بخشی از مقاله
چکیده:
امروزه از صنعت گردشگری به عنوان یکی از پردرآمدترین صنایع جهان یاد می شود. این صنعت سهم عمدهای در اشتغال و درآمد زایی در جوامع در حال توسعه دارد؛ علاوه بر آن رشد این صنعت مزایای بسیاری چون تغییرات فرهنگی، سیاسی، اجتماعی و شهری را به همراه خواهد داشت. بنابراین شهرها برای جذب گردشگران باید دارای ویژگیها و زیرساخت های ویژه ای باشند.
در این پژوهش به دنبال تعیین نقش شهرسازی در توسعه گردشگری شهری و همچنین شناسایی راه های درآمدزایی از طریق گردشگری و شناسایی راهکارهای مناسب جهت توسعه گردشگری بودیم که در این راستا بررسی منابع موجود کتابخانه ای، جست وجوی اینترنتی در مقالات پژوهشی و کاربردی و همچنین نتایج بررسیهای موردی و یا خلاصه گزارشات چاپ شده در مجلات علمی و پژوهش های داخلی و خارجی مطالعه و استخراج گردیده است.
حاصل این تحقیق نتایج مقاله نشان می دهد گردشگری عامل مهمی در ارتقا سطح درآمد شهرها می باشد که برای رسیدن به این منظور باید با مدیریت صحیح و جامع شهری، نوسازی و بهسازی بافت های تاریخی، ایجاد و بازسازی فضاهای تفریحی و فرهنگی و تعیین حدود و حد توان خاص این کاربری ها پرداخت.
- 1 مقدمه:
امروزه گردشگری یکی از راه های مناسب پیشرفت اقتصادی و فرهنگی در نقاط مختلف دنیا می باشد. این صنعت باعث تحولات بسیاری از جمله تغیرات فرهنگی، سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و شهری است. شهرهای مختلفی در جهان به علت داشتن پتانسیل های تاریخی، فرهنگی و طبیعیشان با استفاده از برنامه ریزی برای این جاذبه ها و همچنین ایجاد امکانات و تاسیسات گردشگری نظیر: محل سکونت، غذا خوری ها، حمل و نقل و دیگر خدمات گردشگری باعث ورود سرمایه به شهرهای خود و همچنین مناطق اطراف آن می شوند.
بنابراین با توجه به محرومیت ها و درصد بالای بیکاری جوانان لازم است با استفاده از تمامی امکانات و قابلیت ها در جهت رفع محرومیت، ایجاد اشتغال و کسب درآمد از راه های مختلف اقدام شود بدین منظور گسترش صنعت گردشگری به عنوان صنعتی فرابخش که با حوزه های مختلفی نظیر اقتصاد، کشاورزی، فرهنگ، محیط زیست و خدمات در تعامل است و تجربیات سایر مناطق جهان نشان داده که توسعه آن در هر منطقه باعث رشد و پیشرفت اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی آن ناحیه گردیده است همچنین می تواند به عنوان یکی از ابزارهای اصلی توسعه مورد توجه قرار گیرد
این پژوهش درصدد آن است که به بررسی نقش شهرسازی در توسعه گردشگری پرداخته و همچنین به شناسایی راهکارهای مناسب جهت توسعه گردشگری و کسب درآمد از طریق آن در شهرها بپردازد.
- 2 بیان مسئله:
با توجه به اهمیت گردشگری و نقش آن در رشد و توسعه اقتصادی و فرهنگی کشور لزوم توجه به این صنعت و تلاش برای توانمند نمودن و شناساندن جاذبه های گردشگری با تاکید بر برنامه ریزی شهری امری ضروری است و سرمایهگذاری در این صنعت دارای آثار و تبعات اقتصادی اجتماعی است که به عنوان وسیع ترین و متنوع ترین صنعت درآمد های ارزی با تاکید بر برنامه ریزی شهری و منطقه ای در سطوح محلی ، ملی و بین المللی می باشد.
گردشگری به عنوان فعالیتی چند رشته ای، چند مسئله ای، چند بخشی و چند شکلی به عنوان تحقق توسعه پایدار و ایجاد تحکیم پیوند های ملی، منطقه ای و جهانی با سرعت پرشتاب خود جایگاه ویژه ای را در دنیا برای خود بوجود آورده است از این رو پرداختن به نقش علم شهرسازی در به صورت عام و برنامه ریزی شهری به صورت خاص در توسعه گردشگری اجتناب ناپذیر می نماید.
- 3 روش تحقیق:
روش گرد آوری اطلاعات در این تحقیق به صورت کتابخانه ای و میدانی بوده است. بدین منظور ابتدا از طریق مطالعه کتابخانه ای - کتب، اسناد، پایان نامه ها و... - اقدام به جمع آوری نظریات و تئوری ها شده است.
- 4 مبانی نظری:
- 1-4 پیشینه پژوهش:
به منظور جلوگیری از اطناب سخن برخی از موارد بررسی شده همراستا با موضوع در جدول شماره یک ارائه گردیده
است.
- 2-4 درآمد شهرداری ها و نقش گردشگری در آن:
شهرداری ها بخشی از نیاز درآمدشان را از طریق مالیات های محلی، وجوه انتقالی از دولت مرکزی و دیگر منابع درآمدشان برآورده می کنند. اما این منابع درآمد نمی توانند تمام نیازهای سرمایه گذاری و عمرانی شهرداری ها را پوشش دهند. لذا یافتن منبع درآمدی مطمئن و پایدار به منظور تامین مالی پروژه های زیر ساخت شهری از اهمیت فوق العاده ای برخوردار است. در این میان، روی آوردن شهرداری ها به بازارهای مالی و مشارکت با بخش خصوصی به منظور تجهیز منابع مالی ضروری به نظر می رسد.
در مطالعه ای، وضعیت اقلام درآمدی فصول شانزده گانه را برحسب درجه فعال بودن شهرداری های کشور به تفکیک جمعیت شهرها در 1381-83بررسی کرده است. نتایج مطالعه نشان دادند که اقلام زیرمجموعه سرفصل عوارض بر ساختمان ها و اراضی مشتمل بر عوارض سطح شهر، عوارض بر پروانه های ساختمانی، عوارض بر مازاد تراکم و غیره در بیشتر شهرهای کشور با درجات متفاوتی، فعال ارزیابی شدند