بخشی از مقاله
فرق ميان قورباغه و وزغ
بسياری نمی دانند که آيا ميان قورباغه و وزغ تفاوتی وجود دارد يا نه؟ گرچه هردو دوزيست و خونسرد هستند ولی تفاوتهايی با هم دارند.قورباغه اندامی صاف،ليز و کشيده دارد واز وزغ خوشنماتر است اما وزغ خپله و دارای پوستی خشک و زگيل وار می باشد.بيشتر قورباغه ها دندان دارند ولی در بيشتر وزغها هيچ دندانی ديده نميشود .وزغ و قورباغه هردو عمر طولانی دارند وگاهی به ۳۰ تا ۴۰ سال هم می رسد
.وزغ از قورباغه کمتر تخم می گذارد با اين وصف در ظرف يک سال بين ۴۰۰۰ تا ۱۲۰۰۰ تخم می گذارد. يک استثنا در مورد قورباغه گاوی وجود دارد که در هر فصل ۱۸۰۰۰ تا ۲۰۰۰۰ تخم می گذارد.در برخی از انواع وزغها نر نقش مهمتری در بيرون آمدن نوزاد از بازی ميکند.مثلا در اروپا ديده شده که وزغ نر زنجيره های دراز تخمها را به دور پای خود بسته
،آنقدر در سوراخی توی زمين می آرمد تا نوزادها آماده بيرون آمدن از تخم شوند.در آمريکای جنوبی وزغی زيست ميکند که شکل عجيبی دارد،اين وزغ حفره هايی در پشت خود دارد که تخمهايش در درون آنها رشد ميکنند.در اين حفره ها مايعی ريخته شده وبا پوست هم رويشان پوشانده شده.نوزادان وزغ آنقدر در همين حفره ها باقی می مانند تا لحظه ای که شکل وزغ کاملی به خود بگيرند .
وزغهايی که در مناطق معتدل زندگی ميکنند معمولا قهوه ای يا زيتونی هستند ولی وزغهای مناطق گرمسيری غالبا به رنگهای روشن هستند. نوزادان قورباغه و وزغ سه تا چهار ماه طول ميکشد تا دم و آبششهای خود را از دست بدهند وحدود يک سال طول ميکشد تا تبديل به يک قورباغه يا وزغ کامل شوند.
قورباغه ها و وزغ ها
قورباغه‌ها و وزغها بر خلاف بقيه‌ي دوزيستان، دم ندارند. پاهاي عقبي آنها بلند است و براي جهيدن به كار مي‌رود. در هر پاي عقبي، پنج انگشت وجود دارد. پاهاي جلويي كوچك‌تر و چهار انگشتي هستند و هنگام فرود آمدن به زمين، مانند ضربه‌گير عمل مي‌كنند.
قورباغه‌ها و وزغها تفاوت علمي زيادي ندارند، اما مي‌توان گفت پوست قورباغه‌ها نازك‌تر و مرطوب است. در عوض، پوست وزغها كلفت، خشك و زگيل‌دار است. به علاوه، قورباغه‌ها مي‌جهند، اما وزغها آهسته راه مي‌روند.
تفاوتهايي بين قورباغه و وزغ
پوست قورباغه ها صاف و لزج است در حالي كه پوست وزغ زبر و دانه دار است . پوزه ي قورباغه مثلثي شكل است در حالي كه پوزه ي وزغ
دايره مانند است . دهان قورباغه در ناحيه ي فك بالا مجهز به دندان است در حالي كه وزغ فاقد دندان است . قورباغه ي نر داراي يك كيسه ي تشديد صوت يا «رزوناتور» در حد فاصل آرواره ي پايين و بالا است اما وزغ نر داراي يك كيسه ي تشديد صوت در زير گلو مي باشد .
پاهاي قورباغه نسبت به دست ها بلند تر است بنابراين حركت آنها در آب به صورت جهشي است ولي پاهاي وزغ نسبت به دستها اختلاف چنداني ندارد بنابراين حركت آنها در خشكي مدلي از راه رفتن است .
تخم گذاري قورباغه ها به صورت توده اي و انبوه انجام مي گيرد ولي تخم گذاري وزغ به صورت رشته اي است .
وزغ هاي نر در مجاورت بيضه ها عضوي دارند كه به آن اندام «بيدر» گفته مي شود كه قورباغه ي نر فاقد آن مي باشد . در صورتي كه در محيط آزمايشگاه بيضه هاي وزغ نر حذف شوند اندام بيدر رشد كرده و تبديل به تخمدان مي شود . بنابراين وزغ نر صفات وزغ ماده را بروز مي دهد به همين دليل به اندام بيدر ، تخمدان خاموش مي گويند .
مهم : هم قورباغه ها و هم وزغ ها داراي غدد سمي پراكنده در سطح بدن خود هستند اما وزغ ها علاوه بر اين غدد داراي يك جفت غده ي بسيار سمي در پس چشمها هستند . اين غدد سمي در مواردي باعث حساسيت هاي شديد پوستي مي شوند و براي چشم انسان بسيار خطرناك اند . توصيه مي شود با شناخت نسبي وزغ ها بوسيله ي اين مقاله از تماس با اين جانور بدون وسايل مجهز از قبيل دستكش ، عينك و ... خودداري فرماييد .
راههاي تشخيص قورباغه و وزغ از يكديگر چيست؟
بعضي از جالبترين جانوران و گياهان جهان ، درون دريا و يا در اطراف رودخانه ها و مردابها يافت مي شوند. همه مردم با كنسر تهاي آواز بلند قورباغه هاي بركه ها و مردابها در تابستان آشنايي دارند. البته به دليل گونا گوني دوزيستان ، صداي آواز قورباغه هاو وزغها متفاوت است. اما مردم صداي معمولي قورباغه را يعني «قور قور » مي شناسند، مثلأ ازوزغ نواي خوش آهنگ « أ و أ و – أوأو » شنيده مي شود.
هر نوع قورباغه آواي مخصوص به خود دارد. قورباغه ميتواند بدون اينكه هواي درون ششها را بيرون بفرستد ، بارها آنها را از هوا پر كند و با اين عمل خود را بزرگ بزرگتر نمايد. به اين نوع تنفس كه مخصوص دوزيستان است «پمپ فشاري» مي گويند. راستي بچه ها بعضي از مردم در مورد اينكه چگونه قورباغه خود را باد مي كند ،مي گويند كه خود را بزرگ مي كند تا دشمن نتواند آنها را بخورد و يا پس از خورده شدن توسط دشمن ، در معدهء دشمن
، خود را باد مي كند تا سبب انفجار آن شوند. به نظر شما راههاي تشخيص قورباغه و وزغ از يكديگر چيست؟ راههاي تشخيص قورباغه و وزغ در جدول زير آورده شده است. كه مطالعه و به خاطرسپردن آنها شما را در اين مورد ياري مي كند.
قورباغه ها و وزغ ها
تولید مثل
قورباغه ها و زغها هر ساله به محل تولید مثل (محل تولد) خود باز می گردند . عموماَ نرها زودتر از ماده ها به آبگیرها می رسند و محدوده جفت گیری خود را مشخص می کنند. هنگامی که ماده ها به محل می رسند ، نرها بوسیله آوازهای مخصوص آنها را به درون آبگیر دعوت می کنند . در صورتی که ماده ها به آواز نرها جواب بدهند ، نرها بوسیله پاهای جلویی آنها را می گیرند . وقتی ماده ها تخم ریزی می کنند ، نرها بوسیله اسپرم تخمها را بارور می کنند.
قورباغه درختی
بعضی از قورباغه های مناطق گرم با زندگی روی درختان و بوته ها سازگاری پیدا کرده اند . بعضی از گونه ها هرگز درختان را ترک نمی کنند و حتی روی درختان ،تولید مثل می کنند . بیشتر قورباغه های درختی دارای انگشتان بلند و دست و پا هستند که روی آنها صفحه های چسبناکی برای گرفتن شاخه ها و برگهای نرم وجود دارد. بعضی از قورباغه ها با استفاده از انگشتان پرده دارشان که به عنوان بال پرواز به کار می برند ، از این درخت به آن درخت می پرند. این قورباغه درختی جنگلهای بارانی آمریکای مرکزی ، یک قورباغه پرنده است که از این درخت می پرد . او در حالی که روی شاخه ها راه می رود ، حشرات را شکار می کند.
حقایق ثبت شده
وزغ نیزار متعلق به آمریکای مرکزی و جنوبی در سال 1935 برای کنترل سوسکهای نیشکر که آفت ساقه های نیشکر هستند ، به نواحی شما شرقی استرالیا برده شده .
متاسفانه وزغ نیزار در محیط زیست خود بیش از حد سازگاری پیدا کرد . این وزغ به سرعت افزایش پیدا کرد و تعداد بیشماری از گونه های حشرات محلی و حیوانات استرالیا را خود . بعضی از این گونه ها در حال حاضر در معرض خطر قرار دارند . این وزغ به دلیل سمی بودن و غیر قابل خورده شدن ، شکارچیان کمی دارد.
