بخشی از پاورپوینت
--- پاورپوینت شامل تصاویر میباشد ----
اسلاید 1 :
پیامبر گرامی اسلام (صلی الله علیه و آله و سلم) در سال دهم هجرت برای انجام مناسب حج و تعلیم مراسم آن همراه دیگر مسلمانان به مکه عزیمت کردند این بار انجام این فریضه با آخرین سال عمر پیامبر اکرم (صلی الله علیه و اله و سلم) مصادف شد و از این رو آن را «حجة الوداع» نامیدند.[1]
افرادی که به شوق همسفری و آموختن مراسم حج همراه آن حضرت بودند تا صدو بیست هزار نفر گفته شده است.[2] بعد از انجام مراسم حج در هنگام بازگشت از مکه وقتی که کاروان به منطقه «غدیرخم» در نزدیکی جحفه، بین مکه و مدینه، رسید حضرت دستور توقف کاروان را دادند تا فرمان خداوند را به مردم ابلاغ کنند: ای پیامبر آن چه را از پروردگارت بر تو فرود آمده است به مردم برسان و اگر نرسانی رسالت خدای را به جا نیاورده ای و خداوند تو را از گزند مردم حفظ میکند».[3] بعد از توقف کاروان و رسیدن همه مردم به محل مورد نظر حضرت در بین مردم بلند شدند و دست امیرالمومنین امام علی (علیه السلام) را گرفته در جای بلندی ایستادند و سپس فرمودند: هر کس که من مولای او هستم علی هم مولای اوست. خدایا هر که او را دوست بدارد دوست دار و هر که با او دشمنی کند، دشمنش باش.[4] حضرت با این بیان رسالتی که خداوند بر عهده آن حضرت گذاشته بود، به همه ابلاغ کردند
اسلاید 2 :
پیامبر اسلام (صلی الله علیه و آله و سلم) در طول حیات پیامبری خود به دفعات در مورد جانشینی امیرالمومنین امام علی (علیه السلام) با مردم سخن گفته بود و به آن اشاره کرده بودند و در سال دهم از هجرت و روز هجدهم ذی حجه با صراحت و به امر خداوند این فرمان را ابلاغ کردند. در ضمن خطبه غدیرخم حضرت پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) فرمودند: ای مردم من دو چیز گرانبها را در میان شما می گذارم که اگر به آن دو چنگ بزنید و تمسک کنید هرگز گمراه نخواهید شد «انی تارک فیکم الثقلین...» حاضران گفتند: «ما الثقلان»؟ آن دو چیز گران بها چیست؟ فرمود: ثقل اکبر یعنی کتاب خداوند (قرآن) است و ثقل اصغر عترت و اهل بیت من هستند و این دو هرگز از تا این که در حوض کوثر بر من وارد شوند.[5] به خاطر انفاق و صدقه دادن، از جان گذشتگی و فداکاری و رشادت و شجاعت و صداقت حضرت امیرالمومنین امام علی (علیه السلام) آیات متعددی از قرآن کریم در شأن حضرت امیرالمومنین امام علی (علیه السلام) و خاندان پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) نازل شده از قبیل، آیه (207 / بقره)، (33 / احزاب)، (23 / شوری)، (55 / مائده) و آیات متعدد دیگر، و نیز سوره دهر که به نام های سوره انسان و «هَل اتی» هم معروف هست در شأن حضرت امیرالمومنین امام علی (علیه السلام) و اهل بیت پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) نازل شده است.[6] بعد از این که پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) در روز غدیرخم امیرالمومنین امام علی (علیه السلام) را به جانشینی خود انتخاب کردند، تمام بزرگان صحابه از انصار و قریش به امیرالمومنین امام علی (علیه السلام) این انتخاب را تبریک گفتند و با امیرالمومنین امام علی (علیه السلام) به عنوان امیرالمؤمنین بیعت کردند.[7]
اسلاید 3 :
از بیعت روز غدیر امتناعی ذکر نشده حتی ابوبکر و عمر و عثمان هر سه از بیعت کنندگان اولین بودند. عده ای پس از خلافت امام امتناع کردند: عبد الله بن عمر، سعد بن ابی وقاص، ابو موسی اشعری، اسامه بن زید، محمد بن مسله، کعب بن سور، ابو ایوب زید، زید بن ثابت، صهیب بن سنان[8] و عده ای دیگر که از قاعدین محسوب می شوند و با حضرت امیرالمومنین امام علی (علیه السلام) در موقع خلافت آن حضرت بیعت نکردند با وجود اینکه افراد مذکور معاویه (لعنت الله علیه) را هم قبول نداشتند.
اسلاید 4 :
سنائي از علماي اهل سنت و صاحب کتاب «سنن سنايي» كه يكي از كتب صحاح سته اهل سنت ميباشد، در كتاب السنن الكبري چنين آورده است:
پيامبر اكرم (صلي الله عليه و آله و سلم) از آخربن حج (حجة الوداع) بر مي گشت و به غدير خم رسيد، دستور داد همه بايستند، سپس فرمود: به زودي دعوت خدا را اجابت خواهم كرد، همانا من دو چيز گران بها نزد شما مي گذارم که يكي بزرگتر از ديگري است:
1. كتاب خدا؛
2. و عترتم و اهل بيتم.
آنگاه فرمود: سپس نگاه كنيد كه چگونه با اين دو رفتار مي نمائيد؛ به درستي كه اين دو از هم جدا نمي شوند تا در حوض كوثر بر من وارد گردند.
سپس فرمود: خداوند مولاي من است و من مولاي همه مومنانم، بعد دست امیرالمومنین امام علی (علیه السلام) را گرفت و
اسلاید 5 :
فرمود: هر كس من مولاي اويم، پس اين مولاي اوست. بار پروردگارا كسي كه او را دوست ميدارد، دوستش دار و كسي كه او را دشمن بدارد، دشمنش دار.[9]
يادآور مي شويم حديث غدير كه در واقع خطبه طولاني رسول خدا (صلي الله عليه و آله و سلم) در غدير خم بود، به طور مفصل در كتاب هاي صحاح سته نيامده است، ولي جملاتي كه در ولايت و امامت اميرمومنان امام علی (عليه السلام) مي باشد، در این کتاب ها نقل شده است و مي توان گفت كه صحاح به اصل حديث اشاره كرده اند ولي كل خطبه را نياورده اند و اين حديث نزد علماي اهل سنت از احاديث معتبر و غير قابل انكار مي باشد كه به چند نمونه اشاره مي شود:
1. احمد مغربي از علماي اهل سنت مي نويسد:
حديث غدير صحيح است، ثابت شده است، متواتر است و بيش از صد طريق نقل شده است و خيلي از افراد اين حديث را به طور جدا گانه نوشته اند.[10]
2. ابن عاصم ديگر عالم سني نيز مي نويسد: حديث «من كنت مولاه فعلي مولاه» در نهايت صحت است كه جماعتي از صحابه با طرق مختلف آن را نقل كرده اند و همه اينها با سلسله سند هاي صحيح است.[11]
3. اسكافي عالم ديگر اهل سنت ادعاي متواتر بودن حديث غدير در ميان همه مسلمانان را كرده است.[12]
اسلاید 6 :
حديث غدير در صحاح سته:
در كتب اهل سنت و به خصوص صحاح سته به جملاتي از خطبه غدير كه رسول خدا (صلي الله عليه و آله و سلم) ايراد كرده اند، اشاره شده است و اين جملات را در ذيل فضائل اميرمؤمنان امام علی (عليه السلام) آورده اند ازجمله:
1. يكي از جملاتي كه در غدير خم از رسول خدا (صلي الله عليه و آله و سلم) نقل شده عبارت: «من كنت مولاه فعلي مولاه» مي باشد؛ در سنن ابن ماجه كه يكي از صحاح سته است، آمده:
سعد بن وقاص از بي احترامي معاويه (لعنت الله علیه) بر اميرمؤمنان امام علي (عليه السلام) غضبناك شد و در پاسخ معاويه (لعنت الله علیه) گفت: از رسول خدا (صلي الله عليه و آله و سلم) شنيدم كه فرمود: «هر كه من مولاي اويم، پس علي مولاي اوست».[13]
2. در سنن ترمزي يکي ديگر از کتاب هاي صحاح سته از زيد بن ارقم نقل شده که رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) فرمود: «هر كه من مولاي اويم پس از من علي مولاي اوست».[14]
3. نسائي كه سنن او از صحاح سته اهل سنت مي باشد، حديث غدير را در سه كتاب ديگرش نيز آورده است كه بيانگر
اهميت اين حديث است كه فقط به اسامي اين سه كتاب اشاره مي شود:
ـ السنن الكبري، جلد 5، صفحه 131؛
اسلاید 7 :
ـ خصائص امير المؤمنين، صفحه 50؛
ـ فضائل الصحابه، صفحه 14.
4. سنن ابن ماجه نيز حديث غدير را چنين روايت مي کند: براء بن عازب گويدکه در حجة الوداع در يكي از راه ها، رسول خدا (صلي الله عليه و آله و سلم) پياده شد و مردم را براي نماز جمع كرد و سپس دست علـــی (علیه السلام) را گرفت و فرمود:
آيا من از مومنان نسبت به جانشان اولي نيستم؟
همه گفتند: بلي.
فرمود: آيا من بر همه مومنان ولايت ندارم؟
همه گفتند: بلي.
فرمود: پس اين ولي هر كسي است كه من ولي اويم. خدايا دوستدار او را دوست بدار و دشمن او را دشمن دار.[15]
5. يكي از احاديثي است كه رسول خدا (صلي الله عليه و آله و سلم) آن را در خطبه غدير آورده ، حديث ثقلين است و اين در صحاح سته موجود است:
مسلم در كتاب صحيح خود كه از كتاب هاي صحاح سته و معتبر ترين آن هاست آورده:
اسلاید 8 :
زيد بن ارقم مي گويد در غدير خم پيامبر خدا (صلي الله عليه و آله و سلم) ايستاد و خطبه خوانده فرمود:
اي مردم! من هم بشرم و بزودي به سوي خدا مي روم و من براي شما دو امانت گران بها ميگذارم: اولش كتاب خداست كه در آن هدايت و نور است، پس كتاب خدا را گرفته و به آن تمسك جوئيد و به آن رغبت كنيد و سپس فرمود: و اهل بيتم.
بعد از اين سه مرتبه فرمود: اذكركم الله في اهل بيتي.[16]
ترمذي نيز در كتابش كه از صحاح سته است، مي نويسد: پيامبر خدا (صلي الله عليه و آله و سلم) فرمود: همانا دو چيز براي شما مي گذارم و مادامي كه به آن دو تمسك جوئيد گمراه نخواهيد شد: يكي از آنها بزرگ تر از ديگري است، كتاب خدا ريسمان الهي است كه از آسمان به زمين وصل است و عترت و اهل بيتم، و اين دو از هم جدا نمي شوند تا در حوض كوثر بر من وارد شوند، پس ببينيد چگونه با آن ها رفتار مي كنيد.[17] سنائي كه سننش از صحاح سته است در كتاب هاي ديگرش حديث ثقلين را جزو حديث غدير دانسته كه رسول خدا (صلي الله عليه و آله و سلم) آن را بعد از نصب و معرفي اميرمومنان امام علی (عليه السلام) به ولايت، ايراد فرموده است :
ـ فضائل الصحابه، ص 15؛
ـ السنن الكبري، ج 5، ص 45؛
اسلاید 9 :
ـ خصائص امير المؤمنين، ص 93.
علاوه بر اين كتاب ها، حديث «من كنت مولاه فعلي مولاه» در 67 كتاب روائي و تفسيري اهل سنت و حدود 230 مرتبه از راويان مختلف نقل شده است كه بيانگر غير قابل انكار بودن حديث غديرمي باشد. حديث «اني تارك فيكم الثقلين... يا فيكم امرين...» نيز در بيش از 48 كتاب حديثي و تفسيري اهل سنت و بيش از 102 مرتبه نقل شده است. همه اينها علاوه بر رواياتي است كه در فضايل اميرمومنان امام علی (عليه السلام) در كتاب هاي اهل سنت نقل شده است به طوري كه سنائي كتابي مستقل درباره خصائص اميرالمومنين امام علی (عليه السلام) مينويسد و به حديث غدير اشاره ميکند.
اسلاید 10 :
دقت و توجه به شواهد و قرائن متصل و منفصل زنده و گويايي كه در حديث غدير وجود دارد، ما را به اين نكته دلالت مي كند كه مولا به معناي امام و اولي به تصرف است. به عنوان نمونه به تعدادي از آنها اشاره مي كنيم:
1. در حديث حذيفه بن اسيد، به سند صحيح نقل شده است كه پيامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) فرمود: آيا شهادت نمي دهيد كه جز خدا الهي نيست و محمد رسول اوست؟... گفتند: بلي، شهادت مي دهيم. در اين هنگام پيامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) عرض كرد: خدايا شاهد باش سپس فرمود: اي مردم، خدا، مولاي من، و من مولاي مومنانم. و من اولي به مومنين از خود آنهايم. پس هر كه من مولاي اويم علي مولاي اوست.[18] قرار گرفتن ولايت در سياق شهادت به توحيد و رسالت و در رديف مولويت خدا و رسول، دليل بر آن است كه ولايت در حديث، به معناي (امامت) و (اولي به تصرف) است، زيرا هيچ دليلي وجود ندارد كه بگويد معناي مولا در مورد رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) غير از معناي آن در مورد امیرالمومنین امام علي (عليه السلام) است.
2. آيه تبليغ شاهد و قرينه گويايي ديگر است بر اين كه مراد از مولا در حديث غدير، امامت و ولايت است، خداوند در اين آیه
