بخشی از مقاله
آنفلانزاي مرغي
آنفلانزاي مرغي يك بيماري مسري در پرندگان است كه توسط ويروس A آنفلانزا ايجاد مي شود . مرغ هاي مهاجر و مرغ هاي وحشي مخزن طبيعي ويروس هاي A آنفلانزا هستند .
آنفلانزاي مرغي كه نوع به شدت بيماري زاست بيش از صد سال قبل در ايتاليا شناخته شده و به طاعون مرغي معروف بوده است .
از ميان 15 زير گونه اصلي ويروس آنفلانزاي A فقط نژادهاي زيرگونه هاي H5 و H7 بيماري شديدا عفوني آنفلانزاي مرغي را ايجاد مي كند كه بسيار مسري است و در گونه هاي پرندگان آسيب پذير شديدا كشنده است .
مرغ ها و بوقلمون ها به همه گيري بسيار حساس هستند .تماس مستقيم يا غير مستقيم پرندگان اهلي با ماكيان آبي به عنوان علت متداول شناخته شده بوده است .
بازار پرندگان زنده نيز نقش مهمي در انتشار اپيدمي دارد . پرندگاني كه بعد از آلوده شدن زنده مي مانند حداقل براي 10 روز ويروس را از طيق دهان و مدفوع دفع مي كنند و بنابراين زمينه انتشار بيشتر را فراهم مي نمايد . اردك ها برخلاف مرغ ها به اين ويروس ها مقاوم هستند ومي توانند ناقل بدون علامت اين ويروس ها باشند و بنابراين به انتشار بيشتر آنها كمك كنند. ويروس آنفلانزاي مرغي به طور طبيعي فقط پرندگان و خوك ها را آلوده مي كند .
از سال 1959 ويروس هاي زيرگونه هاي H5 وH7 وH9 از مانع گونه هاي خود گذشته اند تا انسان ها را در 10 وضعيت آلوده سازند . اكثر ويروس هاي آنفلانزاي مرغي كه انسان ها را متاثر مي سازند علايم خفيف تنفسي يا التهاب ملتحمه ايجاد كرده اند به استثناي نژاد H5N1 .
اين نژاد بيماري بسيار شديد با مرگ و مير زياد در سال هاي 1997 ، 2003 ،2004 ايجاد كرده است .
مطالعاتي كه نمونه هاي ويروس را طي زمان بررسي نموده است نشان مي دهد كه H5N1 بطور فزاينده اي براي پستانداران ، بيماريزا مي شود و اكنون نيزاز قبل مقاوم تر شده است و در محيط تا چندين روز باقي مي ماند .
مقالات
مقالات گروه : بهداشت و پيشگيري
مقاله : نقش پرندگان وحشی در بروزآنفلوآنزای طیور
تاريخ افزوده شدن: 28/آذر/1384
منبع/نويسنده: دکتر علیرضا گائینی
کد مقاله: 1116
نقش پرندگان وحشی در بروزآنفلوآنزای طیور
دکتر علیرضا گائینی
از مدتها قبل ، مشخص شده است که پرندگان وحشی نقش بسیار مهمی را در انتقال زیر رده های ویروس آنفلوآنزای طیور به نقاط مختلف جهان بازی می کنند . این موضوع ، سبب نگرانی های بسیار زیادی در میان محققین و افراد مرتبط با صنعت طیور شده است . این نگرانی ها از آن جهت است که بسیاری از این پرندگان وحشی ، مهاجر بوده و مسافت های بسیار طولانی را در خلال مرزهای بین المللی مسافرت می کنند .
با آزمایشات صورت گرفته ، مشخص شده است که چرخش ویروس کنونی آنفلوآنزا در گله های پرندگان وحشی سبب بوجود آمدن زیر رده هایی جدید از ویروس آنفلوآنزای طیور ، با آنتی ژن و همچنین سایر خصوصیات متفاوت می شود .
ویروس آنفلوآنزا براحتی منتشر میشود ، در آب مقاومت نسبتا بالایی داشته و در آب نیز به سرعت پخش میشود . از سوی دیگر نوعی خاص از اردکها توانایی حمل ویروس آنفلوآنزا را بدون بروز هیچگونه نشانه کلینیکی دارند . در این میان ، اردکهای Juvenile بالاترین آمار پخش بیماری را داشته اند .
تیترهای بالایی از این ویروس ، در تابستان گذشته از پرندگان وحشی جدا شد . این زمان ، مصادف با ترک محل زندگی موقت توسط پرندگان مهاجر بود . البته در این مورد ، فرضیه کاهش تیتر بیماری تا رسیدن این پرندگان به جنوب مطرح میباشد .
شیوع ویروس HPAI که برخی خواستگاه آنرا پرندگان وحشی می دانند ، در دهه اخیر تا اندازه ایی در طیور صنعتی بصورت مکرر رخ میدهد .
اما با توجه به آمار منتشر شده ، تا 40 سال قبل هیچ شیوع بزرگی در پرندگان وحشی وجود نداشته است . مطالعات نظارتی اخیر در اروپا نشان داد که ویروسهای متفاوتی از نوع A و زیر رده های H5 و H7 را میتوان از پرندگان وحشی مرده جدا ساخت . ویروسهای جدا شده اخیر ، شباهت های بسیار زیادی به ویروسهای جدا شده در سال 1997 در اروپا دارد .
اما آنچه که تعجب ما را بر می انگیزد اینست که ، با آزمایشات کلینیکی صورت گرفته از پرندگان عادی ، در مسیر پرواز این پرندگان ، هیچ ویروسی جدا نشده است . به عبارت دیگر ، تمامی زیر رده های جدا شده از پرندگان وحشی و مهاجر ، از پرندگان مرده و یا در حال مرگ جدا شده اند .
بنظر میرسد که تغییرات صورت گرفته در ماهیت ویروس آنفلوآنزای طیور را بایستی در پرندگان وحشی مانند ، مانند برخی از گونه های اردکها ، یافت . محققان با توجه به جداسازی ویروسها از پرندگان مرده و همچنین ، شیوع این بیماری در پارکهای حفاظت شده و باغ وحشها ، به این نتیجه رسیده اند .
در سال 2004 میلادی ، ویروس H5N1 در چندین گونه مرده و یا در حال مرگ یافت شد . این گونه ها شامل :
• گونه هایی از پرندگان وحشی در تایلند .
• گونه Magpise در جمهوری کره .
• گونه Crows در ژاپن .
• گونه ایی Falcon در هنگ کنگ .
• کلکسیون پرندگان یک باغ وحش در کشورCombodia .
بودند .
با توجه به بررسیهای ثبت شده ، تمامی این پرندگان یا مرده بودند و یا رو به مرگ بودند و قادر نبودند تا این ویروس را در مسیرهای طولانی با خود حمل نمایند .
در بهار سال 2005 میلادی ، یک مورد از شیوع این ویروس در غازهایی در دریاچه Qinghai چین ( از مناطق مرکزی چین ) شناسایی شد . این در حالی بود که این منطقه ، یک پارک حفاظت شده طبیعی میباشد و هیچ مزرعه پرورش طیور در اطراف آن وجود ندارد .
و اما در بخش پایانی این مقاله نیز ، به بررسی آلودگی های پرندگان وحشی در نه کشور مختالف در سالهای 2003 و 2004 میلادی می پردازیم . لازم به ذکر است که این بخش ، از چندین جدول منتشر شده توسط OIE ، منابع محلی کشورهای مربوطه ، GPHIN و ProMED بدست آمده است .
1 . هنگ کنگ :
در ژانویه سال 2004 میلادی ، زیر رده H5N1 از برخی گونه ها مانند : Oeregrine Falcon و Grey Heron جدا شد .
2 . کشور Combodia :
در ماه فوریه سال 2004 میلادی زیر رده H5N1 از پرندگان وحشی یک مجموعه باغ وحش جدا شد .
3 . ژاپن :
در مارس سال 2004 میلادی در این کشور ، زیر رده H5N1 از گونه ایی پرنده بنام Crown یافت شد .
4 . جمهوری کره :
در این کشور نیز در ماه مارس سال 2004 میلادی ، در گونه ایی پرنده بنامMagpies زیر رده H5N1 جدا شد .
5 . تایلند :
این کشور از کشورهایی بود که ویروس آنفلوآنزا بطور وسیعی در پرندگان وحشی آن یافت شد . در ماه دسامبر سال 2004 میلادی ، زیر رده H5N1 از برخی گونه ها مانند : Pigeons , Open Bill Strok , Little Cormorant , Red Collar Dove , Scaly Breasted Munia , Black Drongo جدا شد .
6 . چین :
جداسازی ویروس آنفلوآنزا در این کشور در دو مرحله صورت گرفت :
در ابتدا در ماه دسامبر سال 2004 میلادی زیر رده H5N1 از گونه ایی پرنده وحشی بنام Grey Heron جدا شد .
در دومین مرحله شناسایی و یافتن مناطق آلوده در این کشور در آوریل سال 2004 میلادی ، گونه های Bar Headed Headed Geese , Great Black Headed Gulls , Ruddy Shelducks , Great Cormorants .
7 . مغولستان :
در آگوست سال 2005 میلادی ، زیر رده نوع A ویروس آنفلوآنزای طیور از گونه های Bar Headed Geese
Whooper Swan که در نزدیکی یک دریاچه در این کشور زندگی می کردند ، جدا شد .
8 . روسیه :
در ماه آگوست سال 2005 میلادی ، زیر رده H5N1از پرندگان مهاجر در این کشور بدست آمد .
9 . قزاقستان :
در ماه آگوست سال 2005 میلادی ، زیر رده H5N1از پرندگان مهاجر در این کشور بدست آمد .
نتیجه گیری :
تحقیقات زیادی در مورد نقش پرندگان وحشی در انتقال ویروس آنفلوآنزای طیور صورت گرفته است . اما در حال حاضر ، با قاطعیت نمی توان پرندگان مهاجر را عامل انتقال این ویروس در سطح جهان دانست . در کل بایستی منتظر ماند . منتظر ماند تا در آینده ایی نه چندان دور با قاطعیت عامل اصلی انتشار ویروس آنفلوآنزای طیور شناسایی شود .
منابع :
1 . OIE WebSite .
2 . Avian Influenza Technical Task Force .
3 . AIDE .
پیشنهادهای سازمان بهداشت جهانی برای حفاظت افراد از آنفلوآنزاي طیور
دکتر علیرضا گائینی
آنفولانزای پرندگان از بیماریهای با قدرت سرایت بسیار بالا در میان پرندگان است که هم اینک در آسیا در میان پرندگان بحالت اپیدمی در آمده است . قرار گرفتن در معرض پرندگان بیمار ، مدفوع آنها و یا غبار و خاکی که با مدفوع آنها آلوده شده باشد میتواند منجر به آلودگی انسان شود . این پیشنهاد نامه از آن جهت تهیه شده است که مواردی از ابتلای انسان به این بیماری در خلال اپیدمی اخیر طیور شناسایی شده است .
1. بایستی برای قصابها و حمل کننده های گوشت طیور تجهیزات شخصی مناسب حفاظتی فراهم شود :
لباسهای حفاظتی ترجیحا همراه با کاور پیشبند دار و یا گان ( پیشبند ) جراحی با سرآستین بلند و پیش بند اضافه .
دستکش کار ضخیم پلاستیکی غیر قابل نفوذ .
استفاده از ماسک تنفسی ، ترجیحا ماسک N95 ( این ماسک مورد تائید US NIOSH قرار گرفته است ) . در صورت عدم دسترسی به این نوع ماسکها میتوان از ماسکهای استاندارد جراحی که بخوبی بر روی صورت سوار میشوند استفاده کرد .
چکمه هایی از جنس پلاستیک و یا پولیورتان و یا استفاده از کاورهای حفاظتی جدانشدنی کفش .
2. تمامی افرادی که بطور نزدیک با حیوانات درگیر بیماری تماس داشته اند بایستی دستان خود را بکررات با آب و صابون بشویند . قصابها و حمل کننده های حیوانات بایستی پس از انجام کار دستهایشان را ضد عفونی کنند.
3. محیط کشتار نیز باید بشدت موارد ذکر شده ضدعفونی و پاکسازی شوند .
4. تمامی افرادی که در معرض پرندگان و یا مزارع مشکوک به بیماری بوده اند باید توسط مسئولین بهداشت محلی تحت نظارت کامل قرار بگیرند .
پیشنهاد می شود افرادي که آمادگی لازم برای درمان افراد مشکوک به ابتلا به عفونت تنفسی H5N1 را داشته باشند، استفاده کرد . oseltamivir phosphate (Tamiflu®) برای درمان این بیماری مي باشدو میتوان کپسولهای 75 گرمی این دارو را بمدت پنج روز و روزی دوبار مصرف کرد .
برای اجتناب از عفونت توام آنفولانزای انسانی و آنفولانزای پرندگان آنها بایستی با واکسنهای آنفولانزای پیشنهادی WHO واکسینه شوند تا احتمال بهم پیوستن ژنهای ویروسها نیز کاهش یابد .
مراقبتهای بهداشتی برای افرادی که در معرض کانونهای عفونت قرار دارند بایستی اعمال شود . این مراقبت شامل خانواده های آنها نیز میشود . در این مراقبتها بایسی بصورت تک به تک ، برای بوجود آمدن امکان مراقبتها و پیشگیریهای لازم ، برخی از مشکلات بهداشتی اعضای خانواده ، مانند : بیماریهای تنفسی ، آنفولانزا و یا عفونتهای چشم گزارش شود . همچنین افرادی که احتمال بالایی برای ابتلا به این بیماری دارند ، بایستی از کار در محلهایی که پرندگان آسیب پذیر وجود دارند اجتناب کنند . این افراد میتوانند شامل : افراد بالای شصت سال ، افرادی با سابقه ناراحتی قلبی و افرادی که ناراحتی تنفسی دارند باشند .
5. نظارتهای سرولوژیکالی بر دامپزشکان و کارگران در ارتباط با حیوانات میتواند صورت بگیرد .
6. نمونه هایی آزمایشگاهی از روده ، مغز ، کبد ، قلب ، ترشحات مخرجی ، کلیه ها ، شش های حیوانات ( همچنین خوک ) بایستی جمع آوری شده و برای تحقیقات بیشتر و جداسازی ویروس به آزمایشگاه های برگزیده فرستاده شود .
بایستی به این نکته مهم توجه کرد که تحقق اقدامات بالا زمانی امکان پذیر است که بخشهای مرتبط به آن ( سازمانهای دامپزشکی و سازمانهای بهداشتی ) با یکدیگر همکاری نزدیک دوجانبه داشته باشند .
اقدامات بالا در صورت اثبات اطلاعاتی جدیدتر قابل اصلاح هستند .
مروري بر آنفلوآنزاي مرغي و پيامدهاي آن
مقدمه :
با پیشرفت روز افزون علم و روی کار آمدن روش های پزشکی مختلف، همچنان دیده می شود که گاهی بروز یک بیماری ، بدون اینکه راهی کارآمد و مفید برای درمان آن عرضه شود هزاران نفر را به کام مرگ می کشاند .. در واقع اگر تا قرن ها پیش دیفتری، سرخك و... در زمره بیماری های مرگ آور به حساب می آمد و حتی نام آنها سبب ترس و وحشت افراد می شد، در قرن ۲۰ و پس از آن بیماری های عفونی زمینیان را تهدید می كند كه برای بسیاری از آنها هنوز راه درمانی یافت نشده است. زمانی كه سازمانهای بهداشتی کشورها برنامه های بهداشتی مختلفی را پیگیری می کردند و نوید ریشه کنی بسیار از بیماریها را به مردم میدادند ، نوعی بیماری در سال 1918 گریبانگیر اسپانیا شد که بروایت تاریخ تا سال بعد از آن بیش از نیمی از جمعیت کره پهناور خاکی ( حدود یک میلیارد نفر ) را بیمار ساخت و بیش از پنجاه میلیون نفر را به کام مرگ کشاند . بیماری که بيش از شيوع هر بيماری ديگر و حتی بيش از طاعون در قرون وسطی قربانی گرفت. نام این بیماری آنفولانزای مرغی بود که در آن زمان ، نام آنفولانزای اسپانیایی را بر آن نهادند . اين که احتمالا منشا اين بيماری در خاور دور بوده است، دليل شهرت آن به آنفلوآنزای اسپانيايی از آنجاست که اسپانيا اولين کشوری بوده که شيوع وسيع آن را گزارش داده است.
گفته می شود که گسترش اين ويروس احتمالا دليل پايان جنگ جهانی اول بوده است چون سربازان بيش از حد مريض بودند که در جنگ شرکت کنند و در آن زمان تعداد تلفات ناشی از ابتلا به آنفلوآنزا در ميان طرفين متخاصم بيش از کشته شدگان در ميدان نبرد بود. با اين که بسياری از افرادی که به ويروس آنفلوآنزای اسپانيايی آلوده شده بودند پس از يک هفته استراحت سلامت خود را بازيافتند، بسياری هم در مدت 24 ساعت پس از ابتلا جان دادند. درسالهای ۱۹۵۷ و ۱۹۶۸ ، بيماری آنفولانزا دو بار ديگر شيوع جهانی پيدا کرد و باعث کشته شدن ميليونها نفر دیگر گردید . این ویروس پس از گذشت نزدیک به یک قرن و با وجود پیشرفتهای عظیم در عرصه پزشکی و دامپزشکی هنوز قربانی میگیرد ، زیانهای اقتصادی عظیمی به صنایع مرغداری زده و سبب ترس و دلهره جهانیان میشود . اما سوالی که در این قسمت مطرح میشود اینست که اپیدمی سال 1918 چگونه اتفاق افتاد ؟ سوالی که شاید در آن زمان به جوابی نینجامیده بود .