دانلود مقاله مینیاتور TCP/IP

بخشی از مقاله

چکیده
شبکه رايانه‌ای از پیوند دو یا چند رایانه برای تبادل داده‌ها از طريق يک رسانای ارتباطی، پدید میآید. مشهورترین و بزرگ‌ترین شبکه رایانه‌ای جهان اینترنت است که در واقع شبکه‌ای از شبکه‌های رایانه‌ای است.

شبکه محدوده محلی (LAN) یک شبکه رایانه‌ای است که یک محدوده محلی، مثل یک دفتر کار یا خانه را پوشش می‌‌دهد. این اختلافی است که این شبکه با دیگر شبکه‌ها همچون شبکهٔ شخصی (PAN) یا، شبکه محدوده کلانشهری (MAN) یا، شبکه محدوده گسترده (WAN) دارد. LANها معمولا از WANها سریعترند.

قدیمی‌ترین LAN معروف یعنی آرک‌نت (ARCnet)، درسال 1977 توسط شرکت دیتاپوینت (Datapoint) با هدف بوجود آوردن ارتباطی میان چندین دستگاه رایانه Datapoint 2200 برای دسترسی به فضای ذخیره‌سازی مشترکی بین آنها بوجود آمد. مانند تمامی شبکه‌های محلی اولیه آرک‌نت ویژه فروشنده بود. تلاشهای IEEE برای همگون‌سازی محیطی با بوجود آمدن سری استانداردهای IEEE 802 نتیجه داد. هم‌اکنون دو نوع فناوری سیمی برای شبکه محلی وجود دارد: اترنت (Ethernet) و حلقه علامتی (Token ring). همچنین گونه بی‌سیم این شبکه نیز برای کاربران سیار وجود که درحال پیشرفت می‌‌باشد.

هنگامی که اترنت بکار می‌رود معمولا رایانه‌ها به یک هاب (hub) یا یک کلید شبکه‌ای (network switch) متصل می‌شوند. در این حالت یک سازوکار انتقال فیزیکی برقرار می‌گردد. پروتکل درخت پوشا (spanning tree) اغلب برای نگهداری یک جانمایی شبکه بدون حلقه (loop free) با یک LAN و بویژه نوع اترنت آن بکار می‌رود.

یک تعداد پروتکل‌های شبکه از جمله TCP/IP می‌توانند از سازوکار ابتدایی انتقال فیزیکی استفاده نمایند. در این حالت DHCP بهترین راه حل جهت تنظیم پویای نشانی آی‌پی (IP Address) می‌‌باشد تا اینکه آنها بصورت ثابت تنظیم گردند. اتصالات بهم پیوسته LANها می‌تواند یک WAN را تشکیل دهند. همچنین یک مسیریاب برای اتصال شبکه‌های محلی به یکدیگر به کار گرفته شود.
پشته‌های قراردادی (Protocol Stacks)

در شبکه‌های رایانه‌ای از قراردادهای ارتباطی (که بیشتر به پروتکل ارتباطی معروف‌اند) استفاده می‌شود تا ارتباط‌گیری بین دو یا چند کامپیوتر سامان‌یافته و قابل اجرا باشد. در هر شبکه مجموعه‌ای از پروتکل‌ها به کار گرفته می‌شود. به مجموعه پروتکل‌هائی که در یک شبکه به‌کار می‌رود پشتهٔ قرارداد می‌گویند. برخی از رایج‌ترین پروتکل‌ها عبارتند از ابراهیم جلالی:

• آرک‌نت (ARCNET)
• دک‌نت (DECnet)
• ايترنت (Ethernet)
• قرارداد اینترنتی (Internet Protocol یا IP)

• قرارداد کنترل انتقال (Transmission Control Protocol یا TCP)
• قرارداد داده‌نگار کاربر (User Datagram Protocol یا UDP)
• اپل‌تاک (AppleTalk)
• حلقه علامتی (Token Ring)
• آی.پی.اکس (IPX)

• میانای دادهٔ فیبری توزيع‌شده (Fiber Distributed Data Interface یا FDDI)
• هیپی (HIPPI)
• مایرینت (Myrinet)
• کیو.اس.نت (QsNet)
• حالت انتقال ناهمگام (Asynchronous Transfer Mode یا ATM)

TCP/IP چیست؟ و آشنایی با چهار لایه آن
کلید اجرای یک سرویس کوچک برنامه نویسی TCP/IP می باشد.
Internet Protocol / Transmission Control Protocol عنوانی است برای گروهی از پروتکل ها که در جهت برفراری ارتباط کامپیوتر ها استفاده می شود.

سرویس دهنده ماشینی است که اطلاعات را بر روی سرویس گیرنده ارسال می کند.
سرویس گیرنده یک کاربر عمومی اینترنت و یا اینترانت می باشد.(در مورد اینترانت و اکسترانت در پست بعدی به طور کامل توضیح خواهم داد) و کد ورود به شبکه با استفاده از یک نرم افزار صورت می گیرد.

چهار لایه TCP/IP :
1- لایه واسطه شبکه
2- لایه شبکه
3- لایه انتقال
4- لایه کاربرد
لایه اول : لایه واسطه شبکه

در این لایه استانداردهای سخت افزاری و نرم افزاری و پرتکل های شبکه تعریف شده.
این لایه درگیر با مسائل سخت افزاری مرتبط با شبکه بوده و می تواند عناصر همگن و ناهمگن را به هم پیوند بزند. در این لایه تمام پروتکل های LAN ,MAN قابل استفاده هستند.

لایه دوم : لایه شبکه
وظیفه اصلی این لایه هدایت از مبدا تا مقصد بسته های اطلاعاتی خاص به نام IP است.
(بعدا توضیح کامل داده خواهد شد)

به قیر از پروتکل IP پروتکل هایی دیگ نیز هستند که وطایف مهمی را بر عهده دارند.
مهمترین آنها : ARP , RARP , RIP , ICMP , BOOTP ,& more
دراین لایه مسیر یاب ها از شرایط توپولوژیکی و ترافیکی شبکه اطلاعات را کسب می کند تا مسیر یاب ها به روش آسان و پویا انجام دهند.

لایه سوم : لایه انتقال
در این لایه ماشین ها ی میزبان در شبکه با هم ارتباط برقرار می کنند و به عبارت دیگر یک سرویس اتصال گرا مطمئن است برای عملیاتی مانند ارسال صوت و تصویر که سرعت مهمتر از دقت است سرویس های سریع و نا مطمئن طراحی شده است. در این سرویس لایه از رسیدن داده ها به مقصد اطلاع می یابد.

لایه چهارم : لایه کاربرد
این لایه دارای سطع بالایی برای خلق برنامه های کاربردی ویژه و پیچیده ارائه می شود.
انتقال فایل یا FTP و شیبه سازی ترمینال و مدیریت پست و انتقال صفحات ابر متنی و ده ها پروتکل کاربردی دیگر از سطح این لایه است.

تامين امنيت سيستم هاي شبكه با كنترل دسترسي هاي TCP/IP با PortsLock 1.9
PortsLock نرم افزاري جالب و امنيتي از شركت SmartLine مي باشد كه به مديران سيستم ها امكان تعيين سياست هاي امنيتي را بر حسب كاربران و گروههاي كاربري مي دهد

. بر اين اساس مديران سيستم ها در محيط شبكه قادر به ايجاد محدوديت هاي ارتباطي بين سيستم ها سرور و ورك استيشن خواهند بود و پس از نصب نرم افزار مي توانند اجازه ي اتصال به TCP/IP را تعيين كنند . شا كنترل اينكه تعيين كنيد كاربر يا گروه كاربري امكان دسترسي به كدامين پروتوكل هاي TCP/IP مانند HTTP, FTP, SMTP, POP3, Telnet و ... دارند را به طور كامل خواهيد داشت . امكان تعيين پورت ها و آي پي هاي مجاز و غير مجاز و زير نظر داشتن فعاليت هاي شبكه از ديگر امكانات محاظفتي و امنيتيست كه اين نرم افزار مفيد به مديران مي دهد .

در يك كلام , PortsLock با افزايش كنترل دسترسي هاي كاربران به ساخت يك محيط شبكه ي امن تر كمك مي كند و از خطر هاي احتمالي دروني جلوگيري به عمل مي آورد
به طور كل PortsLock چه كارهايي براي ما انجام مي دهد ؟

مسدود كردن دسترسي تعداد مشخصي كاربر به پورت هاي TCP/UDP انتخاب شده .

مشخص كردن IP Address هاي مجاز و غير مجاز براي كاربران مشخص .

كنترل اتصال هاي ورودي و خروجي خر سيستم به طور مجزا كنترل دسترسي به پروتوكل هاي مختلف .

نظرات فعاليت هاي TCP/IP از راه دور و به صورت زنده .

نصب نرم افزار از راه دور بر روي سيتستم ها .

و ....
مفاهيم پروتکل TCP/IP در شبكه
پروتکل TCP/IP

TCP/IP ، يکی از مهمترين پروتکل های استفاده شده در شبکه های کامپيوتری است . اينترنت بعنوان بزرگترين شبکه موجود ، از پروتکل فوق بمنظور ارتباط دستگاه های متفاوت استفاده می نمايد. پروتکل ، مجموعه قوانين لازم بمنظور قانونمند نمودن نحوه ارتباطات در شبکه های کامپيوتری است .در مجموعه مقالاتی که ارائه خواهد شد به بررسی اين پروتکل خواهيم پرداخت .

در اين بخش مواردی همچون : فرآيند انتقال اطلاعات ، معرفی و تشريح لايه های پروتکل TCP/IP و نحوه استفاده از سوکت برای ايجاد تمايز در مقدمه
امروزه اکثر شبکه های کامپيوتری بزرگ و اغلب سيستم های عامل موجود از پروتکل TCP/IP ، استفاده و حمايت می نمايند. TCP/IP ، امکانات لازم بمنظور ارتباط سيستم های غيرمشابه را فراهم می آورد. از ويژگی های مهم پروتکل فوق ، می توان به مواردی همچون : قابليت اجراء بر روی محيط های متفاوت ، ضريب اطمينان بالا ،قابليت گسترش و توسعه آن ، اشاره کرد

. از پروتکل فوق، بمنظور دستيابی به اينترنت و استفاده از سرويس های متنوع آن نظير وب و يا پست الکترونيکی استفاده می گردد. تنوع پروتکل های موجود در پشته TCP/IP و ارتباط منطقی و سيستماتيک آنها با يکديگر، امکان تحقق ارتباط در شبکه های کامپيوتری را با اهداف متفاوت ، فراهم می نمايد

. فرآيند برقراری يک ارتباط ، شامل فعاليت های متعددی نظير : تبديل نام کامپيوتر به آدرس IP معادل ، مشخص نمودن موقعيت کامپيوتر مقصد ، بسته بندی اطلاعات ، آدرس دهی و روتينگ داده ها بمنظور ارسال موفقيت آميز به مقصد مورد نظر ، بوده که توسط مجموعه پروتکل های موجود در پشته TCP/IP انجام می گيرد. ارتباطات ، تشريح می گردد.
معرفی پروتکل TCP/IP

TCP/IP ، پروتکلی استاندارد برای ارتباط کامپيوترهای موجود در يک شبکه مبتنی بر ويندوز 2000 است. از پروتکل فوق، بمنظور ارتباط در شبکه های بزرگ استفاده می گردد. برقراری ارتباط از طريق پروتکل های متعددی که در چهارلايه مجزا سازماندهی شده اند ، ميسر می گردد. هر يک از پروتکل های موجود در پشته TCP/IP ، دارای وظيفه ای خاص در اين زمينه ( برقراری ارتباط) می باشند . در زمان ايجاد يک ارتباط ، ممکن است در يک لحظه تعداد زيادی از برنامه ها ، با يکديگر ارتباط برقرار نمايند.

TCP/IP ، دارای قابليت تفکيک و تمايز يک برنامه موجود بر روی يک کامپيوتر با ساير برنامه ها بوده و پس از دريافت داده ها از يک برنامه ، آنها را برای برنامه متناظر موجود بر روی کامپيوتر ديگر ارسال می نمايد. نحوه ارسال داده توسط پروتکل TCP/IP از محلی به محل ديگر ، با فرآيند ارسال يک نامه از شهری به شهر، قابل مقايسه است .

برقراری ارتباط مبتنی بر TCP/IP ، با فعال شدن يک برنامه بر روی کامپيوتر مبدا آغاز می گردد . برنامه فوق ،داده های مورد نظر جهت ارسال را بگونه ای آماده و فرمت می نمايد که برای کامپيوتر مقصد قابل خواندن و استفاده باشند. ( مشابه نوشتن نامه با زبانی که دريافت کننده ، قادر به مطالعه آن باشد) . در ادامه آدرس کامپيوتر مقصد ، به داده های مربوطه اضافه می گردد ( مشابه آدرس گيرنده که بر روی يک نامه مشخص می گردد) .

پس از انجام عمليات فوق ، داده بهمراه اطلاعات اضافی ( درخواستی برای تائيد دريافت در مقصد ) ، در طول شبکه بحرکت درآمده تا به مقصد مورد نظر برسد. عمليات فوق ، ارتباطی به محيط انتقال شبکه بمنظور انتقال اطلاعات نداشته ، و تحقق عمليات فوق با رويکردی مستقل نسبت به محيط انتقال ، انجام خواهد شد . لايه های پروتکل TCP/IP

TCP/IP ، فرآيندهای لازم بمنظور برقراری ارتباط را سازماندهی و در اين راستا از پروتکل های متعددی در پشته TCP/IP استفاده می گردد. بمنظور افزايش کارآئی در تحقق فرآيند های مورد نظر، پروتکل ها در لايه های متفاوتی، سازماندهی شده اند . اطلاعات مربوط به آدرس دهی در انتها قرار گرفته و بدين ترتيب کامپيوترهای موجود در شبکه قادر به بررسی آن با سرعت مطلوب خواهند بود. در اين راستا، صرفا" کامپيوتری که بعنوان کامپيوتر مقصد معرفی شده است ،

امکان باز نمودن بسته اطلاعاتی و انجام پردازش های لازم بر روی آن را دارا خواهد بود. TCP/IP ، از يک مدل ارتباطی چهار لايه بمنظور ارسال اطلاعات از محلی به محل ديگر استفاده می نمايد: Application ,Transport ,Internet و Network Interface ، لايه های موجود در پروتکل TCP/IP می باشند.هر يک از پروتکل های وابسته به پشته TCP/Iلايه Application

لايه Application ، بالاترين لايه در پشته TCP/IP است .تمامی برنامه و ابزارهای کاربردی در اين لايه ، با استفاده از لايه فوق، قادر به دستتيابی به شبکه خواهند بود. پروتکل های موجود در اين لايه بمنظور فرمت دهی و مبادله اطلاعات کاربران استفاده می گردند . HTTP و FTP دو نمونه از پروتکل ها ی موجود در اين لايه می باشند .