مقاله در مورد آسانسور

بخشی از مقاله

آسانسور

مقدمه
با كمي تامل به تاريخ صنعت و تغيير و تحولات به وجود آمده در علم بشري در طي اين سالها و پس از انقلاب صنعتي مي بينيم كه بشر همواره از علم به عنوان يك فاكتور بسيار مهم در جهت پاسخگويي به بسياري از مجهولات دنياي اطراف خود بكار مي برد . و همچنين از علم خود در جهت

ايجاد راحتي و انجام سريع‌تر امور و در نهايت سرعت بخشيدن به زندگي انسان بهره برده و مي برد و در اين ميان يكي از آن ابزاري كه در سايه تلاش علمي بشر در خدمت انسان به كمك تعلق بشر در آمده صنعت ساخت و طراحي و نصب آسانسور است كه نقش بسزائي در بسياري از امور زندگي و كمك به انسان دارد . مانند حمل بارهاي سنگين و حمل بارهاي بيمارستاني و حمل

مسافرين در ساختمان بالاي 5 طبقه به ويژه آسمان خراش و برج ها و حمل مصالح و بسياري از كارهايي كه در صورت نبودن آن انسانمي بايستي رنج محنت بسيار متحمل مي شد براي انجام آن .
در پايان اينجانب سعي كردم با جمع آوري برخي از اطلاعات مفيد در رابطه با اجزاء و ساختمان آسانسور و مراحل نصب و مراكز فروض قطعات و قيمتهاي آنها و بررسي خصوصيات مكاني كارگاه آسانسور بتوانم قدمي هر چند ناچيز در جهت اطلاع رساني به افراد مشتاق اين صنعت پويا به ويژه قشر دانشجو برداشته باشم .
و در اينجا از استاد راهنماي عزيز و دلسوزم جناب آقاي مهندس محمود محمد حسن كه مرا در اين پروژه ياري دادند كمال تشكر وسپاس قلبي خود را ابراز مي دارم .



تعريف آسانسور : آسانسور وسيله اي دائمي براي بالا بردن بين و سطح توقف يا بيشتر است . اين وسيله شامل كابين براي حمل مسافرين و يا بار است كه حداقل قسمتي از آن در داخل ريلهاي راهنماي صلب كه به صورت عمودي با مورب با زاويه كمتر از درجه نسبت به محور قائم نصب شده حركت مي كند .

طبقه بندي آسانسورها بر اساس نوع رانش :

1-آسانسور برقي
2-آسانسور هيدروليكي
3-آسانسور پنوماتيكي

ويژگي هاي آسانسور هيدروليك :
آسانسور هاي هيدروليك در ظرفيت هاي مختلف با طول مسير حركت كم به كار گرفته مي شوند و معمولاً در ظرفيت هاي بالا نسبت به انواع كششي مقرون به صرفه تر مي باشند ، حركت نرم و روان و قابليت تنظيم سرعت ، دقت توقف در تراز طبقه ، شروع و خاتمه حركت بدون شوك از مزاياي اين نوع آسانسورها مي باشد . عدم نياز به پيش بيني موتورخانه در بالاي چاه و امكان قرار دادن آن در فضاي دورتري از چاه نيز از مزيتهاي اين نوع مي‌باشد .
سيستم محركه آسانسورهاي هيدروليك مي تواند از نوع مستقيم يا غيرمستقيم باشد . در نوع مستقيم جك مستقيماً به يوك كابين متصل مي گردد و در نوع غيرمستقيم از طريق حركت سيم بكسل متصل به يوك كابين موجب جابجايي آن مي شود در صورتيكه سيستم از نوع مستقيم باشد جك بايد داراي شير اطمينان مخصوص باشد در صورتيكه از نوع غيرمستقيم باشد كابين بايد مجهز به سيستم ترمز اضطراري (پاراشوت) و كاورنر باشد .
در صورتيكه بيش از يك جك براي جابجايي كابين بكار رود بايد بنحوي به همديگر مرتبط شوند كه فشار روغن آنها همواره يكسان باشد .
در صورتيكه آسانسور هيدروليك از نوعي باشد كه نياز به حفر چاه جهت استقرار جك باشد بايد پيش بيني لازم جهت حفر اين چاه به عمل آيد .
چاه جك (در صورت وجود) بايد نسبت به نفوذ آب مقاوم شده و با دقت شاقولي 25 ميلي متر در ارتفاع 3 متر اجرا گردد .

ابعاد و نحوه اجراي چاه جك و يا سازه هاي مختلف اطراف چاه آسانسور (متناسب با نوع جك و سيستم حركت كابين) بايد از شركتهاي معتبر آسانسور اخذ شود .
ساير الزامان مانند محاسبه تعداد ، ظرفيت ، جابجايي كه براي آسانسورهاي كششي مقرر شده ، براي آسانسورهاي هيدروليك نيز لازم الاجرا مي باشد .

آسانسور برقي ممكن است داراي :
الف : رانش كششي (Traction Drive) : كه سيم بكسل را بعلت اصطكاك با شيارهاي قلكه كششي كه متصل به گيربكس است به حركت در مي آيد .
ب : رانش مثبت : كه آسانسور توسط زنجير يا سيم بكسل بعلل ديگري غير از اصطكاك بحركت در مي آيد .
پ : رانس با موتور مغناطيسي خطي (LSM) : كه نيروي محرك به توسط كويلهائي كه بطور خطي آرايش داده شده اند بطور مستقيم يا غيرمستقيم به كابين يا ورزنه تعادل اعمال شود .

قطعات اصلي آسانسورهاي الكتريكي عبارتند از :
الف)وسايل تعليق كاري كابين وزنه تعادل كه مي تواند سيم بكسل فولادي و يا زنجير باشد .
ب)وسيله رانش كه محرك آسانسور است و شامل :
- موتور الكتريكي
- گيربكس
- ترمز

- فلكه كششي و يا دنده زنجير
- شاسي ماشين - كوپلينگها، محورها ، ياتاقانها
پ)كابين كه مسافرين و يا بار را حمل مي كند ، شامل يوك ، كه چهار چوبي فلزي است و كابين از طريق آن به سيستم تعليق متصل مي شود ، كف كابين كه بار را نگهداري مي كند و بدنه كابين به كف متصل است .
قطعات ديگرعبارتند از :
- سيستم تعليق
- راهنماها كه باعث هدايت كابين در مسير حركت خود مي شود .
- سيستم ايمني
- درب كابين و محرك درب
ت)وزنه تعادل كه براي جبران وزن كابين و قسمتي از ظرفيت بكار مي رود .
ث)چاه آسانسور (Hoist Way)
اين فضا قسمتي يا تماماً پوشيده است و از كف چاله تا سقف (كف موتورخانه) ادامه دارد در اين فضا كابين و وزنه تعادل حركت مي كنند و شامل ريلهاي راهنما براي كابين و وزنه تعادل و درهاي طبقات و ضربه گير در كف چاه مي باشد .
ج)سيستم ايمني
يك وسيله مكانيكي است كه در صورت بروز هر گونه خرابي ، يا شل شدن سيم بكسل (زنجير تعليق) وسيله توقف و نگاهداشتن كابين و يا وزنه تعادل در روي ريل راهنما مي باشد و اگر سرعت كابين در جهت پائين رفتن از مقدار مشخص شده اي تجاوز كند اين مكانيز عمل مي نمايد ، عملكرد اين مكانيزم توسط گاورنر كه معمولاً در موتورخانه است شروع مي شود .
ج)ضربه گيرها
كابين يا وزنه از حدود تعيين شده در چاهك گذشته و امكان برخورد با كف چاهك پيش مي آيد اين وسيله از برخورد خشن جلوگيري مي نمايد . ضربه گير ممكن است از جنس پلي اورتان ، فنر يا نوع روغني انتخاب شود كه بستگي به سرعت اسمي داشته و طوري طراحي مي شود تا انرژي جنبشي كابين يا وزنه تعادل را جذب كرده (نوع فنري) و يا مستهلك نمايد .
ح)تجهيزات الكتريكي
كه شامل امكانات ايمني و روشنايي نيز مي گردد .

خ)سيستم كنترلي
يك نمونه از تجهيزات يك آسانسور برقي (رانش كششي) در شكل 1-1 نشان داده مي شود .

روشهاي تعليق و مكانيزم تعادل :
كابين و وزنه هاي تعادل توسط سيم بكسلهاي فولادي ، زنجيرها و يا زنجيرهاي ارتباط موازي (نوع گال) معلق نگاهداشته مي شوند ، در حال حاضر چون آسانسورهاي زنجيري نه چندان متداول نيستند ، در اين فصل نوع سيم بكسل فولادي مورد بررسي قرار مي گيرد .
سيم بكسلهاي آسانسور به بالاي يوك كابين متصل مي شوند و يا در سيتم سيم بكسل غير از يك به يك از چندين فلكه هرزگردكه بر روي يوك نصب شده است عبور مي كنند ، تعليق هر سيم بكسل بايد مستقل باشد ، حداقل تعداد سيم بكسلهاي تعليق در آمريكا براي آسانسورهاي كششي سه عدد و براي آسانسورهاي با رانش مثبت دو عدد بايد باشد، در حاليكه در انگلستان حداقل تعداد براي هر دو نوع دو عدد مي باشد.
يك وسيله اتوماتيك براي تنظيم كشش سيم بكسل تعليق بايد حداقل در يكي از دو انتها وجود داشته باشد . اين وسيله با مكانيزم متعادل ساز فشردگي بطور جداگانه معرفي مي شود ،‌ چنين وسيله اي شامل يك سوكت گوه اي است كه همراه يك فنر مارپيچ فولادي ، ضربه گير لاستيكي ، و در ايران به «كابل شو» معروف است . در حاليكه رابطه نيروي محوري به فشردگي در فنر مارپيچ خطي است ، محدوده نيروهاي عملي در ضربه گيرهاي لاستيكي نيز تقريباً خطي است (تا بيشترين فشردگي مجاز) ، ولي شيب منحني براي نيروهاي بيشتر زيادتر مي گردد .
انواع اصلي سيم بكسل كه در كشور انگلستان استفاده مي شود :
الف: رشته گرد با گام يكسان (9/9/1)19× 6
ب : رشته گرد با گام يكسان(12/6+6F/1)×6
ج : رشته گرد با گام يكسان(9/9/1) 19×8
مثلاً (9/9/1) 19×6 يعني به معناي شش رشته، 19 عدد تك سيم در هر رشته و 9 تك سيم در لايه خارجي و 9 تك سيم در لايه داخلي و يك تك سيم در وسط ( شاه سيم) رشته مي باشد.
2ـ6 عمر، نگهداري و تعويض سيم بگسلهاي آسانسور
عملكرد مطلوب سيم بگسلهاي آسانسور و عمر آنها بستگي به چندين عامل دارد:
1) فلكه كششي و يا پولي سيم بگسل
الف) قطر دايره گام پولي سيم بگسل

ب) تعداد دفعات و جهت خمش هاي سيم بگسل
پ) شكل شيار پولي
ت) جنس پولي و خواص فيزيكي آن
در صورتيكه پولي سيم بگسل بيش از يك شيار داشته باشد بايد عوامل ديگري را نيز بررسي كرد.
ث) دقت ماشينكاري شيارها بخصوص قطر گام آنها
ج) يكنواخت بودن جنس پولي در منطقه شيارها
2) سيم بگسل آسانسور
الف) ساختار سيم بگسل
ب) جنس سيم ها و خواص فيزيكي آنها
3) ارتفاع مسير( بالا روي كابين)
4) كشش سيم بگسل، بستگي به زاويه بين محور طولي سيم بگسل و صفحه شعاعي شيار دارد.
5) ميزان بار
الف) مقدار مطلق نيروهاي كششي درسيم بگسل هاي آسانسور
ب) اختلاف بين نيروهاي كششي در طرف سفت و شل پولي سيم بگسل
پ) اختلاف بين نيروهاي كششي در هر سيم بگسل آسانسور( در يك نقطه مشخص)
6) پارامترهاي تكنيكي موتور گيربكس و ديگر قطعات آسانسور
الف) ميزان شتاب و كاهش سرعت كابين
ب) قابليت كشش پولي سيم بگسل
پ) سرعت سيم بگسلهاي آسانسور
ت) ارتعاش سيم بگسلهاي آسانسور
7) روغنكاري سيم بگسلهاي آسانسور

8) انبار كردن، نگهداري و نصب سيم بگسلهاي آسانسور
9) محيط عملكرد و نگهداري
عوامل موثر در نوع سيال روغنكاري:
1ـ اندازه و ساختار سيم بگسل
2ـ نوع وسائلي كه سيم بگسل بر روي آنها كار مي كند.
3ـ شرايط محيط كاري

موتور و گيربكس بالابر:
4ـ1ـ1 كليات
موتور و كاهنده هاي بدون چرخ دنده معمولاً براي سرعت هاي بيشتر از 2.5m/s استفاده مي شوند در حاليكه براي سرعت هاي كمتر، از گيربكس هاي داراي چرخ دنده استفاده مي شود. قبلاً از گيربكس با چرخ دنده هاي ساده استفاده مي شد ولي با پيشرفت روش هاي طراحي و توليد، چرخ دنده هاي حلزوني يك استاندارد قابل قبول مورد استفاده در گيربكس آسانسورها شد. اخيراً سازندگان با سابقه آسانسور مانند آسانسور اوتيس و ميتسوبيشي الكتريك، موتورگيربكس هائي براي سرعت تا 5 m/s با استفاده از چرخ دنده هاي مارپيچ با راندمان بالا و با دو مرحله كاهش ساخته شده اند. موتور گيربكس شامل موتور سه فاز A.C و تغيير سرعت از طريق تغيير فركانس صورت مي گيرد. درهر حال چرخ دنده هاي مارپيچ براي سرعت هاي بيشتر از 2.5m/s مصرف مي شوند و براي سرعت هاي پايين تر ازهمان چرخ دنده هاي حلزوني استفاده مي شود.
چرخ دنده هاي حلزوني گاهي اوقات هراه با تسمه و يا با يك جفت چرخ دنده ساده اضافه استفاده مي شود( آسانسور هاي كاربرد سنگين) موتور گيربكس با محرك غير مستقيم كه از تسمه 7 و يا تسمه دندانه دار استفاده مي شود بايد حداقل 3 تسمه موازي بصورت يك مجموعه داشته باشد حداقل ضريب اطمينان براي مقاومت در مقابل پاره شدن تسمه 10 مي باشد چون بجز چرخ دنده حلزوني انواع ديگر چرخ دنده بندرت استفاده مي شود نوع حلزوني را در اين فصل بررسي مي كنيم.

استفاده از كاهنده هاي حلزوني داراي مزاياي زير است:
الف) با نسبت كاهش سرعت و قدرت منتقل شده نسبت به انواع ديگر جعبه دنده ها داراي ابعاد كوچكتر و فشرده تر مي باشد.
ب) قطعات متحرك كمتري نسبت به جعبه دنده هاي ديگر دارد كه در نتيجه باعث تعمير و نگهداري آسانتري مي شود.
پ) عمل لغزش در چرخ دنده هاي حلزوني باعث عملكرد بدون صداي آنها است.
ت) داراي مقاومت بالا در مقابل ضربه مي باشد.
برخي از انواع موتور و گيربكس:
1ـ موتور وگيربكسtitan 2 ساخت شركت (titan macin corp USA)
2ـ موتور و گيربكس بالابر نوع MR14 ( شركت Kone )
3ـ موتور و گيربكس بالابر نوع MR26 ( شركت KONE )
4ـ موتور و گيربكسMB94 (Alberto sassi )
5ـ موتور و گيربكس (Elecome)
6ـ موتور و گيربكس و چرخ حلزون ( شركت بالابر اوتيس)
7ـ موتور و گيربكس( شركت Shinler )
ترمزها
5-1 انواع ترمزها
در صورت قطع برق يا قطع برق سيستم كنترل، سيستم ترمز آسانسور بايد به طور اتوماتيك عمل كند، لذا، از ترمزهاي اصطكاكي الكترومغناطيسي استفاده مي شود. اگر كابين با 125% بار نامي خود در سرعت هاي معمول خود حركت كند، ترمزها بايد قادر به توقف كامل سيستم باشند و بلافاصله سيستم را در حالت ساكن نگهدارند. شتاب منفي اين حالت نبايد بيشتر از آنچه در اثر عملكرد سيستم مكانيزم ايمني بالابر و يا توقف كابين در اثر برخورد با ضربه گيرها بوجود مي آيد

باشد. ترمز معمولاً در روي محور سرعت زياد نصب مي شود( محور ترمز) زيرا در روي اين محور گشتاور لازم براي ترمز نسبتاً كم است، البته مشروط بر اينكه دور توسط وسائل مكانيكي مستقيم به محور چرخ رانش( سيلندر دنده زنجير) متصل شده باشد. با ماشين هائي كه بطريق غير مستقيم متصل هستند و از تسمه با مقطع7 و تسمه هاي دندانه دار و يا زنجير استفاده مي كنند. ترمز بايد در روي محور چرخ رانش باشد تا اگر تسمه و يا زنجير عمل نكرد ترمز عمل كرده باشد.

ترمز بايد توسط فنرهاي فشاري و يا نيروي وزن عمل كند. ترمز توسط الكترومغناطيس و يا الكتروهيدروليك بايد باز شود. اگر جريان برق قطع شود بايد حداقل دو وسيله مستقل الكتريكي كنترل كننده داشته باشد. در صورت قطع جريان برق، ترمز بايد بلافاصله عمل نمايد. هنگاميكه موتور گيربكس با يك وسيله دستي اضطراري مجهز باشد ترمز بايد طوري طراحي شده باشد كه توسط دست بتوان آن را باز كرد وبا فشار دائمي توسط نفر اين ترمز باز بماند.

معمول ترين نوع ترمز آسانسور نوع الكترومغناطيس است كه كفشك هاي ترمز با يك لايه مجهز شده توسط فنر فشرده مي شود و داراي مغناطيس نيز مي باشد. باز شدن ترمز توسط جريان برق در سولونوئيد اتفاق مي افتد و اگر جريان قطع شود كفشك ترمز دوباره سيلندر را بعلت فشار فنر در بر مي گيرند و كوپل ترمز را اعمال مي كنند.
ترمزهاي آسانسور معمولاً از نوع گيرش خارجي است، كه از دو كفشك تشكيل شده ولي بندرت از نوع باز شونده داخل در ماشين هاي بدون چرخ دنده با ابعاد بزرگ نيز استفاده مي شود. ترمز از نوع تسمه اي در رابطه با آسانسورها مجاز نيست و نوع ترمز ديسكي نيز كمياب مي باشد.

كفشكهاي ترمز ممكن است از نوع ثابت در روي بازوهاي عمل كننده و يا لولا شده با حالت خود تنظيم باشد. ترمزهاي با طراحي نوع اول ساده هستند، ولي تنظيم دقيق و بازديد مرتب نياز دارند تا مطمئن شويم كه فشار در منطقه تماس بين كفشك و سيلندر بطور يكنواخت وجود دارد تا از سايش غير يكنواخت در روي پوشش ترمز جلوگيري شود. براي ترمز با طراحي نوع دوم اين مسئله ساده تر است ولي ساختمان آن پيچيده تر مي باشد. وسائل فنر اصطكاك بايد در روي كفشك ها باشد از تماس ناخواسته در ته ترمز با سيلندر جلوگيري گردد. مگنت را مي توان در روي يك بازو نصب كرد تا نيروي افقي براي باز كردن ترمز اعمال كند يا در وضعيت عمودي نصب شود و از طريق بازوها بر روي

مكانيزم اعمال نيرو كند.
كفشك ها با پوششي از مواد با ضريب اصطكاك بالا تشكيل شده كه بايد به خوبي بر روي كفشك قرار گرفته باشد معمولاً از طريق پرچ هائي كه به داخل رفته باشد و از مس يا برنز باشد وصل مي شود. اين پوشش از جنس آزبست نبايد باشد.
ابعاد بايد به اندازه كافي باشد كه باعث كاهش فشار مخصوص و كمتر شدن سايش شود. هرچند كه ضريب اصطكاك پوشش ترمز اگر زياد باشد خوب است ولي زياد از حد بودن آن باعث مي شودكه توقف نهائي همراه با تكان شديد باشد، اين پديده را مي توان با استفاده از فلز روي(zn) در پوشش روي كفشك هاي ترمز از بين برد زيرا روي به عنوان يك روغنكاري كننده خشك دائمي عمل مي كند و باعث كم شدن كشيدگي ترمز مي شود. پين هاي اتصال پوشش برنزي براي كفشك هاي كوچك استفاده مي شود و گريس كاري مي شود تا براي روغنكاري دراز مدت آماده باشد درحاليكه اين پين ها از جنس فولادي در ياتاقانهاي برنزي براي انواع بزرگتر مي باشد.

وزنه تعادل
وزنه تعادل درآسانسورهاي كششي و زنجيري براي تعادل جرم كابين و در صدي از وزن بار يا مسافر بكار مي رود. اين درصد معمولاً بين 45 تا 50 مي باشد. اگر آسانسور براي ساختمان با ارتفاع زياد باشد براي بالانس ايده ال بايد جرم كابل فرمان (نه) را نيز در معادله بحساب آورد.
هدايت كابين و وزنه تعادل

7-1 شكل – جنس و اتصال ريلهاي راهنما
ديواره كوب ريلهاي راهنما
استفاده از ريل راهنما بعلل زير است:
19 براي هدايت كابين و وزنه تعادل در حركت عمودي و حداقل كرد حركات افقي.
2) جلوگيري از نوسانات كابين بعلت نيروهاي خارج از مركز
3)توقف و نگهداشتن كابين در هنگام عملكرد مكانيزم ايمني
كابين و وزنه تعادل در حركت خود بايد توسط حداقل دو ريل راهنماي فولادي صلب هدايت شوند- اين دو از فولاد ساختماني داراي تنش كششي بيشتر از 370 N/mm2 و كمتر از 520 N/mm2 ساخته شده اند.
سيستم ترمز ايمني( سيستم پاراشوت):
سيستم مكانيكي كه ترجيحاً در قسمت زيرين يا بالاي چهارچوب( يوك) كابين يا وزنه تعادل( در صورت لزوم) قرار ميگيرد و در مواقع اضطراري با افزايش غير عادي سرعت، فعال شده و سبب توقف كابين يا وزنه تعادل بوسيله قفل شدن كابين با وزنه تعادل به ريلها مي شود. ترمزهاي ايمني به سه دسته تقسيم مي شوند: آني يا لحظه اي براي سرعتهاي تا 63/0 متر بر ثانيه – آني با ضربه گير براي سرعتهاي تا 1 متر بر ثانيه و تدريجي براي سرعتهاي بيشتر يا مساوي 1 متر بر ثانيه.
انواع گاورنر: 1ـ گاورنر گريز از مركز نوع محور افقي ( شركت اوتيس)
2ـ گاورنر نوع پاندولي

8 ـ 3 سيستم ايمني آني( لحظه اي)
سيستم ايمني آني بر سه نوع است:
1) سيستم هاي ايمني نوع گوه اي لحظه اي(wedge type) كه درسالهاي گذشته خيلي طرفدار داشتند.
ولي اخيراً نوع بادامكي( خارج از مركز (Eccentric cam) جايگزين آن شده است. در هر حال، اصول كاركرد با سيستم ايمني قابل انعطاف ريل گير تامين شده است. ( شكل 8-9 ملاحظه شود)
فك هاي گوه اي شكل در داخل يك قطعه چدني هرمي شكل كه به پائين ترين عضو يوك كابين وصل است جا زده مي شوند دو فك روي هر ريل راهنما عمل مي كنند. آنها بوسيله يك سيستمي از ميله ها و اتصالات به سيم بكسل گاورنر وصل مي شوند. اگر سيم بكسل گاورنر بوسيله عكس العمل گاورنر متوقف شود حركت نسبي كابين به سيم بكسل سبب مي شود تا ميله هاي

سيستم ايمني در جهت بالا حركت كنند و فكهاي مرتبط با آن با ريلهاي راهنما درگير مي شوند. به محض تماس فكها با ريل راهنما عمل گوه اي صورت گرفته و ادامه فعاليت سيستم ايمني بستگي به مكانيزم عمل كننده ندارد.
2) سيستم ايمني نوع « بادامكي خارج از مركز» معمولاً شامل دو بادامك فولادي آبديده است كه آجدار شده و شكل خارج ازمركزي نسبت به هر دو ريل دارند. در اين نوع دو شفت بادامكي با رابط استفاده مي شوند كه به هم ديگر ارتباط داشته و در جهت مخالف هم، وقتي كه سيستم ايمني عمل نمايد،گردش مي كنند.

3) سيستم ايمني نوع غلطكي( شكل 8-7) معمولاً در آسانسورهاي باري با ظرفيت زياد و سرعت كم به كار گرفته مي شوند.
ضربه گير (بافر): وسيله اي ارتجاعي است كه براي جلوگيري از اصابت كنترل نشده كابين و يا وزنه تعادل به كف چاهك بكار مي رود و طوري طراحي و انتخاب مي شود كه قسمتي از انرژي جنبشي كابين را مستهلك كند. ضربه گير لاستيكي تا سرعت 1 متر بر ثانيه، ضربه گير فنر حلقوي تا سرعت 6/1 متر بر ثانيه و ضربه گير هيدروليك براي هر ساعتي قابل استفاده است ( شكل 15-2-1-3). بايد توجه داشت كه ضربه گير براي متوقف كردن كابين در سقوط آزاد طراحي نشده است.
يوك كابين: قاب نگهدارنده اي است كه كف كابين، ترمزهاي ايمني، كفشكها و سيم بكسلها به آن متصل مي شوند.
درها و سر درها
11-1 مشخصات انواع دربها:
بسته به هر حالت خاصي، بايدمناسبترين نوع در كابين و در راهرواستفاده شود. انتخاب بستگي به نوع آسانسور و بار اسمي آن دارد. كارآمدترين در نوعي است كه داراي زمان باز شدن و بسته شدن كمتري باشد و عرضي كه انتقال همزمان مسافرين را اجازه دهد( شكل11-1) اين موضوع وقتي ممكن است كه درها عرضي معادل 1100 ميليمتر يا بيشتر را داشته باشند.
انواع درب ها:
1ـ دربهاي لولايي

2ـ دربهاي كشويي افقي
3ـ دربهاي آكاردئوني
4ـ دربهاي كشوئي عمودي
چاه: فضايي است كه ريل و برخي از تجهيزات آسانسور در آن نصب مي شوند و كابين و وزنه تعادل در اين مكان حركت مي نمايند، معمولاً با ديواره ها، درهاي طبقات و درها و دريچه هاي اضطراري محصور مي گردد. در آسانسورهاي نما باز قسمتي از ديواره ها ممكن است محصور نباشد.