بخشی از مقاله
چکیده
روش اختلاط و پخت آسفالت رایج منجر به تولید مخلوط آسفالتی داغ میگردد که به دلیل این که در دمای بالای انجام می شود ، سوخت های فسیلی و هیدروکربورهای سبک را وارد محیط می کند و آلوده کننده جدی محیط زیست به شمار می رود. از سوی دیگر فرآیند تولید مخلوط آسفالتی گرم که در دمای پایین تری نسبت به مخلوط آسفالتی داغ صورت میگیرد ، یک تکنولوژی نسبتا جدید در روسازی است که از اروپا منشاء میگیرد.
مطالعه و بررسی مخلوطهای آسفالتی گرم نشان میدهد که مطالعه و بکارگیری آن در دنیا به دلایلی همچون کاهش دما ، کاهش مصرف انرژی ، کاهش آلاینده ها ، کاهش پیرشدگی قیر ، کاهش استهلاک تجهیزات کارخانه و سایر مزایای مرتبط با کاهش دما با استقبال گسترده ای مواجه شده است. یکی از ارکان دستیابی به توسعه پایدار ، حفاظت از محیط زیست است.کاهش مصرف منابع - سوخت - و کاهش تولید گاز CO2،عامل اصلی در دست یابی به توسعه پایدار است.کاهش آلودگی هوا ناشی از کاهش گاز CO2، تعهدی است که در پروتکل کیوتو توسط اتحادیه اروپا مورد پذیرش قرار گرفته است . در این مقاله به روش ها و میزان تاثیر آنها بر بهبود وضعیت آلودگی هوا از طریق مخلوط های آسفالتی گرم - WAM - و فن آوری آنها پرداخته شده است.
کلید واژه: کاهش مصرف انرژی، مخلوط آسفالتی گرم، گاز های گلخانه ای
مقدمه
رشد صنایع و کارخانه ها از آغاز انقلاب صنعتی و به تبع آن افزایش مصرف سوخت های فسیلی از یکسو و تخریب جنگل های و تغییر کاربری اراضی کشاورزی از سوی دیگر باعث افزایش گازهای گلخانه ای مخصوصا گاز CO2 در چند دهه اخیر شده به گونه ای که این گاز از280ppm 1* در سال 1750 به 379ppm در سال 2005 افزایش یافته است . تحقیقات نشان می دهد که در صورت ادامه روند کنونی مصرف سوخت های فسیلی ، غلظت این گاز را تا قبل از پایان قرن 21 می تواند به 600ppm برسد. افزایش گازهای گلخانه ای تغییراتی را در اقلیم کره زمین بوجود آمده است که در نوشته های علمی به آن تغییر اقلیم گفته می شود .
از آغاز قرن نوزدهم ، همراه با افزایش فعالیت های انسانی ، ترکیب جو شروع به تغییر کرده است و به خصوص میزان دی اکسید کربن افزایش یافته است و نتیجه آن به گرم شدن آب و هوای کره زمین منجر شده است. به منظور کاهش انتشار گازهای مضر پروتکل کیوتو در سال 1992 امضا شد.این پروتکل کشورها راتشویق به شروع اصلاحات در اقتصاد خود به منظور کاهش انتشار گازهای مضر کرد. این گرایش جاده و مخلوط آسفالت رابیش از حد تحت تاثیر قرار داد.
بحث در مورد کاهش حرارت تولید آسفالت چیز جدیدی نیست. ایده صرفه جویی در انرژی و کاهش تولید گازهای گلخانه ای در صنعت آسفالت بحث چندین دهه بوده است. مخلوط آسفالتی گرمWMA 2 یکی از این ایده های جدید است که تکنولوژی آن کاهش دمای پخت مخلوط آسفالتی و در نتیجه آن کاهش آلایندگی را منجر می شود.میزان انتشار گارهای گلخانه ای در سال های مختلف روبه افزایش است.
پیشنه تحقیق
تکنیک های WMA برای اولین بار در اوخر دهه 1990 با طیف ، وسیعی به منظور کاهش دمای تولید مخلوط آسفالت گرم - HMA - *1 گسترش یافت در سال 1956 دکتر لیدیز ، استاد دانشگاه ایالتی آیووا، متوجه پتانسیل کف قیر برای استفاده به عنوان یک چسب شد. از آن زمان فن آوری فوم آسفالت اجازه داد تا دمای پایین تر مخلوط با موفقیت های بسیاری استفاده شود. فرآیند اصلی متشکل از تزریق بخار به قیر داغ بود.
در سال 1999، جنکینز و همکاران یک فرایند جدید با رفتار قیر نیمه گرم را در مقاله با محتوای حرارت دادن گسترده انواع مصالح به درجه حرارت بالاتر از محیط اما در زیر 100 درجه سانتی گراد قبل از استفاده از قیر مورد بررسی قرار دادند. در اولین کنفرانس بین المللی روسازی آسفالتی در سیدنی در سال 2000 هریسون و کریستو دولاکی فرایند مخلوط آسفالتی گرم - - WMA گزارش داده شد. کارآنها منجر به به توسعه فوم WMAبا قیر شد. در ماه می سال 2007 ، گروهی متشکل از 13 کارشناس مصالح از ایالت متعهد جهت بررسی و ارزیابی فناوری های مختلف WMA از چهار کشور بلژیک ، فرانسه ، آلمان و نروژ بازدید نمودند.
تاثیر تغییر اقلیم بر دمای هوا
بر اساس گزارش های موجود، در طول دوره صد ساله 1906 تا 2005 ، مقدار متوسط افزایش دما نسبت به قرون گذشته0/74 سانتی گراد بوده و این در حالی است که در صد سال منتهی به سال 2000 یعنی 1901 تا2000 ، متوسط افزایش دما 0/6 سانتی گراد می باشد. از طرف دیگر متوسط افزایش دما در 50 سال گذشته 0/13 درجه سانتی گراد به ازای هر 10 سال است که این مقدار نزدیک به دو برابر مقدار آن در 100 سال گذشته می باشد .
