بخشی از مقاله
چکیده
هدف از مطالعه حاضر بررسی نقش تیم سازی در راستای تحولات نوین سازمانی میباشد. این پژوهش از نوع مطالعات مروری است و اطلاعات به صورت کتابخانهای گردآوری شده است. در این تحقیق ابتدا ویژگیها تیم سازی را در سازمان بررسی کرده و نقش آن را در سیستمهای آموزشی مورد مطالعه و بررسی قرار دادهایم. تیم سازی پاسخی است به رقابت اقتصادی جهانی و نوآوریهای مستمر تکنولوژیک که در شرایط محیطی پیچیده به وقوع میپیوندد و سازمانهای آموزشی را در رسیدن به اهداف خود یاری میرساند. عوامل تعیین کننده اثربخشی تیم در سه دسته عوامل فردی و سازمانی و کاری؛ گروه بندی شدهاند. تاکمن مدلی از مراحل توسعه و رفتار تیم ارائه داد که شامل، شکلگیری تیم، درگیری، انسجام، بهرهوری میشود. تیمها ابزارهای مؤثری هستند که با آنها میتوانند مشارکت کارکنان را بیشتر کنند، اخلاق نیروی کار را متعالی نمایند و تنوع نیروی کار را گسترش دهند.
واژههای کلیدی: تیم سازی، مدل تاکمن، اثربخشی تیم
مقدمه
در دو دهه اخیر، سازمانها به طور معناداری تغییر کردهاند یکی از قابل توجه ترین این تغییرات، تغییر از سمت کار به صورت انفرادی به کار بر مبنای تیم است. در دوران کنونی، دوران تخصصهای متفاوت است. نویسندگان مدیریت استفاده از سلسله مراتب را اولین، جدایی مالکیت از مدیریت را دومین و مشارکت کارکنان را سومین انقلاب در حوزه مدیریت نام گذاری کردهاند - مشبکی و دوستار، . - 1383 فرض اصلی در نظامهای مشارکت ارج نهادن به ارزشهای انسانی و فایق شدن بر محدودیت عقلایی فردی و سازمانی است. مدیریت مشارکتی به معنای مشارکت افراد مناسب در گروهها برای انجام کار مناسب است.
گروههای کاری از مجموعه اشخاصی تشکیل میشوند که سعی میکنند بقای خود را حفظ کنند و اغلب اولین منبع شناسایی فرد با سازمان میباشند. کارکنان ارزشمندترین سرمایههای سازمان هستند، اما در صورت عدم مدیریت به طور صحیح بزرگترین تهدید برای سازمان میشوند.سازمانها همانگونه که به بازسازی خود میپردازند تا بتوانند مؤثرتر و با راندمان بهتر به رقابت بپردازند، به سوی تیم سازی و گروهی کار کردن نیز روی آوردهاند تا از ذوق و قریحه کارکنان به نحوی بهتر بهره ببرند. مدیران دریافتهاند که تیمها نسبت به سازمانهای سنتی و شکلهای دیگر گروههای کاری دارای قدرت انعطاف بیشتر بوده و در برابر محیط در حال تغییر بهتر پاسخگو هستند. لذا تیمها میتوانند به عنوان منبعی برای رضایت شغلی به کار گرفته شوند.
همچنین آنها برای مدیران ابزار مؤثری هستند تا بتوانند مشارکت کارکنان را بهبود بخشیده، اخلاق آنها را متعالی و تنوع نیروی کار را گسترش دهند. - رحمان پور، . - 1384هنگامی که گروهها موفق باشند، دارای توان بالقوه جهت ارائه بسیاری از مزیتها همانند انعطافپذیری و خلاقیت فزاینده هستند و چنانچه با شکست مواجه شوند، منابع قابلتوجهی را تلفکردهاند. ازاینرو، سازمانها باید به حداکثر کردن احتمال موفقیت گروههاتوجه کنند. یکی از سادهترین راههای انجام این امر، تمرکز بر اعضای گروهها است. در واقع موفقیت یک گروه موکول به داشتن ترکیب بهینه از افرادی است که در همکاری با یکدیگر توانا باشند. - کیچاک و وایزنر1، - 1998
تیم سازی
تیم سازی سازوکاری است که فرایندهای تصمیم گیری و مشکل گشایی سازمان را بهبود میبخشد و در این راه نقش نظام مشارکت در امور بسیار برجسته است. اگر بخواهیم مدیریت کیفیت جامع را تعالی ببخشیم، چارهای جز ایجاد تیمهای "نیمه " خودگردان نداریم. این تیمها در واقع همان گروههای کوچک هستند که از گرد آمدن کارکنان چند پیشه تشکیل میشوند. آدمهای چند پیشه، انواع وظایف را به عهده میگیرند، وظایف خود را داوطلبانه معین می-کنند، ریشه نابسامانیها را پیدا و موشکافی میکنند، بی واسطه درگیر تصمیمهای عملیاتی میشوند و آن تصمیمها را در محیط کار به مرحله عمل میرسانند.
کار تیمی به عنوان مفهومی بازتولید شده از واحدهای گروهی سنتی کار، از مشخصه های اصلی نظریه ها و رویکردهای نوین مدیریت امروز است. کار تیمی هنگامی تحقیق می یاید که تعداد معدودی از افراد که به درجاتی از نظر اجتماعی، ساختاری و فنی به یکدیگر و به سازمان بزرگتر وابسته اند، برای تحقق هدف مشترک تلاش می کنند - فریدلندر2، . - 1987 در واقع کار تیمی، تجلی جمع گرایی فرهنگی در عرصه عمومی سازمان و مدیریت است. در دو دهه گدشته، موضوع تیم ها و به کار گیری تیم های کاری به طور چشم گیری در سطح جهانی مورد توجه بوده است - کتزن باخ و اسمیت3، 1993؛ بارکر4،1999؛ گیبسون و دیگران5،2001؛ رمامورثی و دیگران1،2004؛ سالس و بیورک2، 2004؛ گلفند و دیگران3،. - 2007
