بخشی از مقاله
باروری و حاصل خیزی
قبل از بحث در مورد رژيم مناسب براي چمن ، ممكن است آزمايش اينكه گياهان چگونه براي بقا سازمان دهي شده اند قبل از مداخله انسان، ارزشمند است، هيچ بحثي نيست كه چمن نياز به بارور كردن دارد، اما با كمان تعجب نيتروژن ، فسفر ، پتاسيم، كلسيم، منزيم، سولفور، عناصر سازمان دهندة ديگر تنها 5 درصد كل رژيم گياه را شامل مي شوند. بقيه 95 درصد از آب و اتمسفر تأمين مي شود. همانطور كه نسبتاً مواد معدني مورد نياز به نظر كم مي ايد اين سئوال باقي مي ماند كه گياه چگونه مادة مغذي را كه نياز دارد به دست مي آورد اگر هيچ كس اين كار را براي او نمي كند؟ شخصاً ع گياهان با تكيه بر خودشان در طي ميليونها سال به بقا ادامه داده اند ، و قبل از بشر يا هر موجود زنده اي كه حاصلخيزي را متشر كند در زمين ظاهر شدند.
كربن و اكسيژن از دي اكسيد كربن در هوا و هيدروژن از اب با هم تركيب مي شوند تا ساختاري متحد با همة چند جزئي جاي ارگانيك كه توسط نور خاست توليد شده اند. همه بقيه مواد مغذي لازم از منابع ارگانيك و ؟ درخاك بدست مي آيد، توسط بسياري از ارگانيسم هاي خاك قابل دسترس به گياهان مي شود. پروتئين ، كربوهيدارات، چربيها، موم، سلولزع و ديگر چند جزئي هاي ارگانيك كه در گياهان و حيوانات يافت مي شود. در خاك ارگانيك، و در هوموس، و مواد معد
ني كه در خاك يافت مي شود همه از مواد مغذي ضروري براي گياه تشكيل شده است. اما ارگانيزم خاك ابتدا بايد اين مواد مغذي را به گونة قابل دسترس تبديل كند، شما مي توانيد اين عمليات ارگانيزم را سيستم گوارشي گياهان بخوانيد. بيشتر دي اكسيد كربن در اتمسفر در خاك وجود دارد از طريق فعاليتهاي زيستي. دقيقاً همانطور كه بشر و حيوان دي اكسيد كربن ر
ا رها مي كنند،به همين ترتيب نيز ارگانيسم خاك عمل مي كند، ابتدا از طح خاك ريشة گياهان براي جذب دي اكسيد كربن زماني است كه ابتدا از سطح خاك پديدار شود – قبل از اينكه تلاطم اتمسفر نتواند آنرا رقيق كند با ديگر گازها. اين سيستم تحويل ، بيش از هزاران ، بهبود آن را دشوار ، لازم و تأثير گذار اثبات مي كند.
متاسفانه اين سيستم در كنار رأس اجرايي در بيشتر مناطق بسياري از زمينهاي ورزشي عمل نمي كند. اصولاً ، خاك شامل ذرات ارگانيك كوچك است، كه جمعيت ارگانيزم خاك و خلق هوموس را محدود مي كند، و زياد طبق روش ارگانيك به كاربده نمي شود. اگر چسبندگي ريشه از زمين از بين رفت ، موقعيت وخيم تر مي شود. ارگانيزم خاك منابع را محدود كرده است، كه توانايي آنها را در قابل دسترس ساختن مواد مغذي به گياه را محدود مي كند، و خلق دي اكسيد كربن بستگي به سطح فعاليت آنها دارد. حقيقتاً ، وقتي از حاصلخيزي صحبت مي شود، ما بايد به نيازهاي كل سيستم هاي در حال رشد گياهي توجه كنيم – كه شامل ارگانيزم هاي خاك مي شود.
به طور نرمال ، حاصلخيز كنندگان بر اساس تحليلات N-P-1 انتخاب شده اند كه توسط وزن كل نيتروژن ، فسفات قابل دسترس و پتاس حل شدني درصد بندي مي شود. مديران ممكن است از ؟ ثانويه استفاده كنند. كلسيم ع منيزيم، سولفور و ذرات ديگر – اگر قسمت خاك بر كمبود دلالت كنند. بسيار نادر است كه ؟ كسي كه به دنبال يك بارورنده اي است كه كربن قابل گوارش را براي ارگانيزم هاي خاك فراهم مي كند و حتي نادرتر آنجا است كه مي پرسد آيا بارورنده كربني به جمعيت باكتري توجه دارد. اين ها سئوالهاي مهمي براي پرسيدن هستند. تعادل و تناسب درست ارگانيزمي كه در خاك زندگي مي كندد گياهان ريشه اي را با هر دوي حمايت و تغزيه تأمين مي كند، و همانطور كه كربن ته نشين گوارش مي شده است ، اين ارگانيزم نيز دي اكسيد كربني را كه ريشة گياهان مي توانند بگيرند همانطور كه در حال گذشتن
از سطح خاك است. جمعيتهاي مساوي اين ارگانيسم نمي توانند باقي بمانند تا وقتي كه منابع مناسب قابل دسترس باشند
علف هرز، حشره و مشكلات بيماري و عملكرد ضعيف ريشه اغلب نشانة يك سيستم خاكي ناقص است. آفت اصولاً با حشره كشي چك مي شود، و عملكرد ضعيف ريشه به طور نرمال با اضافه كردن ماده مغذي شيميايي مرتبط است. اما مشكلات به د
رستي بيولوژيكي هستند. در زمين هاي ورزشي ، عدم تعاادل بيولوژيكي كلاً كمتر شكل ساز است تا سطح نامساوي فعاليت هاي زيستـــــــي.
كربن:
كربن در خاك در بيومس هاي زنده يافت مي شود، رسوبات ارگانيك ، گياخاك ناپايدار و گياخاك پايدار. اين منابع براي ارگانيزم هاي خاك انرژي فراهم مي كند. كربن خاك توسط ارگانيزم هاي اتوتروفيك از قبيل گياهان و جلبكي كه مي تواند كربن را از اتمسفر با انرژي خورشيد بگيرد براي توليد ماه ارگانيك تركيبات كربن كه توسط اتوتروف توليد مي شوند نهايتاً به قستي از انرژي تلف شده و پروتئيني كه به نام ماده ارگانيك خاك ناميده مي شود تبديل مي شود. اين عمليات در هزاران راه صورت مي پذيرد. دو هدف اصلي براي تأمين انرژي زندگي خاكي و دي اكسيد كربن براي گياهان وجود دارد.
وقتي رسوبات تازه ارگانيك با خاك تماس پيدا مي كنند ، تخريب ناگهان آغاز مي شود حداقل در طي فضاهاي كه ارگانيسم خاك فعال است. دما، رطوبت، هوا و تعادل كربن و نيتروژن در رسوبات سرعتي كه در آن رسوبات ارگانيك صورت مي پذيرد، را تعيين مي كند ، معيار كربن به نيتروژن (C:N) هميشه به عنوان قسمت X كربن به يك قسمت نيتروژن اندازه گيري مي شود. اگر ميزان (C:N) وسيع باشد، از تجزيه آرام صورت مي پذيرد. علاوه بر اين ارگانيزم هاي خاك بايد نيتروژن قابل دسترس را از خاك مصادره كند. همانطور كه كربن را گوارش مي دهند زيرا رژيم هاي آنها ميزان (C:N) باريكي را مطالبه مي كند. اين عصب دائماً نياز نيتروژن به گياهان را از بين مي برد. اگر ؟ اصلي ارگانيك ميزان (C:N) باريكي و كمي داشت، همانطور كه با چسبندگي ريشه ، هدر رفتن غذا ، هدر رفت حيوانات ، تجزيه احتمالاً با سرعت تر رخ مي دهد، قابل دسترس كردن نيتروژن براي گياهان و ديگر ارگانيزم ها. هر زمان ارگانيزم تخريب اجزا گوارشي رسوبات ارگانيك يا ارگانيزم ها توسط تغذيه كنندگان مصرف شدند، مقداري انرژي استفاده مي شود و كربن به دي اكسيد كربن، اكسيد مي شود، كه سپس به اتمسفر خاك رها مي شود.
خاك ريشه دار در خاك زيستي متعادل ، سالم ترين است. آني كه باكتري در آن براي بيش از نيمي از بيومس ها شمرده مي شود. باكتري در خاكي كه شامل
رسوبات بالاي كربوهيدرات كه شكرهاست، رونق مي يابد. سبزيجات و غذاي حيوانات و كمپوست از اضافات غذا يا بيوسولفيدهايي كه شامل كربوهيدراتهاي ضروري براي حفظ يك خاك باكتري است ايجاد مي شود. ضافات انبار اغلب شامل مقدار بيشتري سلولز و سنين هاي است كه مي تواند محدوده قارچي را حفظ كند. كمپوست يك حالت دهنده جذب خاك است اما احتمالاً براي خاك ريشه دار ايده آل نيست، جايي كه تعادل بيشتر بين باكتري و قارچ قابل ترجيح است. بر اساس تحقيقات دانشگاه كرنل ، كمپوست انبارهاي اضافي ؟ بيشتري
از كمپوست ساخته شده يا تركيبات چوبي را ايجاد مي كند. اگر چه توليد كنندگان مي توانند عهده دار تغيير توازن باكتري و قارچ در كمپوست انبار اضافات باشد.
تغذيه كردن خاك: ما همه اين حقيقت را قبلاً شنيده ايم. گاهي اوقات از افرادي كه يك باغچه ارگانيك ، اجاق چوبي ، يا يك توالت كمپوستي دارند. هر چه نظر پيغامبر ، فلسفه شنيده مي شود و اين قضيه نيازهاي اساسي عملكرد اكوسيستم خاك را توصيف مي كند. ما معمولاً بارور كننده را بر اساس تحليلات تضميني بر داريم، كه به ما نيتروژن كلي را مي گويد. و نيز فسفات قابل دسترس، و پتاس قابل حل. گاهي اوقات منيزيم يا مواد معدني مثل آهن يا منگنز نيز اضافه مي شوند. ما قصد تغذيه خاك را داشته باشيم، ما بايد از غذاهاي مانند كربوهيدرات و پروتئين ها استفاده كنيم. كه تركيبات دشواري دارد، اگر غير ممكن نيست، دريافت بر چسبهاي بارور كننده تغذيه كنندگان ضروري كه استفاده مي كنيم بسيار مهم است. اما بدون يك اكوسيستم سالم، آنها احتمالاً به طور ناقص استفاده شود.
نيتروژن (N) مثال مهمي از آن است. گياهاني كه براي بسياري از عمليات ها از نيتروژن استفاده مي كند. بدون نيتروژن ، گياهان نمي توانند آمينواسيد ، پروتئين ، آنزيم، كلروفيل و اسيد نوكلئيك بسازند و اين اجزا براي رشد و عملكرد گياه ضروري است. عكس العملي كه در فوتوسينتيك نياز دارد يك عالمه نيتروژن است. اگر نيتروژن در طي فوتو سينتيتك ناكافي مي باشد، كلروفيل كمتري نياز است، و گياه شروع به از دست دادن رنگ سبز خود مي كند. پاسخ ريشه خاك به بسياري از موقعيتهاي دسترسي توسط توليد پروتئين خاص و ديگر متابوليسم هايي كه از نظر نيتروژن بسيار غني هستند. دسترسي نامساوي به ارائه دهنده نيتروژن به گياه بسيار مستعد مشكلات ؟ است. گياهان هم چنين آنزيم هاي خاصي توليد مي كنند براي حمله حشرات. آنزيم ها مثل پروتئين نياز به نيتروژن دارد.
از طرف ديگر ، كاربردهاي افراطي نيتروژن نيز مي تواند به مشكلات منتهي شود. گياهان به نيتروژن پاسخ مي دهد توسط افزايش رشد و دسترسي به رشد ريشه آمينواسيد آزاد اغلب در برگ وجود دارد و هر دوي حشرات و پاتوژن هاي بيماري را دعوت مي كند
به علاوه قطرات روان كه در نيتروژن و ديگر مواد مغذي غني است مي تواند از نوك برگ تراوش شود، يك پديدة آنالوژيكي در بالا بردن پرچم كه «خوردن با لذت» خوانده مي شود. زمانيكه جريان قطرات خشك شود ، نمك باقي مانده مي تواند نوك هاي برگ را بسوزاند، ديگر مشكل پتانسيلي كه وقتي گياه رشد مي كند با نيتروژن اضافي هل داده مي شود. توليد مواد دفاعي است، آب مصرفي افزايش مي يابد مانطور كه سطح نيتروژن فزايش مي يابد و گياه كنترل كمتري روي دفع رطوبت دارد به اين دليل كه روزنه به آن سرعت و سختي با آن همه نيتروژن
در گياه نمي تواند بسته شود. مداوماً در موقعيت هاي خشك پژمردگي زودتر اتفاق مي افتد. در واقع يك رابطه خطي بين پژمردگي و سطح نيتروژن در گياه وجود دارد.
كاربرد ميزان درست و مشخص نيتروژن زياد اهميت ندارد اما اغلب غير ممكن است زيرا موقعيت هايي كه تعيين مي كند گياه در يك زمان به خصوص چقدر نياز دارد. دماي هوا و خاك ، رطوبت ، بلندي برش (HOC) و ؟ و قدرت خورشيد، توليد بيولوژيكي دي اكسيد كربن، و تنوع چمن همه روي سرعتي كه در آن ريشه گياه از نيتروژن استفاده مي كند تأثير مي گذارد. مقدار بالاي نيتروژن امروزه مي تواند افراطي باشد يا در اينده نامساوي باشد. گياهان مي توانند هم به نيتروژن اضافي و هم ناقص پاسخ دهند. اما اين پاسخ هميشه براي غلبه بر مشكلات كافي نيست. زمانيكه نيتروژن نامساوي است، گياه شكر توليد مي كند در گياه سريعاً به ريشه منتقل مي شود. اين شكرها ريشه ها را تغذيه مي كنند و آنها را قادر به رشد بيشتر در خاك مي كنند براي جستجوي بيشتر نيتروژن ، اگر نيتروژن زيادي قابل دسترس باشد، برگها آمينواسيد توليد مي كنند ، كه رشد را افزايش مي دهد. توليد شكر همه چيز است اما متوقف شد، و رشد ريشه نيز متوقف شد. اين جذب آرام نيتروژن از طريق ريشه است.
گياه تفاوت بين نيتروژني را كه به طور بيولوژيكي از منابع ارگانيك آزاد مي شود و نوع قابل حل كه توسط مديران مدرن خاك ريشه دار به كاربرده مي شود را نمي فهمند. براي گياهان ، نيتروژن نيتروژن است. اما آنها نيز يك زمان سخت براي درك و پذيرش سناريوهاي مرتبط با بسياري از برنامه هاي غذايي شيميايي دارند.
در طول زمانكه نيتروژن نامساوي است، گياهان توسط ريشه هاي پاسخ مي دهند. وقتي يك موج نيتروژن قابل دسترس باشد از يك كاربرد نيتروژن حلال و يك سيستم ريشه ، بيش از نياز گياه جذب كند، اثرات جدي – كه شامل بيماريها، حمله حشرات، و سوختگي مي تواند اتفاق بيفتد. در يك اكوسيستم خاك سالم، اگر چه ، مكانيزم ها در؟ وجود دارد و ميزان نيتروژن قابل دسترس گياهان را قانون مند مي كند.
بسياري از ارگانيزم هاي خاك نياز به نيتروژن بيشتري نسبت به گي
اهان دارند. اما آنها نياز به متعادل كردن آن تعداد مشخصي از كربن دارند. اين تعادل در پروتئيني رخ مي دهد كه در رسوبات ارگانيك وجود دارد، گياخاك ناپايدار و در ؟ كه بسياري از ارگانيزم هاي خاك تغذيه مي شود. در واقع يكي از راههاي اصلي كه در آن ارگانيزم نيتروژن را قابل دسترس گياه قرار مي دهد از طريق شكار كردن ديگر اركانيزم هاست . غارتگران از قبيل نماتودهاي باكتريايي، براي مثال نمي خواهند يا نياز ندارند مقدار نيتروژني را كه در شكار خودشان وجود دارد و مقدار بيشتري رها مي كنند مانند آمونيوم كه به طور زيستي به نيترات تبديل مي شود كه ريشه گياه مي تواند جذب مي كند . كاربد و درخواست كمپوست يا دورنده هاي ارگا
نيك طبيعي ، مكمل عملكرد گياهان را تنظيم مي كنند. نبايد گفت كه نيتروژن قابل حل هرگز نبايد استفاده شود، اما اگر آن تنها منبع كاربرد نيتروژن باشد ، فعاليتهاي زيستي احتمال توقف دارند در حاليكه قانون تغذيه نامساوي باشد. كربن قابل گوارش بايد قابل دسترس باشد اگر ارگانيزم هاي خاك قصد قانونمندي نيتروژن كاربردي را دارند.
اگر اكوسيستم ريشه خاك سالم است و به خوبي عمل مي كند ، كاربرد ؟ نيتروژن قابل حل مي تواند توسط ارگانيزم هاي خاك قانونمندي شود. نيتروژن قابل حل توسط بسياري از ارگانيزم ها مي تواند استفاده شود. كه ، در عوض مقدار قابل دسترس گياهان را تعديل مي كند. همانطور كه تجزيه و ديگر فعاليتهاي زيستي رخ مي دهد نيتروژن بيشتري براي ريشه آزاد مي شود كه جذب كند. سطح فعاليت هاي ارگانيزم هايي كه نيتروژن آزاد مي كنند و ديگر مواد مغذي پاسخ دهنده به بسياري از موقعيتهاي گياه را تحريك مي كند، بنابر اين دسترسي مواد مغذي با نيازها هماهنگ است. نيتروژن حلال به ندرت ايده آل است.
اگر روزهاي بزرگ نيتروژن حلال استفاده شود، هم گياهان و هم ارگانيزم ها مي تواند ؟ شود. بارونده هاي نمك بالا مي توانند مانند يك اسفنج خشك عمل كنند، و رطوبت را از مناطق اطراف دور كنند. اين ممكن است يك شوك نافذ را سبب شود. كشتن ارگانيزم در مجاورت بالا. نهايتاً همانطور كه نمك درون يك محلول بزرگتر پراكنده مي شود، مواد مغذي غير قابل حل از مضربه مفيد تبديل مي شوند و مي تواند توسط برخي ارگانيزم هاي خاك جذب شود. فرماتيكه براي اولين بار در يك ارگانيزم زنده جذب شود، ماده مغذي به گونه اي ثابت است تا وقتي كه ارگانيزم بميرد يا قرباني شود. اگر بميرد ، نيتروژن ممكن است آزاد شود و يا نشود، بسته به ساپرومنيتي دارد كه باقيمانده ها را مصرف مي كند. اگر ساپرونيت نياز به نيتروژن كمتري داشته باشد نسبت به مقدار قابل دسترس منابع غذايي خود ، برخي ها ممكن است آزاد شود؛ اگر چه ، اگر نياز بيشتري داشته باشد، سپس نيتروژن ممكن است از ديگر منابع جمع شود. در ريشه خاك ، سازنده سناريو بسيار شبيه تر است. اگر يك تجزيه كننده ارگانيزم را بخورد ، در آن هنگام يك رهايي نيتروژن در شكل قابل دسترس گياهان صورت مي پذيرد. نه تنها اين سيستم مي تواند نيتروژن كافي را آزاد مي كند بلكه هم چنين مي تواند آزادي نيتروژن را براي يك زمان طولاني تر حفظ كند.
متأسفانه ، كمي از اين قانونمندي زيستي مي تواند در زمينه تو
ليد ماسه ، به طور سطحي ريختن ماسه، و بارور كردن خالص توسط نمك هاي قابل حل. يك جمعيت سالم، فعال ، و با تغذيه خوب يك ارگانيزم خاك ضروري است، حتي اين امر تقرباً غير ممكن است براي دسترسي يا بقا در يك محيط بدون منابع مساوي. محيطهايي كه بر اساس ماسه هستند در بسياري از زمين ها به عنوان يك متوسط ساكن كه حمايتهاي مكانيكي براي ريشه گياهان را تأمين مي كند ، حفظ شود. به ندرت اين امر را براي گياه يك عادت مي دانند.
بهبود و توسعه يك برنامه كه نيازهاي زيستي خاك را خطاب قرار
مي دهد ، يك قدم قانوني به سمت توسعه باروري است. استفاده كمپوست در مخلوط پراكنده ، چاي كمپوست در سيستم، و بارورنده هاي ارگانيك طبيعي در پراكنده كنندگان نه تنها نمي تواند نياز به نيتروژن حلال كمتري مي تواند بيشتر انجام دهد. اضافه كردن چاي كمپوست و بارورنده هاي ارگانيك طبيعي مواد مغذي بيشتري را تأمين مي كند. اگر نيتروژن حلال هنوز لازم باشد دوزهاي كوچك مي تواند به طور ؟ با عملكرد بيولوژيكي كه نياز كلي نيتروژن را افزايش مي دهد واكنش نشان دهد. اگر چه احتمالاً نيازي به آن نيست. كمپوستهاي خوب ساخته شده و بالغ هر جايي مي تواند باشند از 5/0 تا 3 دصد نيتروژن، بسته به غذايي كه مي سازد و متن رطوبت. بطن نيتروژن در كمپوست معمولاً بر يك اساس خشك اندازه گيري مي شود و ارزش يافت نشده درصد وزن مواد است، بنابر اين اگر يك كمپوست خشك شامل 1 درصد نيتروژن باشد اما رطوبت آن 50 درصد باشد، سپس بطن اصلي نيتروژن 5/0 درصد است. اگر لاية پراكنده شامل 50 درصد ماسه و 50 درصد كمپوست باشد در هر 4/1 اينچ كاربرد دارد، سپس تقريباً 8/0 يارد از مواد در هر 1000 پاي مربع كاربرد دارد. اگر وزن كمپوست در هر يارد 1500 پوند باشد و شامل 5/0 درصد نيتروژن باشد ، سپس تقريباً 3 پوند از نيتروژن در هر 1000 پاي مربع كاربرد دارد. انتظار رشد زيادي نداشته باشيد. رهايي نيتروژن از كمپوست آرام است و بستگي به عواملي از قبيل رطوبت و دما دارد. اگر ريشه در خاك سرد در حال رشد است جاييكه فعاليتهاي زيستي متوقف شده است، برخي نيتروژن هاي حلال براي انجام نيازهاي گياه ضروري است تا زمانيكه خاك كرم شود
.
نيتروژن ارگانيك طبيعي مترادف پروتئين است. دليل اصلي كه بسيار گرانتر از پسر خالة شيميايي خود است ، اين است كه ارزش بسيار بالاتري در غذاي حيوانات و حيوانات خانگي دارد تا مانند بارور كننده عمل كند. پروتئين يك غذاي قابل دسترس نيست براي گياهان. ساختار شيميايي پروتئين بسيار وسيع و پيچيده است براي جذب مستقيم از طريق ريشة گياهان
. پروتئين ، اگر چه مي تواند توسط ارگانيزم خاك جذب شود، وقتي مواد نيتروژني در تماس با خاك قرار مي گيرند ، ارگانيزم شروع به بي مصرف كردن آن به آمينواسيد و پپتيد . بيشتر نيتروژن و كربن مصرف شده است ، دما برخي آزاد شده است و معدني شده است توسط ديگر ارگانيزم ها به نيتروژن ساده اي كه ريشة گياهان مي تواند جذب كند. جمعيت ساپرونيت ها كه پروتئين مصرف مي كند به طور تشريحي رشد مي كند، كه در يك رشد در شمارش ارگانيزم
تجزيه اي ك
ه آنها را تغذيه مي كن، نتيجه مي شود. نتيجة اين رشد تجزيه يك افزايش در نيتروژن قابل دسترس براي ريشه هاي گياه است. اما رهايي پايدار است – بر خلاف سونومي پابولوم كه اصول بارورنده هاي حلال است. يك مزيت اضافي در استفاده نيتروژن پروتئيني اين است كه بسيار مؤثر است. درك كارايي و توانايي آن در تصفيه يك شبكه غذايي خاك فعال ارزش نيتروژن ارگانيك طبيعي به سادگي بيشتر از قيمتش مي ارزد.
