هاي كشاورزي و جهاد سازندگي ، دانشكده‌هاي كشاورزي ، بنياد جانبازان، شهرداريها و كشت و صنعت‌ها همكاري كنند. امكان ادامه تحصيل تا سطح كارشناسي ارشد در داخل كشور و تا سطوح بالاتر در خارج از كشور وجود دارد .


مهندسي كشاورزي – ترويج و آموزش كشاورزي
هدف از اين دوره تعليم و تربيت كارشناساني است كه بتوانند با تكيه بر معلومات و تجربيات نظري و علمي خود در مقام مجري و برنامه‌ريز نسبت به نشر و توسعه علوم كشاورزي در سطوح مختلف اقدام نمايند. داوطلب بايد نسبت به كاركردن در مزارع و محيط‌هاي روستايي و انجام فعاليتهاي آموزشي و ارشادي و مشورتي در زمينه كشاورزي علاقمند بوده و از زيربناي معلومات عمومي و اجتماعي به ويژه اجتماع روستايي بهره‌مند باشد.


طول دوره 4 سال است و دروس دوره شامل مواد نظري، عملي و كارگاهي و عمليات صحرايي است. دانشجويان پس از گذراندن 20 واحد دروس عمومي ، 26 واحد دروس علوم پايه و 46 واحد دروس اصلي كشاورزي خصوصا اصول مربوط به تعليم و تربيت ، جامعه‌شناسي، روانشناسي تربيتي، مديريت، سرپرستي و رهبري محل برنامه‌ريزي و ارزشيابي ، برنامه‌هاي آموزش كشاورزي و ترويج كشاورزي را در 43 واحد تخصصي فرا مي‌گيرند. فارغ‌التحصيلان كه عنوان مهندس كشاورزي در رشته ترويج و آموزش كشاورزي را دارند مي‌توانند در دبيرستانها و هنرستانها ، مراكز آموزش كشاورزي (براي مربي آموزشي) ، حوزه‌هاي ترويج كشاورزي، مراكز خدمات كشاورزي (براي كارشناس ترويج و آموزش) ، شبكه‌هاي تعاوني، شركتهاي كشت و صنعت ،‌بنياد جانبازان و جهاد سازندگي مشغول خدمت شوند . امكان ادامه تحصيل تا سطح كارشناسي ارشد و دكتري در داخل و در خارج از كشور وجود دارد.


مهندسي كشاورزي – خاك شناسي
هدف تربيت كارشناساني است كه بتوانند علاوه بر عهده‌دار شدن مسوليتهاي محوله در رشته‌هاي مختلف علوم خاك در توسعه بخش كشاورزي در زمينه‌ شناسايي، بهره‌وري و حفاظت منابع خاك منشاء خدمات ارزنده‌اي باشند. داوطلب بايد از توان عصبي و روحيه قوي و كاربرد در قطبهاي توليد كشاورزي بهره‌مند باشد. طول دوره 4 سال است و دروس آن شامل 20 واحد دروس عمومي، 36 واحد دروس علوم پايه ،‌33 واحد دروس اصلي كشاورزي و 45 واحد دروس تخصصي است كه به صورت نظري، عملي و عمليات صحرايي ارائه مي‌شود.


فارغ‌التحصيلان كه عنوان مهندس كشاورزي در رشته خاك‌شناسي را خواهند داشت مي‌توانند در وزارتخانه‌هاي كشاورزي و جهاد سازندگي ، ساير وزارتخانه‌ها و بخش خصوصي استخدام شوند و با مهندسان مشاور رشته آب و خاك همكاري كنند. امكان ادامه تحصيل تا سطح كارشناسي ارشد و دكتري در داخل و در خارج از كشور فراهم است.
مهندسي كشاورزي – علوم دامي


هدف تربيت كارشناساني است كه علاوه بر عهده‌دار شدن مسووليتهاي محوله در اداره امور واحدهاي دامداري ، تدوين برنامه خوراك دام و طيور، روش استفاده از مراتع و علوفه كاري و اجراي برنامه‌هاي بهداشتي دام و طيور، بتوانند در سطح وسيعتري نسبت به كاردانان اين رشته در امور تحقيقاتي برنامه‌ريزي و آموزش علوم دامي منشاء خدمات ارزنده باشند.


داوطلب بايد از روحيه كار در محيطهاي كشاورزي و روستايي،‌ برخورد با حيوانات و گياهان و قدرت جسمي لازم برخوردار بوده و در دروس علوم پايه مخصوصا زيست‌شناسي قوي باشد. در اين رشته علاوه بر 20 واحد دروس عمومي 35 واحد دروس علوم پايه و 26 واحد دروس اصلي كشاورزي، دانشجويان اصول و تكنيكهاي لازم در پرورش انواع دامهاي اهلي، چگونگي تغذيه آنها و روشهاي اصلاح نژادي دامها را با گذراندن 54 واحد تخصصي فرا مي‌گيرند. طول دوره حدود 4 سال و دروس شامل مواد نظري، عملي و عمليات صحرايي است.

فارغ‌التحصيلان با عنوان مهندس كشاورزي در رشته دامپروري مي‌توانند در مراكز تحقيقاتي، آموزش و برنامه‌ريزي وزارت كشاورزي وزارت جهاد سازندگي ، سازمان گسترش خدمات توليدي (وزارت كشور) ، مراكز خدمات كشاورزي روستايي عشايري شركتهاي كشت و صنعت و واحدهاي توليدي بخش خصوصي مشغول كار شوند. امكان ادامه تحصيل تا سطح كارشناسي ارشد و بالاتر فراهم است.
مهندسي كشاورزي – زراعت و اصلاح نباتات


هدف تربيت كارشناساني است كه بتوانند به عنوان مربي و محقق در مراكز آموزشي و موسسات تحقيقاتي يا به عنوان كارشناس در واحدهاي مختلف وزارت كشاورزي و وزارت جهاد سازندگي يا به صورت مدير يا مجري واحدهاي توليدي دولتي و خصوصي بخش كشاورزي منشاء خدمات ارزنده باشند. دانشجويان پس از گذراندن 20 واحد دروس عمومي، 32 واحد دروس علوم پايه ، 46 واحد دروس اصلي كشاورزي و 37 واحد دروس تخصصي مانند ژنتيك ، آمار، فيزيولوژي ، زراعت و اصلاح نباتات به كسب درجه مهندسي كشاورزي در رشته زراعت و اصلاح نباتات نائل مي‌شوند. طول اين دوره 4 سال است و دروس آن شامل مواد نظري، عملي و عمليات صحرايي است.


امكان ادامه تحصيل تا سطح كارشناسي ارشد در داخل و تا بالاترين سطوح در داخل و خارج از كشور وجود دارد. مراكز عمده جذب فارغ‌التحصيلان اين رشته موسسات تحقيقاتي از قبيل موسسه اصلاح و تهيه نهال و بذر، موسسه خاك‌شناسي و مراكز آموزش كشاورزي و وزارت كشاورزي، بنياد جانبازان، وزارت جهاد سازندگي و بخش خصوصي است.
مهندسي كشاورزي – گياه پزشكي


هدف تربيت كارشناساني كه معلومات علمي و فني و كشاورزي عمومي، علوم پايه گياه پزشكي و علوم مربوط به شناخت آفات و بيماريهاي گياهي را در حد اين دوره به صورت نظري و عملي فرا گرفته ، علاوه بر آن با فنون و روشهاي مختلف مبارزه با آفات و عوامل بيماري‌زاي گياهان به صورت علمي آشنايي جامع پيدا كنند. داوطلب بايد با دروس زيست‌شناسي، گياه‌شناسي، جانورشناسي و شيمي آشنايي كافي داشته باشد. دانشجويان اين رشته در طي دوره 4 ساله20 واحد دروس عمومي، 35 واحد دروس علوم پايه ، 40 واحد دروس

اصلي كشاورزي و 40 واحد دروس تخصصي مي‌گذرانند. فارغ‌التحصيلان به دليل داشتن اطلاعات عمومي در كشاورزي و احاطه لازم به فنون مبارزه با آفات و عوامل بيماري‌زاي گياهان به دريافت درجه مهندسي كشاورزي در رشته گياه پزشكي نايل مي‌شوند و در خط مقدم جبهه عليه عوامل نابود كننده محصولات كشاورزي و دسترنج زارعين حضور فعال خواهند داشت و حلقه‌هاي زنجيري خواهند بود كه بين كشتكاران، زارعان و روستاها از يك طرف و مراكز تحقيقات آفات و بيماريهاي گياهي از طرف ديگر ارتباط لازم را بر قرار و نتايج تحقيقات را عملا در

مزارع و روستاها پياده مي‌كنند. از مراكز عمده جذب فارغ‌التحصيلان مي‌توان موسسات و ارگانهاي مختلف از قبيل موسسه تحقيقات آفات و بيماريهاي گياهي، سازمان حفظ نباتات، شركت پخش كود و توليد سم، وزارت كشاورزي ، وزارت جهاد سازندگي ، بنياد جانبازان و بخش خصوصي را نام برد. امكان ادامه تحصيل در دوره‌هاي كارشناسي ارشد و دكتري در داخل كشور وجود دارد.


مهندسي كشاورزي – علوم و صنايع غذايي
هدف تربيت كارشناساني است كه بتوانند با تكيه بر آموخته‌هاي خود در زمينه‌هايي چون مديريت نظارت و اجراي عمليات تبديل و نگهداري محصولات مختلف كشاورزي اعم از گياهي و دامي و همچنين كمك در طراحي خطوط توليد در كارخانجات مربوطه عمل كرده عمليات كارخانجات توليد فرآورده‌هاي لبني، زارعي ،‌ باغي و توليدات جنبي دامي را نيز هدايت كنند. دانشجويان پس از گذراندن 20 واحد دروس عمومي، 37 واحد دروس علوم پايه و 23 واحد دروس اصلي كشاورزي در زمينه‌هاي مربوط به صنايع كمپوت‌سازي ، كنسرو سازي ، لبني، گوشت و روشهاي تبديل و نگهداري فرآورده‌هاي گياهي و دامي و همچنين علوم مربوط به شيمي و ميكروبيولوژي مواد غذايي به صورت نظري و عملي با گذراندن 55 واحد دروس

تخصصي آموزش مي‌بينند. طول دوره 4 سال است و فارغ‌التحصيلان به دريافت درجه مهندسي كشاورزي در رشته علوم و صنايع غذايي نايل مي‌شوند. عمده‌ترين مراكز جذب فارغ‌التحصيلان اين رشته عبارت است از: كارخانجات توليد فرآورده‌هاي غذايي، كارخانجات توليد كننده فرآورده‌هاي وابسته به كشاورزي ، سازمانهاي دولتي ، وزارتخانه‌هاي مرتبط با نگهداري و تبديل فرآورده‌هاي كشاورزي و نيز دانشكده‌ها و موسساتي كه در زمينه تبديل فرآورده‌هاي كشاورزي تحقيق مي‌كنند. فارغ‌التحصيلان اين رشته مي‌توانند تا سطح كارشناسي ارشد و دكتري در داخل و خارج از كشور ادامه تحصيل دهند. توجه خاص دولت به صنايع غذايي در ارتباط با جلوگيري از اتلاف محصولات كشاورزي، بوجود آمدن كارخانجات جديد صنايع غذايي و اهميت اين رشته در ارتباط با سلامت مردم باعث خواهد شد اين رشته رونق بيشتري در آينده داشته باشد.


دكتر زماني استاد مهندسي باغباني دانشگاه تهران در معرفي اين رشته مي‌گويد :
«باغباني آميخته‌اي از علم، هنر ، تجربه و مهارت در پرورش گياهان باغباني است . گياهاني كه شامل درختان ميوه ، گلها و گياهان زينتي ، سبزيجات و گياهان دارويي مي‌شود و دانشجوي مهندسي باغباني در طي چهارسال با ويژگي‌هاي ژنتيكي اين چهار دسته از گياهان، پاسخهايي كه به شرايط محيطي مي‌دهند و پاسخهايي كه به تيمارهاي ما مثل آبياري، كود ، هرس و ... مي‌دهند ،‌آشنا مي‌شود و به خاطر همين بررسي‌هاي دقيق فيزيولوژيكي گياهان است كه ما معتقديم رشته باغباني يك رشته علمي است.
البته در كشورهاي پيشرفته ، باغباني تنها شامل مساله توليد نمي‌شود بلكه مسائل قبل از توليد يعني اصلاح بذر گياهان تا مسائل پس از توليد يعني بازار رساني ، نگهداري در سردخانه و بسته‌بندي گياهان در حيطه علم باغباني قرار مي‌گيرد.»


دكتر زماني در مورد تفاوت رشته علوم گياهي با مهندسي باغباني مي‌گويد:
«متخصص علوم گياهي به مسائل فيزيولوژي گياه توجه مي‌كند اما مهندسي باغباني ضمن اينكه پايه كارش همان فيزيولوژي ژنتيك گياهان است،اين مسائل را در ارتباط با توليد در نظر مي‌گيرد. در واقع مهندس باغباني مي‌خواهد ببيند كه وقتي محصولي به مزرعه مي‌آيد، وضعيت توليدش چگونه مي‌شود. علاوه بر اين رشته مهندسي باغباني با ماشين آلات كشاورزي و تكنيك‌هاي خاصي مثل پيوند و هرس سر و كار دارد كه در رشته علوم گياهي به اين امور توجه نشده يا بسيار كم پرداخته مي‌شود.»
دكتر كاشي درباره تفاوت باغباني سنتي و علمي مي‌گويد:


«علم باغباني باعث بهتر شدن كميت و كيفيت محصولات باغباني شده است. براي مثال به ياري اين علم ، گياهان زينتي دوام بيشتري پيدا كرده و گلهاي بزرگتري مي‌دهند يا در قديم بعضي از خيارهايي كه مي‌خريديم تلخ بود اما امروزه به ياري اصلاح نژاد و رسيدگي‌هاي لازم خيار تلخ وجود ندارد.»
دكتر ايرواني استاد ترويج و آموزش كشاورزي دانشگاه تهران در معرفي اين رشته مي‌گويد:


«در حال حاضر 10 گروه آموزشي در دانشكده‌هاي كشاورزي به توليد دانش فني كشاورزي و آموزش آن مي‌پردازند. ولي براي اين كه دانش و يافته‌هاي تحقيقاتي به مخاطبين جامعه منتقل شود، لازم است كارشناساني تربيت شوند كه بتوانند فاصله بين متخصصان و بهره‌برداران را از لحاظ انتقال دانش پر كنند. به عبارت ديگر بتوانند دانش تخصصي را براي بهره‌برداري عامه مردم تهيه ، تنظيم و آماده ارائه نمايند. چنين افرادي بايد به دانش و مهارت مديريت آموزشي ، روانشناسي تربيت ، جامعه شناسي و همچنين مباني و اصول دانش كشاورزي به

طور تئوري و عملي مسلط باشند تا بتوانند از يك سو به عنوان كارشناس آموزشي، توانايي آموزش ، برنامه‌ريزي آموزشي و مديريت هنرستانها و دبيرستانهاي كشاورزي را به دست بياورند و از سوي ديگر به عنوان كارشناس ترويج ، قدرت انتقال يافته‌هاي نوين را به روستائيان داشته باشند و بر كار آنها نظارت كرده، باعث افزايش كميت و كيفيت توليد گردند و يا به طور غيرمستقيم براي انتقال يافته‌هاي نوين برنامه‌ريزي كنند.»


مهندس موحد عضو هيات علمي ترويج و آموزش كشاورزي دانشگاه تهران نيز در معرفي اين رشته مي‌گويد:
«يكي از رسالتهاي مهم هر رشته‌اي بردن دانش و علم آن رشته در بين اقشار مختلف جامعه است. به عبارت ديگر مطالبي كه دانشجويان در دانشگاهها فرا مي‌گيرند، مستقيما براي عموم مردم قابل استفاده نيست بلكه بايد تغيير و تحولي در آن صورت گيرد تا متناسب با سطح توانايي هر يك از مخاطبان بتوان ايده‌ها و نوآوريها را در اختيارشان قرار داد. در كشاورزي نيز ما با افراد مختلفي سر و كار داريم كه از لحاظ سطح علم و آگاهي در رده‌هاي متفاوتي قرار دارند. افرادي كه نياز به دانش كشاورزي نوين دارند اما نمي‌توانند اين دانش را از كتب كشاورزي به دست بياورند بلكه بايد متخصصاني باشند كه يافته‌هاي جديد علمي را متناسب با سطح دانش و توان علمي اين دسته از مخاطبان در اختيار آنها قرار دهند؛ اين متخصصان همان مهندسان ترويج و آموزش كشاورزي هستند .»


وي در مورد تفاوت آموزش و ترويج مي‌گويد:
«آموزش را مي‌توان به دو شاخه آموزشهاي رسمي و غيررسمي تقسيم كرد كه آموزشهاي رسمي، مدون ، سازمان يافته و داراي چارچوب و مقررات خاص خود است و آموزشهاي غيررسمي دانش مورد نظر را در يك قالب بازتر و با انعطاف بيشتري در اختيار فراگيران و مخاطبان خود قرار مي‌دهد، يعني در آموزش غيررسمي فرد لازم نيست كه در مدرسه يا موسسه آموزشي ثبت‌نام كند و از شرايط سني و مدارك علمي خاصي برخوردار باشد. بلكه براساس نياز خود به صورت داوطلبانه به كارشناسان مربوط مراجعه مي‌كند و دانش و اطلاعات لازم را فرا مي‌گيرد. ترويج كشاورزي به اين بخش مي‌پردازد.


اما بخش آموزش اين رشته شامل آموزشهاي رسمي مي‌شود يعني دانشجويان مهندسي ترويج و آموزش كشاورزي در اين بخش با نحوه برنامه‌ريزي آموزشي، تدريس و مديريت هنرستانها و دبيرستانهاي كشاورزي آشنا مي‌شوند.»


هدف رشته علوم دامي آموزش نحوه صحيح پرورش دام و به دست آوردن فرآورده‌هاي دامي با كيفيت و كميت مناسب است و در اين راستا دانشجويان با اصلاح نژاد دام (بالا بردن كيفيت نژادي دام‌ها و بهبود شرايط توليدي دام‌ها) ، تغذيه دام‌هاو مديريت پرورش دام آشنا مي‌شوند.


از همين‌جا مي‌توان به تفاوت علوم دامي با دامپزشكي نيز پي برد . چون دامپزشك‌ها پيشگيري و درمان بيماريهاي دام و مديريت بهداشت محصولات دامي در خارج از دامداري‌ها را بر عهده دارند اما كارشناسان علوم دامي همان‌طور كه پيش از اين گفتيم مديريت بهداشت دام و توليد بهداشتي دام‌ها را بر عهده دارند.
رامين صنوبري فارغ‌التحصيل مهندسي كشاورزي – علوم دامي نيز در معرفي اين رشته مي‌گويد:


«مطالعه و بررسي غذا و تغذيه دام، بالا بردن توليد اقتصادي با استفاده از اصول بهداشت و مديريت در پرورش دام و نگهداري محصولات دامي و همچنين اصلاح نژاد دام در حيطه رشته مهندسي كشاورزي – علوم دامي قرار مي‌گيرد.»


دكتر بني‌هاشمي استاد گياه پزشكي دانشگاه شيراز در معرفي اين دانش مهم كه به عنوان يكي از رشته‌هاي مهندسي كشاورزي در دانشگاههاي ايران تدريس مي‌شود، مي‌گويد:
«عده‌اي از داوطلبان آزمون سراسري، گياه‌پزشكي را داروسازي گياهي مي‌دانند و تصور مي‌كنند كه منظور از گياه پزشكي معالجه انسان به كمك داروهاي گياهي است. در حالي كه اين دانش به جاي معالجه انسان به حفظ و معالجه گياهان اعم از گياهان زراعي ، زينتي و درختان ميوه مي‌پردازد و آنچه كه گياه را رنج مي‌دهد و به سلامت آن صدمه مي‌زند، مطالعه و

بررسي مي‌كند. يعني دانشجوي اين رشته با آفاتي كه در مزرعه‌ها ، انبارها ، سيلوها و كشتي‌ها به بخشهاي مختلف گياه صدمه مي‌زند از قبيل حشرات ، جوندگان و علفهاي هرز يا بيماريهاي گياهي مانند قارچها ، ويروسها و باكتري‌ها آشنا مي‌شود و نحوه سمپاشي را در مراحل مختلف رشد و نگهداري از گياه و نحوه ضدعفوني انبارها را فرا مي‌گيرد. البته بايد توجه داشت كه آنچه به گياه صدمه مي‌زند تنها بيماري نيست بلكه سرمازدگي ، گرمازدگي و حتي كمبود مواد غذايي در خاك نيز گياه را رنج مي‌دهد و جزو ضايعات گياهي محسوب مي‌شود . از همين رو دانشجوي گياه پزشكي بايد موارد فوق را بشناسد و نحوه جلوگيري از اين آسيب‌ها را بياموزد.»‌


يكي از استادان گياه‌پزشكي دانشگاه تهران نيز در اهميت اين رشته مي‌گويد:
«آفتهاي كشاورزي را مي‌توان از بزرگترين دشمنان انسان به شمار آورد . اين آفت‌ها كه شامل حشرات، قارچ‌ها و موجودات ذره‌بيني ، علفهاي هرز ، نرم‌تنان ، جوندگان و پرندگان مي‌گردد، با از ميان بردن بخش‌هاي گوناگون گياه و فرآورده‌هاي گياهي ،‌بخش مهمي از مواد غذايي انسان را تباه مي‌سازند و زيان عمده‌اي به اقتصاد كشورها وارد مي‌كنند. زيرا هر ساله حداقل يك سوم فرآوردهاي كشاورزي جهان،‌ در طي مراحل كاشت، داشت و برداشت به وسيله آفتها و بيماريهاي گوناگون از بين مي‌رود و اين خود بيانگر اهميت دانش گياه پزشكي است. دانشي كه آفات و عوامل بيماري‌زاي گياهي را مطالعه و بررسي مي‌كند و اصول و روشهاي مبارزه با اين عوامل را ارائه مي‌دهد.


هر ساله مقادير قابل توجهي از محصولات كشاورزي و دامي ما به دليل نگهداري و توزيع نامناسب ، فاسد شده و از بين مي‌رود و يا به صورتي نامطلوب و مضر براي سلامتي انسان عرضه مي‌گردد. در حالي كه به ياري تكنولوژي صنايع غذايي مي‌توان محصولات مختلف اعم از لبنيات، غلات ، گوشت ، روغن ، قند ، سبزيجات و ميوه‌جات را به گونه‌اي بسته‌بندي و نگهداري كرد كه هم كيفيت و ارزش مواد غذايي فوق حفظ شود و هم عمر اين مواد طولاني‌تر گردد. اين امر باعث مي‌شود تا افراد جامعه نيز در تمامي فصول سال به انواع ويتامين‌ها، پروتئين‌ها و مواد مغذي لازم دسترسي داشته باشند چون به طور طبيعي بسياري از مواد غذايي در همه فصل‌ها يافت نمي‌شود.


دلايل فوق باعث شده است كه امروزه فرهنگ استفاده از كنسرو در جامعه رواج يابد. كنسروهايي كه در كارخانه‌هاي صنايع غذايي به صورت آماده و نيمه آماده (پخته، منجمد، خشك شده، افشره و ...) تهيه مي‌شود و در اين ميان مهندسين علوم و صنايع غذايي كشاورزي به عنوان افرادي كه در كارخانه‌ها، ماده‌ خام اوليه را تبديل به ماده مورد نظر مي‌كند ، نقش بسيار مهمي را بر عهده دارند.


دكتر موسوي استاد مهندسي كشاورزي – علوم و صنايع غذايي دانشگاه تهران در معرفي اين رشته مي‌گويد:
«فرآورده‌هاي اوليه غذايي با منشاء كشاورزي ، دامپروري و شيلات بدون نگهداري و تبديل ، فايده‌اي ندارند از همين‌رو وظيفه مهندس صنايع غذايي ، تبديل و افزايش عمر نگهداري محصولات غذايي است و در واقع مراحل بعد از توليد محصولات كشاورزي در حيطه كار فارغ‌التحصيل اين رشته قرار مي‌گيرد.»
دكتر شاهدي استاد مهندسي علوم و صنايع غذايي دانشگاه صنعتي اصفهان نيز در اين زمينه مي‌گويد:


«دانشجويان اين رشته با نحوه جمع‌آوري، انتقال ، تبديل ، تكميل ، نگهداري و توزيع محصولات كشاورزي و همچنين خصوصيات فيزيكي و شيميايي اين محصولات آشنا مي‌شوند. به عبارت ديگر هرآنچه كه در ارتباط با تبديل و فرآوري مواد غذايي باشد، در اين رشته مطالعه مي‌گردد.»


وي در مورد تفاوت اين رشته با رشته‌هاي علوم و صنايع غذايي مهندسي شيمي گرايش صنايع غذايي مي‌گويد:
«رشته‌ علوم و صنايع غذايي به كنترل كيفي و بهداشت مواد غذايي مي‌پردازد. مهندس شيمي گرايش صنايع غذايي نيز در زمينه طراحي دستگاههاي توليد مواد غذايي، خصوصيات دستگاههاي فوق ، خطوط توليد و ارتباط بين دستگاهها مطالعه مي‌كند و مهندس كشاورزي- علوم و صنايع غذايي نحوه تبديل و نگهداري محصولات كشاورزي به صورت فرآورده‌هاي قابل مصرف و با كيفيت خوب را مطالعه و بررسي مي‌كند.»

در متن اصلی مقاله به هم ریختگی وجود ندارد. برای مطالعه بیشتر مقاله آن را خریداری کنید