بخشی از مقاله
چکیده
یکی از مشکلات اساسی در ساخت کاتایست نانوذرات TiO2 در دماي بالا، مسئله تجمع پذیري آنها است. براي رهائی از این معضل، یکی از راه ها میتواند به هم ریختن ساختار روتیل و آناتاز TiO2 و انتخاب تمپلیت مناسب، همچون آمین نوع دوم، در سنتز آنها باشد. با این روش نانوذرات TiO2 با ساختار نقص شبکه
اي در دما 225 oC از همه ریزتر خواهد شد براي این منظور از روش هاي شناسائی XRD،SEM ، طیف سنجی رامان ، مرئی – فرابنفش ، فوتولومینسانس ، TEM،TGA بهره جستیم.
مقدمه شده است، اما یکی از مهمترین مسائل چگونگی حضور تمپلیت و
میتوان امیدوار بود که در آیندهي بسیار نزدیک ریزترین نانوذرات اثرگذاري آنها در ریزتر شدن نانوذرات TiO2 است. در
TiO2 ساخته خواهد شد. نانوذرات TiO2 به عنوان یک پژوهشهاي انجام شده توسط گروههاي مختلف، نوع تمپلیت و
فتوکاتالیست ارزش صنعتی زیادي دارد و همچنین جایگزین بسیار بسترهاي متفاوت مورد توجهان قرار گرفته است، از آن جمله می
مناسبی به جاي پلاتین در پیوند استخوان در پزشکی است. از از نمکهاي سدیم سولفوساکسینیک [1]، پلیآکریلیک آمید [2]،
سوي دیگر به عنوان یک نیمه رسانا و فتوالکترولیز H2O استفاده ایزوپروپانول [3]، بکارگیري میکروامولسیونهاي آب در روغن،
فراوانی داشته و میتواند انرژي نورانی را به انرژي شیمیایی تبدیل استفاده از پلیوینیل الکل، کربوواکس M-20000 به عنوان
افزودنیهاي لازم براي تامین محلول پخش همگن [4]، ترکیبات
کند. تاکنون روشهاي زیادي براي سنتز نانوذرات TiO2 پیشنهاد
پلیاکسیاتیلن مشتقات فنلها [5] نام برد. روشهاي Fast
Quenching (FQ) و اثر نقص در شکلگیري ساختار
فازي TiO2 در حضور اکسیدهاي دوپ شده [6] نیز اخیرا مورد
توجه قرار گرفته است
